เป็นชู้

พายอาร์

พอฉันเรียนเสร็จ ฉันก็ขับรถมาที่คอนโดของพี่คีรัน แล้วทำไมฉันถึงต้องเชื่อฟังพี่คีรันเขาด้วยเนี่ย ฉันหยิบคีย์การ์ดที่ฉันวางไว้ในช่องของรถ ถือมันเดินเข้ามาในคอนโดแล้วก็เดินขึ้นมาบนของห้องพี่คีรัน

ฉันเดินเข้ามาในห้อง ก็ไม่เห็นร่างของเจ้าของห้องเลย สงสัยยังไม่กลับมาแน่ๆ งั้นขอเดินดูห้องสักหน่อยนะ เฟอร์นิเจอร์มีแต่ของเเพงๆทั้งนั้น รู้หรอกย่ะว่ารวย รู้สึกหมั่นไส้ซะมัด ฉันเดินดูแป๊บเดียวก็กลับมานั่งที่โซฟาที่เดิม

"เมื่อไรจะมาเนี่ย"ฉันไม่รู้จะทำอะไร

"หิว"ฉันนั่งรอพี่คีรีรมาสามสิบนาทีแล้วนะยังไม่มาอีกหรอ เขาทำอะไรของเขาอยู่นะ เขาลืมไปแล้วหรือไงว่าเขานัดฉันมาที่ห้องเนี่ย ฉันไม่น่าเชื่อคำพูดของเขาตั้งแต่แรกเลยจริงๆ

ฉันนั่งทนกับความหิวของตัวเองไม่ไหวก็ลุกขึ้น เดินมาหาอะไรกินที่ครัว ของกินเยอะเต็มไปหมด ฉันเดินมาเปิดตู้เย็นดู ก็เห็นกล่องซ็อกโกแลตวางอยู่บนขั้นตู้เย็น

ฉันก็เลยถือวิสาสะหยิบมันออกมาแกะกิน แล้วก็เลือกขนมอยู่สองสามอย่าง ถือเดินออกมานั่งกินที่โซฟา เปิดโทรทัศน์ดูรอเจ้าของห้อง

"ชอบกินหรอ"ฉันหันไปมองพี่คีรันที่เดินเข้ามา พอดีกับที่ฉันกำลังกัดซ็อกโกแลตอยู่พอดี

"หิวอ่ะ เลยไปหาไรมากิน"

"พี่คงไม่ว่าอะไรใช่ไหม"

"พี่จะว่าทำไม ก็พี่ชื่อมาให้พายอยู่แล้ว"ฉันเบะปากใส่พี่คีรัน แล้วก็นั่งกินขนมต่อ ไม่ได้สนใจเจ้าของห้อง

"แล้วพี่มีไรจะพูดกับพายหรอ"ฉันหยุดกินขนมแล้วหันไปถามพี่คีรัน ที่เดินมานั่งลงข้างฉัน แล้วเขาก็ยกแขนขึ้นมาผาดที่ไหล่ของฉัน แล้วยังมาแย่งขนมของฉันไปกินอีก

"เรื่องสถานะของเราไงครับ"

"พายบอกไปแล้วนิ ว่าเราก็แค่วันไนท์สแตนด์กัน"

"แต่พี่ไม่ได้อยากเป็นแค่วันไนท์สแตนด์กับพายนิ"

"แล้วไง"

"พี่จะมาเรียกร้องเอาสถานะกับพายทำไม"

"มันต้องเป็นพายไม่ใช่หรอ ที่ต้องเรียกร้องสถานะจากพี่อ่ะ"

"ไม่ใช่พี่ที่จะต้องมาเรียกร้องเรื่องสถานะกับพาย"

"ก็พายไม่เรียกร้องนิ พี่ก็ต้องมาเรียกร้องเอง"

"พี่เรียกสถานะกับคนที่พี่นอนด้วยทุกคนเลยหรือไง"

"พี่ไม่เคยนอนกับใคร แค่เอาเสร็จแล้วก็กลับ"พี่คีรันเขาขยับหน้าเขามาพูดใกล้ฉัน จนจมูกของฉันกับพี่คีรันมันชนกันแล้ว

"โอ๊ย..........."

"แล้วไง"

"แล้วทำไมพี่ถึงต้องมาเรียกเอาสถานะกับพายด้วยเนี่ย"

"ก็พี่อยากเป็นมากกว่านั้นไง"โอ๊ย....ฉันหมด หมดคำจะพูด ฉันเอามือขึ้นมากุมหัวตัวเองแล้วมุดลงที่โซฟา

"เป็นไร"พี่คีรันเขายกมือขึ้นมาจับที่หัวของฉัน

"พายปวดหัว"

"ปวกหัวกับพี่นี้แหละ"แล้วพี่คีรันเขาก็ขุดหัวของฉันขึ้นมาจากโซฟา

...Rrrrrrr..........

