วันไนท์สแตนด์

พายอาร์

"จะนั่งจ้องหน้าฉันอีกนานไหม"

"ฉันจะตายอยู่แล้วเนี่ย"

"อย่ามาขอร้อง ให้พี่หยุดทีหลังก็แล้วกันพายอาร์"ฉันมองสายตาที่พี่คีรันเขามองมาที่ฉัน ฉันรู้สึกขนลุกขึ้นมาแปลกๆ แถมยังใจเต้นรัวๆอีก

.......

.......

"อ๊ะ...พี่คีรัน"

"พายเจ็บ"ฉันเอ่ยบอกกับพี่คีรัน ที่เขาก้มลงมากัดที่หน้าอกของฉัน

"อ๊ะ...พายอาร์"

"ใครบอกให้พี่มากัดพายก่อนล่ะ"

"เเสบนะนักพายอาร์"ฉันกัดเข้าไปที่หันไหล่ของพี่คีรัน จนมีเลือดซึมออกมาเล็กน้อย

"อ่ะ...เจ็บ"

"ทนหน่อยนะ"

"ครั้งแรกมันก็เจ็บแบบนี้แหละ เดี๋ยวครั้งต่อไปมันก็ไม่เจ็บแล้ว"

"ฮึกกกกกกก"

"เจ็บ"

"อืมมมมมมมมม"

"อ๊าส์....พาย"

"ซื๊ด…."

"พายอย่างเกร็ง พี่จะเสร็จ"

"อื้อออออ....อ๊ะ...อ๊าส์"

.......

.......

คีรัน

ผมมองพายอาร์ที่นอนซบอยู่บนอกของผม เมื่อคืนผมกับพายอาร์ เราสองคนกว่าจะได้นอนก็เกือบจะเช้า ผมก็ไม่ได้อยากต่อหรอ แต่ใครบอกให้พายอาร์เธอน่ากินขนาดนี้ ผมห้ามใจตัวเองไม่ไหว ผมนี้รู้สึกสักจะติดใจพายอาร์เธอเข้าแล้วสิ หรืออาจจะเป็นเพราะผมเป็นคนแรกของพายอาร์ 

"พาย"

"พายอาร์"

"ตื่นได้แล้ว"

"อื้อ..."แล้วพายอาร์เธอก็ขยับเข้ามา ซบอยู่ที่ซอกคอของผม

"มันบ่ายแล้วนะพายอาร์"

"พายจังง่วงอยู่เลย"

"เพราะพี่นั่นแหละ พายบอกให้หยุดก็ไม่หยุด"ผมยิ้มแล้วยกมือขึ้นมาลูกที่หัวพายอาร์เธออย่างเอ็นดู

"ถ้ายังหายใจรดต้นคอพี่อยู่ พี่อาจจะต่ออีกรอบนะ"ผมพูดจบพายอาร์เธอก็เงยหน้า ออกมาจากซอกคอผม แล้วเงยหน้าขึ้นมามองหน้าผม

"หยุดคิดไปเลย"แล้วพายอาร์เธอก็แยกเขี้ยวใส่ผม

"กี่โมงแล้วอ่ะ"

"บ่ายสอง"

"ห้ะ...บ่ายสอง"แล้วพายอาร์เธอก็ดีดตัวลุกขึ้นมานั่งบนเตียง

"ตายห่า"

"คุณเห็นโทรศัพท์ของฉันหรือเปล่า"

"คุณ"ผมหันไปถามพายอาร์ เธอก็ทำหน้างงใส่ผม

"พี่บอกพายว่าไงเมื่อคืนนี้"ใช่ครับเมื่อคืนผมบอกให้พายอาร์ เธอเลิกเรียกผมว่าคุณ ให้พายอาร์เธอเรียกผมว่าพี่คีรันแทน แล้วก็ให้เธอแทนตัวเองว่าพายอาร์

"พี่คีรันเห็นโทรศัพท์ของพายหรือเปล่า"ผมยิ้มมุมปากให้กับพายอาร์ ที่เธอกัดฟันพูดอีกครั้ง

"น่ารักที่สุดเลยครับน้องพายอาร์"ผมยกมือขึ้นไปหยิกแก้มของพายอาร์ แล้วก็หยิบโทรศัพท์ยื่นไปให้พายอาร์

"แกทำอะไรอยู่ห้ะพายอาร์ ฉันโทรไปเป็นสิบๆสาย ทำไมแกไม่รับสายฉันห้ะ"พอพายอาร์เธอได้โทรศัพท์ เธอก็กดโทรหาใครบางคน ผมเดาว่าจะเป็นแม่ของพายอาร์ เพราะผมได้ยินเสียงผู้หญิงออกมาจากโทรศัพท์ของพายอาร์

"พึ่งตื่น"

"แกอยู่ไหน"

"อยู่...เอ่อ...คอนโดน้ำอิง"พายอาร์เธอหันมามองผมด้วยสายตาเลิ่กลั่ก ผมอดไม่ได้ที่จะยกมือขึ้นมาลูกหัวเธอ

"แกรีบกลับมา ฉันกำลังจะไปที่บ้านพ่อแก"

"แม่จะไปที่บ้านนั้นทำไม"

"ฉันก็จะไปเอาเรื่องคนที่ตบหน้าแกไง"

"อีกสามสิบนาที ฉันจะไปถึงที่นั่น"

"แกก็รับมา"

"ค่ะ"

พายอาร์

"เฮ้อ"พอฉันคุยโทรศัพท์กับแม่เสร็จ ก็ถอนหายใจออกมาทันที ฉันยังไม่อยากกลับไปบ้านหลังนั้นเลย

"ถอนหายใจทำไม ยังไม่อยากกลับหรอ"

"หรืออยากอยู่กับพี่ต่อ"

"ใครมันอยากจะอยู่กับพี่ไม่ทราบ"

"ขออาบน้ำหน่อยได้ไหม"ฉันเลือกที่จะเปลี่ยนเรื่อง ไม่อยากมาต่อปากต่อคำกับพี่คีรัน ถ้าแม่ฉันไปถึงบ้านก่อน ไม่รู้จะมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นบ้าง

"ผ้าเช็ดตัวอยู่ในห้องน้ำ"ฉันก็พยักหน้า แล้วลุกไปหาอาบน้ำ

.......

.......

"ไม่คิดจะลากันก่อนหน่อยหรอ"ฉันกำลังจะเอื้อมมือไปเปิดประตู พี่คีรันเขาก็เดินมาช้อนข้างหลังของฉัน ฉันไม่ได้สนใจพี่คีรัน ก็เปิดประตูออกมา แต่มันกลับเปิดไม่ออก

"มันต้องใช้คีย์การ์ดหรือรหัส ถึงจะเปิดออกได้"พี่คีรันเขาก้มหน้าลงมากระซิบที่ข้างหูฉัน

"ก็เปิดให้หน่อยสิ"ฉันไม่กล้าหันหน้ากลับไปหาที่คีรัน เพราะเขาเอาคางมาวางอยู่ที่หัวไหล่ของฉัน

"เอาLINEน้องพายมาก่อนสิครับ เดี๋ยวพี่เปิดให้"

"แล้วทำไมพายต้องให้พี่ด้วย"

"ถ้าไม่ให้ ก็ไม่ต้องกลับ"โอ๊ย...นี้มันอะไรกันเนี่ย ฉันเลือกผิดหรือเลือกถูกเนี่ย ที่ขอให้พี่คีรันเขาช่วย

"เราแค่วันไนท์สแตนด์กันนะ ไม่จำเป็นต้องติดต่อกันอีกนิ"

