ในค่ำคืนที่มืดมนเเละเป็นเวลาที่ครอบครัวนั้นทานอาหารร่วมกันกลับมาหญิงสาวที่นั่งหลั่งน้ำตาอยู่ในครัวพลางทานข้าวพร้อมกับน้ำตาที่ไหลลินอาบเเก้มเธอได้เเต่คิดในใจว่าความทรมานที่เธอต้องเจอข้าวที่กินพร้อมน้ำปลาของเธอนี้มันเริ่มในตอนเธออายุเท่าไหร่
...----------------...
ย้อนมาในวัยเด็กของหญิงสาวที่ต้องมาอยู่กับตายายที่ต่างจังหวัดซึ่งมันไม่ใช่ในตัวเมืองเเต่เป็นบ้านที่ไม่ไกลออกไปมีเเต่เพียงไร่อ้อย นาข้าว เต็มไปหมดหญิงสาวถูกเลี้ยงมาโดยเติบโตมาพร้อมกับคำว่าลำบากถึงเเม้เธอจะมีบ่นว่าทำไมเธอถึงไม่เกิดมาในครอบครัวที่ร่ำรวยเเต่เธอก็มีอีกความคิดที่นึกถึงคำสอนของตาที่เธอนั้นเรียกว่าพ่อ " ถ้าลำบากตอนนี้ในอนาคตเราจะสบายนะ " เด็กน้อยจึงอดทนมาเรื่อยๆจนมาถึงจุดที่เธอนั้นเริ่มเข้าวัยเรียน
...----------------...
" ยายจ๋าน้องอยากได้ปากกาจังเลย " เสียงใสที่สูงพูดออกมาด้วยความอยากได้เมื่อเดินเข้าร้านค้าเธอได้เเค่มองจริงๆกับกล่องที่ใส่ปากกาหลากสีนั้นคือเมจิกที่เธออยากได้เด็กน้อยคนนึงที่ชอบวาดรูปเป็นเด็กที่ไหนก็ต้องการหรืออยากได้เเต่ยายของเธอก็พูดออกมาว่า
" รอถูกหวยก่อนได้มั้ยจะซื้อให้ต่อไปก็บอกหวยให้มันถูก " เป็นคำพูดที่ดูเหมือนตลกเเต่มันคือความจริงซึ่งยายเธอไม่เคยถูกเลยสักครั้งซึ่งในใจเด็กสาวก็ยังคงอยากได้เมจิกเเละปากกาพวกนั้นจริงๆจนเธอตัดสนใจ...ขโมยมัน
...----------------...
" กูเคยสอนมึงใช่มั้ยว่าอย่าเป็นพวกขี้ขโมย!!! " เสียงทุ้มของชายชราคนนึงตะโกนออกมาพร้อมเสียงไม้ที่หวดลงที่ตัวของเด็กสาวใช่เเล้วเด็กสาวตัดสินใจขโมยปากกา2-3ครั้งเพื่อเอาไปวาดรูปโดยโกหกตาว่าเธอได้มาจากที่โรงเรียนซึ่งในตอนนั้นเธออยู่ป.3เธอได้เเต่ร้องให้เเละสำนึกในควาผิดในตอนนั้นเเละขอร้องให้เจ้าของร้านอย่าได้เเจ้งความเลยเธอร้องให้กราบเท้าเจ้าของร้านอยู่อย่างนั้นจนกระทั้งตาของเธอตัดสินใจถีบหลานสาวที่รักอย่างตั้งใจเพื่อลงโทษเมื่อเจ้าของร้านเห็นก็ได้เเต่พูดห้ามปราม " พอเถอะตาดมหลานมันคงจำเเล้วเอามันกลับบ้านเถอะฉันไม่เอาเรื่องมันก็ได้ "
เมื่อผ่านจุดนั้นมาเธอได้เเต่คิดว่าตาไม่รักเธองั้นหรอทำไมถึงต้องทำรุนเเรงถึงขนาดนั้นกันเธอได้เเต่ร้องให้เเละเมื่อวันต่อมาที่เธอได้ไปโรงเรียน....
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments