ผัวดีมีชัยไปกว่าครึ่ง

หลังจากกินข้าวเสร็จเรียบร้อยฉันก็เข้าห้องมาอาบน้ำเพื่อให้ร่างกายมันสดชื่นอีกอย่างเป็นวันนั้นของเดือนอีกด้วยมีใครเป็นเหมือนฉันไหมฉันอยู่บ้านจะอาบน้ำบ่อยเหมือนกัน 3-4 เวลาเหมือนร่างกายมันเหนื่อย มันเบื่อๆ อึนๆแล้วยิ่งปวดท้องอีกแทบจะไม่ต้องทำอะไรแล้วก็ไม่อยากไปไหนเลยพอได้อาบน้ำค่อยสบายตัวหน่อย

พออาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าทำธุระของตัวเองเสร็จก็เดินไปที่ห้องนั่งเล่นแล้วเปิดโน๊ตบุ๊คตัวเองที่เอาติดมาจากคอนโดตัวเองและไอแพดด้วยเวลาเรียนชอบเอาไปสรุปแล้วถ้าสอบก็จะสบายหน่อยเพราะสรุปไว้แล้ว

"ทำอะไร"

ผมที่เล่นเกมส์อยู่กับเพื่อนในห้องที่ถัดจากห้องนั่งเล่นมาอีกอย่างก็ไม่ได้ปิดประตูเลยเห็นยัยตัวแสบเดินออกมาอีกเห็นกินยาแล้วนึกว่าจะนอนแล้ว ผมพยักหน้าให้คนตัวเล็กเดินเข้ามาหา

"ทำรายงานต่อยังทำไม่เสร็จ"

ฉันหันไปมองคนก่อนจะเดินเข้าไปหาเขาโดยที่ตัวสูงที่นั่งเล่นเกมส์อยู่ในห้องที่เพิ่งรู้เหมือนกันว่ามันเป็นห้องสตรีมดีๆนี่เองทั้งไปการตกแต่งแล้วก็ไฟ LED ที่เปิดจนคิดว่าอยู่ในผับอุปกรณ์ครบทุกอย่างคงจะหมดไปไม่น้อยแน่นอนจากที่ฉันดูแล้วและประเมินด้วยสายตาตอนนี้

(อ้าว ไอ้คุณเธียเตอร์ครับผมก็เล่นเกมส์กับมึงอยู่นี่ไงเสียงมึงถามกูหวานจังอะหรือว่ารักกูขึ้นมา)

"เสือก กูถามเมียกู!"

(ฮ่าๆ เสือกแบบมึงสมแล้วไอ้ธีร์)

(ชิ กูงอลพวกมึงละ)

ผมพูดกับเพื่อนก่อนจะหันไปคว้าเอวของคนตัวเล็กมากอดก่อนจะพูดออกมาเบาๆ

"รายงานวิชาไร"

(แหม่!!ๆ เฮดว๊ากครับน้ำเสียงอะ 100 มาตรฐานมาก)

"ไอ้พาส มึงอยู่กับสัสธีร์กระทืบมันให้กูทีไม่งั้นกูจะไปกระทืบมึงแทนพรุ่งนี้"

(หึ ไอ้สัสธีร์มามอบพ่อกูเขาสั่งมา)

(โอ้ยยย มันสั่งมามึงไม่ต้องจริงจังก็ได้)

(กูหมั่นไส้มึง)

(ไอ้พาสฝากกูอีกสักที)

(อันนี้พ่อคนที่สองก็สั่ง)

"หึ"

ฉันส่ายหัวกับคนตัวสูงและเพื่อนเขาเถียงกันเหมือนเด็กอะนี่ขนาดว่าเขาใส่หูฟังแล้วไม่ได้ยินเสียงนะแต่คิดว่าใช่แน่ก่อนจะตอบเขากลับไป

"ของอาจารย์กรวรรณ"

"เรียนกับเขาวิชาอะไร"

ผมถามก่อนจะดึงยัยตัวแสบนั่งตักแล้วกับลูบผมเบาๆ ดีนะที่ยัยนี่เป็นวันนั้นของเดือนไม่งั้นไม่รอดแน่

"DRAWING เขียนแบบด้วยมือแล้วก็โปรแกรมอะ"

"อ่อ"

(ทำไมอาจารย์สั่งงานน้องไวจังวะ)

(มึงเคยเรียนกับเขาแล้วงานน้อยเหรอครับคุณกลัฟ ถามเหมือนไม่เคยเจอ)

