สองวันผ่านไป ท่านชายแห่งภูตสวรรค์ยังคงอยู่ที่โลกมนุษย์อยู่
"วันนี้ข้าจะไปหาน้องเฉิน ละจะไปเยี่ยมแม่ของนางด้วย เอ็งไปหาซื้ออาหารที่เลิศรสมาเยอะๆ ข้าจะไปหานาง" องครักษ์ของเค้างงเล็กน้อย เพราะท่านชายของเค้าไม่เคยกระทำตัวเช่นนี้กับผู้ใด แต่ก็ตกลงที่จะไปซื้อ
" มาแล้วครับ" อืม "ข้าจะไปหานางเอ็งจะไปด้วยมั้ย" "เราคือองครักษ์ของท่านนะครับ จะไม่ไปได้อย่างไร ถ้าพวกจอมมารมาเจอ ผมจะได้ช่วยท่านได้ไงครับ"
"ถึงเอ็งไม่ช่วยข้า ข้าก็เอาตัวรอดของข้าเองได้" ครับบบ
"เฉินเชียน เจ้าอยู่บ้านรึป่าว เฉินเชียน เจ้าอยู่มั้ย" "สงสัยน่าจะไม่อยู่นะครับ เช่นนั้นพวกเรากลับกันเถอะครับ"
" มาแล้ว ข้ามาแล้ววว ท่านเฟยมาหาข้ามีอะไรหรอ"
"ข้านำอาหารมาให้เจ้ากับแม่ของเจ้าหน่ะ" "ขอบคุณท่านเฟยเป็นอย่างมาก" "อย่างงั้นข้าไปเตรียมอาหารให้ท่านแม่ก่อนนะ"
"ว่าแต่แม่ของเจ้าหายแล้วหรอ" "ดีขึ้นมากแล้ว ขอบคุณท่านอีกรอบที่เป็นห่วงแม่ของข้า"
"เช่นนั้นเจ้าไปเดินเที่ยวเล่นกับข้าได้หรือไม่" "ได้สิ" "
หลังจากที่เดินไปสักพัก พวกเขาได้เดินผ่านร้านขายขนม เฉินเชียนยืนมองตาไม่กระพิบ "เจ้าอยากกินหรอ"
"นิดหน่อยหน่ะ" "เช่นนั้นข้าซื้อให้ ดีมั้ย" "อย่างนั้นแล้วแต่ท่านเลย" "แต่ท่านครับ ข้าก็หิวนะ" องครักษ์พูด
"ข้ารู้แล้ว เดี่ยวข้าจะซื้อให้เอ็งด้วย จะเอามั้ย!!" "เอาสิครับบบ" "นี่ของเจ้า" "ขอบคุณ" "ส่วนอันนี้ของเอ็ง!!" "ขอบคุณคร้าบ"
"วันนี้เจ้าไปเที่ยวเล่นแถวบ้านของข้าได้หรือไม่"
"บ้านของท่านอยู่แถวไหนหรอ" "บ้านข้าอยู่บนภูเขาห่างจากตลาดไปไม่มากนักหรอก เจ้าไม่ต้องกลัว ข้ากับ.... กับเพื่อนของข้าไม่ทำอันตรายเจ้าหรอก ที่บ้านข้าก็มีสตรีแบบเจ้าตั้งเยอะ ข้ามิอาจทำอันตรายอะไรเจ้า สรุปว่าเจ้าจะไปหรือไม่"
"ได้สิ" "งั้นพวกเราไปกันเถอะครับ" ชีซวนกล่าว ระหว่างทางเดินไปบ้านท่านชายแห่งภูตสวรรค์ ณ โลกมนุษย์
"ว่าแต่ ทำไมบ้านของท่านถึงอยู่บนภูเขาลูกนี้หรอ"
"ทำไมหรอ ปกติบ้านของข้าก็อยู่ตรงนี้มาตั่งนานแล้วนะ"
"ปกติข้าก็มาเก็บเห็ดแถวนี่ไม่เคยเห็นมีบ้านสักหลัง" "เอิ่ม....บ้านข้าพึ่งมาตั้งหน่ะ" ท่านชายพูด "อ๋อ"
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments