Fc.ck (1/2) -ควินซัม-

่

ควิลท์ เป็นสาวสวยที่น่ารักสวยดวงตาสีฟ้าผมขาว รูปร่างลักษณะดีและเรียนเก่งปัญญาอันเลิศของเธอ เป็นเด็กเนิร์ดเลยก็ว่าได้ จึงทำให้มีคนชอบเธอหลายคนแน่นอนว่ามีคนชอบก็ต้องมีคนเกลียด

.

.

นายแฮนซัม เป็นบุตรของเจ้าของหรือผู้ก่อตั้งโรงเรียนนี้ แน่นอนมีแต่คนถูกเขารังแก ไถเงิน เป็นประจำนิสัยตรงกับคำว่าหยิ่งยโส เขาคือคนที่กลั่นแกล้งควิลท์และดูถูกเสมอเหตุผลของเขาคือเธอจน

.

.

.

"นี่!"

"หลับตาเดินรึไง"

พระพายเพื่อนแฮมซัมนิสัยพอๆกันคิดว่าบ้านรวยแล้วทำไรก็ได้หรอ

"ขะ-"

ซ่าา

แฮนซัมหยิบขวดน้ำที่เด็กคนนั้นมาสาด น้ำมีสีน้ำเงินอ่อนทำให้ควิลท์เปียกไปทั้งตัว

เพื่อนของควิลท์มีชื่อว่าโซเฟียเธอนั้นชอบด่าแฮมซัมและถูกรังแกเช่นกันกับควิลท์

"ฉันว่าไม่มีตาซะมากกว่า"แฮมซัมพูดขึ้น เสียงหัวเราะทำให้ควิลท์อับอายอย่างมากแต่ไม่ตอบโต้อะไร

"ควิลท์!" โซเฟียพูดขึ้น

"ว่าไงโซเฟีย"

"ทำไมเธอไม่ฟ้องผอ."

"ถ้าฉันฟ้องผอ.ก็แค่หักคะแนนพฤติกรรมเท่านั้น และถ้าพวกแฮนซัมรู้ฉันเธอคิดว่าจะเป็นยังไง"ควิลท์พูดและเดินหนีออกจากตรงนั้นเพื่อไปเปลี่ยนเสื้อผ้าทันที

———————————————————————————————

"เอ่อ..เธอชื่อควิลท์ใช่ไหม"เด็กคนที่ถูกหยิบขวดน้ำจากแฮนซัมมาหาเธอ

"ใช่ ทำไมหรอ"

"ฉันบิสเทิ้ลนะ คือน้ำนั้นเข้าปากเธอรึป่าว.."

"เต็มๆเลยละ ทำไม?"

"เอ่อ..มันเป็น..นะ..น้ำยาแปลงเพศ"

"ฉันไม่รู้ว่ามันออกลิตรรึป่าว"

หลังบิสเทิ้ลพูดจบร่างกายควิลท์ก็เปลี่ยนทันตัวสูงขึ้นกว่าเดิม ดวงตาสีฟ้าน่าหลงไหลนิ้วยาวเรียวก็กลายเป็นหนาและยาว ทรงผมสั้นสีขาวรวมถึงใบหน้าอันหล่อ สิ่งที่เธอเคยมีกลับหายไปหน้าอกเรียบเนียบควิลท์สิ่งหวังว่ามันจะไม่มีแต่ดันกลับมี

ควิลท์

"ไม่นะ..นายมีกระจกไหม"ควิลท์อึ้งไปซักพักก็พูด

"เอ่อ..เดียวแปปนึงนะ"บิสเทิ้ลยื่นกระจกให้ควิลท์

"ฉันว่าไม่แน่นะ เธอ..เอ่อ..นายดูหล่อไปเลย"บิสเทิ้ลเอ่ยปากของเขาอ้าค้างอยู่อย่างนั้น

"จริงหรอ ฉันควรไปหาครูนะ"

"ไปสิ"

แน่นอนบิสเทิ้ลโดนทำโทษไปตามระเบียบพวกครูจึงหาทางให้ควิลท์กลับร่างหญิง

ห้องสมุด

"หลบไปสิ นี่ที่ของฉัน"แฮนซัมเอ่ย

"มีชื่อนายเขียนรึไง?"