(เออก็จริง)

"ไปนอนไป"

ฉันมองคนตัวสูงก่อนจะหันไปมองหน้าเขาถ้างานเสร็จใครจะไม่อยากนอนละคะคุณพี่

"งานยังไม่เสร็จ"

"เดี๋ยวทำต่อให้แป๊บเดียว"

ผมมองหน้ายัยตัวแสบพร้อมกับยักคิ้วส่งไปให้ แค่รายงานเล่มเดียวแป๊บเดียวเท่านั้นแหละ

"ไม่เอาอะ เดี๋ยวทำเอง”

ฉันมองคนตัวสูงที่อยู่เขาก็ทำหน้าจริงจังแต่มันเหมือนรู้สึกผิดอะถ้าใครมาทำให้แล้วเราต้องเอาไปส่ง มันเหมือนเราไม่ได้ทำรายงานชิ้นนี้ด้วยตัวเองอะ

“ไปนอนเถอะครับเมีย แสดงว่าเเข็งแรงแล้วไปงั้นเข้าห้องกัน”

ผมบอกคนตัวเล็กที่นั่งอยู่ด้วยกันอยากให้พักผ่อนยังจะอยากทำเองอีก

(พี่ครับๆพวกผมยังอยู่นะครับ)

(เอาซะเบียร์กูจืดเลย)

ฉันถอนหายก่อนจะพูดกับเขาเบาๆ พร้อมกับบอกเขาไปตามความจริง

“นอนมาทั้งวันแล้ว”

“กินยาไปเดียวก็ง่วงอีก จะนอนไม่นอนถ้าไม่อยากเดินไปในห้องนี้ได้เลยนะพร้อมตลอด”

คนตัวสูงหันมามองพร้อมกับกอดฉันแน่นกว่าเดิมและส่งสายตาที่แสดงของความต้องการออกมา

“ละ”

“ไม่ลืมแล้วก็ไม่สนด้วยพร้อมตลอด”

“อยากทำก็ทำไปเลย”

ฉันถอนหายใจออกมาก่อนจะหันไปตอบเขาอยากทำนักทำซะให้พอใจ

“หึ ก็แค่เนี้ย”

“มันต้องเนียบมากเลยนะ”

“พี่ผ่านมาละครับเดี๋ยวจัดให้ไฟล์เก่าก็มีเขาข้อมูลใหม่มาใส่ก็จบละทุกอย่างครบเรียบร้อยคะแนนเต็มด้วย”

ผมยักคิ้วก่อนจะมองคนตรงหน้า เห็นโหดเหมือนจะไม่สนใจเรียนแต่บอกเลยตอนเรียนก็จริงจังนะครับ

“ข้อมูลหาไว้หมดแล้วเหลือแต่จัดหน้าแล้วก็พวกรายละเอียดยิบย่อยสารบัญอะไรแบบเนี่ยแหละ”

“งั้นก็แปปเดียว ส่งแบบไหนปริ้นเล่มหรือยังไง”

“ใช่”

“เค ได้ เดี๋ยวจัดให้ ไปนอนได้แล้วไป ถ้าตามันจะไม่ไหวขนาดนั้นอะ ไหนบอกนอนทั้งวัน”

ผมมองหน้ายัยตัวแสบที่บอกว่าไม่ง่วงแต่ตาปรือเลยนะ ถ้าหลับตาไม่นานก็ไปอะสภาพนี้

“อือ งั้นไปนอนละนะ”

พอเขาพูดก็รู้สึกง่วงขึ้นมา ก่อนจะหันไปบอกและลุกขึ้นแต่คนตัวสูงที่กอดเอวไว้ไม่ยอมปล่อยก่อนจะพูดความต้องการออกมา

“รางวัลอะ”

“จะเอาไรละลูกอม 3 เม็ด ไอติม”

“หึหึ ไม่ใช่เด็กแล้วนะครับผมหอมแก้มสามทีก่อนเร็วจะได้มีกำลังใจทำงาน”

(เชี้ยย สัสเธียมึงแม่งหมาน้อย)

(เออทีพวกกูนี่เตะเอาๆ)

(พวกมึงก็นับประสาอะไรน้องปีหนึ่งคนนั้นยังโดนทำโทษ)

“พงกมึงนี่นะกูไม่เปิดกล้องโชว์ก็บุญเท่าไหร่ละ”

