ทิวาไหวมั้ย

...แฟนใหม่ที่ดีคือแฝดพี่ของแฟนเก่า...

ช่วงสายของอีกวันภายในห้องมีร่างของคนสองคนนอนกอดกันอยู่บนเตียงขนาดคิงส์ไซต์

"อื้อออออ!!"

เสียงหวานของร่างบางครางออกมาจากลำคอก่อนจะบิดขี้เกียจเล็กน้อยแล้วจึงค่อยๆลืมตาขึ้นมาทำให้พบเข้ากับอกแกร่งของใครบางคนที่นอนกอดรัดตัวเองอยู่

ตื่นแล้วหรอคะ...

ร่างสูงของภูมิรพีที่ตื่นก่อนร่างบางตั้งนานแล้วแต่ไม่ยอมลุกยังของนอนกอดก่ายคนในอ้อมกอดเอาไว้จนทิวาขยับตัวตื่นจึงเอ่ยถามออกไปด้วยเสียงนุ่มทุ้ม

"ฮะ..เฮียตื่นนานแล้วหรอครับ"

ร่างบางสดุ้งเล็กน้อยเพราะคนร่างสูงกระซิบถามข้างใบหูขาวก่อนจะถามออกไป

"จุ๊บ....มอนิ่งคิสค่ะคนสวยของเฮีย"

ร่างสูงไม่ตอบคำถามแต่ก้มใบหน้าคมลงไปจุ้บเบาๆที่ริมฝีปากของคนในอ้อมกอดแล้วจึงหอมแก้มฟอดใหญ่แถมไปอีกหนึ่งครั้งก่อนจะระบายยิ้มจนตาหยี

"อื้อออ...เฮียทำอะไรเนี่ยวายังไม่ได้แปรงฟันเลยมันเหม็นนะ"

"ไม่เหม็นหรอกทิวาของเฮียหอมขนาดนี้"

ร่างสูงเอ่ยพูดพร้อมกับก้มลงซุกที่ซอกคอขาวของคนในอ้อมกอดเพื่อสูดดมกลิ่นกายของอีกคนจนทำให้คนตัวบางต้องย่นคอหนีเพราะรู้สึกวาบวามยังไงไม่รู้

"เฮียปล่อยกอดก่อนได้มั้ยวาจะลุกไปเข้าห้องน้ำ"

หลังจากที่ปล่อยให้ร่างสูงกอดหอมดอมดมอยู่นานทิวาจึงพยายามลุกออกจากอ้อมกอดนั้นแต่พอขาเรียวแตะพื้นร่างบางก็ทรุดลงกับพื้นห้องทันที

"ฮึกก!!ฮืออออ"

ร่างบางของทิวาปล่อยโฮออกมาทันทีจึงทำให้ร่างสูงรีบลงจากเตียงมาดูอาการของอีกคนอย่างรวดเร็วพร้อมกับอุ้มร่างบางขึ้นไปวางบนเตียงอีกครั้งอย่างเบามือ

"ทิวาไหวมั้ยคะเจ็บตรงไหนบอกเฮียซิ"

ร่างสูงถามออกไปอย่างร้อนรนพร้อมกับเอ่ยตำหนิตัวเองในใจนี่เป็นครั้งแรกของคนน้องแท้ๆตนกลับห้ามใจไม่ให้รังแกคนน้องแรงๆไม่ได้จนทำให้คนน้องต้องมาเป็นแบบนี้อีก

"เจ็บวาเจ็บเฮียรุนแรงกับวา"

ร่างบางของทิวากรเอ่ยพร้อมกับทำใบหน้าง้ำงอจนคนร่างสูงอย่างภูมิรพีอดใจไม่ไหวที่จะเอ็นดูคนตรงหน้าจึงหอมที่แก้มนุ่มฟอดใหญ่

"ขอโทษค่ะครั้งหน้าเฮียจะทำเบาๆนะคะ"

