นำตัวละคร+ตอนที่1

...คีรัน...

คีรัน เขาคือชายหนุ่มผู้ที่มีใบหน้าเป็นอาวุธ ที่มีไว้เผื่อใช้ล่อเหยื่อ ให้เขามาหาเขา โดยที่เขาไม่ต้องออกแรงล่าเอง

แถมเขายังเป็นถึงลูกชายคนเดียวของตระกูล อธิชัยกุล แล้วก็ยังเป็นหลายชายของนายกรัฐมนตรีอีกด้วย แต่ล่ะวันคีรันเขาควงสาวไม่ซ้ำหน้าเลยก็ว่าได้ เขาเป็นคนเบื่อง่าย แต่ถ้าเขาสนใจอะไรขึ้นมาจริงๆ เขาจะใส่ใจและจริงใจกับมันมาก

แต่ล่ะวันมีแต่สาวๆเข้ามาต่อแถว สมัครเป็นลูกสะใภ้ของตระกูล อธิชัยกุล  แต่คนอย่างคีรัน ไม่มีทางยอมถอดเขี้ยวเล็บง่ายๆ

...พายอาร์...

พายอาร์ หญิงสาวผู้ที่มีความมั่นใจในตัวเองสูง ไม่ว่าเธอจะคิดจะทำอะไร เธอต้องทำให้มันสำเร็จให้ได้ แต่ใครจะไปรู้ว่า ภายใต้ใบหน้าอันน่ารัก น่าชังนี้ กับซ่อนความร้ายกาจไว้

แล้วคนอย่างพายอาร์ไม่มีทางยอมแพ้อะไรง่ายๆ ถ้าเธออยากได้มันก็ต้องได้ ไม่มีคำว่าไม่ได้อยู่ในหัวเธอ

...ตอนที่1ครั้งแรก...

พายอาร์

"แกไม่คิดที่จะอยู่บ้านเลยหรือไง"ฉันเดินลงมาข้างล่างของบ้าน เสียงของพ่อฉันก็ดังขึ้นมาทันที

"ก็บ้านมันไม่น่าอยู่นิ"ฉันหันกลับไปตอบพ่อ ฉันตอบเสร็จก็เดินออกมาจากบ้านไป

"หนูพายจะออกไปไหนหรอจ้ะ"ฉันมองผู้หญิงที่เอ่ยถามฉันขึ้น ผู้หญิงคนนั้นเขาคือเมียใหม่ของพ่อฉันเอง

"เสือก"

ใช่แล้วทุกคนพ่อกับแม่ฉัน เขาทั้งสองหย่ากันตอนที่ฉันอายุสิบขวบ แม่ฉันจับได้ว่าพ่อของฉันแอบไปมีชู้ แล้วชู้ของพ่อก็ไม่ใช่ใครที่ไหน ผู้หญิงคนนั้นก็เป็นเพื่อนของแม่ฉันเอง

แม่หย่ากับพ่อเสร็จ แม่ฉันก็บินไปอยู่ต่างประเทศทันที ฉันรู้ดีว่าพ่อกับแม่เขาทั้งสองไม่ได้รักกัน ที่ต้องมาแต่งงานกันก็เพราะว่าธุรกิจ พ่อกับเเม่ฉันทะเลาะกันทีไร ก็พูดแต่เรื่องนี้ จนฉันชินแล้ว

พอพ่อหย่ากับแม่ไม่กี่เดือน พ่อก็แต่งงานใหม่ เอาชู้กับลูกของเขา เข้ามาอยู่ในบ้านของฉัน งานแต่งของพ่อฉัน ฉันไม่ไปเหยียบที่งานเลยด้วยซ้ำ ฉันจำได้ว่าฉันหนีมานอนที่บ้านของคุณย่าตั้งสองอาทิตย์

พอผู้หญิงคนนั้นเข้ามาในบ้าน เขาก็ชอบทำตัวเหมือนตัวเองเป็นเจ้าของบ้าน ค่อยสั่งคนนั้นทำนู่นทำนี้ตลอด แล้วก็ลูกสาวของเขาด้วยอีกคน ใช้แม่บ้านฉันอย่างกับทาสมัน ขนาดฉันยังไม่ได้ใช้พวกเขาขนาดนั้นเลย

"คุณหนู"

"ค่ะป้าใส่"

"หาอะไรอยู่ค่ะ ป้าเห็นคุณหนูหาอยู่นานแล้ว"ป้าใสเป็นป้าแม่บ้านที่ทำงานอยู่ที่บ้าน ก่อนที่ฉันจะเกิดขึ้นมาซะอีก ฉันเคราพป้าใสเหมือนกับญาติผู้ใหญ่ของฉันอีกคน เพราะป้าใสเขาใจดีกับฉันมาก ค่อยดูแลฉันมาตลอด

"พายหาถุงสีน้ำตาลอยู่นะคะ ไม่รู้ว่ามันหายไปไหน"

"ป้าใสเห็นมันบ้างหรือเปล่า"

"ป้าไม่เห็นนะคะคุณหนู"

"ถุงนั้นมีอะไรอยู่หรอค่ะ"

"มีรูปที่พายพึ่งวาดเสร็จนะคะ ว่าจะเอาไปไว้ที่แกลเลอรี่"

ฉันเป็นคนที่รักงานศิลปะมาก มันช่วยให้ฉันใจเย็นลงและทำให้ฉันมีสมาธิมากขึ้นด้วย และมันยังให้เราสามารถระบายความรู้สึกลงไปในงานศิลปะนั้นได้ด้วย อันที่จริงฉันจะเรียนคณะศิลปกรรมศาสตร์นะ แต่พ่อกับแม่ฉันไม่ยอม จะให้ฉันเรียนบริหารอย่างเดียว ถึงฉันจะไม่ยอมเรียนพ่อกับแม่ก็ต้อง ทำให้ฉันยอมเรียนจนได้อยู่ดี

"ใช่ถุงนี้หรือเปล่าคุ่ะคุณหนู"แล้วพี่เหมยก็เดินถือถุงเข้ามาหาฉัน พี่เหมยเป็นหลานสาวของป้าใส ป้าใสเคยบอกว่าพี่เหมยเข้ามาทำงานก่อนฉันจะคลอดหนี่งปี

"ใช่ค่ะพี่เหมย ถุงนี้แหละ"

"ไปเจอมันอยู่ที่ไหนคะ พายจำได้ว่า พายวางมันไว้อยู่ตรงนี้นะ"

"เออ....คือ....พี่เห็นคุณมายด์ เขาไปทิ้งนะคะ พี่เลยไปเก็บมา"

"กล้าดียังไงมายุ่งกับของของฉัน"

ฉันเดินไปหยิบเหยือกน้ำหวาน แล้วเดินไปหาคนคนที่เอาของ ของฉันไปทิ้ง พอมาถึงฉันก็เทน้ำหวานราดที่หัว เมียใหม่ของพ่อไปเต็มๆ

...กรี๊ดด............

"แกเอาน้ำมาราดฉันทำไมห้ะ"

"โทษฐานที่แก เอาของของฉันไปทิ้งไงล่ะ"

"กล้ามานะที่มายุ่งกับของของฉัน"

"ทำอะไรกัน"แล้วเสียงของพ่อฉัน ก็ดังขึ้นมาจากด้านหลังของฉัน

"คุณลัน"แล้วยายเมียใหม่ของพ่อฉัน ก็เดินไปหลบอยู่ที่หลังของพ่อฉัน แถมยังตีน่าสงสารใส่พ่อฉันอีก ฉันน่าจะเปลี่ยนน้ไหวานเป็นน้ำกรด

"ก็ไม่ได้ทำอะไนิค่ะ แค่ล้างสิ่งสกปรกของจากตัวเมียใหม่ให้พ่อไง"

"แกจะมากไปแล้วนะพายอาร์"

"ไม่เห็นจะมากตรงไหนนิ"

"ขอโทษคุณมายด์เดี๋ยวนี้พายอาร์"

"ไม่"

"พายไม่ผิด"

"ทำไมพายต้องขอโทษยายนั้นด้วย"

"มันเป็นคนเอาของ ของพายไปทิ้งก่อน"

"ไม่เป็นไรค่ะคุณลัน มายด์ผิดเอง"

"มายด์ไม่รู้ว่าถุงนั้นเป็นของหนูพาย มายด์เห็นมันวางทิ้งอยู่ มายด์เลยหยิบไปทิ้งนะคะ"

"ตอแหล"

"พายอาร์"

"แกพูดอะไรเกรงใจฉันด้วย"

"มายด์เขาเป็นเมียฉันนะ แล้วเอาก็ยังเป็นแม่ของแกด้วย"

"แม่หรอ"

"เหอะ"

"พายมีแม่คนเดียว"

"แล้วอีกอย่างพายไม่เอากะหรี่มาเป็นแม่หรอ"

...เพี๊ยะ...