ฉันหันไปมองโทรศัพท์ของพี่คีรัน ที่มันโชว์ชื่อของคนที่โทรมาว่าเป็นมินนี่ แล้วพี่คีรันเขาก็กดรับสายทันที หึ รีบรับเชียวนะ ฉันก็แบะปากใส่ที่หนึ่ง

คีรีน

ผมมองพายอาร์ที่เธอมองบนใส่ผม ที่ผมรับสายของมินนี่ ผมเลยยกมือขึ้นไปผลักหน้าผากของพายอาร์เธอเบาๆ หมั่นไส้เธอที่ชอบทำแบบนี้ใส่ผมอยู่เรื่อย

"ว่าไงครับมินนี่"

"คีรันอยู่ไหนหรอ"

"อยู่คอนโดนะ มินนี่มีอะไรกับคีหรือเปล่า"

"มินว่าจะชวนคีรันไปกินข้าวอ่ะ"แล้วอยู่ๆพายอาร์เธอก็ขยับเข้ามานั่งใกล้ๆผม แล้วพายอาร์เธอก็ดึงมือที่ผมถือโทรศัพท์ เข้ามาหาเธอ

"พี่คีรันค่ะ"

"พายเหนื่อยแล้วอ่ะ เราพักกันก่อนนะ เดี๋ยวค่อยมาต่อกันอีก"

"พายหิวอ่ะ"

"หมดแรงแล้วด้วย"

"นะคะพี่คีรัน เดี๋ยวเราค่อยมาทำกันต่อนะ"

"กินข้าวเสร็จเราค่อยกลับมาทำกันต่อนะคะ"แล้วพายอาร์เธอก็กดตัดสายไป แล้วพายอาร์เธอก็ยิ้มอย่างมีความสุข

"หึ"

"ทำแบบนี้เหมือนหึงพี่เลยนะ"

"ไม่มีทางย่ะ"แล้วพายอาร์เธอก็ขยับตัวออกห่างจากผม

"พายก็แค่พูดใส่ยายมินนี่เฉยๆ"ผมลืมไปเลยว่ามินนี่กับพายอาร์เธอสองคน เป็นพี่น้องกัน แต่ว่าคนล่ะพ่อคนล่ะแม่

"รู้จัก"

"ก็ไม่ได้อยากจะรู้จักเลยสักนิด"

"เฮ้อ"

"ยายนั่นเป็นลูกของเมียใหม่พ่อพาย"

"พายไม่ชอบมินนี่หรอ"ผมก็ถามไปแบบนั่นแหละ ถ้าเป็นผม ผมก็ไม่ชอบลูกเมียใหม่ของพ่อเหมือนกัน

"ใครมันจะไปชอบลูกของชู้พ่อตัวเองล่ะ"พายอาร์เธอพูดขึ้นมาเบาๆ แต่ผมกับได้ยินมันชัดเจน

"มินนี่ก็น่ารักดีนะ"

"งั้นพี่ก็เชิญไปเรียกร้องเอาสถานะกับยายนั้นเถอะ"

"พายกลับดีกว่า"

"เดี๋ยวก่อนสิ"ผมก็ดึงแขนของพายอาร์ให้เธอนั่งลงที่เดิม

"พี่แค่พูดเล่นเอง"

"น้องพายของพี่น่ารักที่สุดแล้ว"ตามสเต็ปเดิมของพายอาร์ เธอเบะปากมองบนใส่ผม

"อะไรอีกพายจะกลับบ้าน"แล้วอยู่ๆพายอาร์เธอก็งอแงขึ้นซะอย่างงั้น

"สถานะของเรา พายยังไม่ให้เลยนะ"

"โอ๊ย...."

