Ep.4

ผมมองผู้หญิงที่ร้องไห้ฟูมฟายกินเหล้า เพ้อพบคิดถึงแฟนเก่าที่ลืมไม่ได้ เหมือนกำลังดูตัวเองอยู่ สภาพนี้มันเคยผ่านมาแล้ว...

เด็กนั้นร้องไห้ลืมคนรักเก่าไม่ได้ ผมมองแอบสงสารมัน แต่เรื่องแบบนี้มันอยู่ที่ใจตัวเองเท่านั้น...

เด็กนั้นมานั่งที่ร้านกินเหล้า เมาคนเดียวแทบจะทุกคืน นั่งเหม่อ เป็นลูกค้าคนสุดท้ายแทบทุกคืน ดังเช่นคืนนี้

" เมาอีกแล้วนะมึง "

" ................. "

เด็กนั้นหันมามองผม ไม่พูดอะไร ยกแก้วเหล้าดื่มต่อ

" ใช้งานตับหนักไปนะ "

" เรื่องของตับ "

เด็กนั้นตอบอย่างไม่มองหน้าผม

" เมาให้แฟนเก่า เค้าก็ไม่กลับมาหามึงหรอก "

" เป็นใครวะ ยุ่ง ! " เด็กนั้นพูดเสียงดังใส่ผม ก่อนจะวางเงินก่อนจะลุกแบบเซๆ เดินผ่านผมไป มันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าผมเป็นใคร

ผมเดินตามมันออกมา ก่อนจะเห็นมันขึ้นแท็กซี่ออกไป...

ผมมางานรับปริญญาของเจน เมียไอ่อเล็กซ์ ผมเอาดอกไม้พร้อมติดเงิน 3 ช่อให้เมียไอ่อเล็กซ์และเพื่อน ในฐานะคนรู้จัก เจนกับโซดาได้ดอกไม้ไปแล้ว เหลือแต่รินที่กำลังถูกรุ่นน้องบูมอยู่

" ช่อนี้ใหญ่ไปมั้ยวะ 😏 " ไอ่เมสันมันแซวผม เมื่อช่อดอกไม้ในมือมันไม่เหมือนช่ออื่น

" ร้านทำมาแบบนี้ "

" กูยังไม่ได้ว่าอะไร มีฉุนๆ "

" .............. "

ผมเลือกที่จะไม่ตอบมัน ก่อนจะเอาดอกไม้ที่ถือในมือไปให้ริน

" ยินดีด้วยนะ "

" ขอบคุณมากๆค๊า...พี่อาเธอร์สุดหล่อ 😊 "

" อืม... "

มือผมสั่น คงเพราะกินกาแฟหลายแก้วมั้ง เลยมีอาการ

" เขิลเหรอวะ " ไอ่เมสันกระซิบผมทันทีที่เดินมานั่ง

" เขิลเหี้ยไร "

" แอบมองเค้าทุกวัน ชอบก็จีบดิวะ "

" ชอบเหี้ยไรวะ " ผมหันหน้าไปทางอื่นจากที่มองรินรดาอยู่ วันนี้มันดูสดใสต่างจากอีเด็กแรดตอนกลางคืน

" ถึงกับเสียอาการเหรอวะ "

" .................. " ไอ่เคนมันแซวจนผมแทบไปไม่ถูก

ผมไม่ได้ชอบเด็กนั้นสักหน่อย แค่มันชวนมองแค่นั้น...

" ไอ่อาเธอร์ ไอ่เมสัน มาถ่ายรูป "

ไอ่อเล็กซ์เรียกผมกับไอ่เมสันมาถ่ายรูปแสดงความยินดีกับเมียและเพื่อนเมียมัน

" ไอ่อาเธอร์ชิดหน่อยดิ "

ไอ่อเล็กซ์มันถ่ายรูปแต่ละคน จนมาถึงผมกับริน ผมไม่กล้าเข้าใกล้ จนรินขยับมาเอง กาแฟออกฤทธิ์อีกแล้ว...

" ริน "

" พี่กันต์ ! "

ผู้ชายที่ชื่อกันต์ คนที่เคยได้ยินว่าเป็นแฟนเก่าได๋ ปรากฏตัวขึ้น ได๋ยืนมองไอ่หน้าซีด จนมีตุ๊กตามาสคอตเอาดอกไม้ พร้อมการ์ดส่งให้ริน รินเปิดอ่าน ก่อนจะหงายหน้าขึ้นมามองที่ไอ่หน้าซีดนั้น...

ไอ่หน้าซีดมันถือป้ายที่เขียนคำไว้ขึ้นมา

' คิดถึงมาก '

' ขอโทษนะ '

' ให้อภัยพี่ได้มั้ย '

ผมแอบมองรินเห็นน้องมันน้ำตาซึม มองไอ่หน้าซีดไม่วางตา

' คืนดีกันนะ '

" พี่กันต์ 😭 "

รินวิ่งเข้าไปกอดไอ่หน้าซีดนั่น ทั้งคู่กอดกันท่ามกลางสายตาของทุกคน

" เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมกันนะ " ไอ่หน้าซีดพูดขึ้น

" ค่ะ 😢 "

ผมมองภาพนี้อย่างนิ่งเฉย แต่ในใจอยากเอาไม้ฟาดไอ่หน้าซีดนี่ซะจริงๆ ไอ่อเล็กซ์เข้ามากระซิบผม

" รอคิวหน่อยนะเว้ย "