บทสอง

ทันใดนั้นเองเจ้าตระกูลทั้งสองได้เหลือบมองมาเห็น ขอทานหนุ่มผู้หนึ่งกำลังเอาเท้ากระทืบศพทหารในตระกูลของเขาอยู่ เพราะในตัวทหารพวกนั้นไม่มีของกินเลย

"ไอ้ขอทาน สกปรก บังอาจมาขโมยสมบัติของคนในตระกูลข้า จี ตงซาน ก่อนที่ข้าจะกำจัดท่าน ข้าต้องสังหารขอทานตัวนี้เสียแล้ว" เจ้าตระกูลฟางพูดกลับจี ตงซาน

" เสิ้นหวง!! เขาก็แค่ของทานไม่รู้เรื่อง" จี ตงซานขอ

"เจ้าหนุ่ม!!! หนีไปปปป" พระเอกเหลือบมาเห็นวา จีตงซานกำลังตะโกนอะไรบางอย่าง

"หาาา อะไรนะท่าน" (พระเอก)

"หนีไป.. ไอ้หนุ่ม.. หนีไป..."(จี ตงซาน)

"หาาา ท่านอยากกินไก่เหรอออ ข้าาาไม่มีไก่ให้ท่านหรอกน้าาาา"(พระเอก)

"หนีไปเว้ย..หนีไป แม่งไอ้นี้มันไม่รู้เรื่องเหรอวะ"(จี ตงซาน)

"ไม่ทันแล้วพี่ชาย"(ฟาง เสิ้นหวง)

(ฟาง เสิ้นหวง) //ชักกระบี่//ฟาดฟันอย่างรวดเร็ว//

คลื่นกระบี่พุ่งตัวไปอย่างเร็ว (😎ไอ้พระเอกมันมองเห็นนะแต่มันไม่หลบ แต่แล้วมันจะต้องเสียใจภายหลังแน่ 5555)

"หือ.....ห่าาาาแม่งอะไรวะเนี้ย(😎 คลื่นแสงกระบี่อัดกะแทรกไปที่ตัวเขาของเต็มๆ)

แต่แล้วเจ้าตระกูลทั้งสองจำต้องตกตะลึง😳 เพราะการโจมตีของฟาง เสิ้นหวง ไม่สามารถทำาอะไร ไอ้พระเอกได้เลย

"อะไรกัน!! ปรานกระบี่ของข้าทำอะไรไอ้ยาจกนี่ไม่ได้เหรอ" "เป็นไปไม่ได้ ...เป็นไปไม่ได้...." ฟาง เสิ้นหวง ได้ กระหน่ำรั่วฟัดไปที่ตัวของยาจกหนุ่ม แต่พระเอกมันไม่ได้เป็นอะไรเลย แต่ในขณะนั้นเองก็มีบางอย่างเกิดขึ้น

หมั่นโถที่พระเอกได้รับมาจากยายแก่โดนคลื่นกระบี่ที่ ฟาง เสิ้นหวง ฟัดจนแหลกละเอียด

จู่ๆ บรรยากาศเริ่มอึมครึม ท้องฟ้ามืดครึ้ม แผ่นดินเริ่มสั่นสะเทือน

เหล่าคนอยู่บริเวณนั้นเริ่มตกใจกลัว แรงสั่นสะเทือนรุนแรงไปถึงเมืองหลวง

พระเอกพูกขึ้นด้วยสีหน้าที่โกรธเกี้ยว ดวงตาแดงกล่ำ

"แม่งงงง.....หมั่นโถที่ท่านยายมอบให้กับข้าาาาาา ......ไปตายซะไอ้...หน้าหนวดดอออดอออ"

ทันใดนั้นท้องฟ้าเบิกกว้าง ได้มี ฝ่ามือสีทองขนาดยักษ์ตบลงไปที่ ฟาง เสิ้นหวง อย่างจังร่างของเขาได้แหลกสลายลงไปในพริบตา "ห่าาาาาา " จี ตงซานตกใจในการกระทำของพระเอกทำให้ตัวเขาคิดว่ายาจกหนุ่มผู้นี้ ขั้นบำเพ็ญของเขาต้องไม่ธรรมดาแน่จึงพูดขอบคุณออกไปอย่างตื่นกลัวว่า

"ผ...ผผ...ผผ ผู้อาวุโส ขขข..ขขอบคุณผู้อาวุโส ข้าขอบคุณแทนคนในตระกูลของข้าด้วยหาท่านว่าข้าจะขอ...

" ยังพูดไม่ทันจบพระเอกได้สวนกลับมาว่า" ไปไกลตีนน..ข้าซะไอ้หน้าหนวด ...เป็นเพราะพวกแก หมั่นโถที่ท่านยายมอบให้ข้า..มันเป็นของกินอย่างแรกที่ ข้าได้มาหลังจากที่ไม่ได้กินอะไรมาตั้ง 5วัน แม่งงงง....ฉอด.ฉอด..ฉอด

ฉอด..ฉอด..ฉอด...ฉอด "

(😎จากที่ไอ้พระเอกมันบ่นพรึมพร่ำเรื่องของกินอยู่นั้น

ผู้อาวุโสสูงสุดของตระกูลฟางก็สัมผัสได้ว่ามาบางอย่างเกิดขึ้นกับผู้นำตระกูล🤓ต่อไปนี้จะเป็นยังไงกันน้าาาา😆😆😆😆😆)

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว

บทแรก

บทต่อไป

ระดับเขตแดน

