แรกพบ 1/1

“เบลค ซุปล็อบสเตอร์ห้อง VVIP ได้แล้วนะ” เสียงจากพ่อครัวอัลฟ่าที่ดังออกมาจากเคาน์เตอร์ครัวเรียกความสนใจของโอเมก้าตัวเล็กที่กำลังหยิบขวดไวน์ราคาแพงเรียงใส่ชั้นไวน์แทนที่ขวดเก่าหลายขวดที่เขาพึ่งหยิบออกไปเสิร์ฟตามคำสั่งของลูกค้า

หนุ่มหน้าหวานรับคำก่อนจะหันไปหยิบถ้วยซุปที่ถูกจัดแต่งดูสวยงามน่ารับประทานใส่ถาดและรีบเดินขึ้นไปยังห้อง VVIP บนชั้นสองที่มีอยู่เพียงห้องเดียวในร้านอาหารหรูหราแห่งนี้

เด็กหนุ่มเคาะประตูห้องตามมารยาทและเปิดประตูเข้าไป

ลูกค้าที่เป็นผู้สั่งอาหารคือโอเมก้าหนุ่มหน้าตาสวยหยาดเยิ้มคนหนึ่งที่ตอนนี้นั่งอยู่ในห้องเพียงลำพัง แม้ว่าบนโต๊ะจะถูกเซ็ตอุปกรณ์ทานอาหารไว้สำหรับสองที่ก็ตาม คาดว่าคนที่นัดไว้อีกคนคงยังมาไม่ถึง

เบลควางถ้วยซุปลงตรงหน้าอีกฝ่าย ทว่าเขากลับได้รับสายตาไม่พอใจตวัดมองกลับมา

“จะรีบเอามาเสิร์ฟทำไม ไม่เห็นเหรอว่าคู่ดินเนอร์ของฉันยังไม่มา” เสียงหวานกล่าวอย่างขุ่นเคือง นั่นทำให้เบลคอดคิดในใจไม่ได้ว่า ‘ถ้าเขายังไม่มาแล้วคุณจะรีบสั่งอาหารเพื่ออะไรล่ะครับ’

“เก็บไปอุ่น รอคุณคาร์ไลล์มาแล้วค่อยยกมาเสิร์ฟใหม่” น้ำเสียงไพเราะที่ค่อนข้างห้วนนั้นยังคงสั่งอย่างเอาแต่ใจ

เบลคกำลังจะอธิบายว่าแม้ว่าห้องนี้จะเป็นห้องระดับเลิศหรูที่สุดในร้านอาหารแห่งนี้ ทว่าช่วงเวลาที่มีคนเข้ามาใช้บริการมากที่สุดของทุกวันแบบนี้ คงจะไม่มีพนักงานว่างมายืนเฝ้าหน้าห้องคอยดูว่าคู่ดินเนอร์ของอีกฝ่ายจะมาตอนไหน เพราะทุกคนต่างต้องคอยบริการทั้งห้อง VIP อีกสิบห้องที่ชั้นสองนี้ และในห้องโต๊ะรวมที่อยู่ชั้นล่างด้วย

ทว่าเขายังไม่ทันได้เปิดปากอธิบาย ประตูห้องก็ถูกเคาะสองครั้ง ก่อนที่มันจะถูกเปิดออกพร้อมกับกลิ่นดอกลิลลีแห่งหุบเขาหอมฟุ้งที่พวยพุ่งเข้ามากระแทกหน้าเบลคอย่างจังจนเขาสติพร่าเบลอไปชั่วครู่ โอเมก้าตัวน้อยรู้สึกตัวร้อนผ่าวคล้ายเหมือนกับจะไข้ขึ้นอย่างปุบปับ

เด็กหนุ่มหันไปมองส่วนสูงและใบหน้าหล่อเหลาของผู้มาใหม่อย่างตกตะลึง จากลักษณะของคนผู้นี้ต่อให้กลิ่นจะหอมเย้ายวนแค่ไหนก็ไม่ใช่โอเมก้าแน่ ๆ เพราะเรือนร่างที่สูงใหญ่ผึ่งผาย ไหล่กว้าง เอวสอบ ช่วงขาเพรียวยาว ทั้งยังดูหล่อเหลาสง่างาม ไม่เหมือนอัลฟ่าที่สามารถพบเจอได้ทั่วไป

อีกฝ่ายมีเรือนผมและคิ้วเข้มดกหนาสีบรอนซ์เงิน ดวงตาคมกริบดูดุดันสีน้ำเงินราวกับไพลิน ลักษณะคล้ายคลึงกับคนรู้จักของเขาคนหนึ่งมากเลยทีเดียว

เบลคคิดว่าลูกค้าอัลฟ่าคนนี้คงเป็นอัลฟ่าเลือดบริสุทธิ์ถึงได้ตัวสูงใหญ่โดดเด่นมากขนาดนี้ เพราะอัลฟ่าที่ตัวสูงใหญ่แถมยังหล่อเหลางดงามเกินมาตรฐานอัลฟ่าทั่วไป ตั้งแต่เกิดมาเขาเคยเจอนับครั้งได้

ทว่าเขาไม่กล้ามองลูกค้านานนัก เพราะรู้ว่ามันเป็นการเสียมารยาท หลังจากพวกเขาทั้งคู่สบตากันแล้วต่างฝ่ายต่างนิ่งค้างกันไปครู่หนึ่ง เบลคก็ก้มหน้าหลบสายตาคมเข้มดุดันคู่นั้นอย่างลนลาน รีบเก็บถาดเสิร์ฟแนบตัวและขอตัวเดินออกจากห้องไปอย่างรู้หน้าที่

เมื่อออกมาจากห้องโอเมก้าตัวน้อยก็ต้องหยุดยืนพักหายใจอยู่ชั่วครู่ เขาตบหน้าอกตัวเองเบา ๆ สองสามครั้งเพื่อเรียกสติ เพราะกลิ่นฟีโรโมนของอัลฟ่าตัวโตนั้นชวนให้เคลิบเคลิ้มมาก เขาไม่เคยได้กลิ่นอัลฟ่าคนไหนรุนแรงและหอมมากขนาดนี้มาก่อน หอมจนเกือบจะทำให้เขาฮีทและแทบจะควบคุมตัวเองเอาไว้ไม่อยู่ อยากเดินเข้าไปออดอ้อนทิ้งตัวซบหน้าลงกับอกกว้างนั้น อยากให้อัลฟ่ากลิ่นดอกไม้โอบกอดและปลอบประโลมเวลาเขาเหนื่อยล้า และให้เรือนร่างสูงใหญ่นั้นเป็นที่พึ่งยามรู้สึกอ่อนแอ ไม่รู้ทำไมโอเมก้าตัวน้อยถึงได้รู้สึกว่าหากได้อยู่ในอ้อมกอดของคนผู้นั้น เขาจะถูกปกป้องให้ปลอดภัยจากอันตรายทั้งปวง

เบลคนั้นเป็นโอเมก้าที่คล้ายกับเบต้าเสียมากกว่า เขาไม่ค่อยได้กลิ่นฟีโรโมนมากนักไม่ว่าจะเป็นของอัลฟ่าหรือว่าโอเมก้าด้วยกันเองก็ตาม และเขาก็ไม่ได้มีอาการฮีทปกติเหมือนโอเมก้าโดยทั่วไปที่มักจะมีรอบฮีททุกเดือน แต่เด็กหนุ่มจะมีรอบฮีทที่ประมาณสามถึงสี่เดือนครั้ง อีกทั้งระยะเวลาในช่วงฮีทก็สั้นกว่ามาก โอเมก้าคนอื่นอาจจะมีช่วงฮีทหนึ่งถึงสามวัน แต่เขามีช่วงฮีทแค่ไม่กี่ชั่วโมงเท่านั้น ถ้าหากผลตรวจจากโรงพยาบาลไม่ยืนยันว่าเขาเป็นโอเมก้า เด็กหนุ่มก็คงคิดว่าตัวเองเป็นเบต้าไปแล้ว

หมอบอกว่าอาการของเขาเป็นเพราะต่อมฟีโรโมนทำงานผิดปกติ แต่เบลคคิดว่านอกจากมันไม่ได้เป็นปัญหาในการใช้ชีวิตแล้ว ความบกพร่องในข้อนี้ยังเอื้อประโยชน์ให้เขาใช้ชีวิตประจำวันได้ง่ายขึ้นอีกต่างหาก และเพราะต้องการประหยัดค่าใช้จ่ายที่ไม่จำเป็น เด็กหนุ่มจึงไม่ได้ไปเข้ารับการรักษาแต่อย่างใด

แต่วันนี้พอได้กลิ่นฟีโรโมนของอัลฟ่าผลสีบรอนซ์เงินแล้ว เขาก็แทบจะควบคุมร่างกายตัวเองเอาไว้ไม่อยู่ ยังรู้สึกค่อนข้างแปลกใจไม่น้อยที่อัลฟ่าตัวโตจะมีฟีโรโมนกลิ่นดอกไม้หอมหวานเช่นนี้ เพราะส่วนมากมักจะเป็นโอเมก้าที่มีฟีโรโมนกลิ่นหอมหวานเย้ายวนเพื่อดึงดูดเชื้อเชิญอัลฟ่ามาจับคู่ด้วย ทว่าอัลฟ่าหน้าดุที่เขาพึ่งจะเดินผ่านออกมานั้นกลับมีกลิ่นของดอกลิลลีแห่งหุบเขา ซึ่งเขายังไม่เคยได้กลิ่นฟีโรโมนนี้แม้กระทั่งกับโอเมก้าด้วยกันเอง

แต่เบลคกลับคิดว่าฟีโรโมนกลิ่นนี้ก็คงเหมาะกับอัลฟ่าคนนั้นแล้ว

ดอกลิลลีแห่งหุบเขาแม้รูปลักษณ์ของมันจะแลดูอ่อนหวานน่ารักน่าทะนุถนอม แถมกลิ่นยังหอมหวานเย้ายวน ทว่ากลับเป็นดอกไม้ที่อันตราย เพราะทุกส่วนของมันล้วนมีพิษ

บุคลิกของอัลฟ่าผู้เป็นเจ้าของดวงตาสีไพลินคู่นั้นดูอันตรายไม่น้อยเลยทีเดียว ซึ่งโอเมก้าตัวน้อยคิดว่าท่าทางเคร่งขรึมดุดันของอีกฝ่ายน่ากลัวเอามาก ๆ ดังนั้นความเคลิบเคลิ้มอยากพุ่งเข้าใส่อ้อมอกกว้างจึงแปรเปลี่ยนเป็นความหวาดหวั่นระคนตื่นกลัวแทนในตอนที่ได้สบตากัน

แต่ถึงอย่างไรอาการเหมือนกำลังจะฮีทนี่ก็ไม่ใช่เรื่องล้อเล่น เบลคจึงรีบหยิบยาระงับฮีทที่มักจะพกติดตัวขึ้นมากินทันที ก่อนจะรีบลงไปดื่มน้ำที่ด้านล่าง

คาร์ไลล์ได้สติคืนกลับมาเมื่อบริกรตัวน้อยเดินออกจากห้องไปแล้ว หลังจากที่เขาสบตากับเจ้าของดวงตากลมโตสีเขียวมรกตแวววาวคู่นั้น อัลฟ่าหนุ่มก็เหมือนถูกดึงดูดจนไม่อาจละสายตา แม้อีกฝ่ายจะก้มหน้าหลบสายตาไปแล้ว เขาก็ยังไม่อาจเลิกมองใบหน้าหวานละมุนนั้นได้

อัลฟ่าหนุ่มตระกูลแบล็กเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อยเมื่อพบว่ากลิ่นฟีโรโมนของคนตัวเล็กที่พึ่งจะเดินหลบออกไปนั้นมีกลิ่นหอมสะอาด ลุ่มลึก และสดชื่นละมุนละไมชวนเคลิบเคลิ้ม จนรู้สึกได้ว่าร่างกายท่อนล่างของตัวเองร้อนผ่าวและตื่นตัวขึ้นมาอย่างไม่อาจควบคุม

เขาอยากจะขยับเข้าไปคว้าตัวอีกฝ่ายเข้ามาในอ้อมกอดแล้วจรดจมูกซุกซบลงบนผิวขาวนั่นอย่างแนบชิด อยากกัดขย้ำหลังคอขาวเนียนนั่นให้จมเขี้ยวตีตราสลักความเป็นเจ้าของเพื่อไม่ให้ใครได้กลิ่นหอมสะอาดนั้นอีก ทั้งที่ตอนนี้เขายังมีสติครบถ้วนดีไม่ได้อยู่ในสภาวะรัทแต่อย่างใด ชายหนุ่มพยายามควบคุมอารมณ์อย่างเต็มที่เพื่อกดความต้องการของตัวเองลงไป จนดวงตาสีน้ำเงินของเขาแปรเปลี่ยนเป็นสีแดงฉานเพราะความต้องการแวบหนึ่ง

คาร์ไลล์ไม่เคยชอบกลิ่นฟีโรโมนของโอเมก้ามาตลอด ไม่ว่าจะกลิ่นขนมหวาน กลิ่นดอกไม้ หรือกลิ่นผลไม้ต่าง ๆ แค่ได้กลิ่นก็รู้สึกไม่ดีแล้ว บางคนอาจจะแค่กลิ่นฉุน แต่บางคนกลับชวนให้รู้สึกคลื่นไส้วิงเวียน ยิ่งถ้าโอเมก้าคนไหนใช้กลิ่นของตัวเองมาพยายามยั่วยวนเขา มันชวนให้อัลฟ่าหนุ่มรู้สึกสะอิดสะเอียนมากกว่าทำให้คาร์ไลล์ลุ่มหลงกระสันอยาก และเขาไม่เคยเกิดอาการรัทเพราะกลิ่นฟีโรโมนยามฮีทของโอเมก้าพวกนั้น

ทว่ากลิ่นฟีโรโมนของโอเมก้าตัวน้อยที่พึ่งเดินผ่านเขาออกไปนั่นกลับให้ความรู้สึกแตกต่างออกไป มันเป็นกลิ่นไม้หอมที่ทำให้เขารู้สึกดีมากและผ่อนคลายจนอยากคว้าร่างบอบบางนั้นเข้ามากอดไว้ในอกไม่ให้ห่างไปไหน สัญชาตญาณบางอย่างของอัลฟ่าบอกเขาว่าโอเมก้าที่พึ่งเดินออกไปจากห้องเกิดมาเพื่อเป็นของเขาเพียงคนเดียวเท่านั้น

คาร์ไลล์มั่นใจว่ากลิ่นของอีกฝ่ายเป็นกลิ่นไม้หอม ไม่ใช่กลิ่นดอกไม้ เพียงแต่เขาไม่รู้ว่าเป็นไม้หอมชนิดใดเพราะไม่ค่อยได้ใส่ใจเรื่องแบบนี้สักเท่าไหร่

อัลฟ่าหนุ่มรู้สึกแปลกใจอยู่บ้าง เพราะหายากมากที่โอเมก้าจะมีฟีโรโมนเป็นกลิ่นไม้หอม แต่พอนึกว่าเขาที่เป็นอัลฟ่าแต่กลับมีฟีโรโมนกลิ่นดอกไม้ก็ได้แต่คิดว่า บางทีเด็กคนนั้นอาจจะเป็นพวกหนึ่งในล้านเหมือนกันกับเขาก็ได้

“คุณคาร์ไลล์มาแล้ว” เสียงอ่อนหวานนุ่มนวลดังขึ้นเรียกสติทำให้คาร์ไลล์เลิกสนใจเด็กหนุ่มโอเมก้าดวงตาสีเขียวมรกตคนนั้น เขาถอดโอเวอร์โค้ตออกแขวนไว้ ก่อนจะนั่งลงตรงข้ามกับคนที่นั่งรออยู่ก่อนแล้ว

“กรุณาเรียกผมว่าแบล็ก เราไม่ได้สนิทกันขนาดนั้น” หลังจากนั่งลงเรียบร้อยชายหนุ่มก็เอ่ยเสียงเรียบ เขาไม่ชอบให้คนอื่นมาเรียกชื่อเขาอย่างสนิทสนมแบบนั้น โดยเฉพาะพวกคนที่มีจุดประสงค์แอบแฝง ยิ่งเป็นโอเมก้ายิ่งไม่ชอบจนถึงขั้นรู้สึกรังเกียจ

มิเกลหน้าเจื่อนลงไปอย่างเห็นได้ชัด แต่เจ้าตัวก็ยังพยายามปั้นยิ้มให้สวยที่สุดส่งให้อัลฟ่าหล่อเหลาตรงหน้าก่อนจะเอ่ยรับคล้อยตามอย่างเอาใจ

“ครับคุณแบล็ก” มิเกลเรียกนามสกุลของอีกฝ่ายเสียงอ่อนอย่างต้องการเอาใจ

“มีธุระอะไรจะคุยกับผมก็ว่ามาเถอะ” คาร์ไลล์ไม่สนใจใบหน้าสวยหวานของอีกฝ่ายที่พยายามคลี่รอยยิ้มหวานหยดชวนมองมาให้เขาอยู่ตลอดเวลา รีบชวนเข้าเรื่องเพราะเขารู้ความต้องการของอีกฝ่ายดีว่าเชิญเขามาวันนี้เพราะอะไร

“สั่งอาหารก่อนดีไหมครับแล้วเราค่อยเริ่มคุยกัน ผมพึ่งสั่งไปแค่ซุปกับสลัด ไม่ทราบว่าคุณอยากทานอะไรเป็นพิเศษหรือเปล่า เลยรอคุณมาช่วยกันเลือกอีกทีจะได้ถูกใจ” เสียงหวานใสนั้นกล่าวอย่างประจบเอาใจ ก่อนจะเลื่อนเมนูที่ออกแบบอย่างหรูหราให้คนตัวโตตรงหน้า

ร่างบอบบางของโอเมก้าโน้มตัวเข้าหาโต๊ะ เพื่อให้ระยะห่างของพวกเขาทั้งสองคนขยับเข้ามาใกล้กันมากขึ้นอีกนิด ทั้งยังจงใจปล่อยฟีโรโมนกลิ่นวานิลลาหอมหวานออกมาบาง ๆ เพื่อกระตุ้นอารมณ์และเรียกร้องความสนใจจากอัลฟ่าหนุ่ม

คาร์ไลล์หยิบเมนูมาเปิดดูผ่าน ๆ โดยไม่สนใจจะช่วยกันเลือกตามที่โอเมก้ากลิ่นวานิลลาบอกแต่อย่างใด เมื่อตัดสินใจได้ว่าจะทานอะไรก็กดปุ่มที่ซ่อนอยู่ข้างโต๊ะเพื่อเรียกบริกรขึ้นมารับรายการอาหาร

หลังจากเขากดปุ่มไปเพียงไม่นานเสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น จากนั้นโอเมก้าหน้าหวานที่พึ่งจะเดินสวนเขาออกไปก็เปิดเข้ามา และเดินมาหยุดยืนเว้นระยะห่างอยู่ด้านข้างเพื่อรอรับคำสั่ง

อัลฟ่าหนุ่มมุ่นคิ้วเล็กน้อยเมื่อรู้สึกว่าฟีโรโมนกลิ่นหอมลุ่มลึกของไม้หอมที่เขายังไม่ทราบชื่อนั้นช่างรบกวนเขาอย่างน่าหงุดหงิด กลิ่นมันหอมเย้ายวนชวนให้รู้สึกอยากลากอีกฝ่ายขึ้นเตียงเสียเดี๋ยวนี้ ทำให้อีกฝ่ายเป็นของเขาแค่คนเดียว และอยากกัดขย้ำตีตราแสดงความเป็นเจ้าของที่ลำคอบอบบางนั้นให้จมเขี้ยวใจแทบขาด

แม้ว่าตอนนี้ภายในห้องอาหารจะฟุ้งไปด้วยกลิ่นวานิลลาน่าสะอิดสะเอียนที่โอเมก้าบางคนจงใจปล่อยออกมาล่อลวงเขาอย่างไร้มารยาท ทว่าประสาทสัมผัสของคาร์ไลล์กลับตอบรับแต่กลิ่นไม้หอมจาง ๆ ของบริกรโอเมก้าตัวน้อยที่พยายามเก็บซ่อนกลิ่นของตัวเองอย่างเต็มที่เพื่อรักษามารยาททางสังคม นั่นทำให้อัลฟ่าตัวโตหงุดหงิดไม่น้อยที่ฟีโรโมนของอีกฝ่ายมีผลกับเขามากขนาดที่ไม่เคยมีใครทำได้มาก่อน

“ถอยออกไปไกล ๆ หน่อย” คาร์ไลล์สั่งเสียงเข้มทำเอาคนพึ่งเข้ามาใหม่สะดุ้งเล็กน้อย ก่อนที่เจ้าตัวจะถอยออกห่างไปจากเขาสองก้าวยาว ๆ จนเกือบจะชิดผนังห้องด้านหลัง

เบลคไม่รู้ว่าตัวเองตาฝาดไปหรือเปล่า เมื่อครู่ตอนที่อัลฟ่าตัวโตหันหน้ามาพูดกับเขาด้วยน้ำเสียงดุดันนั้น เด็กหนุ่มเหมือนจะเห็นว่าดวงตาสีไพลินของอีกฝ่ายเปลี่ยนไปเป็นสีแดงฉานวาววับแวบหนึ่ง และมันค่อนข้างน่ากลัวอยู่ไม่น้อย

โอเมก้าตัวน้อยกระพริบตาเพื่อมองให้ชัดกลับพบว่าดวงตาอีกฝ่ายก็ยังคงเป็นสีน้ำเงินกระจ่างดุจห้วงมหาสมุทรดังเดิม สงสัยว่าเขาอาจจะหิวหรือนอนน้อยจนหน้ามืดตาลายไปหมดแล้ว

“สเต๊กแกะสุกปานกลางกับไวน์แดง...” เสียงทุ้มต่ำเอ่ยชื่ออาหารเรียบง่ายออกมาจานเดียวพร้อมกับไวน์แดงยี่ห้อดังราคาแพงอีกขวดเพียงเท่านั้น จากนั้นฝ่ามือใหญ่ทว่าเรียวสวยก็วางเมนูลงบนโต๊ะเพื่อตัดจบการสนทนา แม้ใจจริงจะชอบอาหารไทยของร้านนี้มาก แต่เขาไม่มีอารมณ์จะนั่งรับประทานอาหารร่วมกับโอเมก้าไร้ยางอายบางคนนาน ๆ ไม่สู้เลือกทานอาหารง่าย ๆ แล้วรีบกลับจะดีกว่า

“สเต๊กแซลมอน อ้อ อย่าให้สุกมากจนเนื้อกระด้างเกินไปล่ะ” เสียงหวานใสดังมาจากโอเมก้าหนุ่มหน้าสวย เบลคตอบรับสั้น ๆ ก่อนจะค้อมศีรษะลงเล็กน้อยและขอตัวเดินออกจากห้องเมื่อหมดหน้าที่ ทว่ายังไม่ทันได้ดึงประตูเปิดออก น้ำเสียงทุ้มต่ำเย็นชาที่ไม่ชวนให้อยากเข้าใกล้นั้นก็เอ่ยคำพูดประโยคหนึ่ง

