บอสค่ะเลขามาแล้ว
"เห้อ" นอนบนโซฟาหนังพร้อมกับถอนหายในออกเพราะความคุมใจ
"คุณชายคนที่สมัครมีทั้งหมด 500 กว่าคนครับแต่ที่ผ่านเกณฑ์มาตรฐานมีแค่ 4 คนคุณจะฟังสัมภาษณ์ไหมครับ"
ชายวัยชรากล่าวขึ้นพร้อมถือเอกสารกองโต
"งั้นหรอ เอาวางไว้ที่โต๊ะเลยเดี๋ยวฉันดูเอง"
"ครับ แล้วรับอะไรเพิ่มไหมครับ" พร้อมเดินเอาเอกสารกองนั้นไปวางไว้ที่โต๊ะทำงานในห้อง
(คุณชายต้องทำงานหนักแบบนี้ต้องรีบหาผู้ช่วยให้แล้วสิ)
"ไม่ล่ะ คุณไปเถอะ" พูดจบก็เหลือบมองเอกสารกองนั้น
"เฮ้อ "
ฉันซ่งเว่ยหลง เป็นถึงประธานบริษัท และเป็นทายาทเพียงหนึ่งเดียวของราชวงศ์ที่มีสายเลือดตรงคงเหลืออยู่แต่กับหาเลขาที่ทำงานด้วยไม่ได้ ที่ผ่านมาเลขาพวกนั้นอยากจะปีนขึ้นเตียงฉันตลอด ไม่เพียงแค่นั้นยังมีพวกที่อยากเป็นข่าวกับฉันมากมายจนน่าเบื่อและน่ารำคาญไม่รู้จะเปลี่ยนเลขาไปแล้วกี่คน เลขาผู้ชายก็มักจะถูกพวกพี่น้องต่างแม่ซื้อตัวไปตลอดจนฉันเองก็เริ่มเบื่อ
ถ้าหากตาแก่นี้ยังไม่ เกษียณอายุฉันคงไม่วุ่นวายขนาดนี้
ชายหนุ่มลุกเดินไปที่โต๊ะทำงานของตัวเองเพื่อดูเอกสารเป็นกองๆ
อีกด้าน
"โอ้ยยยซวยอะไรขนาดนี้ว่ะ" หญิงสาวตัวเล็กตะโกนออกมาอย่างสุดทน
"แกจะตะโกนให้มันได้อะไรขึ้นมาว่ะ ยังไงก็โดนไล่ออกแล้ว"
"เห้อ ฮื่อออ~ 😭😭😭😭"
"มันไม่เป็นธรรมนี่หน่า😭😭😭"
สองสาวนั่งดื่มเหล้าไปรับทุกข์ที่ร้านเล็กแห่งหนึ่งหน้าหอพักย้อมใจที่ตนถูกไล่ออกจากงานหมาดๆ
"แกฉันเข้าใจนะแต่เราก็หางานใหม่เหมือนทุกครั้งได้นิ"
"อุ๊ยตาย แม้พระหรอแกฉันต้องแก้แค้นมันนี้😭😭😭"
"เฮ้อ"
ฉัน เมิ่งหยวน เพื่อนคนเดียวของยัยขี้เมา หลิวซิงซิว
เราสองคนตอนนี้ถูกไล่ออกจากงานที่บริษัทอารักขาเพราะเพื่อนที่ทำงานได้หักหลังคนในทีมทำให้ลูกทีมของเราบาดเจ็บสาหัสและไม่สามารถทำงานได้อีกต่อไปจึงทำให้เราถูกไล่ออก
ฉันหลิวซิงซิว ที่ตอนนี้เมามายและโวยวายตอนนี้ เมื่อก่อนฉันเคยเป็นรองหัวหน้าทีมอารักษ์ขาแต่เกิดข้อผิดพลาดทำให้ลูกทีมบาดเจ็บเพราะหัวหน้าทีมหักหลัง เขาได้โยนความผิดทั้งหมดในการปฏิบัติหน้าทีมาที่ฉันจนทำให้ถูกประณามและโดนไล่ออกอย่างที่เห็น
^^^ตอนตอนหน้านะ.........^^^
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments