"อิ่มแล้ว"
"อิ่มแล้วเหรออันนี้กินยังเนี่ย"
"กินแล้ว"
ผมมองถ้วยข้าวต้มหลังจากที่เดินเข้าไปอาบน้ำเปลี่ยนชุดเป็นชุดนอนจนกลับมาทำไมข้าวต้มในชามมันดูเหมือนเท่าเดิมเลยวะ
"อีกสามคำ"
"พอแล้ว"
"อีกสามคำเร็วเดี๋ยวค่อยกินยา"
ฉันเบะปากก่อนจะมองคนตัวสูงตรงหน้าก็อิ่มแล้วทำไมต้องบังคับกันอีกอะ แล้วตอนนี้อารมณ์ฉันก็สวิงมากด้วยสิประเด็น มันก็อยากจะกินแหละแต่มันกลืนไม่ไหว
"ก็อิ่มแล้ว"
ผมนั่งข้างๆเมียตัวเองที่ตอนนี้ทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ นี่พูดแรงไปเหรอวะก็ไม่นะแค่บอกให้ข้าวต้มเพิ่มแล้วจะได้กินยาเองไม่ใช่เหรอ
"อ๊ะๆ งั้นอีกคำนึงเนาะเรากินน้อยไปกลัวจะปวดท้อง อีกคำเดียวแล้วให้กินยาเลยโอเคมั้ย"
ผมจับหน้าคนตัวเล็กก่อนจะพูดพร้อมกับให้เหตุผล พร้อมกับคนตัวเล็กที่พยักหน้า
"น่ารักมาก"
"ไปนอนมั้ย เดินไหวหรือเปล่า"
"ได้อยู่"
คนตัวสูงหยิบชามไปเก็บก่อนจะมาลูบหัวฉันและถามเบาๆ
"เดี๋ยวอุ้มเข้าไป"
เขาพูดจบก็หยิบถุงน้ำร้อนและอุ้มฉันเดินเข้ามาที่ห้องนอนและวางฉันให้นั่งที่ปลายเตียง
"เปลี่ยนใส่ชุดนอนก่อนจะได้นอนสบายตัวขึ้นดีมั้ย"
"อืม"
ฉันลุกขึ้นก่อนจะเดินเข้าไปในห้องแต่งตัวที่อยู่เลยห้องน้ำไปนิดนึงที่สามารถทะลุถึงกันได้
"เดี๋ยวอุ้มไป"
"ไม่ต้องแล้วตอนนี้เริ่มไหวแล้วไม่ได้ปวดเหมือนตอนแรก"
"แน่ใจนะ"
"อืม"
ฉันเดินเข้าไปยังห้องแต่งตัวก่อนจะหยิบชุดนอนมาเปลี่ยนและเดินออกมาที่เตียงนอน
"น้ำเปล่าแล้วก็ลูกอมพี่ดูในเน็ตเขาบอกให้กินน้ำเยอะๆแล้วก็อะไรหวานๆก็ช่วยได้"
"อืม แต่ตอนนี้จะนอนแล้วกินลูกอมไม่ได้แล้ว"
ฉันบอกเขาก่อนจะนอนหันข้างเพราะนอนท่านี้จะรู้สึกโอเคแต่ถ้านอนหงายมันจะรู้สึกปวดอะ
ผมนั่งเล่นเกมส์กับเพื่อนอยู่สักพักหนึ่งก็เห็นยัยตัวแสบพลิกหน้ากลับมาทางผมพอดีผมเลยบอกพวกไอ้ธีร์ออกไป
"กูเลิกแล้วนะ"
(ตาเดียวเองมึงไปไวมาไวจังวะ)
"เมียกูปวดท้องดูแลเมียกูก่อน"
(เออกูลืมเลย เจอกันจะเล่นตอนไหนอีกก็ทักมาพร้อมตลอด)
"เรื่องที่กูให้จัดการเรียบร้อยยัง"
(เรียบร้อยครับพี่ ประมาณ 16.10 นาที ได้ดูแน่ครับน้องมันเลิกเรียนตอน 15.00 นาที”
"เออตามนั้น"
ผมวางโทรศัพท์กับโต๊ะข้างที่นอนก่อนจะล้มตัวลงนอนและเขยิบไปดึงร่างบางมากอดก่อนจะเห็นคนตัวเล็กลืมตามองมา
"ดีขึ้นมั่งยัง"
"อืมดีขึ้นแล้ว"
"อย่าโกหกนะ ถ้าไม่ไหวจะพาไปโรงบาล"
"หึ เวอร์ ไปได้หมอก็ทำอะไรให้ไม่ได้หรอก ก็ให้กินยาเหมือนกันถ้าปวดมากเขาก็แค่ฉีดยาให้แค่นั้นแหละ”