“ให้เบต้าหรืออัลฟ่ามาเสิร์ฟ”

“ครับ” โอเมก้าตัวน้อยตอบรับสั้น ๆ ก่อนจะออกจากห้องไป

เบลคแจ้งรายการอาหารแก่พ่อครัว และแจ้งความต้องการของลูกค้าให้ผู้จัดการทราบ

คุณแฮริสันมองหน้าเขาอย่างขอลุแก่โทษที่วันนี้ปล่อยให้เขาไปรับออเดอร์จากห้องนั้น โดยที่ไม่ทันได้ดูให้ดีว่าผู้มาใช้บริการคือใคร เพราะห้องนั้นจองมาในชื่อของมิเกล เขาจึงไม่รู้ว่ามีทายาทตระกูลแบล็กมาร่วมด้วย

“ฉันต้องขอโทษด้วยนะเบลค อัลฟ่าคนที่มาคือหลานชายตระกูลแบล็กคนนั้นนั่นแหละ เธอก็เคยได้ยินมาแล้วว่าเขาไม่ค่อยเป็นมิตรกับโอเมก้าสักเท่าไหร่ ปกติถ้าเขามาฉันจะไม่ได้ให้พวกเราที่เป็นโอเมก้าไปดูแลอยู่แล้ว แต่วันนี้เพราะมัวแต่ยุ่ง ๆ ก็เลยลืมดูไปเสียสนิท” แฮริสันหลีกเลี่ยงที่จะใช้คำว่า ‘เกลียดโอเมก้า’

ในสังคมชนชั้นสูงไม่มีใครไม่รู้จักตระกูลแบล็ก และคาร์ไลล์ก็เป็นหลานชายเพียงคนเดียวของตระกูลแบล็กในตอนนี้ เขาขึ้นชื่อว่าไม่ชอบโอเมก้าเป็นอย่างมาก หรืออาจจะเข้าขั้นเกลียดด้วยซ้ำถ้าจะให้พูดตามตรง คนที่เคยมีข่าวคราวด้วยทั้งชายและหญิงล้วนไม่เคยปรากฏว่ามีเพศรองเป็นโอเมก้ามาก่อน เหล่าตระกูลดังที่หวังจะใช้ลูกหลานโอเมก้าหน้าตางดงามและมีฟีโรโมนกลิ่นหอมเย้ายวนมาเป็นสะพานเชื่อมสัมพันธ์กับตระกูลแบล็กรุ่นหลานล้วนถูกอัลฟ่าหนุ่มปฏิเสธอย่างไม่ถนอมน้ำใจ ไม่รู้ว่าเขาทำโอเมก้าตัวน้อย ๆ เสียน้ำตาไปกี่คนแล้ว

แต่เรื่องนี้จะโทษคาร์ไลล์คนเดียวก็ไม่ได้ เพราะสิ่งที่เขาต้องพบเจอตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบันทำให้อัลฟ่าหนุ่มฝังใจจนไม่คิดพิศวาสโอเมก้ามาจนถึงตอนนี้

เรื่องนี้เป็นที่รู้กันดีในวงกว้างแต่กลับถูกกล่าวถึงอย่างเงียบ ๆ เพราะคงไม่มีใครอยากพูดอะไรให้คนตระกูลแบล็กไม่พอใจนัก เพราะมันจะเป็นผลร้ายกับตัวคนพูดมากกว่าผลดี

แต่คนที่ไม่รู้เรื่องเกี่ยวกับหลานชายตระกูลแบล็กก็ไม่ใช่ว่าจะไม่มี ตัวอย่างก็เช่น เบลค บุตเชอร์ คนนี้นั่นเอง

เพราะมันไม่ใช่เรื่องที่เกี่ยวข้องกับปากท้องของตัวเอง โอเมก้าตัวน้อยจึงไม่ค่อยมีเวลามาใส่ใจเรื่องชาวบ้านสักเท่าไหร่ คนหาเช้ากินค่ำอย่างเขาแค่เอาตัวรอดไปวัน ๆ ก็เหนื่อยสายตัวแทบขาดแล้ว แต่ถึงอย่างนั้นเด็กหนุ่มก็ยังตอบรับผู้เป็นเจ้านายอย่างเข้าอกเข้าใจ

“ไม่เป็นไรครับ ผมไม่ได้คิดมากอะไร” เบลคกล่าวยิ้ม ๆ

แน่นอนว่าเขาโกหก

แม้ว่าทุกวันนี้โอเมก้าจะมีสิทธิ์มีเสียงมากขึ้น ไม่ถูกกดขี่เป็นชนชั้นล่างเหมือนเช่นในอดีต มีกฎหมายเกี่ยวกับการถูกทำพันธะโดยไม่เต็มใจออกมาคุ้มครองอย่างจริงจัง แต่ความเท่าเทียมนี้มันก็เกิดขึ้นกับคนแค่บางกลุ่มเท่านั้น

โอเมก้าที่มีฐานะและชาติตระกูลดีจะได้รับการปฏิบัติอย่างยกย่องให้เกียรติราวกับเป็นสมบัติล้ำค่าของชาติ แต่โอเมก้าที่ไม่ได้เกิดมาบนกองเงินกองทองก็ยังถูกคนบางคนมองว่าเป็นชนชั้นต่ำต้อยอยู่ดี และหากไม่ระมัดระวังดูแลตัวเองให้ดีก็อาจถูกบังคับหรือลักพาตัวไปขายให้คนมีเงินที่อยากมีโอเมก้าไว้เป็นเครื่องมือบำบัดความใคร่บนเตียงเอาได้ง่าย ๆ เพราะในบรรดาเพศรองทั้งหมด โอเมก้ามีจำนวนประชากรน้อยที่สุด เป็นเพศที่อ่อนแอที่สุด แต่นอกจากจะไม่ได้รับการปฏิบัติอย่างเท่าเทียมแล้ว บางคนยังคงดูถูกกดขี่ข่มเหงและเหยียดหยาม เพราะเรื่องความเท่าเทียมของทุกเพศในโลกนี้ยังเป็นเพียงคำพูดสวยหรูที่สวนกับการกระทำโดยสิ้นเชิง

