วินเซนต์เทอร์

อากาศเย็นชื้นที่กระทบเข้ากับผิวขาวซีดเผือกบนที่นอนใหญ่โตขนาด 7 ฟุต ภายในถูกตกแต่งด้วยทองคำและอัญมณีราวกับเป็นเพียงของไร้ค่าที่ตั้งโชว์

ภายในมีเด็กชายที่กำลังนอนงีบหลับไม่รู้เดือนรู้ตะวัน เพียงแต่แสงที่กระทบบนหนังตาของเขา มันเป็นส่วนที่ปลุกเขาเมื่อกำลังหลับไหล

ดวงตาสีฟ้าเข้มราวกับผลึกคริสตัลที่หยั่งลึกค่อยๆปรากฎขึ้นเมื่อยามตื่นจากนิทรา เขาสีเงินน่าเกรงขามประกายสีน้ำเงินของน้ำทะเลลึกขยับพร้อมกับร่างกายเด็กผู้นั้นที่ยันตัวเองขึ้นจากที่นอน

" ท่านมังกร... ขอรายงานสถานการณ์ทางเหนือของดินแดน... "

" เดี๋ยว "

เสียงเล็กดังขึ้นพร้อมกับมือที่ยกปรามไว้ ทำให้เจ้าตัวเริ่มเอะใจ น้ำเสียงที่เล็กลง และนิ้วมือขาวเรียวเล็กสีซีดจนพอจะเห็นเส้นเลือด เขาใช้มืออีกข้างจับที่หัวตัวเองก่อนจะสัมผัสกับเขาก่อนจะค่อยๆลูบคลำมันอย่างไคร่รู้

เขาลุกพรวดขึ้นมาพร้อมกับมองซ้ายขวาไปเจอกับหน้าต่างบานหนึ่งที่สะท้อนตัวเขาในกระจกของหน้าต่าง

เด็กผิวขาวซีดเผือก ดวงตากลมโตสีน้ำเงินประกายและเขาบนหัวสีเดียวกับดวงตา

" ...ฉันชื่ออะไร "

เขาถามกับชายที่เขาสามารถมองเห็นผ่านกระจก เป็นคนๆเดียวกับที่เพิ่งพูดกับเขา

" ...เอ่อ ..ท่าน "

" ตอบมา "

น้ำเสียงนิ่งสุขุมทำให้ชายผู้นั้นเงียบไปสักครู่ ท่าทางที่มองเห็นผ่านกระจกหน้าต่าง เขามีท่าทีที่ดูตกใจและสงสัยแต่ก็เก็บสีหน้านั้นไว้รวดเร็ว

" ท่านมีนามว่า วินเซนต์เทอร์ขอรับ "

วินเซนต์เทอร์

เขาย้ำชื่อนั้นในหัวก่อนจะหันกลับไปทางชายที่เพิ่งตอบเขา เป็นชายในชุดสีขาวยาวเหมือนนักรบในนิยายแฟนตาซียุคกลางแถมหูยาวคงเป็นเอล์ฟ ผมสีแดงเหมือนเลือดเป็นสีเดียวกับตาของเขา ท่าทางดูไม่เป็นมิตรเหมือนคำที่ใช้พูด

วินเซนต์คิดกับตัวเองเมื่อประเมินบุคคลตรงหน้าและคนเดียวที่สนทนากับเขาตอนนี้

ดูเหมือนว่าฉันมาอยู่ในโลกอีกโลก เป็นโลกแฟนตาซีทั่วไป สงคราม ครึ่งสัตว์ มังกร เอล์ฟ และฉันที่อยู่ในร่างของเด็ก จากสรรพนามแรกที่เรียกมังกรก็ชี้ชัดว่าเจ้าของร่างนี้ไม่ใช่มนุษย์

วินเซนต์มองไปยังคนอื่นๆที่อยู่นอกประตูแต่มีท่าทางหวาดกลัวทุกครั้งที่วินเซนต์พูด

" ...ถึงจะเจอเรื่องแบบนั้นในโลก แต่มาอยู่ในร่างนี้มัน.."

วินเซนต์พึมพำกับตัวเองเบาๆ ชายตรงหน้าเขาดูเหมือนจะไม่สบอารมณ์แต่เก็บมันไว้ได้ดี ดูเหมือนชีวิตเขามันจะเริ่มสะเปะสะปะไปทุกที

" ข้ากำลังจะรายงานสิ่งที่เกิดขึ้นจาก... จากคำสั่งที่ผิดพลาดของท่าน "

ผมเงยหน้ามองชายตรงหน้าทันที ลำคอของเขาแสดงให้เห็นถึงการกลืนน้ำลายอึกใหญ่หลังพูดจบ คนอื่นๆนอกห้องที่มองมาก็เหมือนจะเริ่มแสดงความหวาดกลัวมากขึ้น

ดูเหมือนคนในที่นี้ส่วนใหญ่จะไม่ชอบเจ้าของร่างนี้ แต่เพราะเป็นมังกรเลยไม่กล้าจะหืออือ ยกเว้นแต่ชายตรงหน้า

ชายคนนั้นท่าทสงของเขาแปลกไป มองวินเซนต์ด้วยใบหน้าที่สงสัยอยู่เต็มไปหมด

" อธิบายมาทั้งหมด "

เหตุการณ์ถ้าให้เทียบกับมังงะแฟนตาซีต่างโลก คงไม่ต่างจากผู้กล้าที่ได้รับภารกิจคือการต่อสู้กับจอมมาร ในโลกแห่งนี้ถูกพลังความมืดที่เรียกว่า

ดาร์คไพร์ม

เขารุกรานจากสาวกบูชาเทพเจ้าองค์หนึ่งที่ถูกขับไล่ ดูจะมีการเล่นแร่แปรธาตุผสมผสานเวทย์มนต์เพื่อสร้างอุปกรณ์ทำลายล้างคล้ายระเบิดนิวเคลียร์ อาณาจักรมนุษย์ก็มีชายที่เปรียบเสมือความหวังกำลังปกป้องถูกเรียกว่า ปรมาจารย์ดาบ

อาณาจักรที่วินเซนต์เทอร์คนเดิมปกครองถูกเรียกว่าดินแดนที่สาปสูญก่อนจะถูกเผยให้เห็นเป็นครั้งแรกเมื่อ 20 ปีก่อน เขาจะคัดเลือกคนไปสังเวยให้กับพวกลัทธิแลกกับความปลอดภัยของเขาเองและการรุกรานของพวกสาวกเทพนอกรีตนั่น

แต่ก็มีการตอบโต้กันระหว่างดินแดนเหนือ-ใต้ วินเซนต์เทอร์คนเดิมก็ยังคงส่งทหาร ชาวบ้านตาดำๆไปปกป้อง

ผมได้รับข้อมูลคร่าวๆ สาวกเทพนอกรีตกลืนกินไปหลายอาณาจักร เหลือแค่อาณาจักรที่ผมกำลังยืนอยู่และจักรวรรดิของมนุษย์ที่ชื่อ ฟรีกก้า โดยมีมนุษย์ที่ถูกเรียกว่าปรมาจารย์ดาบชื่อ บิล อาศัยอยู่

" เรียกประชุมผู้นำทัพ "

เอล์ฟที่ได้รับคำสั่งมีสีหน้าแปลกและสงสัยมากกว่าเดิม แต่เขาก็ตอบรับมัน ก่อนจะเดินออกไปก็ไม่วายจะหันกลับมามองด้วยหางตาก็เห็นวินเซนต์ที่กำลังยืนคิดอยู่กับตัวเอง เขาจึงเลือกจะเดินออกไป

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***