ผมถอนหายใจพร้อมกับใช้มือข้างนึงสอดไปใต้หัวของคนตัวเล็กและลูบหัวและใช้มือข้างหนึ่งลูบแก้มของยัยตัวแสบเบา ๆ แล้วตอนนี้แก้มก็เริ่มแดงตัวก็เริ่มร้อนไม่ใช่เป็นไข้อีกเนาะ สงสารไปหมดแต่ไม่รู้จะช่วยยังไงดี
"จะช่วยยังไงดี"
"หึ หน้ายู่ไปหมดแล้วสรุปใครปวด"
ฉันยิ้มให้คนตัวสูงพร้อมกับถามเขาออกไปแล้วตอนนี้ทำหน้ายู่เหมือนโมโหใครอยู่
"ก็ไม่อยากให้เจ็บ แล้วทรมานแบบนี้ไง"
"เป็นแบบนี้บ่อยจนชินแล้ว"
"นอนได้แล้วไอ้แสบ ตาจะปิดอยู่แล้วยังห่วงคุยอีก"
"แล้วใครชวนคุย"
"โทษครับ"
ผมกอดคนตัวเล็กไว้พร้อมกับเลื่อนกระเป๋าน้ำร้อนให้มาอยู่ตรงหน้าท้องของคนตัวเล็กจนรู้สึกอุ่นๆไปด้วยหลังจากนั้นก็พากันหลับไป
15.55
"ต่อไปจะไม่แต่งตัวผิดระเบียบอีกแล้วค่ะ ๆ"
ฉันกระพริบตาตื่นก่อนจะเห็นคนตัวสูงนั่งพิงหัวเตียงและดูมือถืออยู่โดยที่แขนฉันยังกอดเอวเขาไว้อยู่ ฉันเลยเงยหน้าถามเขา
"ดูอะไร หน้าเครียดจัง"
ผมลูบหัวคนตัวคนตัวเล็กก่อนจะเปิดคลิปรุ่นน้องกับพี่ที่ทำโทษรวมกันวันนี้ให้เมียดูพอดูจบก็ได้ยินเสียงยัยตัวแสบพูดออกมาเบาๆ
"โหดจัง"
"หึ โหดตรงไหน ใครเป็นพี่รหัสน้องโดนทำโทษก็ต้องโดนทำโทษด้วยดิ แล้วพี่ระเบียบมันไม่มีตาดูมั้งไม่งั้นจะแต่งตั้งมันมาทำไม”
ฉันย่นจมูกใส่เขาและพูดออกไปเบาๆ
"เขาอาจจะไม่เห็นก็ได้"
"ก็ตกลงกันแล้วครับเมียถ้าเห็นเฮดเห็นน้องแต่งตัวผิดก่อนพี่ระเบียบพี่ระเบียบก็โดนทำโทษไป"
"แล้วเขาทำอะไร"
"ใส่กระโปรงทรงเอ แล้วก็สั้นมาก ใส่สั้นขนาดนี้ก็ถอดเถอะ"
"ปากร้ายมาก"
"หึ ก็จริงวันแรกที่เจอกันก็บอกแล้วว่าหลังจากรับน้องเสร็จจะใส่สั้นเห็นไปถึงไหนก็ไม่มีใครว่าหรอกแต่ตอนนี้ใส่แบบนี้โดนทุกคน"
"ถ้านี่ใส่ก็โดนวิ่งเหมือนกันเหรอ"
ฉันยิ้มก่อนจะถามคนตัวสูงพร้อมกับยักคิ้วให้
"ก็ไม่รอด เมียก็ไม่เว้นนะเพราะพี่โหด"
"หึ ลืมอะไรไปหรือเปล่าเราอะ"
ผมมองคนตัวเล็กด้วยงงๆก่อนจะถามออกไป
"ลืมอะไรเหรอ"
"ถ้าสั่งวิ่งก็ต้องวิ่งด้วยกันนะ"
"ทำไมอะ"
"เอ้าก็พี่รหัสไง"
เออวะลืมไปเลยว่ายัยตัวแสบเป็นน้องรหัสตัวเองนี่หว่า แล้วยัยนี่ยิ่งแสบๆอยู่ เลยรีบบอกเมียตัวเองออกไปอย่างรวดเร็ว
"เมียครับ อยากได้อะไรบอกตรงๆเลยนะครับให้ได้หมด ขออย่างเดียวแต่งตัวเรียบร้อยไปก่อนนะ อย่าให้ไปวิ่งเลย"
"กลัวเหนื่อยเหรอ"
"หึ เหนื่อยไม่กลัวหรอกกลัวสองอย่าง"
"กลัวอะไร"
"อย่าแรกเสียการปกครอง อันที่สองหลังจากสั่งวิ่งเสร็จโดนเมียโกรธแน่"
"หึหึ ก็ไม่รู้นะอันนี้แล้วแต่อารมณ์"
"หึ แล้วอารมรณ์ดีต้องทำไง"
"อืม เงินถึงอารมณ์ก็คงจะดี"
"เทให้หมดหน้าตักเลย"
ครืดดดดด
"ฮัลโหล"
(คุณเธียครับคุณผู้หญิงฝากของมาให้ครับ)
"อ่อเดี๋ยวผมออกไปครับ"
ผมวางสายก่อนจะหันมามองเด็กแสบที่ถามด้วยสายตา
"เดี๋ยวมาครับเมีย ออกไปเอาของที่แม่ฝากมาให้ก่อน"
ฉันพยักหน้าก่อนจะปล่อยแขนจากคนตัวสูงพอเขาลุกออกไปฉันก็ลุกขึ้นไปล้างหน้าล้างตาแปรงฟัน ยาที่กินไปนี่ก็ทำให้คอแห้งมาก
"เริ่มหิวแล้ววะ”
ฉันไปหยิบแผงยาที่โต๊ะบนหัวนอนแล้วก็โทรศัพท์ออกไปข้างนอกก่อนจะเห็นคนตัวสูงต้มอะไรไม่รู้อยู่ในครัว
"ทำอะไรอะ"
"อุ้ย ตกใจหมดเลยครับเมีย ต้มยาแก้ปวดท้องที่แม่ฝากมาให้ แล้วออกมาทำไร"
"หิวแล้ว"
"กินเลยปะ เลือกดูในถุงอะซื้อมาเยอะไก่ทงไก่ทอด ข้าว บะหมี่ มีหมด"
"ซื้อมาเยอะจัง จะกินหมดไหมวันนี้อะ”
"ไม่หมดก็แช่ตู้เย็นพรุ่งนี้ก็เวฟได้"
ฉันพยักหน้าก่อนจะเลือกบะหมี่ แล้วเดินไปแกะข้างใน
"เดี๋ยวทำให้ไปนั่งรอเลย เดี๋ยวยกไปให้"
"ทำเองก็ได้"
ฉันบอกเขาเพราะตั้งแต่เป็นประจำเดือนเขาก็แทบจะไม่ให้ทำอะไรเลยด้วยซ้ำมั้ง
"ถ้าเมียยืนยันจะทำงั้นแสดงว่ามีแรงแล้ว เราทำการบ้านบนเตียงดีกว่า"
"ไอ้บ้า เป็นประจำเดือนอยู่นะ"
"คิดว่าทำไม่ได้"
ฉันมองหน้าเขาที่ก็ไม่รู้อารมณ์ของเขาซะด้วยถ้าทำขึ้นมาฉันไม่รอดแน่
"งั้นนั่งรอข้างนอกดีกว่า"
"หึ ก็แค่เนี่ยเชิญไปรอข้างนอกครับคุณผู้หญิง"
"ค่ะ"
ฉันบอกเขาก่อนจะมานั่งกินไก่ทอดรอสักพักเขาก็ยกบะหมี่แล้วก็แก้วที่มีน้ำตาลแดงๆอยู่ในนั้น
"แล้วไม่ยกมาทีละอย่างเดี๋ยวก็ล้ม"
"ลองกินอันนี้ที่แม่ส่งมาให้ก่อนมะ"
ฉันหยิบแก้วขึ้นมาก่อนจะลองจิบๆ ดู พอดื่มน้ำในแก้วแล้วพอรสชาติสัมผัสในปากเท่านั้นแหละคือขิงเลยอะ อือหื้อ กลิ่นชัดเจน ถ้าคนที่เคยดื่มเขาก็คงจะทรมานเท่าฉันหรอกมั้ง สำหรับฉันทานยาเม็ดน่าจะดีกว่านะ
"อื้อหื้ออ"
"มันเป็นไง"
ผมมองหน้าของคนตัวเล็กข้างหน้าก่อนจะทำหน้าตาม
"มันมีเหมือนน้ำตาลแต่ก็ไม่หวานมากแต่ขิงนี่ชัดเวอร์"
"อืมแม่ชอบสั่งมาจากจีนเอามาไว้บ้านกินให้หมดเลยนะจะได้ดีขึ้น"
"ครั้งแรกขอครึ่งเดียวได้ไหม”
ผมกอดอกก่อนจะยิ้มและตอบยัยตัวแสบกลับไป
"หึ ครั้งแรกนี่จัดเต็มเลยนะทำไมขอแค่ครึ่งเดียวอะ"
ฉันเงยหน้ามองคนตัวสูงที่นึกอยากจะพูดอะไรก็พูดอะ ไม่รู้จักอายมั่งเลยหรือไง
"บ้า"
ผมยิ้มก่อนจะเห็นคนตัวเล็กยกแก้วกินหมดรวดเดียว ซึ่งผมก็อยากให้เมียดื่มให้หมดแก้วนั่นแหละ ความเจ็บปวดที่กำลังรู้สึกอยู่จะได้หายไป เพราะผมมองเห็นอาการที่คนตัวเล็กเป็นก็รู้สึกว่ามันต้องทรมานมากแน่ๆ
"เอ้า ชอบเต็มๆเหมือนกันก็ไม่บอก"
"พูดอยู่นั่นอะไม่กินอะไรหรือไง คุณพี่ว๊ากสุดหื่น"
"ก็หื่นแค่กับเมียนะครับ"
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 38
Comments