ตั้งแต่เริ่มออกมาทำงานหน้าร้าน มีบางครั้งที่เขากับเพื่อนร่วมงานที่เป็นโอเมก้าถูกผู้จัดการสั่งห้ามรับรายการอาหารจากห้องพิเศษ โดยได้ยินมาว่าผู้มาใช้บริการคือหลานชายตระกูลแบล็ก

แม้จะรู้สึกคุ้นเคยกับนามสกุลนี้อยู่บ้างแต่เบลคก็คิดว่าคงเป็นเรื่องบังเอิญที่คนรู้จักของเขากับอัลฟ่าหน้าดุคนนี้มีนามสกุลเดียวกัน ตอนนั้นเขาไม่ได้สนใจจะไปสอดส่องว่าอัลฟ่าคนนั้นมีรูปร่างหน้าตาเป็นอย่างไร ถูกสั่งห้ามก็ไม่เคยไปเดินเฉียดผ่านให้วุ่นวาย แค่ทำหน้าที่ของตัวเองต่อไปเท่านั้น

วันนี้เขาพึ่งได้เห็นกับตาตัวเอง และก็คงจะอย่างที่ได้ยินมา คาร์ไลล์ แบล็ก ดูท่าทางจะไม่ชอบโอเมก้าจริง ๆ ขนาดคู่เดตที่เป็นโอเมก้าหน้าตาสวยหยาดเยิ้มขนาดนั้นเขายังจงใจนั่งเสียห่าง แม้แต่หน้าก็ดูเหมือนไม่ได้อยากจะมองสักเท่าใดนัก

เบลคนำอาหารที่ออกมาจากครัวไปเสิร์ฟที่โถงรวมด้านนอก และรับออเดอร์จากลูกค้าที่เข้ามาใหม่เอาไปส่งในครัว ออกไปช่วยเก็บและทำความสะอาดโต๊ะที่ลูกค้ากลับไปแล้วอย่างไม่เกี่ยงงาน

คาร์ไลล์ทานสเต๊กแกะสลับกับดื่มไวน์แดงขึ้นชื่อราคาแพงที่สั่งมาด้วยตัวเองจนหมดไปสองแก้ว เขาใช้เวลาไม่เร็วไม่ช้าเกินไปในทานอาหารมื้อนี้ และการพูดคุยเรื่องงานที่ถูกอ้างให้ออกมาพบก็ไม่ได้มีอะไรสลักสำคัญเลยสักนิด

อัลฟ่าหนุ่มปฏิเสธที่จะรับของหวาน เพราะเขาไม่ได้ชื่นชอบสักเท่าไหร่ บริกรอัลฟ่าที่เข้ามาเสิร์ฟของหวานขึ้นชื่อของภัตตาคารแห่งนี้จึงต้องถือกลับออกไปหนึ่งจาน

ก่อนออกจากห้องเขาหันไปสบตากับโอเมก้ากลิ่นวานิลลาที่เป็นคนสั่งเมนูนี้เงียบ ๆ คล้ายกับจะสื่อสารบางอย่างก่อนจะก้าวออกจากห้องไป ทว่าเจ้าตัวไม่ได้เดินลงไปข้างล่าง กลับยืนเฝ้าห่างออกไปจากหน้าห้องเล็กน้อยเพื่อไม่ให้ใครมารบกวนคนด้านใน

เพียงไม่นานนักในห้อง VVIP ก็มีเสียงวัตถุบางอย่างตกกระทบพื้นและแตกออกเป็นเสี่ยง ตามด้วยเสียงร้องครวญครางด้วยความทรมาน กลิ่นหอมฟุ้งหวานเลี่ยนของวานิลลาที่โชยตลบภายในห้องอาหารที่กั้นเป็นส่วนตัวมิดชิดแห่งนี้ไม่ได้ทำให้อัลฟ่าเพียงคนเดียวในห้องนั้นไหวติงเลยสักนิด

ชายหนุ่มทำเพียงเอนหลังพิงพนักเก้าอี้พลางกอดอกมองโอเมก้าตัวเล็กที่กำลังฮีทด้วยสายตาเย็นเยียบราวกับว่าคาดเดาไว้อยู่แล้วว่าเหตุการณ์แบบนี้จะต้องเกิดขึ้น

คาร์ไลล์หยิบเข็มฉีดยาเล็ก ๆ สีเงินอันหนึ่งออกจากกระเป๋าเสื้อสูท เขาโยนมันลงไปตรงหน้าร่างบอบบางที่กำลังทุรนทุรายด้วยความกระสันและคลานเข้ามากอดขาเขาพลางดึงทึ้งเสื้อผ้าของตัวเองอย่างยั่วยวนเชิญชวน

“คุณคาร์ไลล์ ช่วยด้วย...ช่วยผมด้วย ผมทรมานมากเลย” น้ำเสียงอ่อนหวานนั้นเรียกชื่อคาร์ไลล์อย่างออดอ้อนชวนให้เคลิบเคลิ้มเป็นอย่างยิ่ง ถ้าหากมีอัลฟ่าสักคนนั่งแทนที่เขาในตอนนี้ คงถูกน้ำเสียงกระเส่า ฟีโรโมนยามฮีท และท่าทางร่านสวาทนี้ปลุกเร้าจนเตลิด ฉุดรั้งให้จับโอเมก้าตัวเล็กเปลื้องผ้าเพื่อตอบสนองตัณหาไปแล้ว

ทว่าเสียดายที่คนที่นั่งอยู่ตรงนี้เป็นเขา

“ฉีดยาระงับไป ไม่อย่างนั้นจะมาหาว่าฉันใจร้ายไม่ได้” น้ำเสียงทุ้มต่ำสุดแสนเย็นชาดังออกมาจากริมฝีปากได้รูปของอัลฟ่าหนุ่ม

