โดนไล่ออก

พระเอก:ชื่อ คังวอล

อายุ:30

ส่วนสูง/น้ำหนัก: 190cm/50กิโล

นิสัย:เย็นชา เงียบ ไม่สนใจผู้หญิง สายเปย์ หึงแรงโคตรๆๆๆ!!!!!!!😤

ของที่ชอบ: -

ของที่เกลียด: แมว

ทำงาน: บริษัท

หน้าที่: ประธาน

เรื่องราวย่อๆ:พระเอกเป็นหนุ่มหน้าตาดุมาตั้งแต่เด็กพระเอกเป็นคนไม่ชอบความวุ่นวายตั้งแต่เด็กจนโตเขาเคยมีแฟนแค่คนเดียวเขาเจ็บจากคนนั้นทำให้ฝังใจและไม่ยอมเปิดใจให้ใครอีกหุ่นของพระเอกคืองานดีเวอร์🤭🤭

นางเอก: ฮเยจี

อายุ:25

ส่วนสูง/น้ำหนัก:155cm/42กิโล

นิสัย: น่ารัก เฟรนลี่ เอาใจใส่

ของที่ชอบ: ชานม แมว

ของที่ไม่ชอบ: คนนิสัยไม่ดี😤

ทำงาน: รับจ้างอิสระ

หน้าที่: ออกแบบ

เรื่องราวย่อๆ: นางเอกเป็นคนน่ารักมากกเฟรนลี่สุดๆทำให้ใครมองก็ตกหลุมรักนางเอกตัวเล็กมากเวลาวิ่งเลยดูปุ้กปิ้กมากๆๆๆน่ารักฟุดๆๆๆ

น้องสาวพระเอก: จีซอล

เพื่อนนางเอก: รันจี

เพื่อนนางเอก:อันมัง

เพื่อนพระเอก:คังงุ

เพื่อนพระเอก:คัมยอล

ตัวร้าย:เยนิ

ตัวร้าย:ชองจิ

ตอนที่1

"นี่!!! เธอทำไมถึงทำงานพลาดหลายอย่างขนาดนี้!! !"ผู้จัดการสาวที่อาวุโสดุฮเยจีที่ทำงานมาเเบบฉุ้ยๆ"ผู้จัดการค่ะ จีไม่รุ้นะคะว่างานนี้มาได้ไงจีพูดจริงๆนะ" ฮเยจีก้มกราบขอร้องผู้จัดการที่จะไล่เธอออกจากงาน ฉันรู้อยุ่นะว่าเยนิมันไม่ชอบฉันแต่ไม่คิดว่ามันจะเอางานของมันมาสลับกับฉัน"เหอะ! เธอถูกไล่ออก!!"ผู้จัดการที่อายุมากกว่าเธอพูดจบก็เดินออกไปอย่างไม่แยแสเธอเลย

ฮเยจีได้เเต่เดินร้องไปตามสายฝนบรรยาการชั่งเหมาะสมจริง จีซอลที่เป็นรุ่นน้องที่สนิทกันอยุ่พอสมควรรีบเข้ามารับฉันเพราะเห็นฉันเดินตากฝน

"พี่จี!! ทำไมถึงได้เดินตากฝนมาแบบนี้ล่ะค่ะ"จีซอลรีบเข้ามาพยุงตัวฉันแล้วพาไปที่รถของเธอ"พี่ฮเยจีคะๆ ไม่เป็นอะไรนะ"ฉันร้องไห้สอึกสอื้น เสียใจที่ถูกไล่ออกจากงานเพราะขีวิตของเธอตอนนี้เรียกได้ว่าอดแทบทุกเดือน เพราะเธอต้องเอาเงินเดือนไปจ่ายหนี้สินที่พ่อแม่ที่เสียไปนั้นทิ้งเอาไว้ให้

จีซอลมองหน้าฉันอย่างสงสารก่อนจะพาฉันไปที่บ้านของเธอ"ที่นี่คือที่ไหน"ฉันที่ร้องไห้จนเผลอหลับไปก็สงสัยว่าที่ ที่น้องจีซอลพามาคือที่ไหน"ที่บ้านจีซอลเองค่ะ พี่อยู่ได้แบบสบายๆเลยนะ"จีซอลพูดไปพลางพยุงฉันด้วย แต่พอฉันตั้งสติได้จึงบอกน้องว่าฉันไม่เป็นอะไรเเล้วเดินด้วยตัวเอง"พาพี่มาที่นี่ทำไมหรอ"ฉันถามอย่างสงสัย"ก็ตอนแรกว่าจะพาพี่ไปส่ง แต่อยู่ดีๆลูกน้องของพี่ชายโทรมาบอกหนูว่าบ้านพี่ถูกยึดแล้ว" ฉันเมื่อได้ยินที่น้องเล่าก็ถึงกับกลั้นน้ำตาไม่อยู่ น้องจีซอลเมื่อเห็นฉันร้องไห้ก็ถึงกับทำอะไรไม่ถูกก่อนจะพาฉันเข้ามานั่งที่ห้องนั่งเล่น

