ตอนที่ 1 ผ่าพันคอนี้คืออะไรกันแน่นะ?

"เอิ่ม... เกิดอะไรขึ้นที่นี้กันนะ?" ซันได้มองไปรอบๆ ตัว และเห็นสภาพ สถานที่ที่กำลังอยู่ในตอนนี้ ทุกอย่างพังไปหมด ของที่มรค่ามากมายได้ทุกทำลายละ ห้องเลป ได้ถูกทำลาย ทุกอย่างพังไปหมด ปลอกคอที่ซันใส่อยู่ก็ได้ หลุดออก

"ฉันเป็นอิสระแล้วเหรอ ตลอด 9ปีมานี้ ฉันอยู่ในห้องแลป นี้ มา9 ปีแล้วก็ไม่ได้ออกไปไหนเลย ฉันเป็นอิสระแล้ว!"

ซันได้ เอ่ยขึ้นมาพร้อมกับรอยยิ้มที่ดีใจ ในขนาดเดียวกันนั้นก็กระโดดโลดเต้นไปถั่ว แต่ไม่นานหลังจากนั้นก็ได้มีคนวิ่งมาแล้วดึงแขนของซันหนีออกจากที่นั้น

"มูน?...นายมาทำอะไรที่นี้ ฉันคิดว่านายอยู่ที่บ้านนายซะอีก" ซันได้ ถามคำถามนั้นกับมูน

ฉันมาช่วยนาย พ่อของฉันจะต้องรู้ข่าวนี้ไม่เร็วก็ช้า นายเล่นเอาซะ ที่ทำงานพ่อฉันพังเลย ต้องมีคนไปร้ายงานพ่อของฉันแน่ๆ อีกอย่างนะ เราเป็นเพื่อน กัน เราก็ต้องช่วยกันสิ นายเป็นคนแรกตั้งแต่เด็กๆ ที่รู้จักกับฉันมา เพราะงั้นฉันจะไม่มีวันปล่อยให้ เกิดอะไรขึ้นกับนายแน่" มูน พูดกับซันโดยที่ไม่หันกลับไปมองอีกฝ่าย ในขนาดเดียวกันก็วิ่งไปด้วย

"ฉัน.. งั้นเราจะอแกจากที่นี้ไปด้วยกันใช่ไหม?" ซันได้ถามมูนอย่างกังวลแล้ว เพราะเขาไม่อยากจะอยู่คนเดียว

"นายจะโอเค ฉันสามารถพานายไปได้แค่ นิดเดียวเท่านั้น มากกว่านั้นฉันคงไม่ไหว พ่อจองฉันจะต้องเดือดสุดๆ แน่ๆ ฉันไม่เข้าใจทำไหมพ่อของฉันต้องเป็นแบบนี้ เอิ่มม ไปทางไหนต่อ ออกทะเลรึ เข้าไปในป่า?"

"เข้าไปในป่าเถอะ ฉันไม่ค่อยชอบน้ำซะเท่าไหร่"

ทั้ง2 วิ่งจนมาถึงข้างนอก เป็นครั้งแรกในรอบ 9ปีที่ซันไม่ได้อแกมาข้างนอก เขาถูกทดลองและ โดนทำร้ายมานาน เขาต้องอยู่แบบโดดเดี่ยวแต่ยังดีที่มีมูนค่อย เป็นเพื่อนคุยให้บ้างครั้ง ทุกคนมองเขาเป็นตัวปราดแต่ไม่ใช่มูน

"นั้นไงพวกเขาอยู่นั้น!" เสียงคนทะโกนมาแต่ไกล นั้นคือ พวก บริกาดที่ทำงานให้กับพ่อของมูน พวกมันต้องมาจับซันแน่ๆ เมื่อมูลเห็นแบบนั้นเขาก็ได้ อุ้มซันในท่าเจ้าหญิงและ กางปีกออกมา เพราะจะเตรียมตัวบินหนี พวกบริกาด

พวกเขาหนีได้สำเร็จ พวกบริกาดไม่สามารถบินได้เหมือนมูน พวกเขาไม่มีความสามารถมากพอ

"มูน... เราก็ออกมาไกลแล้วนะ นายจะพาฉันลงได้ยัง ถึงพลังของฉันจะไม่ตื่นแต่ก็ ใช้ได้บ้างพลังนะ!" ซันได้กอดคอมูน ละมองลงไปข้างล่าง มันสูงมาก

"จนกว่าฉันจะแน่ใจว่าปลอดภัยแล้ว ฉันถึงจะ พานายลงไป" มูนตอบกลับฉันแบบไม่ได้คิดอะไรละบินต่อไป

"นายนิมัน-.... อ๊าก! ฉันอยากลงแล้ว!" ซันดินไปมา และโวกเวกโวยวาย

"ก็ได้ๆ นายนิจริงๆ เลยน้าไม่ได้อะไรที่อยากได้ก็โวยวาย" มูนพูดด้วยน้ำเสียงที่เหนื่อย

มูนบินลงไป เมื่อถึงพื้นมูนก็ว่างซันลงอย่างอ่อนโยน แม้มูนจะรู้ดีว่าซันมีทางของตัวเองละครอบครัวคงจะไม่ อนุญาตให้พวกเขาคบกันแต่เขาก็ไม่มีอะไรจะเสีย เขาต้องการจะบอกความในใจให้ซันรู้ แม้จะโดนตัดเพื่อนก็ตาม เขารู้แก่ใจว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่พวกเขาจะรักกันแต่ก็ไม่สามารถทำอะไรได้ เขาต้องการที่จะให้ซันเป็นของเขา แต่เขาก็ทำไม่ลงเพราะติดคำว่าเพื่อน

มูนมองซันอย่างเอ็นดูก่อนที่จะสวมกอด ละ พูดทำล่าสุดท้าย เขาไม่อยากจะเสียซันไปเลย ตลอด 9 ปีมานี้มันมีความหมายสำหรับมูนมาก เขาจะไม่มีวันลืมซันแน่นอน แต่ก็คงเป็นไปได้ยาก พ่อของเขาได้เลือกคู่หมั้นให้แล้ว เขาจะต้อง สืบทอดจิตตะการครอบครัว เขามองซันจากไป ช้า ก่อนที่เขาจะได้ เห็นแค่แพนหลังของซันที่เดินหายไปในป่าลึก เขารู้ว่าจะไม่มีวันได้เจอซันอีกแล้วแต่ก็ทำใจ มูนกางปีกออก และ บินกลับบ้าน

(ตัดมาที่ซัน)

"โหหห... นานแค่ไหนแล้วนะที่ไม่ได้ออกมาเจอโลกกว้างแบบนี้ รู้สึกดีจัง วันนี้อากาศดีมากๆ เลย" ซันได้เดินไป เรื่อยๆ จนเจอเข้ากับ หลุมขนาดใหญ่ ไม่ทันระวังเขาได้ตกลงไป

"ว๊ากกกกกกกกกก! -฿:฿+*!"!?#;:฿ ช่วยด้วย!" ซันเอามือมาปิดหน้า พร้อมๆ กันนั้นก็ตะโกนร้องเรียกถึงความช่วยเหลือ เมื่อซันถึงพื้นแล้วก็หน้าสักลงพื้น

"อ่ยยย เจ็บ¡--¡ ทำไหมถึงเจ็บจัง" ซันเอามือมาจับหน้าก่อนจะมองไปที่แผลของตัวเองที่มันรักษาในทันทีแต่ไม่ได้เร็วมากนัก

"เชี้ยอะไรวะเนี้ย! นี้แผลของฉันหายเร็วจังรึเป็นที่พลังของฉัน รึว่า! ฉันจะแข็งแกร่งแบบสุดๆ ไปเลย! เยี่ยม ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า! ฉันจะทำให้พวกมันรู้ว่าอย่ามายุ่งกับ แมวตัวนี้ ฉันนี้มันแข็งแกร่งจนไม่มีใครเทียบได้เลย!" ฉันได้ พูดกับตัวเองละหัวเราะอย่างดีใจที่ ตัวเองมีพลังรักษาทีเดียวแต่เขาก็ไม่รู้เลยว่าอะไรจะรอเขาอยู่

"... เอิ่มมฉัน...ตกลงมา... แล้วจะทำยังไงต่อ นี้ก็แม้งโคตรสูงเลย ไอเหี้- ฉันจะขึ้นไปยังไงละนิ เอาเถอะ //มองไปรอบๆ// อ่ะ... มีทางเดินเหรอ หื่ม- ลองเดินก็ไม่เสียหายถ้าเจออพไรแปลกๆ ก็แค่ใช้ไฟเผามันเลย" ซันได้มองไปในความมืดนั้นก่อนจะตัดสินใจเดินเข้าไปใน นั้น ในขนาดที่เขากำลังเดินก็มีภาพวาดมากมาย แม้เขาจะไม่รู้ว่ามันหมายความว่ายังไงก็ตามเขา เดินไปเรื่อยๆ จนเจอ ผ่าพันคออันหนึ่ง สีแดงยาว มันยาวได้ประมาณ 4 เมตร

