แม่

"ดีมาก"

หญิงสาวมองดูฉินเฉินด้วยใบหน้าที่อ่อนโยน ราวกับว่าเหลือเพียงลูกชายคนเดียวของเธอในสายตา

“เฉินเอ๋อ บอกแม่หน่อยสิ ทำไมเจ้าถึงต้องมีเรื่องกับลูกชายของครอบครัว เว่ย ฉีโหว? มีใครจงใจใส่ร้ายเจ้าหรือเปล่า...”

ฉิน หยูชี่ ขมวดคิ้วและมองดูฉินเฉินด้วยสีหน้าเป็นกังวล

“ไม่ มันแค่เป็นคนที่ลูกอยากจะสู้ด้วยเท่านั้น”

ฉินเฉินก้มหัวลงแล้วพูด

ดวงตาของเขาเย็นชามาก

ความจริงก็คือ เว่ยเจิ้น ดูถูกเขาในโรงเรียนว่าเขาและแม่ของเขาเป็นคนไม่ดี เขาก็เลยโกรธและได้ขอท้าสู้

ตอนนี้ดูเหมือนว่านี่น่าจะเป็นการสมรู้ร่วมคิดกับเขา

เพราะทันทีที่ เว่ยเจิ้นขึ้นสู่อำนาจ เขาก็ทำตัวชั่วร้าย

ถ้าเขาบอกความจริงกับแม่ของเขา โดยนึกถึงนิสัยของแม่ของเขา เขาคงจะต่อสู้กับตระกูล เว่ย ฉีโหว อย่างแน่นอน แต่ตอนนี้สถานการณ์ของแม่ของเขาก็ยากที่จะรู้ได้เช่นกัน

เมื่อ ฉิน หยูชี่ ยังเด็ก เธอเป็นที่รู้จักในฐานะผู้หญิงที่สวยที่สุดในอาณาจักร ฉี เธอเป็นผู้ที่ถูกชื่นชมจากเจ้าชายนับไม่ถ้วนในเมืองหลวง ผู้ที่ขอแต่งงาน แม้แต่จักรพรรดิองค์ปัจจุบันก็เคยได้ยินเกี่ยวกับ ความงามของ ฉิน หยูชี่ และต้องการแต่งงานกับเธอในฐานะนางสนม

แต่ในเวลานี้ ทันใดนั้น ฉิน หยูชี่ ก็หนีออกจากบ้าน เดินทางไปทั่วทวีป และหายตัวไปจากสายตาของทุกคน

สามปีต่อมา ฉิน หยูชี่ กลับมาและพา ฉินเฉิน ที่เพิ่งเกิดใหม่กลับไปที่ตระกูล ฉิน

เหตุการณ์นี้ทำให้ผู้คนสนใจไปทั่วทั้งเมืองหลวง

การให้กำเนิดลูกก่อนแต่งงานถือเป็นเรื่องต้องห้ามอย่างยิ่งและน่าอับอายในทวีปเทียนหวู่ ทั้งหมด ถือเป็นการละเมิดจริยธรรมของผู้หญิง ในสถานที่ป่าเถื่อนห่างไกลบางแห่ง จะต้องจับตัวขังไว้ในคอกหมู

ในเวลานั้นตระกูล ฉิน โกรธมากจนเกือบจะทุบตี ฉิน หยูชี่จนตาย เขาคนนั้นคือ พระราชาคิงวู ปู่ของ ฉินเฉิน ซึ่งต่อต้านความคิดเห็นทั้งหมดรับ ฉิน หยูชี่ และ ฉินเฉิน ในนามของสายเลือดของตระกูล ฉิน .

วังของเจ้าชาย คิงวู ผู้คนทั้งหมดมองไปที่ฉิน หยูชี่ และ ฉินเฉิน อย่างเย็นชา โดยคิดว่า ฉิน หยูชี่ สร้างความอับอายให้กับตระกูล ฉิน

ดังนั้นชีวิตของ ฉิน หยูชี่ ในตระกูล ฉิน จึงเป็นเรื่องยากมาก

เพราะอย่างนั้น ฉินเฉินคงไม่อยู่ในอาการโคม่าเป็นเวลาสามวันสามคืนโดยไม่มีแพทย์มาตรวจดูเขาเลย

“เฉินเอ๋อ ถึงแม้เจ้าจะไม่ได้ปลุกสายเลือดของเจ้าในครั้งนี้ แต่ก็ไม่สำคัญ เจ้าจะยังคงมีโอกาสในอนาคตอยู่ อย่าสู้กับคนอื่นด้วยความโกรธ แม้ว่าเจ้าจะไม่สามารถแข็งแกร่งได้ เพื่อนมันไม่สำคัญหรอก แม่จะปกป้องเจ้าเอง ”

ฉิน หยูชี่ มองไปที่ ฉินเฉิน ที่อ่อนแออยู่บนเตียง ถอนหายใจเล็กน้อย และจมูกของเขาก็รู้สึกปวดอีกครั้ง

เฉินเอ๋อมีบุคลิกที่แข็งแกร่ง หากเธอไม่สามารถกำจัดปมนี้ออกไปได้ ฉันเกรงว่าจะมีบางอย่างเกิดขึ้นในอนาคต

“เจ้าไม่ได้ปลุกสายเลือดของเจ้าแล้วเหรอ?”

ฉินเฉินเข้าใจสถานการณ์บางอย่างทันทีโดยหลอมรวมความทรงจำของร่างนี้

ปรากฎว่าเจ้าของร่างนี้มีความสามารถด้านศิลปะการต่อสู้ที่ดีและได้เข้าเรียนที่ เทียนซิงซึ่งเป็นสถาบันการศึกษาแห่งแรกในอาณาจักร ต้าฉี ด้วยผลลัพธ์ที่ยอดเยี่ยม

อย่างไรก็ตาม เขาล้มเหลวในการปลุกสายเลือดของเขาในระหว่างพิธีปลุกสายเลือดหลายครั้งในสถาบัน เมื่อไม่กี่วันก่อน ทางสถาบันได้จัดพิธีปลุกสายเลือดอีกครั้งสำหรับนักเรียน แต่ ฉินเฉิน ยังไม่ได้ปลุกสายเลือดของเขา

ในทวีป เทียนหวู่ เลือดได้รับการเคารพ หากไม่ปลุกเลือด เราจะไม่สามารถกลายเป็นคนที่แข็งแกร่งอย่างแท้จริงได้

เจ้าของร่างนี้คนก่อนตกตะลึงอย่างยิ่งหลังจากรู้ข่าว เขาต้องการที่จะแข็งแกร่งขึ้นเพื่อเปลี่ยนสถานการณ์ของเขาและแม่ของเขาในวัง แต่เขาไม่คาดคิดว่าพระเจ้าจะเล่นตลกกับเขาขนาดนี้ .

ภายใต้แรงกดดัน เขารู้สึกหดหู่ สับสน และไม่มีความสุขในทุกๆวัน

นั่นเป็นเหตุผลที่ ฉินหยู่ชี่ คิดว่า ฉินเฉิน สู้กับ เว่ยเจิ้นเพราะเขาไม่ได้ปลุกสายเลือดของเขาและกำลังอารมณ์ไม่ดี

“ท่านแม่ ไม่ต้องกังวล ความพ่ายแพ้เช่นนี้จะไม่ทำให้ลูกเป็นอะไรหรอก”

ฉินเฉินรู้สึกถึงความกังวลของฉินหยูฉี ดวงตาของเขาอ่อนลงและเขาก็ยิ้มเล็กน้อย

เขาไม่ได้ปลอบใจ ฉินหยู่ชี่

หากไม่ปลุกสายเลือดของเขา ก็ไม่มีความหมายอะไรกับเขาเลย ผู้เป็นจักรพรรดิ์สายเลือดระดับแปดในชีวิตก่อนของเขา

รอยยิ้มที่สดใสของ ฉินเฉิน ทำให้ ฉินหยู่ชี่ รู้สึกอบอุ่นในใจ และเขาพูดด้วยความโล่งใจว่า "ท่านแม่ ข้าเข้าใจแล้ว"

ฉินหยู่ชี่ กำลังจะพูดอย่างอื่น

ในทันใด ปัง ปัง ปัง!!

มีคนเคาะประตูและเสียงดังมากจนแทบจะเหมือนเตะประตูด้วยเท้า

ฉินหยู่ชี่ รีบเปิดประตู

สาวใช้สวมเสื้อคลุมขนสัตว์สีเงินเดินเข้าไปในห้อง

“คุณหญิงคะ ทำไมเปิดประตูนานจังคะ” สาวใช้พูดอย่างไม่พอใจ แม้จะเรียกเธอว่า “คุณหญิง” แต่เธอก็ไม่ได้แสดงความเคารพเลย

“หยานจือ เฉินเอ๋อเพิ่งตื่นและยังคงอ่อนแอมาก โปรดลดเสียงของเจ้าลงเพื่อไม่ให้รบกวนเฉินเอ๋อ” ฉิน หยูชี่ กล่าว

หลังจากได้ยินสิ่งนี้ หยานจือก็เหลือบมองฉินเฉินบนเตียงโดยไม่คาดคิด พร้อมกับรอยยิ้มเยาะเย้ยปรากฏขึ้นที่มุมปากของเขา

“แสดงว่าอาจารย์เฉินตื่นแล้ว ยินดีด้วย”

เธอกล่าวแสดงความยินดี แต่ไม่มีรอยยิ้มบนใบหน้าของเธอ และดวงตาของเธอก็เย็นชาราวกับว่าฉินเฉินเป็นหนี้ชีวิตของเธอ

สาวใช้คนนี้ชื่อ หยานจือ และเธอเป็นหนึ่งในสาวใช้ส่วนตัวของนาง จ้าว ป้าของ ฉินเฉิน

ตระกูล ฉิน เป็นตระกูลที่ภักดีและบรรพบุรุษของพวกเขาเป็นนักรบมาหลายชั่วอายุคน พวกเขาต่อสู้ในสนามรบเพื่ออาณาจักร ฉี และทำภารกิจทางการรบได้อย่างโดดเด่น

จากรุ่นปู่แม่ของ ฉินเฉิน Qin Batian

ที่อยู่จุดสูงสุด เขาได้รับการแต่งตั้งพระนามว่า พระราชาติงหวู่ โดยกษัตริย์แห่ง ต้าฉี และก่อตั้งกลุ่มขึ้นมา

ลูกชายของ Qin Batian ซึ่งเป็นลุงของ ฉินเฉิน ฉินหยวนฮ่ง ได้รับตำแหน่ง ขุนนางแห่งอันผิง จาก พระราชาต้าฉี และดูแลคฤหาสน์ขององค์ชายติงหวู่

ดังนั้นป้าของฉินเฉินจึงกลายเป็นนายหญิงในวังของเจ้าชายติงหวู่

จากนั้น. นางจ้าว ป้าของ ฉินเฉิน มักจะรังเกียจ ฉินเฉิน และ ฉินหยู่ซี อย่างมาก เธอเชื่อว่าพวกเขาทำให้ชื่อเสียงของพระราชวังของเจ้าชายติงหวู่ เสื่อมเสียและพยายามทุกวิถีทางเพื่อขับไล่พวกเขาออกไป

“เจ้ามาทำอะไรที่นี่”

ฉินเฉินมองไปที่หยานจืออย่างเย็นชา

“อาจารย์เฉิน อย่าพึ่งใช้อารมณ์เลย ข้าไม่ได้มาที่นี่เพื่อหาท่าน”

หยานจือ เหลือบมองฉินเฉิน ด้วยความประหลาดใจ ฉินเฉินไม่เคยพูดกับเธอแบบนี้มาก่อน ทำไมเขาต้องโกรธมากครั้งนี้ หรือท่านจะกล้าเหรอ?

“คุณหญิง นายหญิงของข้าเดาว่าท่านอยู่ที่บ้านของอาจารย์เฉิน เป็นเรื่องจริง ท่านคงไม่ลืมข้อตกลงที่ท่านมีไว้กับนายหญิงของข้าใช่ไหม”

ร่างกายของ ฉิน หยูชี่ สั่นสะท้าน ร่องรอยของความอัปยศอดสูฉายแววไปทั่วดวงตาของเขา และใบหน้าของเขาดูซีดเล็กน้อย

เธอเหลือบมองที่ฉินเฉิน แล้วห่มผ้าไหมให้พร้อม ลุกขึ้นยืนและพูดเบา ๆ

“เฉินเอ๋อ แม่ขอออกไปข้างนอกสักพัก เจ้าพักผ่อนให้สบายนะ”

หลังจากนั้น เธอก็หันหลังกลับและเดินออกไป

ดวงตาของฉินเฉิน เฉียบคมมากจนเขาเห็นการสั่นของฉินหยู่ชี ในขณะนั้น เขารู้สึกถึงบางสิ่งที่ไม่ดีในใจและขมวดคิ้ว

“ท่านแม่จะไปไหนข้าจะไปด้วย”

ฉินหยู่ชีหยุดชั่วคราวพร้อมหันกลับมา และรู้สึกอบอุ่น เขาใช้มือแตะใบหน้าของฉินเฉิน พร้อมกับยิ้มแล้วพูดว่า

“เจ้าเด็กโง่ แม่อยู่ในวังแห่งนี้ เจ้าไม่ต้องออกไปด้วยหรอก เจ้ากลัวว่าแม่จะถูกรังแกอย่างนั้นรึ เจ้าเพิ่งฟื้น พักผ่อนให้มากๆ แล้วแม่จะกลับมาทันทีที่เสร็จธุระแล้ว”

ฉินเฉินขมวดคิ้วและพูดว่า

“ท่านแม่ โปรดบอกข้ามาว่าท่านแม่เป็นอะไร และนางจ้าว มีอะไร”

ฉินหยู่ชีมีสีหน้าลังเลใจไม่รู้จะตอบยังไงได้แต่อ้าปากค้าง

หยานจือ พูดอย่างไม่อดทน

“ทำไมคนครึ่งตายถึงถามคำถามมากมายขนาดนี้ ข้าจะบอกท่านเอง แม่ของท่านสัญญากับนายหญิงของข้าว่าจะเข้าพบกับเจ้าชายฉีวันนี้ ตอนนี้เจ้าชายฉีมาถึงห้องนั่งเล่นแล้ว แค่รอเธอเข้าไปพบตอนนี้”

“อะไรนะ จ้าวฉีรุ่ย! จ้าวเฟิง เจ้าสารเลว บังคับให้แม่ของข้าไปพบกับคนแบบนี้จริงๆเหรอ!”

ไม่มีใครในเมืองหลวงทั้งหมดรู้ว่า จ้าวฉีรุ่ย เป็นเจ้าชายที่แย่ที่สุดในอาณาจักรฉี เขาอยู่ในหอนางรมตลอดทั้งปี มีภรรยา และนางสนมมากมาย ในวังเต็มไปด้วยนักร้องและนักเต้น โสเภณีตลอดทั้งวัน จนได้รับฉายาว่าเจ้าชายหอนางรม

จ้าว ฉีรุ่ย สนใจในความงามของท่านแม่มาโดยตลอด เขามาหาเธอหลายครั้ง แต่ถูกท่านแม่ของเธอปฏิเสธ ใครจะรู้ว่า จ้าวเฟิงจะเชิญโสเภณีเฒ่าคนนี้มาที่วังของเขาจริงๆ มันเป็นเพียงแผนการไว้หลอกล่อเท่านั้น

ฉินเฉินจ้องไปที่หยานจืออย่างดุเดือด มีประกายเย็นชาสองดวงพุ่งออกมาจากดวงตาของเขา และพูดด้วยความโกรธ

“แล้วเจ้า สาวใช้ราคาถูก ออกไปจากที่นี่ซะ”

“ ท่านพูดอะไร”

หยานจือสั่นด้วยความโกรธและชี้นิ้ว ที่ ฉินเฉิน แต่รู้สึกหวาดกลัวกับการจ้องมองของ ฉินเฉิน และไม่กล้าพูด แต่เขากลับพูดกับ ฉิน หยูชี่

“คุณหญิง นี่เป็นวิธีที่คุณหญิงสอนลูก ๆ ของท่านเหรอ? มีเรื่องราวระหว่างคุณหญิงกับเจ้าชายฉี แต่คุณหญิงก็เห็นด้วยตั้งแต่แรก รึไม่ไช่ คุณหญิงอยากกลับคำพูดไหมล่ะ”

“แม่สัญญา?”

ฉินเฉินตกใจและมองดูแม่ของเขา

เป็นไปได้ยังไง?

ในความทรงจำของฉัน แม่ของฉันรู้สึกรังเกียจ จ้าว ฉีรุ่ยมาก และยิ่งลำบากใจกับการถูกไล่ตาม

ท่านจะยอมพบเขาได้อย่างไร?

เขาต้องการได้ยินคำตอบเชิงลบจากแม่ของเขา แต่ร่างกายของฉินหยู่ชี ตัวสั่นและเขายังคงนิ่งเงียบ

“เฉินเอ๋อ เจ้าพึ่งฟื้น พักผ่อนก่อน อย่าฝืนร่างกายมากนัก มันจะไม่ดี แม่เพิ่งเห็นเขา ไม่มีอะไรหรอก”

ในที่สุด ฉินหยูชี่ก็พูดอย่างยากลำบาก

ฉินเฉินมองดูฉินหยูชี่ ด้วยความไม่เชื่อและพูดอย่างกังวลว่า

“ท่านแม่ ทำไมล่ะ ถ้าท่านแม่ไม่รู้จักผู้ชายคนนี้ จ้าว ฉีรุ่ย ท่านแม่จะออกไปพบเขาทำไม”

“ ทำไมล่ะ อาจารย์เฉิน ท่านยังมีหน้ามาถามว่าทำไม”

หยานจือ มองไปที่ ฉินเฉิน ด้วยสีหน้าเยาะเย้ย

“ท่านทะเลาะกับคนอื่นเป็นการส่วนตัว ตกอยู่ในอาการโคม่า และเห็นว่าท่านคงไม่รอด เป็นแม่ที่ดีของท่านที่คุกเข่าอยู่นอกประตูบ้านนายหญิงตลอดทั้งคืน ขอร้องให้เธอทำให้ท่านกลับมามีชีวิตอีกครั้ง คุณนายจ้าว ใจดีและตกลงตามคำขอของแม่ท่าน ท่านไม่กล้าถามจริงๆไช่ไหม ว่าทำไม ถ้าข้าเป็นท่าน ข้าคงตายที่นี่”

“หุบปาก”

ทันใดนั้น ฉินหยู่ชี ก็มองไปที่ หยานจือ พูดด้วยความโกรธ

“นางจ้าวสัญญากับข้าว่าจะไม่บอกเรื่องนี้ เจ้ากล้าดียังไงพูดเรื่องไร้สาระนี้อีก!”

ฉินเฉินมอง ที่แม่ของเขาโกรธและรู้สึกเจ็บปวดในใจ ในที่สุด เขาก็เข้าใจว่าที่แม่ของเขากลายเป็นแบบนี้ก็ด้วยเหตุผลที่ จ้าวเฟิง ตกลงที่จะพบกับ จ้าว ฉีรุ่ย ก็เพื่อขอยา ยาฟื้นฟูพื่อช่วยเขา

มันเป็นเพียงยาอายุวัฒนะระดับสองที่มีมูลค่าเพียงไม่กี่พันเหรียญเงินเท่านั้น

แต่แม่ของข้ายอมสละศักดิ์ศรีเพื่อยาฟื้นฟูนี้

ฉินเฉินตกใจและน้ำตาก็ไหลออกมา

เขาลุกขึ้นจากเตียงคว้าฉินหยูชี่ ที่กำลังจะจากไป กัดฟันแล้วบอกว่า

“ท่านแม่ ข้าอยู่ที่นี่แล้วข้าจะไม่ก่อเรื่องกับใครเลย ไม่ต้องห่วง ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปฉันจะไม่ปล่อยให้ท่านแม่ของข้าไปทำเรื่องแบบนี้อีกครั้ง”

“ไม่ว่าท่านแม่จะทนทุกข์แค่ไหนข้าก็ไม่ยอมให้ท่านพบกับเจ้าสารเลวและไอ้เจ้าเล่ห์เฒ่า จ้าว ฉีรุ่ยอีก!”

ร่างกายของ ฉินหยู่ชี สั่นเทาและมองดูฉินเฉินด้วยน้ำตาในดวงตาที่สวยงามของเธอ

การแสดงออกของ ฉินเฉิน เย็นชา เขามองไปที่ หญิงรับใช้ ดวงตาของเขาราวกับมีดคมๆ และเขาพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา

“สำหรับเจ้า ออกไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้!”

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***