ร่างสูงหัวเราะในลำคอเบาๆก่อนที่จะดึงคนบนเตียงเข้ามาในอ้อมกอดแล้วจึงเอ่ยขอโทษออกมาเบาๆคนในอ้อมแขนดิ้นไปมาซักพักก็หยุดเพราะร่างสูงไม่ยอมปล่อยกอด

"ใครบอกจะมีครั้งหน้าอ่ะเมื่อคืนวาเมาเถอะ"

ร่างบางตอบร่างสูงแต่ไม่ยอมเงยหน้าขึ้นมาสบตายังคงก้มหน้าสวยอยู่ในอ้อมกอดแกร่งอยู่แบบนั้นใบหูขาวเด้งขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัดจึงทำใก้ร่างสูงรู้ว่าคนในอ้อมกอดกำลังเขินเขาอยู่

"แต่หนูเป็นเมียเฮียนะคะหนูจะพูดแบบนี้ไม่ได้"

"ใครเป็นเมียเฮียแล้วอย่ามานงมาหนูนะและอย่าคะขาด้วยเขาว่าผู้ชายพูดคะขานะเจ้าชู้"

"ใครเจ้าชู้กันคะถ้าเฮียเจ้าชู้ขอให้ฟ้าผ่าตายไปเลยค่ะ"

ร่างบางที่ได้ยินแบบนั้นก็เงยหน้าขึ้นมาสบตากับอีกคนก่อนที่จะนำมือบางมาแตะที่ริมฝีปากจองร่างสูงพร้อมกับส่ายหน้าเบาๆเป็นการบอกนัยๆว่าร่างสูงไม่ควรพูดอะไรแบบนี้อีก

"เฮียรักหนูวานะคะรักมานานแล้วด้วย"

อยู่ๆภูมิรพีก็พูดออกมาจนทำให้ร่างบางไม่ทันตั้งตัวแต่ก็ยิ้มอ่อนๆตอบกลับไปอยู่ดี

"แต่หนูคงจำเฮียไม่ได้"

"หมายความว่ายังไงครับ"

"ก็คนที่หนูเจอครั้งแรกไม่ใช่ไอ้ภูแต่เป็นเฮียเอง"

ร่างบางที่ได้ยินแบบนั้นก็ตกใจเพราะไม่คิดว่าคนที่เป็นรักแรกของเขาจริงๆนั้นจะเป็นคนที่กอดเขาอยู่ตอนนี้แต่ก็แยกไม่ออกจริงๆแหละเพราะทั้งสองคนเหมือนกันมากๆเหมือนกันแทบจะทุกอย่างถ้าไม่สังเกตุจริงๆจะไม่รู้เลยว่าใครเป็นใคร

"แล้วทำไมเฮียไม่บอกวาล่ะเฮียไม่มาหาวาเลย"

"ก็เพราะภูมันชอบหนูไงเฮียเป็นพี่ก็ต้องเสียสละให้น้อง"

"แต่ในเมื่อมันดูแลหนูไม่ได้เหมือนที่สัญญาไว้เฮียจะเป็นคนดูแลและเฝ้าทะนุถนอมหนูเอง"

ร่างบางที่ได้ยินแบบนั้นก็ไม่รู้จะทำยังไงได้แต่นั่งนิ่งๆในอ้อมกอดของอีกคนอยู่แบบนั้นจนเวลาผ่านไปหลายนาทีร่างสูงจึงยอมปล่อยกอดพร้อมกับพูดบางอย่างออกมา

"ทิวาเป็นแฟนกับเฮียนะคะเฮียจะดูแลหนูอย่างดีจะไม่ทำให้หนูเสียใจเด็ดขาด"

"แต่หนูเป็นแฟนเก่าของน้องชายเฮียนะมันจะดีหรอครับ"

"เฮียไม่สนหรอกตอนนี้หนูเป็นเมียเฮียเป็นคนที่เฮียรักที่สุดแล้วรักมาตลอดด้วย"

