เกิดใหม่

ปี 2216 ตามปฎิทินของเทพเจ้า

สถานที่ที่สูงที่สุดในทวีปเทียนหวู่

พายุลมดำคำรามอย่างดุเดือด ท้องฟ้าก็แหลกเป็นชิ้นหน้าสะพรึงกลัว รอยแยกในช่องว่างสีดำกลืนกินราวกับสัตว์ป่าที่กลืนกินทุกสิ่งที่มันกลืนกินได้ ในหุบเขามรณะ พายุที่น่าสะพรึงกลัว โหมกระหน่ำตลอดทั้งปี มันเหมือนกับเครื่องบดเนื้อที่ขยี้ทุกชีวิตที่เข้ามา

“ทำไมล่ะ ซาวกวนซีเอ๋อ เฟิงเส้าหยู ทำไมเจ้าถึงได้ทรยศข้า”

ฉินเฉินเต็มไปด้วยเลือดอยู่บนหน้าผาหน้าหุบเขามรณะ เขามองดูชายหญิงตรงหน้าด้วยความโกรธแค้น ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความขุ่นเคือง และความโกรธที่ไม่รู้จบ และหัวใจเขาก็เจ็บปวดราวกับมีดกรีด

ฉินเฉินตำนานของแคว้นเที่ยนหวู่ นักเล่นแร่แปลธาตุจักรพรรดิ์ระดับเก้า ปรมาจารย์สายเลือด จักรพรรดิระดับแปด และจักรพรรดิการต่อสู้ระดับแปด

เขาเป็นเด็กกำพร้ามาตั้งแต่เด็ก ร่างกายทรุดโทรม ไม่สามารถฝึกได้ แต่เขาก็ฝ่าฟันอุปสรรคนี้มาโดยตลอด เริ่มต้นจากปรมาจารย์สายเลือด เขาเปลี่ยนชะตากรรมของเขากับเจตจำนงของสวรรค์ด้วยพลังของสายเลือดที่ไร้ประโยชน์ของเขา จนไปถึงจุดสูงสุด จุดความสว่างในเส้นทางที่ไม่เคยมีมาก่อน และกลายเป็นคนแรกในประวัติศาสตร์

เมื่อเขาอายุยี่สิบหกปี ฉินเฉินเข้าสู่ภูเขาเทียนเซินเพียงลำพัง เขาใช้เวลาในการเดินทาง สี่สิบเก้าวัน และกลายเป็นปรมาจารย์ด้ายการต่อสู้เพียงคนเดียวที่ผ่านภูเขาเทียนเซิน ในรอบหลายพันปี

เมื่ออายุยี่สิบแปดปี เขาก้าวไปสู่ระดับที่เก้า ของปรมาจารย์ปรุงยาแห่งแผ่นดิน และทำหน้าที่ผู้อาวุโสของวังปรมาจารย์การแพทย์แผ่นดิน

เมื่ออายุสามสิบปี ด้วยความสำเร็จของปรมาจารย์แห่งจักรวรรดิสายเลือดระดับแปด เขาได้ท้าทายปรมาจารย์สายเลือด สิบอันดับแรกในเมือง โดยไม่แพ้แม้แต่ครั้งเดียว และได้มีชื่อเสียงในแผ่นดิน จนกลายเป็นตำนานสูงสุดของแผ่นดิน

เขามีสาวงามชื่อ ซางกวนซีเอ๋อ ซึ่งได้ชื่อว่าเป็นหนึ่งในผู้หญิงที่สวยที่สุดในแผ่นดิน ในช่วงสิบปีที่ผ่านมาทั้งชีวิตฉินเฉินทุ่มเททุกอย่างเพื่อทำให้การฝึกฝนของซางกวนซีเอ๋อดีขึ้นอย่างก้าวกระโดด กลายเป็นจักรพรรดิการต่อสู้เก้าสวรรค์ และสร้างตำนานในแผ่นดิน

เขามีน้องชายชื่อ เฟิงเส้าหยู ในช่วงสิบปีที่ผ่านมา ฉินเฉินได้แสดงความจริงใจและอุทิศตนเพื่อช่วยให้เขายึดครองประเทศอันกว้างใหญ่ และสถาปนาจักรวรรดิซวนหยวน ซึ่งมีชื่อเสียงในแผ่นดิน