"พี่ไม่ต้องร้องไห้หรอกนะพี่ฮเยจี พี่เล่าให้หนูฟังได้ไหมว่าพี่ไปเจออะไรมาทำไมถึงร้องไห้ฟูมฟาย"จีซอลพูดอย่างสงสัยเรื่องที่ฉันเดินตากฝนแล้วก็ร้องไห้อีก

"คือ..พี่.."ฉันพูดแบบติดขัด"พี่พูดเถอะนะ"น้องเอามือมาจับที่ขาของฉันเบาๆ ฉันที่โดนน้องปฏิบัติอย่างอ่อนโยนแบบนี้ฉันเลยสบายใจได้

"พี่ถูกไล่ออกจากงานน่ะ"น้องเมื่อได้ยินสิ่งที่ฉันพูดเลยทำหน้าตาสบายใจที่พี่คนสนิทของเธอบอกเรื่องที่เธอเองก็อยากรู้"นึกว่าเรื่องอะไร ไม่ต้องห่วงหรอกพี่"

น้องพูดพร้อมกับตบที่บ่าอย่างอ่อนโยน"ไม่เป็นอะไรได้ไงพี่ตกงานเลยนะ แล้วพี่จะหาเงินจากที่ไหนมาจ่ายหนี้"

ฉันทำหน้าเศร้าใจเป็นกังวลสุดๆ เพราะฉันตกงานแล้วฉันจะหาเงินที่ไหนไปจ่ายหนี้ น้องฟังก็ยิ้มหวานมาให้ฉันก่อนจะพูด"พี่ไม่ต้องห่วง พี่ไปทำงานที่บริษัทของพี่ชายหนูก็ได้"ฉันมองหน้าอย่างไม่เชื่อเพราะฉันรู้ดีว่าถานะทางบ้านน้องเป็นยังไงแล้วพี่ชายน้องคือใคร

ฉันจึงส่ายหน้ารัวๆ"ไม่ได้ๆๆ บริษัท T.K เป็นบริษัทที่ใหญ่ที่สุดและดังมากๆคนในบริษัทไม่ใช่พวกขี้หมูขี้หมามีแต่พวกอัจฉริยะเก่งมากๆจนคนที่มีIQน้อยไม่มีทางเข้าได้ แล้วพี่จะเข้าไปได้ไง"ฉันพูดพร้อมทำหน้างง เพราะฉันไม่มีพรสวรรค์จะไปสู้คนที่อยู่บริษัทนั้น

"พี่อย่าคิดมากๆ เดียวหนูช่วยเอง"น้องพูดก่อนจะยิ้มให้ฉัน เห้อออจีซอลเธอกำลังจะทำพี่เดือดร้อนนะ ทั่งที่ฉันก็รู้อยุ่ว่าการที่จะเข้าบริษัทนั้นได้มันยากขนาดไหนแต่ในเมื่อจีซอลขยั้นขยอให้ฉัน ฉันก็จะลองดู

ฉันที่กำลังยืนเหม่อก็ถูกจีซอลดึงมือฉันไปที่ห้องครัว

"พี่ฮเยจีพี่ทำอาหารเป็นไหมอ่ะ"น้องจีซอลมองหน้าฉันอย่างคาดหวัง แต่พี่ขอโทษนะ พี่ทำไม่เป็นนน

ฉันส่ายหน้าเบาๆพร้อมกับจับที่บ่าน้อง"มีมาม่าไหม??"พอน้องได้ยินก็ต้องลุกพรวดพร้อมกับชี้นิ้วไปที่ตู้กับข้าว

"มาม่าก็พอจะมีอยู่หรอกน้า"น้องพูดเสร็จก็เดินไปหยิบมาม่ามาสองถ้วยแล้วยื่นให้ฉันถ้วยนึ่ง"จีซอลกินได้ใช่ไหม??"ฉันมองน้องพร้อมทำหน้าสงสัย"สบายๆค่ะ ถึงหนูจะไม่เคยกินก็เถอะ"ฉันพอได้ยินแบบนั้นรู้สึกผิดเลยอ่ะ ฉันทำงานเป็นอยุ่นะแต่ไม่กล้าอ่ะกลัวน้องจะน้ำลายฟูมปากซะก่อน พอพวกเราทำธุระเสร็จก็แยกย้ายเข้าห้อง

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***