"คุณผู้ชาย"

"คุณหนู"ใช้แล้วพ่อฉันเป็นคนตบหน้าฉันเอง แล้วก็มีเสียงป้าใสกับพี่เหมยเอ่ยขึ้น

"ทำไมค่ะ"

"พายพูดแทงใจดำพ่อหรอค่ะ ที่คว้ากะหรี่มาทำเมีย"

...เพี๊ยะ...

แล้วพ่อฉันก็ตบหน้าฉันอีกรอบ ตอนที่ฉันโดนพ่อตบหน้า ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามันเจ็บแค่ไหน แต่ความรู้ฉันเหมือนว่าหน้ามันชาไปแล้ว

"ตบอีกสิคะ" 

"พอแล้วค่ะคุณหนู ไม่ต้องพูดแล้ว"ป้าใส่เดินมาดึงแขนของฉันเอาไว้

"ป้าใสพายยายพายออกไป"

"ค่ะคุณผู้ชาย"แล้วป้าใสก็พาฉันเดินออกมานั่งอยู่ที่สวนหลังบ้าน

"กล่องปฐมพยาบาลค่ะ"

"มาค่ะป้าทายาให"

"เจ็บไหมคะคุณหนูของป้า"ป้าใสยกมือขึ้นมาลูบแก้มสองข้างของฉันเบาๆ ที่โดนพ่อตัวเองตบมา

"ไม่เจ็บค่ะป้าใส พายชินแล้ว"ฉันยิ้มให้ป้าใส่ นี้ไม่ใช่ครั้งแรกที่พ่อเขาตบฉันหรอ มันเป็นครั้งที่เท่าไหร่ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน โดนจนจำไม่ได้

"เฮ้อ"

.......

.......

.......

...คลับK-R...

พอป้าใสทายาให้ฉันเสร็จ ฉันก็ขับรถออกมาที่คลับ มานั่งดื่มเหล้าคนเดียว ทีแรกฉันว่าจะโทรหาเพื่อน แต่ไม่เอาดีกว่า ฉันไม่อยากกวนเวลาพักผ่อนของพวกมัน แล้วก็ไม่อยากให้พวกมันเป็นห่วงฉันด้วย

"ขอนั่งด้วยคนนะครับ"ฉันหันมองผู้ชายที่เดินเข้ามา นั่งที่เก้าอี้ข้างฉัน ฉันว่าจะนั่งดื่มคนเดียวเงียบๆ ฉันถึงเลือกมานั่งที่บาร์ เพราะมันไม่มีใครนั่งอยู่ แล้วก็มีคนมาทำลายบรรยากาศของฉัน

"มาคนเดียวหรอครับ"ฉันหันไปมองหน้าเขา เขาก็ส่งยิ้มหวานมาให้ฉัน

"ค่ะ"ฉันก็หันกลับมาสนใจเเก้วเหล้าของฉัน บ่อยให้เขาพูดคนเดียวไป

"ถ้างั้นผมขอเลี้ยงคุณแก้วหนึ่งนะครับ"แล้วเขาก็ยื่นแก้วมาให้ฉัน ฉันชั่งใจอยู่สักพักกว่าจะรับแก้วจากเขามาดื่ม มันคงน่าจะไม่มีอะไรหรอมั่ง 

ฉันดื่มมาได้สักพักก็รู้สึกว่าตอนเอง เริ่มจะมึนๆเบลอๆ รู้สึกร้อนๆข้างใน แต่ฉันก็ไม่ได้ดื่มเยอะนะ หรือว่าแก้วเหล้าแก้วนั้นเขา จะใส่อะไรลงไป

"จะกลับแล้วหรอครับ"ฉันลุกออกจากเก้าอี้ เขาก็ดึงแขนฉันเอาไว้ ไม่ให้เดินออกไป

"ให้ผมไปส่งดีกว่านะครับ ดูแล้วคุณน่าจะไม่ไหว"

"ไม่ต้อง"ฉันสะบัดแขาออกจากมือของเขา

"ให้ผมไปส่งเถอะนะครับ"

"ก็บอกแล้วไงว่าไม่ต้อง"ฉันตะวาดใส่เขา แล้วรีบเดินออกมาจากในคลับ ให้ตายสิทำไมร่างกายฉันมันถึงได้ร้านขนาดนี้

คีรัน

...ตุบ...

