ขอโทษ......

ณ บ้านหลังหนึ่งในชานเมืองที่ห่างไกลผู้คน

ห้องใต้ดินของบ้านหลังนั้น

มีชายร่างใหญ่ผู้หนึ่งกำลังทำร้ายและทรมานชายร่าง

สูงอยู่บนเตียง

"อึก! แค่กๆ พอ....แล้ว..อึก...ขอร้อง...ล่ะ อึก! " ร่างสูงร้องขอให้ร่างใหญ่หยุดทรมานตน

"ไม่มีทางซะหรอก!"ร่างใหญ่พูดด้วยน้ำเสียงอย่างผู้ถือไพ่เหนือกว่าและได้เพิ่มเเรงบีบไปที่คอร่างสูง

"อึก....เเค่กๆ..."เสียงของร่างสูงที่โรยรินเพราะโดนร่างใหญ่บีบคอไม่ปล่อย

(อยากตายจัง....ถ้าตายไปการทรมานแบบนี้จะได้หยุดลงซักที่)ร่างสูงคิดในใจ

(ถ้าเราตายไปเขาจะเสียใจไหม.....)สายตาของร่างสูงเริ่มพร่ามัว

(........…..……)

(ไม่ใช่เรื่องของเรานี้เพราะที่ผ่านมาเขาไม่เคยจะดูแลเราเลยมีแต่ทำร้ายและทรมานเรา)ร่างสูงได้หยุดหายใจ

"นี้ทำไมไม่ขัดขืนแล้วล่ะ"ร่างใหญ่สังเกตว่าร่างสูงไม่ตอบกลับ

"นี้ตื่นขึ้นมาเดี๋ยวนี้เลยนะ!!"ร่างใหญ่ตะคอกขึ้น

(ทำไมยังนิ่งอยู่ล่ะ ปกติแล้วจะต้องรีบทำตามที่เราสั่งมากเลยนี้)ร่างใหญ่คิดได้ดังนั้นจึงได้ใช้ปลายนิ้วไปใกล้จมูกของร่างสูง

(ทำไมถึงเป็นแบบนี้นะ ทั้งที่เราก็รักกันดีแต่พอมีคนแปลกหน้านั้นมาหาที่บ้านของพวกเรา....เขาก็เริ่มเปลี่ยนไป ทั้งกลับบ้านดึก ทั้งไม่ใส่ใจเรา ทั้งทะเลาะกันเรื่องเล็กน้อย...........อยากให้ทุกอย่างแก้ไขไปให้ทางที้ดีขึ้นไปจัง)สิ่งสุดท้ายที่ร่างสูงคิดก่อนที่สติจะหายไป

"ตายแล้ว"ร่างใหญ่พูดขึ้นด้วยความตกใจ

"ไม่จริง ไม่จริง ใช่ไหม!! "ร่างใหญ่ได้จะเขยาร่างสูงไปมา

"ตื่นสิ ตื่นสิ "ร่างใหญ่เริ่มตื่นตระหนก

"คายะ"ในขณะที่ร่างใหญ่เรียกร่างสูงอยู่ๆก็ได้มีน้ำตาไหลอาบแก้ม

(นี้...นี้เราเป็นอะไรไปเนี่ยทำไมถึงได้น้ำตาไหลได้ล่ะ)ร่างใหญ่รู้สึกตกใจในสิ่งที่เกิดขึ้นกับตัวเอง

เมื่อร่างใหญ่ดึงสติตัวเองกลับมาได้ ก็ได้รีบหาร่างสูงไปที่โรงพยาบาลในตัวเมืองโดยเร็วที่สุด แต่นั่นก็ยังสายเกินไป ร่างสูงได้สิ้นลมหายใจไปตั้งแต่ที่ห้องใต้ดินแล้ว

ร่างใหญ่รู้สึกสับสนกับความรู้สึกของตัวเอง ว่าเหตุใดจึงรู้สึกผิดที่ทำให้ร่างสูงต้องเสียชีวิต ทำไมต้องเสียน้ำตาให้ เมื่อรู้ว่าร่างสูงหมดลมหายใจแล้ว

และหลังจากร่างสูงเสียชีวิตได้ไม่นาน พ่อแม่ของร่างสูงก็ได้มาต่อว่าและด่าร่างใหญ่ ว่าทำไมถึงทำร้ายร่างสูงได้ลงคอเช่นนี้ ทั้งที่บอกว่าจะปกป้องแต่กลับทำร้ายทรมานและกักขัง

จบตอน 1.

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***





novel PDF download