หนีไม่รอด

คีรัน

"อาราย"

"จะโทรมาทำไมเนี่ย"ประโยคแรกของพายอาร์ที่เธอพูดกับผม หลังจากที่พายอาร์เธอกดรับสายผม ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหน ที่พูดกับผมแบบนี้มากก่อนเลย

"ทำไรอยู่"

"พี่โทรหาตั้งหลายสายทำไมไม่รับ"

"อาบน้ำ"

"พี่จะโทรมาทำไมไม่ทราบ"

"คิดถึง"ผมรู้ว่าพายอาร์เธอต้องมองบนใส่มองแน่ๆ

"ไปบอกคิดถึงเด็กพี่นู้น"

"เปิดกล้องหน่อยสิ"

"จะเปิดทำไม"

"ก็พี่อยากรู้ไง ว่าพายอาบจริงหรือโกหกพี่"

"พายจะโกหกพี่ทำไม"

"ก็พายไม่อยากคุยกับพี่นิ"ผมแสร้งทำเป็นเสียงเศร้า

"ใครบอกว่าพายไม่อยากคุยกับพี่ล่ะ"

"พายโคตรอยากจะคุยกับพี่เลยพี่คีรัน"

"ระวังฟันจะแตกเอานะ"ผมรู้ว่าพายอาร์เธอกัดฟันพูดใส่ผม ผมล่ะโคตรจะชอบเวลาที่พายอาร์ เธอโมโหเหมือนกับเด็กที่พ่อแม่ ไม่ยอมซื้อของเล่นที่ชอบให้

"ว่างมากหรือไง"

"ใช่"

"ถ้าพี่ว่างมากนัก ทำไมไม่โทรไปหาเด็กพี่ล่ะ"

"ก็โทรอยู่นี้ไง"

"นี้พี่คีรัน พายไม่ใช่เด็กพี่นะ"

"อ๋อ....ลืมไป ว่าพายไม่ใช่เด็กของพี่"

"แต่พายเป็นชู้พี่ต่างหาก"

"โอ๊ย...พี่นี่มัน"

"หึ"

"เปิดกล้องหน่อยสิครับพายอาร์ พี่อยากเห็นหน้าเรา"

"เรื่องมาก"แล้วพายอาร์เธอก็ยอมเปิดกล้องกับผม พอพายอาร์เธอเปิดกล้อง เธอก็ทำหน้าบึ้งตึงใส่ผม

"นอนให้มันดีๆหน่อยพายอาร์"

"ทำไม"

"พายจะนอนแบบนี้มันจะทำไม"

"มันเห็นร่องนม เดี๋ยวพี่จะอารมณ์ขึ้น"

"ไอ้พี่คีรัน"

พายอาร์เธอก้มลงไปมองที่หน้าอกตัวเอง แล้วเธอก็รีบหยิบหมอนเข้ามาปิดที่หน้าอกของเธอ แล้วเธอก็หันหน้ามาแยกเขี้ยวใส่ผม

...ก๊อกๆ...

"แป๊บหนึ่งนะพี่คีรันมีคนเคาะประตู"

พายอาร์

ฉันบอกกับพี่คีรันแล้วก็ลุกขึ้นจากเตียง ทิ้งให้พี่คีรันเขานอนเฝ้าเตียงของฉันไป พอฉันเปิดประตูห้องออกมา ก็เห็นว่าพ่อฉันยืนอยู่ที่หน้าประตู

"มาทำไม"

"พรุ่งนี้จะมีแขกมาที่บ้าน"

"แล้ว"ฉันยืนกอดอกมองหน้าพ่อตัวเอง อย่างไม่เกรงกลัว

"แกจะไปไหนก็ไป ถ้าแกอยากจะอยู่บ้านก็ทำตัวให้มันดีๆ"

"กลัวเขาจะรู้หรอว่ามีลูกสาวแท้ๆอยู่ในบ้านด้วย"

"แกอย่ามเรื่องมากนะพายอาร์"

"พายเรื่องมากตรงไหนหรอ"ฉันยืนเถียงกับพ่อคอเป็นเอ็นเลย ฉันยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะ

"เฮ้อ"

"ไม่ใช่แขกของฉันเข้าใจไหม เป็นแขกของคุณมายด์เขา"

"แขกของยายกะหรี่นั้นนะหรอ"

"พายอาร์"พ่อเรียกชื่อฉันดังลั่นบ้าน จนป้าใส่กับพี่เหมยต้องรีบวิ่งขึ้นมาดู

"ยายนั้นนัดกะหรี่ตัวไหนมาขายให้พ่อหรอกค่ะ"พ่อฉันกำลังยกมือขึ้นจะมาตบหน้าฉัน

"เอาสิคะตบเลย แต่ตบอีกข้างนะคะ"

"เพราะข้างนี้มันยังมีรอยมือของพ่ออยู่"

"คุณหนู"