“ได้โปรด ผมต้องการคุณ” อีกฝ่ายยังคงคืบคลานมาใกล้เขา มือเรียวเล็กบอบบางตามแบบฉบับของโอเมก้าลูกผู้ดีพยายามเอื้อมมาลูบไล้บริเวณหว่างขาของชายหนุ่มที่ตอนนี้ยังคงสงบนิ่ง ต่างจากอัลฟ่าทั่วไปที่แค่ได้กลิ่นโอเมก้าฮีทคงมีปฏิกิริยาตอบสนองและพุ่งเข้าหาเจ้าตัวแล้ว

“อยากเป็นสะใภ้ตระกูลแบล็กจนตัวสั่นเลยสินะ” คาร์ไลล์ถามพลางปัดมือนุ่มนิ่มนั้นออกให้พ้นส่วนสำคัญของตน ดวงตาสีไพลินจ้องมองใบหน้าสวยหวานที่แดงก่ำดูเย้ายวนด้วยความดูแคลน มือแกร่งข้างหนึ่งออกแรงเบา ๆ ก็สามารถผลักให้ร่างบอบบางนั้นถอยห่างจากตัวเขา ก่อนจะยกขาขึ้นไขว่ห้างมองภาพตรงหน้าอย่างไม่สะทกสะท้าน

“อยากได้ของคุณ เข้ามาในตัวผม คาร์ไลล์...ผมต้องการคุณ...ได้โปรด” โอเมก้าตัวเล็กพูดพลางปลดปลอกคอหนังสีน้ำตาลอ่อนราคาแพงออกจากลำคอบอบบางขาวเนียนของเจ้าตัว และพยายามหยัดกายขึ้นขยับเข้าไปใกล้ชายหนุ่มอีกครั้ง หวังปีนป่ายไปนั่งบนตักกว้างเพื่อเชื้อเชิญให้อัลฟ่าตัวโตสัมผัสเรือนร่างและร่วมมีความสัมพันธ์กับเขา

“ในเมื่อนายไม่ฉีดยาระงับก็โทษความโง่เง่าของตัวเองเถอะ” คาร์ไลล์พูดพลางผลักร่างบอบบางออกห่าง ขยับลุกขึ้นยืนเต็มความสูง และก้าวไปหยิบโอเวอร์โค้ตที่แขวนไว้ข้างประตูมาสวม ก่อนจะเปิดประตูเดินออกจากห้องโดยไม่สนใจว่าด้านนอกมีพนักงานที่เป็นอัลฟ่ายืนเฝ้าอยู่

ในทีแรกอีกฝ่ายไม่กล้าเข้ามายืนใกล้ประตูเพราะฟีโรโมนกดข่มของเขาที่แผ่ออกมาข่มขู่กดดัน

ทว่าหลังจากที่คาร์ไลล์เดินออกจากห้องชายหนุ่มก็เก็บฟีโรโมนของตัวเองกลับไปทันที ในเมื่อเขาเสนอทางรอดให้กลับใจแต่คนในห้องกลับไม่ยอมรับน้ำใจ นั่นก็ถือว่าเป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้

คาร์ไลล์หันไปมองอัลฟ่าที่ร่วมมือกับแผนการน่ารังเกียจนี้ด้วยสายตาเย็นชาจนน่าขนลุกราวกับว่าจดจำหน้าตาของอีกฝ่ายไว้แล้ว ก่อนจะเดินจากไปโดยไม่สนใจความวุ่นวายด้านหลัง ซึ่งหลังจากที่เขาเก็บฟีโรโมน อัลฟ่าคนนั้นก็เหมือนจะอยู่ไม่สุข รีบเปิดประตูพุ่งตัวเข้าไปในห้องนั้นทันที

อัลฟ่าหนุ่มเดินลงมาจ่ายเงินที่เคาน์เตอร์ด้านล่าง แฮริสันที่เห็นอีกฝ่ายลงมาเพียงคนเดียวก็รู้ว่าเกิดเรื่องแล้ว เขาไม่ได้ยกมือขึ้นกุมขมับ เพราะนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่มีโอเมก้ามาฮีทในร้านของเขาไม่ว่าจะโดยตั้งใจหรือไม่ได้ตั้งใจ

พอลับหลังอัลฟ่าตระกูลแบล็ก เขาก็เกณฑ์พนักงานชายที่เป็นเบต้าแข็งแรงบึกบึนสองสามคนขึ้นไปที่ห้อง VVIP และให้ทุกคนเฝ้าอยู่จนกว่าสถานการณ์ด้านในจะคลี่คลาย

หลังออกจากร้านอาหารแห่งนั้น คาร์ไลล์ก็ขับรถมุ่งตรงกลับเพนต์เฮาส์ด้วยความหงุดหงิด แม้พอจะเดาได้ก็ตามทีว่ามันอาจจะมีเหตุการณ์ทำนองนี้เกิดขึ้น เพราะนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขามีนัดทานข้าวกับคู่ค้าหรือว่าไปงานเลี้ยงแล้วมีโอเมก้า ‘บังเอิญ’ มาฮีทต่อหน้าเขาขณะที่อยู่ตามลำพัง ช่างประจวบเหมาะเสียจนน่ารังเกียจ

มือเรียวยาวทว่าแข็งแกร่งทรงพลังของชายหนุ่มกดโทรออกหาเลขานุการสาวซึ่งเป็นเบต้า เพื่อให้จัดการเตรียมเอกสารยกเลิกสัญญากับบริษัทแปรรูปอาหารแช่แข็งแห่งหนึ่งทันที

[ค่ะคุณแบล็ก] น้ำเสียงหวานที่แฝงไปด้วยความมั่นใจเต็มเปี่ยมตอบรับมาเพียงสั้น ๆ เพราะลอร่ารู้ว่าเจ้านายของเธอไม่ชอบคำตอบยืดเยื้อ และพรุ่งนี้เช้างานที่ลอร่าควรจัดการเป็นอย่างแรกก็คือเอกสารชุดนี้

