นักแข่งรถกับปรมาจารย์อี๋หลิง (หวังอี้ป๋อเว่ยอิง)

ตอนที่2

หวังอี้ป๋อได้เดินตามคนแปลกหน้าและพาเจ้ารถคู่ใจมาจนถึงสถานที่ที่พักพิง

่

อี้ป๋อที่กำลังอึ้งอยู่กับการอลังการงานช้างอยู่นั้นก็หันไปถาม"ใยท่านถึงพาข้ามาที่นี่ล่ะ"

"เจ้าควรอยู่ที่นี่ถึงจะดี"น้ำเสียงของเค้าค่อยๆหายไปจนพูดจบ

อี้ป๋อที่กำลังฟังอยู่ก็หันไปกลับไม่เตอแม้แต่ปลายเท้า "อ้าว หายไปไหน"เค้าอุทานพร้อมกับความตกใจชั่วขณะ แต่ในเวลานั้นก็มีเสียงฝีเท้าเข้ามา "เจ้าคือใครกันใยจึงเข้ามาในนี้ได้" น้ำเสียงเค้าดูดุทันทำให้อี้ป๋อกลัวไปสักพัก

อี้ป๋อ: ท่านน

?: เจ้าคือตัวประหลาด หรือ ปรมาจารย์อี๋หลิงเป็นคนสร้างขึ้นมาอีกตนหนึง

อี้ป๋อ: ปรมาจารย์อี๋หลิงคือใครกัน พูดพรางพร้อมเกาหัว

?: เจ้าไม่รู้จักสินะ

อี้ป๋อ: ?

?: จะว่าไปเจ้านี่ชั่งดูคุ้นตายิ่งนัก แล้วแต่งตัวอะไรกันอย่างกับตัวประหลาด

อี้ป๋อ: ตัวประหลาดนี่มันคือแฟชั่น

?: เอาเถอะเจ้าไปกับข้าและพาตัวประหลาดที่อยู่ข้างเจ้ามาด้วย

**ไม่รู้ใช่ม่ะเค้าคือใคร**//แปะรูป

รูปใหญ่เนาะ

ในขณะที่เดินอี้ป๋อก็ถามขึ้นมา"ปรมาจารย์อี๋หลิงคือใครกันรึท่าน 'เห้อออ' เสียงถอนหายใจของรู้ได้เลยว่าหนักใจ "ท่านไม่จำเป็นที่ต้องรู้หรอก" "ข้าอยากรู้ ต้องไปหาข้อมูลที่ใดรึ" "หอคำพี" แค่เดินขึ้นบันไดก็กินเวลาไปหลายชั่วโมง ทำให้อี้ป๋อที่เข็นรถขึ้นแทบจะเป็นลมหอบ "อีกไกลไหมท่าน" "ครึ่งก้านธูป" ใครเป็นสร้างว่ะเนี่ย คิดในใจ

**เวลาผ่านไปครึ่งก้านธูป**

?: เอาล่ะถึงแล้วข้าจะสั่งคนให้เตรียมที่พักและเครื่องนุ่งห่มให้ท่าน

อี้ป๋อ: ช้าก่อน แฮ่กๆ ท่านชื่ออะไร

?: จิงอี๋

พูดเสร็จก็เดินออกไป

"แฮ่กกก เหนื่อยไม่ไหว เจ้าลูกรักต้องอยู่กับพ่อก่อนนะรอพ่อหาน้ำมันให้ได้ก่อนแล้วเราจะไปขี่เล่นกัน พูดพรางลูบรถ "

ตึกกกกๆๆๆ

เสียงวิ่งไปมาของเหล่าเด็กเซียน(วิ่งรึป่าวไม่รู้)

"ท่านนนน ท่านที่ใช่คนที่ท่านพี่จิงอี๋พามารึไม่"

"ใช่" พูดเสร็จเหล่าเด็กๆก็เตรียมที่อาบน้ำและของทุกอย่างให้เรียบร้อย "พวกข้าเตรียมเสร็จแล้วท่านไปอาบน้ำซะ" "โอเคร พร้อมให้นิ้วโอเคร👌"

"ท่านทำอันใดกัน พวกจ้าไม่เข้าใจ" "ไม่มีอะไรพวกเจ้าไปเถอะ"

หลังจากพวกเหล่าเด็กเซียนออกไปหวังอี้ป๋อก็ชำระล้างร่างกายอย่างสะอาดเพราะเงื่อมีเนอะมากกก