"ชู้"

"เป็นชู้"

"พี่จะเป็นป่ะล่ะ"ผมยกยิ้มมุมปากขึ้นมาให้กับพายอาร์ เป็นชู้กันหรอ หึ เกินความคาดหมายของผมที่ตั้งไว้

"ได้สิครับน้องพายอาร์"

"พี่ก็ไม่เคยเป็นชู้กับใคร น้องพายคนแรกนะเนี่ย"

"พายพูดเล่น"

"พี่คิดจริง"

"อยากเป็นก็เป็น แล้วแต่พี่เลย"พายอาร์เธอถอนหายใจใส่ผม แล้วผมก็ดึงพายอาร์เธอเข้ามากอดไว้

"พอใจพี่หรือยัง"

"ก็....พอใจมากครับ"

"งั้นก็ปล่อยพาย พายจะกลับบ้าน"

"พี่ยังไม่อยากให้พายกลับเลย"ผมพูดออดอ้อนพายอาร์ เพราะผมยังอยากให้เธออยู่กับผมต่อ

"พี่คีรัน"พายอาร์เธอเรียกชื่อของผมเสียงแข็ง ผมก็ยอมปล่อยเธอออกจากอ้อมกอด

"งั้นกลับบ้านดีๆนะครับ...ชู้รัก"

“เดี๋ยวไว้พี่จะโทรหานะครับ”

พายอาร์

อะไรของแกเนี่ยพายอาร์ แกบอกกับพี่คีรันว่าเป็นชู้ได้ไงเนี่ย โอ๊ย.....จะบ้าตาย ฉันไม่น่าเผลอพูดมันออกมาเลย เป็นไงล่ะพี่คีรันเขาดันชอบขึ้นมาซะงั้น ฉันจะบ้าตาย แกคิดถูกหรือคิดผิดเนี่ยพายอาร์ที่ขอให้เขาช่วยเนี่ย

"พายอาร์"

"แกไปอยู่ห้องคีรันได้ไง"

"แกเป็นอะไรกับคีรัน"ฉันกำลังจะก้าวเท้าขึ้นบันได เสียงของมินนี่มันก็ดังขึ้นมาจากข้างหลังฉัน ฉันก็หยิบคียการ์ดคอนโดของพี่คีรันขึ้นมาโบกโชว์ให้มินนี่นางดู

"แกไปเอามาจากไหน"แล้วมินนี่นางก็เดินเข้ามาใกล้ฉัน

"ก็.....เจ้าของเขาให้มานะสิ"

"อ่ะๆ...."อยู่ๆมินนี่นางก็เดินเข้ามาจะแย่งคีย์การ์ดจากมือของฉัน แต่ฉันเร็วกว่าเลยหลบทัน แล้วก็เก็บมันลงใส่ในกระเป๋าสะพายข้างสีขาว ที่ฉันวาดและเพ็นรูปภาพเองกับมือ

"นี้จะแย่งกันหน้าด้านๆเลยหรอก"

"คีรันเขาเป็นของฉัน"ฉันยกมือขึ้นมากอดอก แล้วเบะปากมองบนใส่มินนี่ ยายนี้ก็มั่นหน้ามากเหมือนกันนะเนี่ย

"เขาเป็นของแกงั้นหรอ"

"แต่เขาบอกฉันว่า เขาไม่มีใครนะ"

“เขาโสด”

"เข้าใจผิดไปเองหรือเปล่า"ฉันทำหน้ายียวนใส่มินนี่

"แต่อีกไม่นานคีรัน เขาก็ต้องเป็นของฉันอยู่ดี"

...แปะ...

...แปะ...

...แปะ...

ฉันยกมือขึ้นมาตบให้กับความมั่นหน้าของมินนี่ คนอะไรโคตรมั่นเลย ก็อย่างว่าล่ะนะลูกกับแม่ก็ต้องเหมือนกัน

"ฉันโคตรนับถืบในความมั่นของแกเลยมินนี่"

"เชิญมั่นต่อไปเถอะนะ"

...Rrrrrrr........

"แยกกันยังไม่ถึงชั่วโมงเลย เขาก็โทรมาแล้วอ่ะ"ฉันยกโทรศัพท์ขึ้นมาโชว์ต่อหน้ามินนี่ ว่าคนที่โทรมาเป็นใคร

"ขอตัวไปรับโทรศัพท์ก่อนนะ"

"สงสัยพี่คีรันเขาคงจะคิดถึงฉันมาก"ฉันเบ้ปากใส่มินนี่ แล้วก็หันกลังกลับเดินขึ้นมาข้างบนชั้นสองของบ้าน

ฉันไม่อย่างจะอยู่เถียงกับมินนี่ กลัวตัวเองจะเป็นประสาท เถียงกับยายมินนี่ทีไร ฉันปวดหัวทุกที

แต่ว่าเรื่องนี้ดูท่าน่าจะสนุกสักแล้ว ฉันจะทำให้แกไม่ได้อะไรเลยสักอย่าง

"ฉันไม่มีทางแพ้แกหรอกอีพายอาร์"

"ยังไงคีรันเขาก็ต้องเป็นของฉัน"

"แกต่างหากที่จะต้องแพ้ฉัน"

“ฉันไม่มีทางแพ้คนอย่างแก”

“พายอาร์”

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***