ร่างสูงพูดพร้อมกับจับที่มือบางไว้แน่นและจะทำให้คนตรงหน้ารู้ว่าสิ่งที่เข้าพูดออกไปนั้นออกมาจากใจและความรู้สึกของเขาทุกอย่าง

ร่างบางที่จ้องมองเข้าไปในตาคมของอีกฝ่ายก็ทำให้รู้ว่าสิ่งที่ร่างสูงพูดนั้นเป็นเรื่องจริงถ้าตกลงเป็นแฟนกับคนคนนี้ตัวเองจะไม่ต้องเสียใจเหมือนที่อีกคนให้สัญญาไว้แน่ๆ

"ครับวาจะเป็นแฟนกับเฮีย"

"จริงๆนะวาหนูจะเป็นแฟนกับเฮียจริงๆนะ"

เมื่อได้ยินสิ่งที่เฝ้ารอมาตลอดร่างสูงจึงดึงคนตรงหน้ามากอดพร้อมกับกดหอมซ้ำที่ผมนุ่มแล้วจึงร้องไห้ออกมาจนทำให้คนในอ้อมกอดตกใจเป็นอย่างมาก

"ฮะ...เฮียเป็นอะไรร้องไห้ทำไม"

คนร่างบางไม่รู้จะทำยังไงจึงยกมือบางมาเช็ดน้ำตาออกให้อีกคนอย่างเบามือพร้อมกับถามออกไปอย่างตกใจที่จู่ๆอีกคนก็ร้องไห้ออกมา

"เฮียดีใจค่ะดีใจมากๆเลยที่หนูยอมเป็นแฟนกับเฮีย"

"เฮียก็รักของเฮียอ่ะรักมานานแล้วด้วยเฮียเจ็บทุกครั้งที่เห็นหนูร้องไห้"

"ขอโทษนะคะต่อจากนี้ไปเฮียจะดูแลหนูอย่างดีเฮียสัญญา"

ร่างสูงเอ่ยความในใจออกมาจนหมดพร้อมกับกอดคนตรงหน้าแน่นร่างบางที่เห็นแบบนั้นก็กอดตอบอีกคนพร้อมกับซุกใบหน้าสวยที่อกแกร่งของอีกคน

"ครับวาก็สัญญาว่าจะรักเฮียคนเดียวจะไม่ทำให้เฮียเสียใจเด็ดขาด"

"ขอบคุณที่รักคนอย่างวานะครับขอบคุณมากไปเลย"

พูดจบร่างบางก็ร้องไห้ออกมาจนไหล่บางไหวสั่นเพราะแรงสะอื้นจนทำให้ร่างสูงต้องจัดท่าให้อีกฝ่ายนอนลงบนเตียงและร่างสูงก็นอนอยู่ข้างๆโดยดึงคนรักที่กำลังร้องไห้เข้าอ้อมกอดอย่างปลอบประโลม

ร่างสูงที่นอนกอดอีกคนไว้แน่นก็ไม่ยอมปล่อยกอดซักทีแม้ว่าคนในอ้อมกอดจะหลับไปแล้วทิวาที่ร้องไห้จนเหนื่อยก็หลับไปในอ้อมกอดอุ่นของคนรัก

"ขอบคุณนะคะที่ยอมเป็นแฟนกับเฮีย"

"ภูมิรพีรักทิวากรที่สุดเลยและจะรักตลอดไปด้วย"

ร่างสูงกอดจูบที่หน้าผากมนของคนในอ้อมกอดอีกครั้งก็จะหลับตาพริ้มแล้วเข้าสู่ห้วงนิทราไปอีกคน

To be content 😉😺

​

เขินมากๆเลยลูกเขยคนนี้คลั่งรักลูกเราน่ารักสุดๆไปเลยอย่าผิดสัญญาล่ะรักทิวาให้มากๆเหมือนที่พูดนะภูมิรพี 😊

#ยังไม่ได้ตรวจคำผิด

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***