รินรอพี่มาตลอด ไม่เคยมีใคร รักษากันดีๆนะคะ "
" อย่าทำเพื่อนเจนเสียใจอีกนะพี่ "
โซดากับเจนพวกมันเข้าใจและรู้ว่าได๋รักพี่บัสมาก
" เรามาเริ่มใหม่กันนะ "
" ค่ะ "
เรียนจบรินกลับบ้าน แต่คราวนี้รินกลับบ้านพร้อมกับพี่กันต์ รินเรียนจบครอบครัวไม่ได้ไปร่วมยินดี รินใช้ชีวิตคนเดียวตลอด ครอบครัวค่อนข้างห่างกัน วันนี้รินกลับพาพี่กันต์มาพบครอบครัวที่จะไปไหว้ครอบครัวริน...
ครอบครัวรินมีพ่อและน้าจัน แม่เลี้ยงของริน แม่แท้ๆเสียตั้งแต่ รินอายุ10 ปี พ่อมีครอบครัวใหม่ แต่รินมีแม่แค่คนเดียว จึงเรียกแม่เลี้ยงว่าน้า พ่อมีลูกกับน้าจัน 1 คน เป็นผู้ชายชื่อจอม ตอนนี้ก็ 19 ปีแล้ว...
พ่อกับน้าจันไม่ได้ว่าอะไรกับการพาผู้ชายเข้าบ้าน ยินดีมากกว่า รินใช้ชีวิตเอง แต่มีอะไรจะคอยบอกพ่อตลอด...
รินรดาเข้าใจพ่อตลอด ถ้าพ่อจะมามุ่งเน้นที่ได๋จะทะเลาะกับน้าจัน ด้วยเหตุผลที่รักรินมากกว่าจอม ได๋จึงไม่อยากให้ทุกคนมีปัญหา จึงมาเป็นรินที่สุดติ่งแบบนี้...
" พี่ขอเวลาเก็บเงินสองปี พี่จะมาขอรินนะคะ "
" .................. "
" รอพี่หน่อยนะ อีกสองปีเราจะแต่งงานกัน "
" ค่ะ "
คำพูดพวกนี้รินไม่คิดจะได้ยินมันด้วยซ้ำ รอคนนี้มาตลอด ไม่คิดจะได้มาถึงขั้นนี้ มันมีความสุขแล้วจริงๆ...
พี่อเล็กซ์แฟนของเจน ขอให้รินมาทำงานที่ฟาร์ม ช่วยดูแลด้านการเงินกับเจน จ้างงานเหมือนคนอื่น รินจึงตกลง พี่กันต์ทำงานที่บริษัทเดิม รินพักที่คอนโดเดิม พี่กันต์กับรินไปมาหาสู่กัน การกลับมาครั้งนี้ พี่กันต์เปลี่ยนไปในทิศทางที่ดีมาก
" วันหยุดกลับบ้านรินกันนะ ซื้อของไปปิ๊งย่างกัน พี่อยากทำความสนิทกับครอบครัวรินให้มากขึ้น "
" ค่ะ "
พี่กันต์จะหาเวลาว่างชวนรินกลับบ้านไปเยี่ยมครอบครัวรินตลอด จนทำให้สนิทกับทุกคน ความสัมพันธ์ก็อยู่ในทิศทางที่ดีขึ้น
" แฟนแกคนนี้นิสัยดีนะ อย่าไปทำนิสัยเสียให้เค้ารำคานจนทิ้งไปละ ผู้ชายดีๆแบบนี้ หาที่ไหนได้อีก แล้วดูแลตัวเองซะด้วย ยังไม่แต่งงานอย่ามาป่องก่อนแต่งละ "
" ................ "
น้าจันพูดพร้อมมองไปทางพี่กันต์กับจอมที่กำลังเล่นเกมส์กันอยู่ รินไม่อยากพูดอะไรมาก น้าจันคอยแควะตลอดแต่จันเลือกจะเงียบเพราะ...เพื่อพ่อ
วันหยุดบรรจบมาอีกรอบ รินกับพี่กันต์กลับบ้าน รินมาเก็บของหลายอย่างที่ขนมาตอนปิดเทอม จะไปอยู่คอนโดแบบเต็มตัว พี่กันต้องไปอบรม ดูงานบ่อยๆคงนานๆถึงจะได้กลับบ้าน
" พ่อไปไหนเหรอคะ ? "
" เข้าร้าน ค่ำๆคงกลับ "
รินถามน้าจันขึ้น เมื่อมาถึงบ้านบ่ายแล้วยังไม่เห็นพ่อ ที่บ้านรินเปิดร้านทอง เป็นลูกสาวร้านทองที่ใครต่อใครไม่รู้ รินไม่เคยยุ่งเรื่องของที่บ้าน ให้พ่อเป็นคนจัดการเองดีกว่า...
จอมจะเข้ามหาลัย แต่ค่อนข้างเกเร บ้านไม่ค่อยกลับ ดึกดื่นถึงจะเข้าบ้าน รินกับจอมแถมจะพูดนับคำได้ ต่างคนต่างอยู่ จนค่ำรินจึงโทรหาพ่อเพราะเป็นห่วง พ่อนอนร้าน อยู่เคลียร์บิลกับลูกน้อง รินกับพี่กันต์ก็เข้านอนปกติ...
รินรู้สึกกลางดึก คอแห้งหิวน้ำ เลยลุกจะมากินน้ำ แต่ต้องชะงักตัวตกใจ เมื่อคนข้างๆหายไป
' พี่กันต์หายไปไหน ? '
?????????
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 32
Comments