"อย่าให้ฉันต้องพูดอีกครั้ง"

"เฮ้อ..ก็ได้ๆ"ควิลท์พูดจบก็ยืนเขายืนหยุดอยู่ครู่นึง

"นายเตี้ยจัง"

"นี่! ไอ้จนโสโครกนายรู้ไหมพูดอะไรออกมา"

"ฉันพูดอะไร"ควิลท์พูดก็เข้าใกล้แฮนซัมมากขึ้น

เป็นครั้งแรกที่ควิลท์ทำให้แฮนซัมกลัวและเดินหนีไป

วันถัดมา

"ไอ้ลูกจน! 55555!!" แฮนซัมเอ่ยขำขันกับเพื่อน แต่รู้หรือไม่ควิลท์ที่ได้ยินแฮนซัมดูถูกเพื่อนของเธอแบบนั้นก็...

.

"เฮ้ย!!"ควิลท์กระชากคอแฮนซัมต่อหน้าเพื่อนของเขามาหลบหลังกำแพง

"นายพูดแบบนี้กับเพื่อนฉันได้ยังไง!"

ประกอบ

ไม่ได้จูบกัน!!

"ทำไม? นายก็ควรรับความจริงได้แล้วหนิ"

"ปากเสีย"

แฮนซัมรีบวิ่งหนีควิลท์มาที่ห้องของครู

" นายจะไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น "

"แฮ่กๆ"แฮนซัมพยายามคว้าหาอะไรบ้างอย่าง และคว้าได้เขาได้กดและมันได้พาพวกเขาทั้งสองมาที่ๆนึงที่มีเตียงเก่าๆ และมีปุ่มกดออกจากห้องนี้

"ฉันจะกลับ"แฮนซัมเอ่ย

"ไม่! จนกว่านายจะขอโทษโซเฟีย"

"ตื้อจริงๆ เป็นผัวยัยนั้นรึไง"

พรึ่บ

อยู่ดีๆปุ่มก็หายไปพร้อมมีเตียงสวยหรูสีแดงวางอยู่ และบริเวณที่ปุ่มหายไปได้เขียนคำเอาไว้

จากผู้สร้าง

นี่คือภารกิจแบบสุ่มและภารกิจที่คุณสุ่มได้คุณต้องทำให้เสร็จสิ้นหรือจบไม่งั้นคุณก็ไม่ได้ออกจนกว่าคุณจะทำ

                                                                 ขอให้สนุกกับภารกิจ

ภารกิจ เซ็กซ์ 0/10

"อะไรวะเนี่ย! เพราะนายเลยไอ้จนโสโครกที่นี้จะทำยังไง"

"ให้นายขอโทษโซเฟียแล้วออกไปจากที่นี้"

"เสียสติไปแล้วรึไง"

แฮนซัมดูท่าน่าจะเอาจริง ควิลท์อุ้มแฮนซัมขึ้นเตียงร่างบางที่ดิ้นไปดิ้นมาไม่หยุดควิลท์ก็ขึ้นคร่อมทันทีก่อนที่แฮนซัมจะหนีไปได้ควิลท์ถอดเสื้อของเขาออกและย่อตัวลงเพื่อของถอดของแฮนซัม หุ่นของควิลท์เหมือนคนออกกำลังกายทุกวัน ควิลท์ถอดกางเกงแฮนซัมออกจนถึงแค่หัวเข่า แฮนซัมตกใจที่อีกฝ่ายไม่ใช่ผู้หญิงที่เขาแกล้งบ่อยๆ

"เป็นเพราะนายที่ทำให้ฉันเป็นแบบนี้และฉันต้องศึกษาอะไรเยอะแยะ"ควิลท์พูด

"พอได้แล้วควิลท์! กล้าดียังไง"

"โดยเฉพาะเกี่ยวกับร่างกาย"

"ดะ..เดียวก่อน"

ร่างสูงใช้นิ้วหนาตวัดนิ้วชี้กลางตัวเองให้ชุ่มก่อนจะค่อยๆนำนิ้วเข้าไปในช่องรักของร่างบางโดยไม่ลังเลใดๆ ความเฉียบเย็นทำให้คนใต้ร่างเกร็งตัวไปหมด

