หาปาร์ตี้

เหล่าสมาชิกกำลังพูดคุยกันภายใต้บรรยากาศที่ตึงเครียด ในขณะที่หลินหลินกำลังทำบัตรสมาชิกอยู่ที่เคาเตอร์ ไม่นานหัวหน้ากิลด์และเฟิงหยางก็ลงมายืนอยู่ที่หน้าเคาเตอร์ ทุกอย่างเงียบสงัด ทุกคนรอฟังสิ่งที่ชายชราจะพูด

“สบายใจได้ทุกคนเด็กคนนี้เป็นมนุษย์จริงๆ ฉันรับเขาเข้ามาเป็นสมาชิกกิลด์แล้ว ดูแลเขาด้วย ฉันต้องไปเยี่ยมเยียนเมืองอื่นต่อ ไปกันได้แล้ว”

หนานโจวเดินออกไปพร้อมชายร่างใหญ่และสมาชิกกิลด์บางส่วน บรรยากาศการพูดคุยกลับมาอีกครั้ง เหมือนบทสนทนาพวกนั้นจะพุ่งเป้ามาที่เฟิงหยาง แต่เขาเมินไม่สนใจ

“คะ คือว่า... ทะ ทำบัตรเสร็จแล้วค่ะ!”

หลินหลินยื่นบัตรให้ชายหนุ่มอย่างกล้าๆ กลัวๆ แต่เฟิงหยางไม่สนใจ เขารับบัตรและเริ่มมองไปรอบๆ

‘หาปาร์ตี้เหรอ...’ นั่นสินะ เด็กที่เพิ่งมีเรื่องกับกิลด์ - ถึงจะแค่เข้าใจผิดก็เถอะ - แถมบรรยากาศยังตึงเครียดขนาดนี้ เขาจะไปหาปาร์ตี้อีท่าไหน?

เฟิงหยางคิดหนักอยู่หน้าเคาเตอร์ เขาไม่รู้จริงๆ ว่าควรจะทำอะไร

“นี่เจ้าหนู” หญิงสาวผมขาวเดินมาหาชายหนุ่มด้วยฝีเท้าที่หนักแน่น ท่ามกลางสายตาของเหล่าสมาชิก เหมือนเธอจะเอาเรื่องเขาอีกครั้ง เฟิงหยางยืนตัวเกร็ง ทันใดนั้นมือของเธอก็พุ่งเข้าหาเขาอย่างรวดเร็ว

‘!!!’

มือนั่นหยุดอยู่ตรงหน้าเขา...

“ยินดีต้อนรับสมาชิกใหม่ ฉันชื่อเฟยหลง ยินดีที่ได้รู้จัก”

ทุกอย่างเงียบสงัด เฟิงหยางค่อยๆ จับมือกับหญิงสาวก่อนจะแนะนำตัวเช่นกัน

“ผมชื่อเฟิงหยาง ฝากเนื้อฝากตัวด้วยครับ”

ทั้งสองปล่อยมือ เฟยหลงก้มหัวเล็กน้อย

“เราทุกคนต้องขอโทษด้วยสำหรับเรื่องก่อนหน้า เราเชื่อคำพูดของหัวหน้ากิลด์และยอมรับนายในฐานะสมาชิก กิลด์ของเราอยู่ด้วยกันเหมือนครอบครัว ทุกคนที่นี่เป็นที่พึ่งให้นายได้ แต่ก่อนอื่นเราต้องเคลียร์กันก่อน”

ชายหนุ่มเลิกคิ้วขึ้นด้วยความไม่เข้าใจ หญิงสาวกอดอกก่อนจะอธิบายอย่างจริงจัง

“นายคงฟังจากปากของหัวหน้ากิลด์มาแล้วว่าการที่ไม่มีพลังเวทมันแปลกยังไง แต่ทำไมล่ะ? ฉันก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน มันมีวิธีเช็คง่ายๆ อยู่คือนายต้องเอาสื่อกลางเวทมนตร์ออกมา”

เฟิงหยางเอียงหัวหน้านิ่ง

“มันคืออะไรเหรอครับ?” ทุกคนช็อก พวกเขาอยากเชื่อในสิ่งที่ได้ยิน

“นี่นายไม่รู้จักสื่อกลางเวทมนตร์เหรอ!?”

เฟิงหยางสายหน้า

“แล้วระบบไม่เคยให้นายเลือกเลยเหรอ?!”

เขาส่ายหน้าอีกครั้ง หญิงสาวเอานิ้วมือขึ้นมาจับสันจมูกด้วยความสิ้นหวัง เหมือนอนาคตการเป็นฮันเตอร์ของเขาจะดับวูบไปตั้งแต่ยังไม่เริ่ม...

‘นี่ฉันต้องอธิบายให้เขาฟังเหรอเนี่ย...’

หลังจากถอนหายใจเฮือกใหญ่เธอก็เริ่มพูด

“ปกติแล้วเวลาที่อายุถึงกำหนดระบบจะให้เลือกสื่อกลางเวทมนตร์ ซึ่งมันจะเป็นอะไรก็ได้ตั้งแต่อาวุธจนไปถึงอวัยวะบนร่างกาย ถ้าระบบไม่ได้ให้นายเลือกแสดงว่านายมีสื่อกลางเวทมนตร์อยู่แล้ว... ลองเปิดข้อมูลขึ้นมาสิ”

ชายหนุ่มทำตาม เขาเรียกเปิดข้อมูลเฉพาะส่วนสื่อกลางเวทมนตร์ออกมา

สื่อกลางเวทมนตร์: [???]

ทุกคนอึ้งตาค้าง เฟยหลงไม่อยากเชื่อสายตาของตัวเอง

‘อะไรน่ะ? โดนระบบปิดกั้นเหรอ?’

คิดไปก็ปวดหัวเปล่าๆ มันเกินความเข้าใจของพวกเขา

“ช่างมันแล้วกัน เอาไว้มาคิดทีหลัง มีอีกเรื่องที่ฉันสงสัย...ความแข็งแกร่งของนาย”

เฟิงหยางประหลาดใจอีกครั้ง

“นายก็รู้ว่าตัวเองไม่มีเวทมนตร์ แล้วมันสมเหตุสมผลเหรอที่นายใช้แขนเปล่าๆ รับการโจมตีของฉันได้น่ะ? เพื่อไม่เห็นภาพ”

เธอหันหลังกวักมือเรียกหนึ่งในสมาชิก ชายคนหนึ่งเดินออกมาหาและสร้างโล่จากเวทขึ้นมาป้องกัน

“โล่เวทนี่น่ะแข็งพอจะกันอาวุธได้ทุกชนิด”

พูดเสร็จเธอก็ปล่อยลูกเตะเข้าไปที่โล่อย่างรวดเร็ว มันแตกเป็นเสี่ยงๆ ทันที เฟิงหยางอึ้ง

“อย่างที่เห็นฉันแค่ออกแรงเตะเฉยๆ มันก็แตกแล้ว แต่นายกลับรับมันได้ทั้งที่ฉันก็ใช้เวทมนตร์ แถมนายยังไม่เป็นอะไรอีก”

เฟิงหยางเข้าใจอย่างชัดเจน แต่เขาก็ยังสงสัย

“แล้วทำไมมันถึงเป็นแบบนั้นล่ะครับ?”

หญิงสาวครุ่นคิดพลางมองเฟิงหยางด้วยความเคลือบแคลงสงสัย

“ก็คงเป็นพลังทางกายภาพของนายนั่นแหละ ถ้าอยากเช็คให้กระจ่างก็ต้องดูค่าสเตตัสของนาย”

เฟิงหยางทำตาม

“ระบบเปิดค่าสเตตัสของฉันขึ้นมา”

ค่าสเตตัสทั้งหมดปรากฏขึ้นมาบนหน้าจอ ค่าส่วนใหญ่อยู่ในมาตรฐาน จนกระทั่งพวกเขาเจอคำตอบ

พลังโจมตี(กายภาพ): [สูงมาก]

พลังชีวิต/ความทนทาน: [สูงมาก]

พวกเขาตกใจมาก ค่าสเตตัสของเขาสูงมากในฐานะเด็ก ตอนแรกเฟยหลงอยากจะถามถึงที่มา มันแปลกจริงๆ นั่นแหละที่เด็กอายุไม่มากจะมีค่าสเตตัสสูงขนาดนี้ แต่เธอก็เลือกที่จะปัดทิ้งไปก่อน

“เข้าใจแล้วล่ะว่าทำไมหัวหน้ากิลด์ถึงรับนายเข้า เอาเป็นว่าฉันจะไม่ถามซักไซ้ก็แล้วกัน ตอนนี้นายเป็นสมาชิกของเราอย่างเป็นทางการแล้ว นายอยากให้เราช่วยอะไรไหมล่ะ?”