"เรื่องนี้พี่ก็น่าจะรู้อยู่แล้วไม่ใช่หรอ พี่เป็นเสือผู้หญิงอยู่แล้วนิ"

"พี่ดีใจจัง ที่น้องพายรู้เรื่องของพี่ด้วย"ฉันเบะปากมองบนใส่พี่คีรัน ฉันคิดผิดจริงๆสินะ

"แล้วอีกอย่าง พี่ไม่ได้บอกนิว่าเราจะเป็นแค่วันไนท์สแตนด์กัน"

"โอ๊ย...อะไรเนี่ย"ตนยิ่งรีบๆอยู่ด้วย

"จะเอาLINEใช่ไหม เอาโทรศัพท์มา"

"นี้ครับน้องพายอาร์"

"แล้วก็ถอยไปได้แล้ว พายอึดอัด"ฉันกดID LINE ให้พี่คีรันเสร็จ ฉันก็ส่งโทรศัพท์คืนไปให้พี่คีรัน

"คีย์การ์ดห้องพี่"แล้วพี่คีรันเขาก็ยื่นคีย์การ์ดมาให้กับฉัน

"เก็บไว้ให้ดีนะ ห้ามทำหาย"ฉันมองคีย์การ์ดในมือของพี่คีรัน เขาจะเอาคีย์การ์ดมาให้ฉันทำไม

"ถ้าไม่มีคีย์ก็ออกจากคอนโดไม่ได้"

"งั้นเดี๋ยววันหลัง พายจะเอามาคืนให้นะ"

คีรัน

เอาจริงๆผมไม่เคยพาผู้หญิงคนไหนขึ้นมาที่คอนโดของผมเลยสักคนเดียว แล้วผมก็ไม่เคยนอนค้างกับใคร แค่เอาเสร็จก็กลับ

และที่สำคัญผมไม่จูบกับใคร ผมแค่เอาอย่างเดียว ไม่ได้ทำอะไรไปมากกว่านั้น แต่สำหรับพายอาร์ ผมไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม ผมถึงพาพายอาร์เธอมาที่คอนโดของผม และพายอาร์เธอยังเป็นจูบแรกของผมอีกด้วยสิ

"เมื่อคีนมึงไปไหนมาครับผม"

"นัดพวกกูไปที่คลับ แต่เสือกไม่โผล่หัวมา"ผมเดินเข้ามาในคณะ เพื่อนของผมสองคนก็พูดขึ้นมาทันที

"ติดธุระ"

"ธุระส้นตีนอะไรของมึง มึงบอกกูว่ามึงว่าง"มันสองคนจ้องจับผิดผม

"ส้นตีนของกูนี้แหละ"

"มึงบอกพวกกูมาเลยนะ ว่ามึงได้สาวก่อนเข้ามาในคลับใช่ไหม"

"มึงไม่ต้องมาปฏิเสธ กูเห็นผู้หญิงเดินขึ้นรถมึง"ไอ้ทามมันพูดขึ้น

"สาวที่ไหนวะ กูเห็นแค่ข้างหลัง ยังรู้เลยว่าต้องสวยแน่ๆ"

"ไม่ต้องรู้หรอก"

"มีความลับกับพวกกู"ผมยักคิ้วใส่มันทั้งสองคน

"กูว่ามันต้องมีอะไรแอบแฝงแน่ๆ"ไอ้ดีนมันก็พูดขึ้นมาอีกคน

"คีรัน"

"มินนี่"ผมเรียกชื่อของผู้หญิงที่เอ่ยเรียกชื่อผม

"มาทำอะไรที่นี่"คณะของผมกับมินนี่ อยู่ห่างกันสองกิโล

"มินผ่านมานะ เลยว่าจะมาชวนคีรันไปกินข้าวด้วยกัน"