(ดีแล้วกูก็ไม่อยากเห็นตอนมึงอ้อนเมีย ถ้าไม่ได้ยินกับหูกูก็ไม่คิดว่าแม่งจะเป็นเฮดว๊ากวิศวะ)

“เร็ว รออยู่นะเนี่ย”

(รอกูมาหากูมา)

“มึงนี่เสือกจังนะสัสธีร์พูดอีกคำพรุ่งนี้มึงวิ่ง 10 รอบ”

(เออกูมันไอ้ธีร์ ไม่ใช่น้องฟลินท์นี่ครับ)

“อย่าเรียกเมียกูแบบสนิทด้วย กูหึง”

(คนเขามึงหยุดสัสธีร์เหมือนร่างกายอยากวิ่งเนาะมึงอะ)

ฉันโน้มหน้าไปห้อมแก้มคนตัวสูงสามทีอย่างที่เขาขอ

“ปล่อยได้เเล้ว”

ผมยิ้มก่อนจะหอมแก้มคนตัวเล็กกลับจำนวนเท่ากัน

“ฝันดีครับที่รัก”

“บ้า”

ฉันเริ่มรู้สึกเหมือนร้อนๆที่หน้าเลยรีบหันไปว่าเขาพร้อมกับแกะมือออกแล้วรีบเดินออกจากห้องมา

“โอ้ยยย ไอ้บ้าเอ้ยหัวใจแทบจะระเบิด”

ฉันพูดกับตัวเองก่อนจะล้มลงบนที่นอนและหยิบมือถือมาเล่นไปสักพักความรู้สึกหนักๆที่ตาก็เล่นงาน ฉันเลยชาร์จแบตโทรศัพท์และหลับตาลง

07.15

ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด

“อื้อออ”

ฉันครางในลำคอก่อนจะค่อยๆกระพริบตาขึ้นมา พอสายตาปรับโฟกัสได้ก็เห็นว่าเธอและคนตัวสูงนอนกอดกันอยู่ พร้อมกับค่อยๆแกะมือเขาออก

“อือ ไปไหน”

“อาบน้ำเดี๋ยวสาย”

“หื้อ ไปไหวเหรอไม่ไหวก็ลา”

เอาจริงๆก็อยากจะหยุดมากนั่นแหละแต่วันนี้มีส่งรายงานหยุดวันไหนก็ได้แต่วันนี้คงไม่ได้ ฉันส่ายหัวก่อนจะบอกเขาเบาๆ

“วันนี้มีส่งรายงาน”

“หื้อ ลาป่วยก็ได้อาจารย์แกไม่ใจร้ายขนาดนั้นหรอก”

“ไม่เอา อีกอย่างวันนี้ก็เลิกเที่ยงค่อยกลับมานอน”

ผมที่ไม่อยากให้ยัยตัวแสบนี่ไปเท่าไหร่ แต่ก็เข้าใจอีกนั่นแหละค่อยตามไปดูแลเอาแล้วกันถ้างั้น

ฉันลุกขึ้นอาบน้ำแต่งตัวก่อนจะรีดชุดของฉันและของเขาก่อนจะเดินออกมาแต่งหน้าเตรียมของโดยที่คนตัวสูงก็ไปอาบน้ำแต่งตัว

“นี่ครับคุณเมียรายงาน”

ฉันมองเล่มรายงานที่ใส่ปกและสันปกเรียบร้อยมองไปก็ไม่น่าเชื่อว่าผู้ชายจะทำ

“โห มองขนาดนี้เห็นข้างนอกจะเกเรแต่เกรดพี่ดีนะครับน้อง”

“จ้า ขอบคุณจ้า ไปกันเดี๋ยวรถติด”

ฉันบอกเขาก่อนจะหยิบถุงผ้าที่ใส่ขนมปังแล้วก็ขวดน้ำผลไม้วันนี้เหนื่อยๆก็เลยไม่อยากทำอาหารเช้าอีกอย่าง มันก็จะไม่มันด้วย

ไม่นานฉันกับเขาก็มาถึงที่มหาลัยฉันยื่นถุงผ้าลายน่ารักที่ซื้อมาเพราะความรักนี่แหละยื่นให้คนตรงหน้า

“ขนมปังกับน้ำส้ม ข้าวเช้าวันนี้ทำไม่ทันเหลือเวลาอยู่หรอก”

ผมที่ตอนแรกมองคนตรงหน้างงๆว่ายื่นอะไรมาให้พอได้ยินก็เข้าใจทันที ก่อนจะยิ้มแล้วลูบหัวคนข้างๆเบาๆ