"ไม่พูดแบบนี้กับคุณท่านสิคะ"ป้าใสก็พูดขึ้นมา ที่เห็นว่าพ่อฉันเก็บมือลงใส่กระเป๋ากางเกง

"พี่เหมย"

"ค่ะคุณหนู"

"สั่งต้นไม้กับดอกไม้ให้พายด้วยนะคะ"

"พรุ่งนี้พายจะอยู่บ้านทำสวนทั้งวัน"ฉันพูดขึ้นใส่พ่อ

"ให้ร้านมาส่งเก้าโมงนะคะ"ฉันสั่งพี่เหมยเสร็จ ก็ปิดประตูใส่หน้าพ่อ แล้วกระโดดขึ้นไปนอนลงบนเตียง

"ทำไมมองพายแบบนั้น"อยู่ๆพี่คีรันเขาก็ทำหน้าดุใส่ฉัน

"พายพูดแบบนั้นกับพ่อตัวเอง มันไม่น่ารักเลยนะ"

"ใช่สิ"

"พายมันไม่น่ารักนิ แถมนิสัยก็ไม่ดีด้วย"

"ฟังที่พี่พูดให้จบก่อนสิพายอาร์"

"ใครมันจะไปน่ารักนิสัยดีเหมือนกับเด็กของพี่ล่ะ"ฉันพูดจบก็กดวางสายพี่คีรันไป กล้าดียังไงถึงบอกว่าฉันไม่น่ารัก ไอ้พี่คีรัน ไอ้ปากเสีย

...Rrrrrrrrrrr......

พี่คีรันเขาโทรกลับมาหาฉันอีกครั้ง ฉันก็กดตัดสายแล้วก็ปิดเครื่องใส่พี่คีรันทันที แล้วก็หยิบโทรศัพท์ไปวางที่โต๊ะข้างเตียงนอน

คีรัน

ผมนั่งฟังพายอาร์เธอคุยกับพ่อของเธอ ที่ผมรู้ว่าพายอาร์เธอคุยกับพ่อ เพราะว่าผมได้ยินพายอาร์เธอเรียกพ่อ ผมว่าพายอาร์เธอไม่ได้คุยกับพ่อของเธอหรอก ผมฟังแล้วพายอาร์เธอน่าจะทะเลาะกับพ่อของเธอมากกว่า

พอผมบอกกับพายอาร์ว่าพูดแบบนั้นกับพ่อของเธอมันไม่น่ารัก ผมพูดยังไม่ทันจบ พายอาร์เธอก็พูดแทรกผมขึ้นมา แล้วเธอก็ตัดสายผมทิ้งแถมเธอยังปิดเครื่องใส่ผมอีก

"ไม่ฟังใครเลยจริงๆ"

"ไม่ถูกกับพ่อสินะ"

"ดื้อนักนะพายอาร์ พี่จะปราบเราให้หายดื้อเลยค่อยดู"

"คุณปู่ครับ"

"โทรมาหาปู่นี้ มีเรื่องอะไรคีรัน"

"คุณปู่ช่วยสืบประวัติคนหนึ่ง ให้ผมได้ไหมครับ"

"ใคร"

"เดี๋ยวผมส่งรูปไปให้ครับ"

"ผมขอด่วนเลยนะครับคุณปู่"

"ได้"

"ขอบคุณครับ"

ผมวางสายจากคุณปู่ ผมก็ส่งรูปพายอาร์ไปให้คุณปู่ ผมอยากรู้เรื่องราวของเธอ ถ้าผมถามพายอาร์เธอเอง เธอไม่ยอมบอกผมแน่ แถมยังโดนเธอด่ากลับมาอีก

ผมรอประมาณหนึ่งชั่วโมง คุณปู่ก็ส่งเมลมาให้ผม ผมก็กดเข้าไปอ่านทันที พชิรา รัชชาธิวัฒ ลูกสาวคนเดียวของนักการเมือง ทำไมแม่ของพายอาร์หน้าดูคุ้นๆจังวะ เหมือนผมเคยเห็นรูปที่ถ่ายกับแม่ผมเลย ใช่แล้วแม่ของพายอาร์เป็นเพื่อนกับแม่ผม ผมเคยเห็นมาที่บ้านอยู่บ่อยๆ หึ โลกกลมซะมัด

"หนีพี่ไม่รอดหรอกพายอาร์"

พายอาร์

"คุณหนูค่ะ"

"ต้นไม้กับดอกไม้มาลงเสร็จเรียบร้อยแล้วนะคะ"

"ค่ะพี่เหมย"

"เดี๋ยวพายลงไป"ฉันเอ่ยตอบกลับพี่เหมยไป ฉันยังขี้เกียจอยู่เลย ยังไม่อยากลุกออกจากเตียง

ฉันนอนเล่นโทรศัพท์อยู่สักพักก็ลุกไปอาบน้ำ พอฉันเดินลงมาก็ได้ยินเสียงของคนคุยกันดังไปทั่วบ้าน ฉันเดินลงมาจากบันไดทุกคนก็หันมามองฉันกันหมด

"เอ่อ....นี้หนูพายอาร์"

"ลูกสาวของคุณอลัน"เมียใหม่ของพ่อก็เดินเข้ามาหาฉัน

"ส่วนนี้เพื่อนของแม่เองหนูพาย"ฉันมองตาขวางใส่ทุกคน

"แม่ฉันไม่ได้อยู่ที่นี่"

"แล้วก็ไม่ได้เป็น....แบบแกด้วย"

"อย่ามาจับตัวฉัน ฉันไม่ชอบ"

ฉันมองตาขวางใส่เมียใหม่ของพ่อ แล้วเดินออกมาที่สวนหลังบ้าน ตรงนี้มันเป็นพื้นที่ส่วนตัวของฉัน ถ้าฉันไม่อนุญาตใครก็เข้ามาที่นี่ไม่ได้ เพราะที่นี่มีห้องแกลเลอรี่ของฉัน ที่ฉันสร้างมันไว้เป็นห้องเก็บรูปภาพที่ฉันวาดเองกับมือ

"ให้ป้าช่วยไหมคะคุณหนู"

"ไม่เป็นไรค่ะป้าใส พายทำเองได้ค่ะ"

"ถ้างั้นป้าไปเอาพวกขนมกับน้ำหวานมาให้นะคะ"

"ค่ะ"

ฉันคิดจะทำสวนมาหลายวันแล้ว แต่ยังไม่มีเวลาว่างทำเลย วันนี้แหละที่ฉันว่างเลยจะมาทำมันสักหน่อย เพราะฉันก็ส่งพวกชั้นไม้ กระถางต้นไม้ และก็พวกแคคตัสต่างมาจากออนไลน์ ฉันไม่รู้ว่าแคคตัสฉันมันจะเป็นยังไงบ้าง เพราะฉันยังไม่ได้แกะมันดูเลย

ฉันเดินไปหยิบถุงดินกับถุงปุ๋ยเอามาผสมเข้ากัน พอผสมเข้าเสร็จฉันก็เดินเข้าไปยกกล่องที่ฉันส่งมา เอาออกมานั่งแกะที่สนามหญ้า หน้าห้องแกลเลอรี่ของฉัน

คีรัน

ผมจอดรถไว้ที่หน้าบ้านของพายอาร์ ที่แรกกะว่าจะเข้าไปจอดข้างในบ้าน แต่พอขับผ่านก็เห็นรถจอดเต็มไปหมด ผมเลยขับมาจอดที่ข้างบ้านแทนแล้วค่อยเดินเข้าไป

"แขกของคุณมายด์หรือเปล่าคะ"ผมเดินเข้ามาในรั่วบ้าน ก็มีผู้หญิงสูงอายุเดินเข้ามาทักผม

"เอ่อ....ไม่ใช่ครับ"

"แล้วคุณมาหาใครคะ"

"ผมมาหาพายอาร์นะครับ"

"มาหาคุณหนูหรอกค่ะ"

"ครับ"

"พายอาร์อยู่หรือเปล่าคะ"

"อยู่ค่ะ"

"คุณหนูกำลังทำสวนอยู่หลังบ้านค่ะ"

"งั้นเดี๋ยวป้าพาเดินเข้าไป"

"ครับ"ผมก็เดินตามหลังคุณป้ามาที่หลังบ้าน ก็เห็นพายอาร์เธอกำลังตักดินใส่กระถางอยู่

"ตามสบายนะคะ เดี๋ยวป้าไปเอาน้ำกับขนมมาให้"

"ขอบคุณครับ"ผมก็เดินเข้ามาเงียบๆ ไม่ให้พายอาร์เธอรู้ตัว

...จุ๊บ...

ผมเดินมาหยุดอยู่ที่หลังของพายอาร์ ผมก็ก้มหน้าลงไปหอมแก้มของซ้ายของพายอาร์ พอเธอหันมาหน้าผมกับหน้าเธอ มันก็ชนกันพอดี ผมเลยจุ๊บปากของพายอาร์ไปอีกหนึ่งที

"พี่คีรัน"

"พี่มาได้ไงเนี่ย"พายอาร์เธอทำหน้าตกใจ เมื่อเธอเห็นผมเข้ามาอยู่ในบ้านของเธอ

"พี่เข้ามาบ้านพายได้ไง แล้วมาทำไม"

"รู้จักบ้านของพายได้ไง มาทำอะไรที่นี่"

"พี่เป็นแขกของยายนั้นหรอ"พายอาร์เธอถามคำถามผมรัวๆ ไม่เว้นช่องว่างให้ผมได้ตอบเลย

"ก็น้องพายงอนพี่นิ พี่LINEหาโทรหาก็ไม่รับ"

"พี่ก็ต้องมาง้อนน้องพายถึงบ้านเลยไงครับ"

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***