แต่เมื่อเขาช่วยให้สาวงามและน้องชายคนสนิทของเขายืนอยู่บนจุดสูงสุดของแคว้น ทั้งคู่ก็ได้ทรยศต่อเขาด้วยกัน

วันนั้น ในระหว่างที่เขากำลังหลับอยู่ จู่ๆ ซางกวนซีเอ๋ก็ได้ลอบทำร้าย ด้วยอาวุธจักรวรรดิที่เขาเตรียมไว้

ในเวลาเดียวกัน เฟิงเส้าหยู ซึ่งแอบลอบทำร้ายมาเป็นเวลานาน ได้บุกเข้าในพระราชวังของเขา และโจมตี

ปรมาจารย์ทั้งสองของจักรพรรดิเก้าสวรรค์ รอบสังหารเขาอย่างไร้ปราณี ซึ่งเป็นจักรวรรดินักรบระดับแปด ฉินเฉินไม่ทันระวังและได้รับบาดเจ็บสาหัส เขาบุกออกจากพระราชวัง และหนีไปเป็นเวลาสามวันสามคืน แต่สุดท้าย เขาก็ถูกคนสองคนไล่ต้อนเข้าไปในหุบเขามรณะ

ณ เวลานี้..

ฉินเฉินเหนื่อยล้ามาก เขาใกล้หมดแรงแทบสิ้นใจที่จะทนต่อสู้ได้อีก แต่เขาก็ยังไม่เข้าใจว่าทำไมคนสองคนที่เขามองว่าสนิทที่สุดได้ร่วมมือกันทรยศต่อเขาได้

“ทำไม?”

ซางกวนซีเอ๋อ ผู้งดงามราวกับนางฟ้าในภาพวาด ยิ้มอย่างอ่อนโยน แนบตัวเข้าไปในอ้อมแขนของเฟิงเส้าหยู กับคำถามที่ไม่พอใจของฉินเฉิน ในขณะที่มือของเฟิงเส้าหยู แตะที่เอวของซานกวนซีเอ๋อ ดวงตาของฉินเฉินเบิกกว้างด้วยท่าทางไม่เชื่อบนใบหน้าของเขา เขาสั่นมากจนกระอักเลือดออกมาเต็มปาก และพร้อมเปล่งเสียงออกมา

“พวกเจ้าสองคนจริงๆ”

ซางกวนซีเอ๋อ ยิ้มอย่างเยาะเย้ย และมองดูฉินเฉินเศร้า พูดอย่างเยาะเย้ยว่า

“ก่อนที่ข้าจะพบท่าน เฟิงเส้าหยูและข้ารักกัน เหตุผลที่ข้าอยู่กับท่านก็แค่เพียงเพื่อใช้ประโยชน์จากท่านเท่านั้น ท่านคิดว่าข้ารักท่านจริงๆเหรอ ฮ่าๆๆ ท่านคิดผิดแล้ว”

ซางกวนซีเอ๋อมองดูฉินเฉินอย่างข่มขื่น

“ทุกครั้งที่เวลาข้าอยู่กับท่าน ข้ารู้สึกเบื่อหน่ายมาก หากไม่ไช่เพราะว่าท่านสามารถให้ทุกสิ่งแก่ข้าและลูกชายของข้า นำมาซึ่งผลประโยชน์ เอาเถอะ ข้าขี้เกียจที่จะแก้ตัวกับท่านแล้ว ในช่วงสิบปีที่ผ่านมา ข้าและเฟิงเส้าหยูวางแผนทุกย่างก้าวของท่าน หลายปีที่ผ่านมาเจ้าหมกหมุ่นอยู่กับการฝึกและปรุงยา เวลาที่ท่านกลับมาบ้าน ท่านก็ยังให้โอกาสข้าและเฟิงเส้าหยูตลอด เพื่อจะเข้ากันได้ พวกข้าได้ตกลงกันไว้นานแล้ว ว่าเมื่อไรที่พวกข้าได้รับตำแหน่งจักรพรรดิเก้าสวรรค์เมื่อไหร่ มันจะเป็นวันที่ท่านต้องตายในวันนั้น ในที่สุด ด้วยความช่วยเหลือของท่าน ข้าก็กลายเป็นจักรพรรดินักรบเก้าสวรรค์ และเฟิงเส้าหยูได้ก่อตั้งจักรวรรดิเซียนเหยิน ในที่สุด พวกข้าก็สามารถอยู่ด้วยกันอย่างเปิดเผยได้ นั่นคือเหตุผล!”