"ไปสิครับ"ผมเอ่ยตอบรับมินนี่เธอทันที มินนี่เธอเป็นคู่ควงของผม ที่ผมควงนานที่สุด

ผมไม่รู้หรอกนะว่ามินนี่เธอชอบผมจริงๆหรือไม่จริงยังไงผมก็ไม่สน เพราะผมกับมินนี่เราตกลงกันแล้วว่าแค่สนุกไม่ได้จริงจังอะไร  

"บายครับเพื่อน"

พายอาร์

ฉันกับเพื่อนพอเรียนเสร็จ ก็ออกมานั่งกินขนมหวานต่อที่ร้านหน้ามหาลัย มหาลัยของฉันมีร้านอาหารเยอะมาก มีตั้งแต่หน้ามหาลัยจนไปถึงท้ายมหาลัยเลยแหละ 

แต่ร้านท้ายมหาลัยจะเป็นร้านประจำของพวกวิศวะซะมากกว่า เพราะคณะวิศวะตั้งอยู่ที่ท้ายมหาลัย แต่เห็นคนเขาพูดกันเยอะว่า ร้านที่ท้ายมหาลัยมีแต่ร้านอร่อยๆ อร่อยกว่าหน้ามหาลัยอีก ฉันก็อยากไปลองนะ แต่ไม่ค่อยกล้าไปเท่าไหร่ เพราะที่นั่นมันถิ่นของวิศวะฉันไม่กล้าเข้าไปเหยียบ

"มึงดูดิ"

"พี่มินนี่เดินควงใครมา"ซอมันเอ่ยขึ้น ฉันกับน้ำอิงก็หันไปดูพร้อมกัน

"พี่คีรัน เสือตัวพ่อของวิศวะ"เป็นเสียงของน้ำอิงพูดขึ้นมา

"รู้จักเขาด้วยหรอ"ฉันหันไปถามน้ำอิงกับซอ

"ใครจะไม่รู้จักลูกเจ้าของมหาลัยล่ะย่ะ แล้วยังเป็นลูกชายของเจ้าของโรงแรมหรูชื่อดังอีก"

"แล้วที่บ้านพี่เขาก็ยัง มีธุรกิจอีกหลายอย่าง"

"และที่สำคัญ พี่คีรันเขาเป็นถึงหลานของรัฐมนตรีเลยนะ"

"มีแต่ผู้หญิงเข้ามาเขาตลอดเวลา แต่ไม่พ้นพี่มินนี่ ใครที่เข้ายุ่งกับพี่คีรัน โดนพี่มินนี่ตบหมด"

"มึงรู้ขนาดนั้นเลย"

"มึงเป็นนักสืบป่ะเนี่ยน้ำอิง"

"ลืมฉายากูไปแล้วหรอ"

"ฉายานะสืบสุดแซ่บของมึงนะหรอ"

"ใช่ย่ะ"

"ไปกันเถอะไม่อยากนั่งร่วมร้านกับนาง"

"ก็จริง"

"กลัวว่าอากาศน่าจะเป็นพิษ"ฉันหันไปมองมินนี่ที่นั่งยิ้มหวานให้กับพี่คีรัน 

มินนี่เป็นลูกสาวของเมียใหม่พ่อฉันเอง ยายนี้แหละที่ชอบหาเรื่องฉันตลอดเวลาที่พ่อไม่อยู่บ้าน แต่อย่าคิดว่าฉันจะยอมให้ยายนั้นมาหาเรื่องฉันได้ บอกเลยว่าฉันเอาคืนยายนั้น วิ่งไปฟ้องแม่แทบไม่ทันเลยแหละ

และอีกอย่างมินนี่นางชอบแสร้งทำตัวเป็นคนดีอ่อนโยนต่อหน้าคนอื่น ทำให้ตัวเองดูน่าสงสาร แล้วทุกคนก็เข้าใจว่าฉันไปรังแกนาง ทั้งที่นางมารังแกฉันก่อน โคตรตอแหลเหมือนแม่ไม่มีผิด 

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***