“ขอบคุณครับ ดีนะวันนั้นตาถึงจับมาทำเมีย”

“ภูมิใจมาก”

ฉันยิ้มพร้อมกับส่ายหัวให้กับคนตรงหน้าก่อนจะเดินมาแถวๆหน้าตึก

“ไปแล้วนะเพื่อนรอแล้ว เอาถุงกลับมาด้วยนะถ้าหายมีเรื่อง”

ฉันหันมากำชับกับคนที่เดินจับมือฉันเข้ามาและชี้ไปที่ถุงผ้าใบเล็กน่ารัก

“ครับ คำสั่งเมียสูงสุดครับ เลิกเรียกแล้วเดี๋ยวไปรอหน้าห้องแล้วกลับไปส่งที่คอนโดวันนี้นัดประชุมน้องไม่ต้องเข้าหรอก”

“ได้เหรอ”

“เมียเฮดว๊ากใครมีปัญหาเดี๋ยวจัดเอง”

“ได้ข่าวว่ายังจะสั่งวิ่งอยู่”

“น่ารักขนาดนี้ทำโทษไม่ลงหรอกครับ”

ผมพูดพร้อมกับยิ้มให้คนที่ตัวเล็กกว่าผมมากอะมองดูแล้วเมียผมสูง 150 กว่าๆ เองมั้งผมสูง 181 พอดีซะไม่มีอะ

“ผมยุ่งหมดแล้ว ไปแล้วนะ”

“หอมแก้มหน่อย”

“ไม่ คนอายคนเขา”

ฉันบอกคนตัวสูงพร้อมกับพยักหน้าให้เขามองไปรอบๆเพราะเวลาใกล้เรียนคนเยอะมากเวลานี้

“ก็ได้กลับบ้านเมื่อไหร่จับฟัดแน่”

ฉันส่ายหน้าก่อนฉันและเขาจะแยกย้ายกันต่างคนต่างไปเรียน ดีนะที่กินยาแล้วตอนนี้ก็เริ่มจะง่วงส่งรายงานเสร็จอาจารย์ก็ปล่อยไวหน่อยวันนี้

“อืม รายงานเรียบร้อยดี คนที่ไม่ผ่านมาดูการจัดหน้าของเพื่อนสองคนนี้ได้ คุณจะ copy มาแบบไม่รู้เหนือรู้ใต้ตัวอักษรไม่เสมอกัน ภาษาต่างด้าวที่ไม่แก้คุณอยากได้คะแนนแบบไม่รู้เหนือรู้ใต้กันใช่ไหม ข้อมูล copy มาไม่ได้ว่าแต่คุณอ่านสักนิดตรวจสักหน่อยจะให้โอกาสส่งศุกร์พรุ่งนี้วันสุดท้ายก่อน 16.00 ที่ห้องใครไม่ส่งคะแนนงานนี้ 0 เข้าใจตรงกันเอาไว้เท่านี้”

ฉันถอนหายใจอย่างโล่งอกเพราะมีฉันกับเพื่อนที่อยู่คนละกลุ่มผ่านไม่งั้นงานงอกแน่แต่หน้าเพื่อนฉันนี่ซิงอจนปลาทูอายถ้าฉันไม่ผ่านต้องกว่านี้แน่เลย

“งื้ออฟลินท์มึงโครตโชคดี ของกูต้องจัดหน้าใหม่”

“ถ้ากูทำเองก็คงไม่ผ่านหรอก”

“อย่าบอกนะ”

ฉันมองหน้าไอ้กราฟก่อนจะพยักหน้าเป็นอันรู้กัน

“อร้ายย!!!!”

“อิกราฟอิห่าตกใจนึกว่าเข้าที่เข้า”

“มึงเข้าที่ยังกลังกูเลยค่ะแม่ อิจฉาตาร้อนอยากได้ค่ะผัวแบบนี้ที่ต้องการ”

“เหมือนที่เขาบอกใช่ปะมึง”

ฉันมองหน้าเพื่อนที่พากันยิ้มและมองมาที่ฉันก่อนไอ้กราฟจะเป็นคนพูดขึ้น

“บอกไรวะ”

“ผัวดีมีชัยไปกว่าครึ่ง คำว่าอิจฉาผัวเพื่อนไม่เคยพูดเล่นๆนะคะข้าพเจ้าคิดจริงมาโดยตลอดผีในห้องเรียนรู้เพื่อนในกลุ่มรู้ กูเขินผัวเพื่อนค่ะ!!”