งานนี้นายไม่ต้อง
สวัสดีครับ ผม "ฉัตรเทพ" หรือที่ใครๆเขาเรียกง่ายคือ "ไอ้ฉัตร" ตามจริงแล้วชื่อเล่นผมคือ "เมฆ" แต่ไม่รู้ทำไมคนเขาถึงชอบเรียกผมว่า ฉัตร ผมล่ะงงจริงๆ
ผมพึ่งจบจากมหาวิทยาลัยขอนแก่น เก่งไหมล้า~
พึ่งจบเมื่อไม่นานนี้เอง ผมคิดว่าผมต้องหางานทำในกรุงเทพฯให้ได้ เพราะถ้าทำงานในกรุงเทพฯคงได้เยอะน่าดู
"อ้ายเมฆ ไปล้างจานทำแม๊ะ อิแม่เอิ้นล่ะ"(พี่เมฆไปล้างจานเร็วแม่เรียกแล้ว)
"เอ้อ ห่วย"
เสียงเล็กๆแหลมๆของใครคนหนึ่งดังลันบ้านขณะนึง นั้นดาว น้องสาวคนกลางของครอบครัว เป็นคนที่เรียนเก่งที่สุดล่ะ ได้ใจพ่อกับแม่ตลอด เถียงด้วยไม่ได้คนนี้ เถียงแล้วต้องมีพ่อไม่ก็แม่หรือทั้งสองไปช่วยมัน ผมเลยให้ฉายาว่า"อิลูกฮัก"(ลูกรัก) จากนั้นผมก็รีบลุกไปล้างจานตามคำสั่งท่านแม่ ท่านแม่ผู้สูงสุดในบ้านหลังนี้
"เมฆ สิไปเฮ็ดงานอยู่กรุงเทพอีหลีติแม่บ่อยากให้เจ้าไป"(เมฆจะไปทำงานที่กรุงเทพฯจริงๆเหรอแท่ไม่อยากให้ไปเลย)
"อิหลีแม่ ผมต้องไปเฮ็ดงานอยู่ฮัน แม่บ่ต้องห่วงผมดอก ผมโตแล้วบ่เป็นหยัง"(จริงครับ ผมต้องไปทำงานที่นั้น แม่ไม่ต้องห่วงผมหรอกคับ ผมโตแล้ว)
"กะแบบนี้ไงแม่จังห่วงเจ้า คนมันหลาย ขโมยกะหลาย แม่ย่านลูกแม่เป็นหยัง"(ก็แบบนี้ไงแม่เลยห่วง คนมันเยอะ ขโมยก็เยอะ แม่กลัวลูกแม่จะเป็นอะไรไป)
"บ่เป็นหยังดอกแม่ แลงนี้ผมกะสิไปละเด้"(ไม่เป็นไรหรอกครับแม่ เย็นนี้ผมก็จะไปแล้วนะ)
"แน่ใจติ เออๆจังได๋กะเดินทางปลอดภัยเด้อล่ะลูก"(แน่ใจนะ เคยยังไงก็เดินทางปลอดภัยนะลูก)
"ครับอิแม่"
..ตกเย็น..
ผมรีบถือกระเป๋าเสื้อผ้าผะรุงผะลังออกมาที่ลานหน้าบ้าน แล้วหันกลับไปมองครอบครัวของผมที่ยืนมองอยู่หน้าบ้าน จากนั้นผมยกมือไหว้เพื่อเป็นการบอกลา
"ลาเด้อครับอิแม่"(ลาก่อนนะครับแม่)
สิ้นเสียงผมก็ขึ้นรถสองแถวไปกรุงเทพทันที ผมรู้สึกคิดถึงทุกคนมากแม้จะพึ่งออกมาได้ไม่กี่กิโลก็ตาม แต่เพื่อทุกคนผมเลยจำเป็นต้องไป ตั้งแต่รถขับออกมาผมก็รู้สึกอึดอัดเล็กน้อย เพราะไม่ชินกับการจากบ้านมาทำงาน ต่อจากนี้คงไม่เจอกันนาน
...ลาก่อนนะขอนแก่นและสวัสดีกรุงเทพ...
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 4
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments
valeria la gachatuber
เนื้อเรื่องสนุกมาก แต่ไม่ทราบว่าคุณแอดจะอัพต่อเมื่อไหร่
2023-12-27
1