เฟิงหยางคิดครู่หนึ่ง ไม่นานเขาก็นึกได้

“คือว่าตอนนี้ผมไม่มีเงินติดตัวเลย ผมอยากได้ปาร์ตี้ไปลงดันเจี้ยนในวันพรุ่งนี้เลยน่ะครับ”

เฟยหลงมองไปรอบๆ เผื่อจะมีใครพอช่วยชายหนุ่มได้ แต่อยู่ๆ เธอก็ยิ้มเหมือนคิดอะไรบางอย่างออก

“เอาแบบนี้ไหมดีกว่า นายอยากจะเข้าร่วมกับปาร์ตี้ของฉันไหม?”

เหล่าสมาชิกรวมถึงเฟิงหยางตกใจ

“เอ่ยปากชวนเองเลยเหรอ!! สุดยอดเลย!!!/ลุยเลยเจ้าหนู!!!”

ทุกคนต่างตะโกนเชียร์ชายหนุ่ม เฟิงหยางยืนนิ่งทำอะไรไม่ถูก เฟยหลงเท้าเอวยื่นมือมาหาเขา

“ภายในวันพรุ่งนี้ปาร์ตี้ของฉันจะพานายไปลงดันเอง! มาสิ ไปตามสมาชิกปาร์ตี้คนอื่นๆ กัน!”

***

หญิงสาวพาเฟิงหยางออกจากกิลด์มายังหน้าที่พักแห่งหนึ่ง มันไม่ไกลจากกิลด์มาก ก่อนจะเข้าไปข้างในเธอก็พูดเตือน

“มีอย่างหนึ่งที่ฉันอยากเตือน ก่อนนายจะเข้าปาร์ตี้ ฉันอยากให้นายเตรียมใจให้ดีก่อน เพราะว่าคนในปาร์ตี้ของฉันค่อนข้างแปลกประหลาดน่ะนะ”

เฟิงหยางเกร็งนิดหน่อย แต่เอาสิ! จะประหลาดแค่ไหนกันเชียว!

ทั้งคู่เข้าไปในบ้านสองชั้นหลังน้อย ขึ้นบันไดไปชั้นบน เฟยหลงนำทางชายหนุ่มเข้าไปในห้องหนึ่งแบบไม่เกรงใจ

“เหวินอี้ ตื่นหรือยัง?”

ข้างหลังประตูนั้นคือห้องนอนเล็กๆ ที่บนเตียงมีผู้หญิงคนหนึ่งนอนอยู่ เธอเป็นสาวที่มีผมสีม่วงสั้น เธอดูสบายมากจนเฟิงหยางไม่กล้าส่งเสียง แต่เฟยหลงไม่สนใจ เธอกระแอมเล็กน้อยและเขย่าตัวเธอ

“เหวินอี้ตื่นได้แล้ว เรามีสมาชิกใหม่เข้าปาร์ตี้นะ”

ได้ยินแบบนั้นสาวผมสั้นก็เด้งตัวลุกขึ้นนั่งทั้งที่งัวเงียอยู่ แถมขอบตายังดำเหมือนคนง่วงตลอดเวลา

‘ก็ดูเหมือนคนปกติ...’

หลังจากตั้งสติได้เธอก็พูด

“สมาชิกใหม่เข้าปาร์ตี้เหรอ~ หืม?”

เธอหันไปเห็นชายหนุ่มข้างหลังเฟยหลง ทันใดนั้นดวงตาของเธอก็เบิกกว้าง เสี้ยววินาทีเฟิงหยางก็ถูกเธอกระโจนใส่และกดลงกับพื้น

“ฉันกินเขาได้ไหม?!”

เฟิงหยางตกใจทั้งที่ไม่ทันตั้งตัว

‘ห้ะ?’

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***