"โหหหห แมงโคตรยาว555 นิกูจะเอาผ้าพันคอนี้ไปทำไรวะเนี้ยยยยย ยาวขนาดนี้ เอาไป บีนเขาได้สบายๆ เลยนะเนี้ย5555" ซันได้หัวเราะอย่างชอบใจ ก่อนที่จะหยิบมันขึ้นมาใส่ "แต่ก็เข้ากับฉันดีนะ~" ซันมองตัวเอง ก่อนที่จะ เดินออกมา เมื่อเขาได้ออกมาแล้วเรียบร้อย ก็ได้ยินเสียงอะไรบ้างอย่าง (ถ้ำถลม)

"หื่ม- อะไรนะ"//หันไปมอง

ซันได้หันไปมองแต่ก็ไม่เห็นอะไรเขาเลยเดินต่อไปเขาเดินต่อไปเรื่อยๆ โดยที่ไม่มีเบาหมายเจาเจอคนมากมายละได้ต่อสู่ กับคนมากมาย โลกของ stick man นั้น อันตรายมากละ มีกฎที่ต้องทำตาม นั้นก็คือ ผู้ที่แข็งแกร่งกว่ารอด และ ผู้ที่อ่อนแอ จะต้องตาย ทุกคนแม้แต่เด็กแรกเกิดรู้ ทุกคนนั้นถึงแม้จะแตกต่างสายพันธุ์กันแต่ก็ รู้กันดีว่า มีบ้างสายพันธุ์ที่มีอำนาจมาก และ หยิ่งเป็นอย่างมาก ใช่หนึ่งในนั้นก็คือ สายพันธุ์ของ มูน พวกเขาเป็นเจ้าอำนาจ ละขวบคุ้มเมืองที่ซันจากมา

"ตอนนี้ฉันอายุ13 แล้วสินะ หืม- นานเหมือนกันนะเนี้ย"

"นี้เด็กเปรตมาสู่กับฉันสักตั้งสิ!" ซันหันไปมองพร้อมกับเจอ เด็กคนหนึ่งที่อายุพอๆ กับเขา

"หื่ม- นายก็อายุพอๆ กันกับฉันนะจะมาเรียก กันแบบนี้เลยเหรอ นายเนี้ยไม่เตรียมตัวเอาซะเลยนะ55"

ซันได้ขำเล็กน้อยก่อนจะพูงเข้าไปต่อยอีกฝ่าย อีกฝ่ายก็กันหมัดนั้นได้ ซันได้ถอยห่างออกไป แล้วก็ปล่อยให้อีกฝ่าย เข้ามาจู่โจม ซันหลบหมัดของคู่ต่อสู้ก่อนจะจับแขนของอีกฝ่าย ละหันหลังให้อีกฝ่ายก่อนจะทุ่มลงกับพื้น ซันได้นั่งคร่อมร่างอีกฝ่ายก่อนจะ ต่อยไปที่ีหน้ารั่วๆ และไม่ให้อีกฝ่สยมีโอกาสได้ตั้งสติ อีกฝ่ายปากแตกเล็กน้อยและมีเลือดกำเดาไหล ใบหน้าของอีกฝ่าย เต็มไปด้วยเลือดแล้วตอนนี้ เมื่ออีกฝ่ายจับทางได้ก็พลังซันออกก่อนที่จะต่อยท้องซัน

ซันกระเด็นออกไป และ ก็พยายาม หยุดการเครือนไหว ของตัวเอง เมื่อ ยืนได้หยุดได้ ซันก็เกือบล่ม อีกฝ่ายไม่รอช้า พูงเข้ามา พร้อมกับต่อยหน้าซัน เลือดกำเดา สักอแกมาโดน ที่ใบหน้าละ ตัวอีก ฝ่าย อีกฝ่ายลงไปนอนดิ้นทุรนทุรายกับพื้น เพราะเลือดของวันเป็นลาวา

"โอ้ ดูเหมือนฉันจะชนะแล้วนะ หึๆ" ซันยิ้มเล็กน้อย และก่อนที่จะต่อยอีกฝ่ายอีกรอบ แต่อยู่ๆ พาผันคอก็ได้ ขาดออกแล้วเปลี่ยนสี สภาพมันเหมือนมือ ที่มีเส้นสีแดงเป็นการตัดเส้นและ ข้างในเส้นสีแดงเป็นสีดำ มันสามารถขวบคุ้มได้ด้วย! ซันลองขวบคุ้มมันดูแล้วก็ ลองยกตัวของอีกฝ่าย และโยนทิ้ง ตัวเองฝ่ายพูงไปไกล

"โอ้ ขนาดนั้นคงตายแล้วละมั่ง._." ซันมองดูอีกฝ่ายละมองด้วยสายตาที่ เวททนา

"ผ่าพันคอนี้คืออะไรกันแน่นะ ทางที่ดีฉันไม่ควรจะ ควบคุมมันเลยอะ"//ทำให้ผ้าพันคอเปลี่ยนสีเป็นสีเดิม//

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***