เมื่อกลับถึงเพนต์เฮาส์หรูชายหนุ่มก็ตรงเข้าไปยังส่วนของวอล์คอินคลอเซ็ต ถอดโอเวอร์โค้ตใส่ไม้แขวน ตามด้วยถอดสูทตัวนอกออก ถอดนาฬิกาข้อมือราคาเจ็ดหลัก จากนั้นปลดกระดุมเสื้อตัวในเพื่อเตรียมตัวอาบน้ำพักผ่อน

ทว่าเพียงกระดุมหลุดไปแค่สองเม็ด โทรศัพท์มือถือของเผาก็แผดเสียงร้อง ดวงตาคู่คมเหลือบไปมองมือถือราคาแพงลิบที่วางอยู่บนโต๊ะแต่งตัวหน้ากระจกบานใหญ่ พอเห็นว่าเป็นใครโทรมาจึงยอมกดรับสาย

[ได้ข่าวว่าวันนี้เนื้อหอมอีกแล้วสินะหลานรัก] ไม่รอให้เขาได้อ้าปากทางต้นสายก็ทักทายมาก่อน น้ำเสียงทุ้มต่ำนุ่มนวลแฝงไปด้วยความหยอกล้อจนน่าต่อยให้สักหมัดแบบนี้จะเป็นใครไปไม่ได้เลย นอกจากน้าชายที่มีอายุห่างจากเขาแค่เพียงสามปีเท่านั้น

“หุบปากไปเลยอลัน” เขาตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงเหนื่อยหน่าย พลางลงมือแกะกระดุมเม็ดที่เหลือออกจนหมดด้วยมือเพียงข้างเดียว

[นายโอเคใช่ไหม ไม่ได้เป็นอะไรใช่หรือเปล่า]

“ไม่ได้เป็นอะไร กลับถึงบ้านแล้ว” แม้ตอนแรกอีกฝ่ายจะใช้น้ำเสียงหยอกเย้าน่าโมโหไปสักหน่อย แต่ในประโยคหลังกลับฟังดูจริงจังมากขึ้นจนรับรู้ได้ถึงความห่วงใยที่อลันมีให้เขาจากใจจริง คาร์ไลล์จึงไม่ได้ใช้น้ำเสียงระอาใจตอบกลับไปเหมือนอย่างตอนแรก

คนที่วางแผนปล่อยฮีทใส่เขานั้นคงจะคิดไม่ถึงกันละสิว่า ฟีโรโมนหอมหวานร่านราคะชวนสะอิดสะเอียนของโอเมก้าในยามฮีทไม่ได้มีผลอะไรกับเขาเลยสักนิด เพราะความพิเศษที่เขาได้รับมาแต่กำเนิด แค่เป็นอัลฟ่าเลือดบริสุทธิ์ก็เหนือกว่าอัลฟ่าทั่วไปอยู่แล้ว แต่มีเพียงแค่คนในครอบครัวเท่านั้นที่รู้ว่าเขาไม่แพ้ฟีโรโมน ไม่ว่าจะเป็นฟีโรโมนของโอเมก้าตอนฮีทหรือฟีโรโมนกดข่มของอัลฟ่าด้วยกันเอง แม้กระทั่งอีนิกม่าอย่างอลันก็ยังไม่อาจสู้เขาได้ในเรื่องนี้

[นายไม่พลาดท่าเสียทีก็ดีแล้ว พักผ่อนเถอะ]

“อืม” คาร์ไลล์ตอบรับเบา ๆ ก่อนจะกดวางสาย

เขาหยิบเสื้อสูทที่พาดอยู่บนพนักเก้าอี้ไปใส่ไม้แขวนเพื่อรอส่งซัก จากนั้นถอดเสื้อเชิ้ตที่ปลดกระดุมออกจนหมดแล้วโยนลงตะกร้าผ้า ปลดเข็มขัดออกจากเอว ตามด้วยกางเกงผ้าเนื้อดีราคาแพง และชิ้นสุดท้ายเป็นกางเกงชั้นในยี่ห้อดัง หยิบผ้าขนหนูสีขาวขึ้นมาพันเอวที่มีกล้ามเนื้อเรียงตัวเป็นลอนสวยงามที่ได้มาจากวินัยในการดูแลตัวเอง จากนั้นเรือนร่างสูงใหญ่แข็งแกร่งก็เดินเข้าห้องน้ำไปจัดการชำระร่างกายเพื่อเตรียมตัวพักผ่อนเสียที

ทว่าหลังจากขึ้นเตียงแล้วอัลฟ่าหนุ่มกลับนอนไม่หลับ เพราะความรู้สึกกระวนกระวายบางอย่างรบกวนจิตใจเขาอยู่ตลอดเวลา

ถ้าจะพูดให้ถูกคือเขาถูกกลิ่นหอมสะอาดลุ่มลึกของโอเมก้าบางคนก่อกวนจนหลับไม่ลง ทั้งที่พึ่งได้กลิ่นเพียงแค่ครั้งสองครั้ง แต่กลิ่นนั้นกลับตราตรึงอยู่ในประสาทสัมผัสราวกับสิ่งมอมเมาให้ละเมอลุ่มหลง

ปกติเขาไม่เคยนึกชอบกลิ่นโอเมก้ามาก่อนไม่ว่าจะหอมเย้ายวนเพียงใดก็ตาม นั่นทำให้คาร์ไลล์หงุดหงิดงุ่นง่านจนแทบจะไม่สามารถหลับตาลงได้ และเมื่อนึกถึงใบหน้าสวยหวานและดวงตากลมโตสีเขียวมรกตคู่นั้น แกนกลางลำตัวแข็งขืนร้อนผ่าวจนต้องใช้มือช่วยปลดปล่อยให้มันสงบอยู่หลายครั้ง กว่าเขาจะได้นอนหลับจริง ๆ ฟ้าก็เกือบจะสว่างแล้ว

#พันธะชะตาร้าย

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***