ทะลุมิติ 2

"นี่ฉะ- ข้ามีเรื่องอยากถามเจ้า" ฉันเปลี่ยนศัพท์ในการพูดเพราะกลัวจะทำให้ฟางจิงและเลี่ยงรุ่ยไม่เข้าใจ แล้วถามไม่ได้ความกันพอดี

"ขอรับคุณชาย" เลี่ยงรุ่ยมองหน้าผู้เป็นนายก่อนจะถามกลับ

"ข้า ข้าชื่ออะไรรึ" ฉันชี้นิ้วใส่ตัวเองแล้วเอ่ยถามสิ่งที่อยากรู้ที่สุด ถ้าคำตอบเป็นแบบที่ฉันคิดงั้นก็คงเป็นเรื่องจริงแล้วละ

"เอ๊ะคุณชายถามอะไรน่ะขอรับ คุณชายก็ชื่อ หนิงเซียน ยังไงล่ะขอรับ เป็นบุตรชายเพียงคนเดียวของตระกูลหนิงที่ยิ่งใหญ่" เลี่ยงรุ่ยตอบแถมยังมีแบล็คกาวเป็นฟางจิงที่ผงกหัวเป็นคนยืนยันอีกคนด้วย เออดีจะได้มั่นใจขึ้นมาหน่อย

มั่นใจก็บ้าแล้ว! นี่ฉันหลุดมาในนิยายที่ฉันอยากอ่านก่อนตายอย่างงั้นเหรอบ้าหน่านี่จิตฉันมันเพ่งตรงมาที่นิยายเรื่องนี้มากถึงขนาดที่ตายแล้วยังเข้ามาอยู่ในนิยายอีก

ฉันเป็นพวกเชื่อเรื่องพวกนี้นะบอกเลยเรื่องเวรกรรม หรือเรื่องหลังความตายเนี่ยเอาจริงๆตอนที่รู้ว่ากำลังจะตายฉันกลัวจับจิตจับใจเลยจะบอกให้ พอๆตัดมาตอนนี้ก่อนฉันทำหน้าคิดหนักนี่ฉันได้กลายเป็นผู้ชายสมใจอยากแล้วหรอ

ฉันน่ะมีความฝันที่อยากจะเป็นผู้ชาย ถึงความเป็นจริงจะทำได้แค่ใช้ชีวิตแบบผู้หญิงให้มันคุ้มค่าก็เถอะ

"คุณชายเป็นอะไรขอรับทำหน้าเครียดเชียว"เลี่ยงรุ่ยถามขึ้นด้วยความสงสัยถ้าเป็นบ่าวตระกูลอื่นกล้าถามเจ้านายแบบนี้มีแต่ต้องโดนโบยกันทั้งนั้น แต่ที่กล้าถามเพราะเรือนนี้มีแค่เราสามคนน่ะสิก็ไม่แปลกที่จะสนิทและไว้ใจกัน อยู่ด้วยกันเหมือนเพื่อนพี่น้องจริงๆตั้งแต่อ่านนิยายตระกูลนี้คืออีกสิ่งที่ทำให้ฉันชอบเลยก็ว่าได้ คนอะไรจะใจดีมีเมตตากันทั้งตระกูลไม่เว้นแม่กระทั่งบ่าวข้ารับใช้

"ป่าวๆ ข้าไม่เป็นอะไรแล้วตอนนี้ข้าอายุเท่าไหร่ แล้วที่ข้าเจ็บตัวนี่ข้าไปทำอะไรมา พอดีข้าจำอะไรไม่ค่อยได้หน่ะแหะๆ" ต่อจากนี้ก็ขอใช้ชีวิตแบบผู้ชายเต็มตัวเลยแล้วกัน! ข้าหัวเราะแห้งเป็นการตบท้ายเพื่อให้ดูแนบเนียนที่สุดก่อนจะนั่งรอคอยคำตอบ

"คุณชายอายุ 12 แล้วขอรับส่วนเรื่องที่คุณชายเป็นอะไรนั้นเอ่อ..." เลี้ยงรุ่นตอบเสียงอ้ำอึ้งไม่ยอมพูดออกมาซักทีผมเลยต้องหันไปถามฟางจิงแทน "ว่าไงเจ้ารู้หรือไม่" ฟางจิงทำหน้านิ่งเหมือนว่าให้ตายยังไงก็จะไม่ยอมพูดอะไรกันนี่เป็นผู้หญิงจริงหรือเปล่าเนี่ย ขนาดชีวิตที่แล้วต่อให้อยากเป็นผู้ชายขนาดไหนก็ยังสะดีดสะดิ้งเหมือนผู้หญิงได้เลยนะ

"คุณชายโดน หยางเหวิน แกล้งตอนเลิกเรียนน่ะขอรับ" เลี่ยงรุ่ยตอบเสียงเบาแต่กระนั้นข้าก็ยังได้ยิน หยางเหวินหรอนี่มันไม่ใช่ว่าเป็นตัวร้ายหรอกหรือไง! ก็พอจะรู้อยู่แหละว่าทั้งสองไม่ชอบขี้หน้ากันแต่นี่อะไร เป็นตัวร้ายคู่กันแท้ๆยังจะแกล้งกันแรงถึงขนาดนี้ได้ลงอีก ช่างใจร้ายเสียจริง!

"งั้นรึ ช่างเถอะต่อจากนี้ขอแค่อย่ายุ่งเกี่ยวกันก็เป็นพอ" ข้าพูดตัดบทไป แต่ถึงอย่างนั้นก็คิดแผนเอาไว้ในใจแล้วว่าจะไม่ไปยุ่งเกี่ยวกับตัวละครเอกในนิยายแต่จะแย่งซีนพวกแม่งให้หมด! หนิงเซียนหมายมั่นกับตังเองโดยที่ไม่รู้เลยว่าตอนนี้ตนเองกำลังทำหน้าเหมือนจะฆ่าใครซักคนจนทำให้ทั้งสองขนลุกกันเลยทีเดียว

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***