ตอนที่ 1 บทนำ ( ฉบับแก้ไข )

ณ สถานที่แห่งหนึ่งภูเขาสูงใหญ่ได้มีประสาทแห่งหนึ่งตั้งตระงาอยู่บนภูเขา สถานที่มี่เต็มไปด้วยหมอกรูปปั้นปีศาสตั้งอยู่บนแท่งประสาทสูงใหญ่ที่คงเต็มความมิดไม่มีที่เปลงออกมาด้วยแม้แต่น้อย~~

: หว้าาาาาสายแล้ววว

: หะ

เสียงตะโกนของเด็กสาวคนหนึ่งตะโกนออกมาว่าสายแล้วเพราะวันนีเป็นวันจบการศึกษา ระดับชั้นแม่มดชั้นต้น และจบการศึกษาชั้นแม่มดชั้นกลาง และเป็นการปิดคอสเรียนด้วยเช่นกันกอนที่เด็กสาวคนนั้นจะตะโกนจนเสร็จได้มีเสียงแตรประกาศมาว่าให้ทุกได้รวมตัวกันที่ประสาทประลองในเวลา 7:00 ซัน

ทั้ง 2 แม่มด ได้รีบเตรียมของที่จะกลับบ้านเพราะเป็นการปิดคอสเรียนและทุกคนจะได้พากันกลับบ้านไปผักผ่อนในเวลาที่ทั้งสองกำลังเตรียมของทั้งสองได้พูดคุยกันว่าถ่าหยุดไปพวกเราทั้งสองคงต้องคิดถึงกันแน่ๆทั้งสองได้คุยกันอย่างสนุกเพราะคงจะไม่ได้เจอกันเป็นเดือนๆ

แนะนำตัวละคร อิตนิตสูงราวๆ 156 ซ.ม มีสีผมเป้นสีขาวบริสุทธิ์

เรณ สูง 156 ซ.ม สีผมเขียวสลับสีเหลือง

ในตอนทั้งสองได้ทำการรวมตัวกันที่ประสาทประลอง ได้มี่แม่มดชั้นฝึกหัดมากมายมารวมตัวกันเสียงประกาศของแม่มดเซรฟรีมชั้นสูง มีแม่มดหลายสายในโลกแห่งนี่มีหลายเผ้ามี่พวก กอบลิ้น ครึ้งคนครึ้งสัตย์อีเกิบ( เหมือนมนุษย )

และอีกมากมายแล้ะมีสายเหลือดที่แต่กต่างกันใปในหลายรูปแบบแม่มดชั้นสูงคนนั้นได้ประกาศแสดงความยินดีให้กับแม่มดทุกคนได้เลือนขั้นหรือจบไป

: ชั้นหวังว่าพวกเธอจะทำได้ดีมากกว่านี่และหวังว่าพวกแม่มดที่จบไปจะได้เจอความฝันที่ตัวเองชอบ

เสียงเฮ้จากแม่มดทุกสาระทิดและงานเลียงแดรุ้นพีที่กำลังจะไปต่อที่ที่สู่งกว่าทั้งสองได้เดินไปหาพีของอิตนิตพีของอิตนิตชือว่านิรัณร์อิตนิตได้แสดงความยินกับพีและรู้สึกยินดีกับพีพีก็ได้พูดยินดีกลับมาเพราคอสเรียนหน้าอิตนิตจะได้เป็นแม่มดชั้นกลางแล้ว พีของอิตนิตคงจะไม่ได้กลับไปกับอิตนิตด้วยเหมือนเดิมแล้วในครั้งนีอิตนิตต้องกลับคนเดียวเพราะพีอิตนิตต้องไปสมัครที่โรงเรียนอื่นกอนที่จะโดนแย่งสะกอน

: ดูแลตัวเองด้วยละคงจะเหงาหน้าดูตอนที่พีไม่อยู่ด้วยคงจะไม่ได้กลับไปด้วย เหมือนทุกครัง

: ค่ะพีหนูคงคิดถึงพีแน่เลย

พอคุยเสร็จอิตนิตได้เดินไปที่ทางเดินพลางคิดว่าคงจะเหงาที่ไม่มีพีอยุ่จบไปก็คงไม่ได้เจอเรณ เอ้ะ อิตนิตได้ลมลงไปอิตนิตได้เดินช้นใครไม่รู้อิตนิตเงยหน้าขึ้นมาเธอได้ช้นกับแจ็คทั้งรีบขอโทษกันอิตนิตได้ถามไปว่าทำไม่นายไม่ไปรวมฉลองกับเค้าละแจ็คตอบมาว่ากำลังเตรียมเอกสารไปให้กับผู้ใหญ่หมู่บ้านคุณเอ็นชีอิตนิตได้ออกลับไปเพราะว่าเธออยู่ที่หมู่บ้านนั้นพอดี แจ็คก็ออกลับมาว่าเธออยู่นั้นเองเพราะรู้สึ้กคุนๆกลับรูปที่มีเธออยู่ในเอกสารอิตนิตจึงได้ถามไปว่าจะไปวันในละแจ็คบอกกลับว่าวันนี้อิตนิตจึงเพลิอพุดไปว่านายจะนั้งกับฉันไม่ละแจ็คตอบมาว่าได้สิแต่ฉันนังโสนวีไอพีแจ็คจึงช้วนไปนั้งด้วย

: จะดีไม่เนียแจ็คช้วนมาแต่ก็เกลงใจอีกเอาไงละน้าาก็ได้แค่อย่าทำตัวเรื่องมากแค่นั้นเอง

อิตนิตได้ตอบมาว่าได้สิอะฉันต้องไปบอกเรณด้วยแฮะเรณไปทางเรือพอดีรถไฟติดกับถ้าเรือนะ แจ็คบอกมาว่าเราจะไปทางเรือบินอิตนิตช็อกทันที่ทีได้ยินสิงนี่เพราะเธอกลัวความสูงมากๆแต่ก็ทำใจเพราะตอบตกลงไปแล้วอิตนิตเลยจะไปบอกกับเรณ แจ็คได้ตอบกลับมาว่าในเจอกันนะ

จบ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***