Ep.17

" รินท้องกับจอม รินท้องกับน้องชายตัวเอง ฮือ...😭 "

" ................ "

" รินท้องกับจอม พี่ได้ยินมั้ย รินท้องกับจอม ฮืออ...😭😭 "

" พลาดหรือ...มึงตั้งใจ "

" 😭 "

" ถ้ามึงไม่พูด...กูถือว่ามึงตั้งใจมาหลอกกู " ผมพูดพร้อมลุกขึ้นยืน รินร้องไห้จับมือผม สายตารินอ้อนวอนมาก

" รินไม่ได้ตั้งใจ จอมมัดริน เอาน้ำอสุจิฉีดเข้าตัวริน ขอโทษที่ปิดพี่ รินไม่อยากให้มันเป็นแบบนี้ ฮืออ...😭 "

" .................. "

" เราเลิกกันก็ได้ รินเข้าใจพี่ ไม่มีใครอยากเจอเรื่องอุบาทแบบนี้ 😢 "

" .................. "

รินพูดพร้อมเข้ามากอดผม ก่อนจะค่อยๆคลายกอดออก แต่ผมดึงตัวรินไว้

" ไม่ต้องทุกข์ใจคนเดียวแล้วนะ เด็กในท้องมึงคือลูกของกู มึงท้องกับกู...กูจะเป็นพ่อของเด็กในท้องมึงเอง "

" พี่อาเธอร์...ฮือ 😭 "

รินร้องไห้ ผมทำได้แค่ปลอบแค่คิดมันก็แย่แล้วกับสิ่งที่รินรดาเจอมา ผมขับรถเอาคนข้างๆมากอด จนมาถึงคอนโด รินรดาเงียบไม่ได้พูดอะไรเลย

" จำไว้นะต่อแต่นี้ต่อไป ลูกของมึงคือลูกของกู เราจะสร้างครอบครัวด้วยกันนะ กูจะไม่ทิ้งมึงไปไหน เราจะบอกทุกคนว่ามึงท้องลูกของกู สิ่งร้ายๆที่มึงเจอมันจะปิดตายไปกับกูและมึงเท่านั้น " ผมนั่งลงตรงหน้าริน ขณะที่รินนั่งโซฟา ผมเอามือจับหน้ารินพูดให้รินมั่นใจ

" ทำไมต้องทำขนาดนี้ 😢 "

" เพราะมึงคือคนที่กูรักไง รักที่ไม่ต้องอธิบาย ไม่ว่ามึงจะเป็นยังไงกูก็รักของกู "

จุ๊บ...

" ไม่ร้องนะ พรุ่งนี้เราไปฝากท้องกัน "

" .................. "

รินนอนในอ้อมกอดของพี่อาเธอร์ ผู้ชายที่รินมองข้ามความรู้สึกไป รินไม่คิดเลยว่าพี่อาเธอร์จะทำเพื่อรินขนาดนี้ แล้วรินสมควรตอบแทนแบบนี้เหรอ ??????

" กินไรดี ? "

พี่อาเธอร์ถามขึ้นในตอนเช้า เมื่อจะลงไปซื้อของกินข้างล่าง

" รินอยากกินโจ๊กแล้วก็หมูปิ๊งหน้าเซเว่นด้วยค่ะ "

" รอแปปนะ "

พี่อาเธอร์ลงไปซื้อให้ ร้านหมูปิ๊งหน้าเซเว่นต้องอ้อมรถไปอีกทาง รินไม่ได้อยากกิน แค่ถ่วงเวลา ฝากครรภ์เด็กมาร ลูกไอ่บ้านี่เหรอ ไม่มีทาง

' มึงต้องออกไปจากร่างกายกู ไอ่เด็กมาร '

ได๋ไม่รอช้า รีบหยิบยาที่ถูกซ่อนไว้ในกระเป๋าในตู้เสื้อผ้าออกมา ก่อนจะเข้าห้องน้ำ

' กินแล้วรอ10 นาที ยาจะออกฤทธิ์ '

ได๋รีบแกะและกินยานั่นทันที ก่อนจะกินน้ำตามลงไปมากๆ นั่งบนชักโครกกุมกล่องยามือสั่นรอเวลา...

' กระเป๋าตังค์ '

อาเธอร์ลงมาที่รถ เอามือตบๆกระเป๋ากางเกง ลืมหยิบกระเป๋าตังค์มา ทำให้ต้องเดินกลับขึ้นไปที่ห้องอีกครั้ง พอไปถึงห้องไม่เห็นริน แต่ประตูห้องน้ำปิด

" ไอ่เด็กมาร มึงต้องออกนะ "

อาเธอร์ได้ยินเสียงรินพูดออกมาจากในห้องน้ำ รับรู้ทันทีถึงสิ่งที่ได๋กระทำ

ปัง !!

" รินเปิดประตูเดี๋ยวนี้...กูบอกให้เปิดประตู "

อาเธอร์ทุบประตูห้องน้ำแต่รินไม่ยอมเปิด อาเธอร์จึงพังประตูเข้ามา เจอรินที่นั่งตัวสั่นบนชักโครก

" มึงทำเหี้ยไร ? " เพชรเข้าไปแย่งกล่องยาในมือรินทันที ก่อนจะรู้ว่ารินกินยาเข้าไปแล้ว

" อือ...อือ "

อาเธอร์ เอามืออีกข้างล้วงเข้าไปในคอรินทันที จน...

" อ้วก... "

รินลงไปกองกับพื้น ทำท่าอาเจียน แต่ยามันยังไม่ออก อาเธอร์จับได๋บีบปากล้วงคออีก จน...

" อ้วก...อ้วก "

รินอ้วกยาเหี้ยนั้นออกมา เพชรรีบใช้เท้าเหยียบยาเหี้ยนั้นทันที

" มึงทำแบบนี้ทำไม มึงฆ่าเด็กที่ไม่รู้เรื่องได้ยังไง "

" รินไม่อยากเป็นแม่ไอ่เด็กมารนี้...รินไม่อยากมีลูก...กับไอ่บ้า 😭 "

" .............. "

ผมพูดไรไม่ออก คว้าตัวรินมากอด พร้อมลูบหัวเบาๆ ความรู้สึกที่รินเจอมันคงแย่ แต่มันแก้ได้

" กูรับได้ริน กูรับได้ถ้าเด็กที่เกิดจากมึง คนที่กูรักมาก กูรักหมดทุกอย่าง 😢 "

" ฮือ...😭 "

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***