"ฉันพึ่งรู้ว่านายเป็นอัลฟ่า"

"อื้อ!..เธอก็เป็น..อ่า!..ไม่ใช่รึไง"

"ใช่ร่างผู้หญิงฉันเคยเป็น"

ควิลท์เห็นอีกคนพยศแล้วก็ถอดเสื้อกางเกงอีกคนที่คาไว้จนร่างบางเหลือแค่เรือนร่างเปลือยเท่านัน้ ในขณะนั้นนิ้วยาวก็หมุนหาอะไรซักอย่างในช่องรักของคนใต้ร่าง

"นะ..นี่!..อื้อ!"

"ตรงนี้สินะ"

"อ่าส์!..อื้ม!"

แขนเล็กคว้าแขนหนาไว้และออกแรงจิกเมื่อร่างสูงหาจุดกระสัน และกดย้ำๆ ร่างสูงมองผลงานของตนโดยไม่คิดจะหยุดนิ้วของตนที่ย้ำจุดนั้น ความปวดแน่นร้อนที่ร่างสูงไม่เคยเป็นมาก่อนค่อยๆเพิ่มขึ้นอย่างขึ้นเจน

"อ่า..ให้ตายเถอะ"

"อ่าส์..อะ!"

ร่างสูงปลดตะขอกางเกงออก และหยิบความเป็นชายที่ไม่คุ้นชินออกมาและรูดขึ้นลงตามอารมณ์ นิ้วยาวเรียวถอนออกมาสักพักควิลท์จับท่อนเข้าไปในรูรักของอีกคน พร้อมกดเข้าไปให้มิดในช้องคับแคบที่เดียว

"อ๊ะ..โอ้ย!..อะเอาออกไป..อื้ม!!"

"จุดเมื่อกี้อยู่ไหนนะ"

"อะโอ้ย..อ่าส์..ยะอย่า"

ช่องคับแคบอุ่นรัดเนื้อแน่น พร้อมปล่อยเสียงครางจนพอใจเอวกระสอบให้ได้ที่ก่อนที่จะกระแทกตามจังหวะจนได้เจอจุดอ่อนไหวของร่างบาง ก็ส่งความเสียงซ่าให้ร่างบางเต็มๆร่างบางก็ย่อนสะโพกให้อย่างห้ามไม่ได้

ฟันคมก้มลงกัดหน้าอกและดูดจนขึ้นสี ผิวขาวเนียนขึ้นสีเป็นสีแดง ร่างบางบิดตัวไปมาด้วยความเจ็บเสียวในเวลาเดียวกัน อาการเกร็งทำให้หายใจเริ่มไม่ออก

"แฮนซัมหะ..หายใจเข้า"

"แฮ่กๆ..อึก.."

"นายนี่มัน"

น้ำตาสีใสไหลมาจากดวงตาได้อาบแก้มใส ร่างสูงประกบจูบลงลิ้นหนากวาดหาความหวานจากร่างบาง และป้อนออกซิเจนให้ทันที

ร่างสูงค่อยๆเร่งจังหวะขยับส่วนที่เชื่อมค้างเอาไว้

"อึก..คะ..ควิลท์..หยุดเถอะ..ขะ..ขอโทษแล้ว..อ่าส์!"

น้ำขาวได้ออกจากแกนกายเล็ก ขณะที่ร่างสูงป้อนจูบอย่างเร่งรีบ ร่างบางได้อ้อนขอร้องให้หยุดแต่ด้วยอารมณ์ในตอนนี้ เอวกระสอบยังกระแทกไปที่จุดอ่อนไหว

"ฮึก..ขะขอโทษ..ควิลท์..อ่า!"

ติ้ง!

เสียงดังขึ้นทันทีที่ร่างสูงปล่อยของเหลวขุ่นเข้าร่างกายร่างบาง

แฮนซัมหน้าซีดทันทีที่รู้ว่าพึ่งผ่านไปแค่รอบเดียว มันเเค่เริ่มต้นเท่านั้น

————————————————————————————————

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***