ซางกวนซีเอ๋อหัวเราะ เสียงหัวเราะของเธอ เต็มไปด้วยความเย่อหยิ่ง ความขุ่นเคือง และความเฉยเมย เธอแตกต่างจากฉินเฉินที่อ่อนโยนและมีคุณธรรมมาก ใบหน้าของฉินเฉินซีดเผือด ผู้หญิงคนนี้พยายามทุกวิถีทางเพื่อเข้าใกล้เขา มาเป็นเวลาสิบปีแล้ว เขาหัวเราะเยาะตัวเองโดยไม่รู้ตัว รู้แค่ว่าให้ด้วยความจริงใจ แต่ไม่เคยคาดคิดว่าสิบปีของตัวเอง จะกลายมาเป็นเพียงแค่การหลอกลวง

หัวใจของฉินเฉินเหมือนกับลูกศรนับพันที่แทงทะลุหัวใจของเขา ยิ่งกว่านั้นคือความเกลียดชัง! ใบหน้าที่คุ้นเคยนั้นไม่มีอีกแล้ว ในขณะนี้ แม้แต่รูปลักษณ์ที่สวยงามนั้นก็กลายเป็นรังเกียจ

“พี่ชายที่แสนดี ตอนนี้ท่านคงรู้ว่าทำไม”

มุมปากของเฟิงเส้าหยู ยกขึ้นด้วยรอยยิ้มที่ทรยศ

“เพื่อที่จะบรรลุเป้าหมายนี้ ข้าอดทนมาสิบปี และมอบหญิงสาวของข้าให้กับท่าน เมื่อใดก็ตามที่ข้าเห็นท่านอยู่กับเธอ ข้าสาบานว่าเมื่อถึงเวลา ใช่ ข้าจะฆ่าท่านอย่างแน่นอน และจะทำให้ท่านสูญเสียทุกสิ่ง ความมั่งคั่ง สถานะ และหญิงสาวของท่านทั้งหมดมาเป็นของข้า”

“เอาล่ะ ทุกอย่างมันจบลงแล้ว” ุุุุุุุุุุุุุุุุุุุุุุุุุุุุุุุุุุุุุุุุุุุุุุุุุุุุุุุุุุุุุุุุุุุุุุุุุุุุุุ

ดวงตาของเฟิงเส้าหยู เต็มไปด้วยเจตนาฆ่าอย่างไม่หวั่นกลัว เขามองไปที่สร้อยข้อมือที่อยู่บนข้อมือขวาของฉินเฉิน ด้วยท่าทางละโมบ เขายิ้มอย่างภูมิใจ และพูดว่า

“อย่ากังวลไปเลย หลังจากที่ท่านตาย ทุกอย่างจะตกเป็นของข้า ทุกคนย่อมเข้าใจแบบนี้กับสิ่งที่เจ้าได้รับจากความตาย และผู้หญิงของท่าน!”

เฟิงเส้าหยูยิ้มอย่างชั่วร้าย และสัมผัสร่างของซางกวนซีเอ๋อด้วยมือของเขา ชายหญิงหัวเราะคิกคักต่อหน้าฉินเฉิน ดวงตาของฉินเฉินเย็นชา และยิ้มแบบเศร้าๆ ที่ทั้งสองคนเป็นคนสนิทที่สุดของเขากำลังโกหกทุกอย่าง

เขาใช้เวลาทั้งชีวิตในการฝึกฝนมาโดยตลอดแต่กลับถูกหักหลัง โดยที่เขาไม่รู้ตัวมาก่อน

ฉินเฉินยิ้ม เขาหัวเราะเยาะคู่นี้ พวกเขาน่ารังเกียจ และไร้ยางอาย แล้วก็หัวเราะเยาะตัวเอง เลือดพร้อมน้ำตาสองข้างร่วงลงมาจากมุมตาของเขา เขาลุกขึ้นยืนข้าง ดวงตาเต็มไปด้วยความเกลียดชัง จ้องมองไปที่คนสองคนที่อยู่ตรงหน้าอย่างดุเดือด เขาเกลียดมัน และถ้าหากมีโอกาส เขาจะฆ่าอีกฝ่ายอย่างแน่นอน แต่ว่าเขาไม่มีโอกาสนั้นแล้ว ฉินเฉินมองไปที่รอยแตกที่รุนแรงในความว่างเปล่าด้านหลังของเขา ภายใต้สายตาที่หวาดกลัว และโกรธเกรี้ยวของคนสองคนนี้ เขาตัดสินใจกระโดด และถูกกลืนหายไปในทันทีด้วยรอยแตกที่ไม่มีที่สิ้นสุด ก่อนที่เขาจะเสียชีวิต ฉินเฉินมีดวงตาที่เย็นชา และเยาะเย้ยบนริมฝีปากของเขา ข้าจะต้องกลับมาทวงคืน สิ่งที่เป็นของของข้าในโลกหน้าแน่นอน!