"อ่ะ"

"ขอโทษค่ะ"ผมเดินมาของผมอยู่ดีๆ แล้วจู่ๆก็มีผู้หญิงคนหนึ่งเดินเข้ามาชนผม ผมมองเธออาการของเธอ มันดูร้อนรนเหมือนคนโดนยามา

"เดี๋ยวครับ"ผมดึงแขนของเธอเอาไว้ ไม่ให้เธอเดินหนี

"อะไรฉันรีบ"ผมจ้องมองหน้าเธอ ผมบอกได้เลยว่าเธอโคตรสวย เธอตรงสเปคของผมเลย

"ไม่มีอะไรครับ"แล้วผมก็ปล่อยแขนเธอลง ผมโคตรเสียดายเลยที่ต้องปล่อยเธอไป ถึงผมจะเป็นเสือ แต่ผมก็ไม่ได้จะฉวยโอกาสใคร

"เดี๋ยวสิ"

"ครับ"

"คืนนี้คุณว่างหรือเปล่า"ผมกำลังจะเดินออกไป เธอก็เอ่ยขึ้นมา

"ครับ"

"ช่วยฉันหน่อยสิ ฉันโดนไอ้บ้านนั้นว่างยามา"

"น้องแน่ใจหรอกครับ ว่าจะให้พี่ช่วย"ผมถามเธออีกรอบ เพื่อเธอจะเปลี่ยนใจ

"คุณว่างหรือเปล่าล่ะ"

"ถ้าน้องแน่ใจ พี่ก็โอเค"หึ ผมยังไม่ทันได้เข้าไปในคลับเลย ก็ได้เหยื่อที่ผมชอบซะแล้ว

"จะไปม่านรูดหรือโรงแรม"

"ไปคอนโดพี่"

"เอากุญแจรถน้องมา เดี๋ยวพี่ให้คนขับตามไป"

ผมพาเธอขับรถออกมาจากคลับ ก็เห็นเธอเอามือลงไปจิกที่ต้นขาตัวเอง เธอคงทรมานน่าดู ผมรู้ว่าฤทธิ์ยาพวกนี้มันแรงแค่ไหน

"อีกนานไหมกว่าจะถึง ฉันร้อนจะทนมันไม่ไหวอยู่แล้ว"ผมมองเธอที่นั่งอดทนกับฤทธิ์ยาที่เธอโดน

"ห้านาทีก็ถึง ทนหน่อยนะ"

"แล้วไปทำท่าไหน ถึงได้โดนว่างยามา"

"มันใช่เวลามาถามไหม"

"ก็คนมันอยากรู้"เธอจิกตาใส่ผม ผมก็ยิ้มให้กับเธอ คนอะไรทำหน้าดุยังน่ารักได้เลย

"งั้นน้องชื่ออะไร"

"พายอาร์"

"พายอาร์"ผมพูดย้ำชื่อของเธอ

"พี่ชื่อ..."

"คีรัน"ผมยังพูดไม่ทันจบ พายอาร์เธอก็พูดแทรกผมขึ้นมา ผมเลยหันไปมองหน้าเธอ

"ใครจะไม่รู้จัก ลูกชายเจ้าของมหาลัยที่ตัวเองเรียนอยู่"

"ถึงแล้ว"ผมหันไปบอกกับพายอาร์

"กลัวหรอ"ผมมองสีหน้าของพายอาร์ที่ไม่ค่อยดี แล้วผมก็พาพายอรา์เธอเดินขึ้นมาบนห้องผม

"นี้มันครั้งแรกของฉัน"พอเดินเข้ามาในห้อง พายอาร์เธอก็พูดขึ้นมา

"ครั้งแรก"ผมหันมาถามย้ำกับพายอาร์เธออีกครั้ง หลังที่เธอพูดจบ คืนนี้ผมถึงได้ของดีขนาดนี้

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***