พี่ม.5 กับ น้องม.4 EP. 1

สวัสดีค่ะทุกคน เราชื่อเอม

เราเป็นคนจังหวัด กาฬสินธุ์

เรื่องที่จะเล่าต่อไปนี้มันเกิดขึ้นตอนที่เราเรียนอยู่ม.ปลาย

ย้อนกลับไปเมื่อ 10 ปีที่แล้ว ตอนนั้นเอมเข้าเรียนต่อ ม.ปลายที่โรงเรียนประจำอำเภอขนาดใหญ่

เอมได้อยู่ห้องม.4/2 เพราะมีทั้งหมด 8 ห้อง

ซึ่งห้องที่เอมอยู่นั้นเป็นห้องเรียนสายวิทย์-คณิต ตอนเรียนอยู่ม.4 เอมเองยังไม่สนิทกับเพื่อนร่วมห้องสักเท่าไหร่ กว่าจะสนิทกับเพื่อนร่วมห้องก็ใช้เวลานานนิดนึ่ง เอมก็ใช้ชีวิตปกติเหมือนเพื่อนคนอื่นๆ อยู่มาวันนึ่งเอมกับเพื่อนๆเดินออกจากโรงอาหารหลังจากทานข้าวเสร็จเพื่อจะเดินไปเรียนยังวิชาต่อไป ซึ้งต้องผ่านตึกห้องประจำของพวกเรา พอเดินมาถึงหน้าตึกก็มีเสียงรุ่นพี่ม.5/4ตะโกนลงมาจากชั้น3ของตึกว่า "น้องเอมครับเพื่อนพี่ชอบ" เอมเองก็มองขึ้นไปตามเสียงนั้นก็เจอรุ่นพี่ที่แซว แต่เอมก็ไม่สนใจเพราะคิดว่าพี่ๆเขาคงหยอกกันเล่น แล้วเอมก็เดินต่อไปยังห้องเรียนกับเพื่อนๆ แต่ทุกครั้งที่กลุ่มรุ่นพี่ม.5/4เจอกับกลุ่มของเอมก็จะมีเสียงพี่คนเดิมพูดขึ้นมาตลอด "น้องเอมครับเพื่อนพี่ชอบ" เป็นแบบนี้ตลอด แรกๆเอมก็ไม่คิดอะไร แต่คนเราโดนแซวบ่อยๆใครหล่ะจะไม่หวั่นไหว บอกตรงๆเลยค่ะทุกครั้งที่เจอหน้าพี่คนที่ชอบเรา เราก็แอบเขินเพราะเจอกับพี่เขาบ่อยมากเพราะเราอยู่สีเดียวกันเข้าแถวก็ใกล้ๆกัน แต่เอมกับพี่เขาไม่เคยได้คุยกันสักครั้ง แปลกไหมล่ะค่ะ จนวันนึ่งหลังเลิกเรียนเอมก็เดินมาที่รถรับส่งเพื่อที่จะมาขึ้นรถกลับบ้าน พอมาถึงรถก็เจอพี่เขาเพราะพี่เขามาหาเพื่อนที่อยู่รถคันเดียวกับเอม ซึ่งเพื่อนพี่เขาก็คือคนเดียวกันกับคนที่ชอบแซวเอมนั้นแหล่ะค่ะ เอมก็เดินขึ้นรถนั่งเล่นมือถือตามปกติ พี่คนที่ชอบเอมเขา ชื่อแคร์ค่ะ

ส่วนพี่คนที่ชอบแซวเอม ชื่อตั้มค่ะ

แล้วพี่ตั้มก็พูดขึ้นมา "น้องเอมครับเพื่อนพี่ขอเบอร์หน่อย" เอมก็หันไปมองพี่ตั้มแล้วยิ้มเบาๆ แต่ก็ไม่ได้สนใจ จนกระทั่งมีเสียงนึ่งพูดขึ้นมา "น้องเอมครับพี่ขอเบอร์หน่อย" เอมก็หันไปมองอีก แต่เสียงนั้นเป็นเสียงของพี่แคร์ค่ะ พี่แคร์ก็พูดย้ำอีกพร้อมกับส่งมือถือมาให้เอม เอมก็เลยตอบพี่แคร์กับไป "ขอไม่ให้เบอร์นะค่ะ แต่จะให้เฟสบุ๊คแทน" พี่แคร์ก็ตกลง เอมก็รับมือถือจากมือพี่แคร์มาแล้วก็กดชื่อเฟสบุ๊คเอมให้พี่เขาไป แล้วก็ส่งมือถือคืนพี่แคร์ พอพี่แคร์รับมือถือคืนจากเอมแล้วพี่แคร์ก็พูดว่า "เดี๋ยวพี่ทักมาคุยด้วยนะ พี่ขอตัวกลับรถก่อนนะรถพี่จะกลับบ้านแล้ว" เอมกับพี่แคร์อยู่คนล่ะหมู่บ้านค่ะ แต่หมู่บ้านของเราอยู่ไม่ไกลกันมาก พอพี่แคร์เดินไปถึงรถรับส่งของตัวเองสักพักรถพี่เแคร์ก็ออกตัวพร้อมจะเดินทางกลับบ้าน แล้วสักพักรถรับส่งของเอมก็ขับออกจากโรงเรียนตามหลังรถพี่แคร์ไปค่ะ มันจะมีจังหวะนึ่งที่รถรับส่งของเราทั้งสองต้องแซงกัน รถคันของพี่แคร์แซงรถเอมไปแล้วมีเสียงนึ่งตะโกนขึ้นมา "น้องเอมครับถึงบ้านเดี๋ยวพี่โทรหานะ" เอมก็หันไปมองแล้วก็ยิ้มให้พี่แคร์

เดี๋ยวมาต่อตอนที่ 2 นะค่ะ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***





novel PDF download

บทต่อไป

พี่ม.5 กับ น้องม.4 EP. 2