เสียงลมคำรามได้สลายหายไป บนหน้าผามีเพียงเสียงคำรามที่น่าหวาดกลัว ของเฟิงเส้าหยู และซางกวนซีเอ๋อเท่านั้นที่ดังก้องอยู่เป็นเวลานาน

ทวีปเทียนหมู่ อาณาจักรต้าฉี วังของเจ้าชายติงหวู่

“ซางกวนซีเอ๋อ เฟิงเส้าหยู เจ้าสารเลวทั้งสอง ข้าเกลียดพวกเจ้า!”

จู่ๆ ชายหนุ่มก็ลุกขึ้นจากเตียงทองของเขา และลุกขึ้นนั่งด้วยความโกรธ ดวงตาของเขาเบิกกว้างด้วยความโกรธ ราวกับดวงดาวที่เย็นชา และมีแสงแห่งความเกลียดชังที่ไม่มีวันลืมพุ่งออกมาจากตัวเขา เขาเปียกไปด้วยเหงื่อที่ชุ่มตัว บนเตียงชายหนุ่มกำมือแน่น ปล่อยให้เล็บเจาะลึกเข้าไปในฝ่ามือ รู้สึกเจ็บปวดแสนสาหัส แต่ใจเขากลับไม่รู้สึกเลย

“เกิดอะไรขึ้น ข้ายังไม่ตายเหรอ?”

ทันใดนั้นความเจ็บปวดที่รุนแรงก็เกิดขึ้นจากใจของฉินเฉิน เขาจึงร้องด้วยความเจ็บปวดก็มาพร้อมกับความทรงจำใหม่

“ข้าเกิดใหม่ได้จริงเหรอ?”

ทันใดนั้น ฉินเฉินก็ลืมตาขึ้นมา หลังจากเข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นแล้ว แม้แต่เขาซึ่งเป็นผู้มีอำนาจของทวีปก็ยังมองด้วยความไม่เชื่อในขณะนี้ในความทรงจำ

วันนี้เป็นปี 2516 ของปฎิทินเทพ

นับตั้งแต่เขาเสียชีวิตสามร้อยปีที่ผ่านมา โลกมีการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ อดีตจักรวรรดิซวนหยวน ภายใต้การขยายอาณาเขตของเฟิงเส้าหยู กลายเป็นราชวงศ์แรกในแผ่นดิน ราชวงศ์นี้ทรงอำนาจมากจนได้รับฉายาว่า จักรพรรดิซวนหยวน อดีตซางกวนซีเอ๋อ ได้สถาปนาพระราชวังเปียวเมี่ยว และได้รับการขนานนามว่า จักรพรรดินีหลิงโป ด้วยความชื่นชมจากผู้คนหลายร้อยล้านคน ด้วยอาศัยน้ำอมฤตวิเศษ ที่ฉินเฉินทิ้งไว้

ทั้งสองคนจึงกลายเป็นสิ่งมีชีวิตที่ยิ่งใหญ่ที่สุดบนแผ่นดิน พวกเขาสง่างามมากจนทั่วทั้งแคว้นสะเทือนทุกย่างก้าว แต่ฉินเฉินได้เกิดใหม่ในประเทศเล็กๆ และห่างไกลบนแผ่นดิน

“พระเจ้าอนุญาติให้ข้ามีชีวิตใหม่ ซางกวนซีเอ๋อ เฟิงเส้าหยู พวกเจ้ารอก่อน ข้าฉินเฉินกลับมาแล้ว ฝันร้ายของพวกเจ้ากำลังจะมาถึงสักวันหนึ่ง ข้าฉินเฉินจะก้าวขึ้นไปสู่จุดสูงสุดของนักรบ ที่จะทวงคืนทุกสิ่ง!”

ฉินเฉินกำหมัดแน่น และได้สาบานต่อพระเจ้าในห้องแห่งนี้! เจตจำนงที่รุนแรงกลายเป็นพายุหมุนที่มองไม่เห็นบนท้องฟ้า เหนือห้องแห่งนี้อยู่เป็นเวลานาน

“เฉินเอ๋อ”

ทันใดนั้น ก็มีเสียงดังเอี๊ยด และประตูก็เปิดออก หญิงสาวสวมชุดคลุมและมีกิ๊กหยกติดผมเดินเข้ามาอย่างกังวล เมื่อเธอเห็นฉินเฉินตื่นขึ้นมาบนเตียง จู่ๆก็มีความยินดีปรากฎขึ้นในดวงตาที่เป็นกังวลของเธอ

“ดีจริง เฉินเอ๋อ ในที่สุดเจ้าก็ตื่นแล้ว แม่เป็นห่วงมากนะ”

ขนตายาวของหญิงสาวมีน้ำตาไหลออกมา เธอกอดฉินเฉิน และเริ่มร้องไห้ แต่การร้องไห้ของเธอมีความสุข อ้อมกอดอันอบอุ่นห่อหุ้มฉินเฉิน และทำให้เขาตื่นขึ้นมา เดิมทีเต็มไปด้วยความเกลียดชัง เขารู้สึกถึงความอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก

หญิงสาวชื่อว่า ฉิน หยูฉี เธอเป็นลูกสาวของพระราชาชิงวู แห่งต้าฉี และเป็นแม่ของคินเฉิน เจ้าของร่างเดิมนี้มีชื่อว่า คืนเฉิน เนื่องจากเขากำลังต่อสู้กับใครสักคนที่เตียงซิงในเมืองหลวง เขาล้มลงจากสนามประลอง และศรีษะเขากระแทกพื้น เขาอยู่ในอาการโคม่าเป็นเวลาสามวันสามคืน และเสียชีวิตลง

ในท้ายที่สุด วิญญาณของฉินเฉินเมื่อสามปีก่อนเข้ายึดครองร่างของเขาโดยไม่ได้ตั้งใจ และเขาก็มีชีวิตที่สอง

“เฉินเอ๋อ เจ้าอยู่ในอาการโคม่าสามวันสามคืนแล้ว เจ้าทำให้แม่กลัวว่าเจ้าจะตาย นับจากนี้ไป แม่จะไม่ปล่อยให้เจ้าทำอะไรโดยประมาทเช่นนี้อีก เจ้าได้ยินที่แม่พูดไหม ถ้าเจ้าเป็นอะไรไป แม่จะอยู่คนเดียวอย่างไร”

หญิงสาวลูบไล้แก้มบางๆของฉินเฉิน ดวงตาที่สวยงามของเธอแสดงความกังวลอย่างมาก ฉินเฉินมองไปที่หญิงสาว และความรู้สึกที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนก็ปรากฏขึ้นในจิตวิญญาณเขา

ฉินเฉินเป็นเพียงเด็กกำพร้าในชีวิตก่อน เขาไม่คาดคิดว่าพระเจ้าจะปล่อยให้เขามีชีวิตอีกครั้ง และมอบคำว่าแม่ให้แก่เขา

ในความทรงจำเดิมของร่างนี้ แม่ของเขา ฉิน หยูฉี ดีต่อเขามาก ความสัมพันธ์ระหว่างแม่กับลูกมีความกลมเกลียวกันมาก หลังจากที่ฉินเฉินเกิดใหมา วิญญาณของเขาก็รวมเข้ากับวิญญาณของร่างเดิม และเขาก็มีความรู้สึกทั้งหมดที่ร่างนี้มีโดยธรรมชาติ

เมื่อมองดูหญิงสาวที่เป็นกังวลและร้องไห้ต่อหน้าเขา ฉินเฉินรู้สึกดีใจและพูดออกมาว่า

“ท่านแม่ ลูกจะไม่ประมาทแบบนี้อีกแล้ว และจะไม่ทำให้ท่านแม่กังวลอีก”

หลังจากพูดคำเหล่านี้ ฉินเฉินรู้สึกราวกับว่าได้ยกภูเขาออกจากอก เขารู้สึกผ่อนคลาย และความรู้สึกที่ไม่ดีที่เหลืออยู่ก็หายไปจนหมด จากนี้ไปมีเพียงจิตสำนึกเดียวที่เหลืออยู่ในร่างนี้ นั่นคือ ฉินเฉิน

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***