ตอนที่ 5 ความโชคดีในความโชคร้าย

หลังจากเย่เฉินอยู่ขั้นที่ห้าได้ทำล่าสัตว์อสูรระดับต่ำอย่างบ้าคลั่งเพื่อทำการเก็บแกนพลังงานของสัตว์อสูรไปขายเพื่อหาซื้อสมุนไพรไปรักษาท่านแม่ เวลาผ่านไปอีกสามชั่วยามบริเวณที่เย่เฉินอยู่นั้นไม่มีสัตว์อสูรอีกเพราะเย่เฉินทำการล่าพวกมันจนวิ่งหนีหายไปหมดเย่เฉินได้แต่ถอนหายใจออกมา

"เห้อ....ข้าคงล่าพวกมันเยอะไปสินะ"

ทันใดนั้นเองเย่เฉินสัมผัสได้ถึงจิตอาฆาตที่รุนแรงอย่างมากที่ด้านหลัง เย่เฉินใช้ท่าร่างหลบหลีกอย่างรวดเร็ว

ตรึ้มมมมมมมมมม!!เสียงดังสนั่น

เย่เฉินหันกลับไปมองถึงกับแข็งค้างเพราะเสียงดังมะกี้เป็นมังกรสีแดงขนาดใหญ่ฟาดกงเล็บลงมาเพื่อจะสังหารเย่เฉิน เย่เฉินทำหน้าตาจริงจัง บ่นในใจ มังกรระดับปฐพีแล้วทำไมมันมาอยู่แถวนี้ได้หรือที่สัตว์อสูรพวกนั้นวิ่งหนีไปไม่ใช่วิ่งหนีข้าแต่เป็นเจ้ามังกรนี่เย่เฉินแข็งค้างไป ทันใดนั้นมังกรได้ทำการโจมตีใส่เย่เฉินอีกครั้งเพื่อหวังจะสังหารเย่เฉิน แต่เย่เฉินไม่ได้อ่อนแอขนาดนั้นเย่เฉินใช้ท่าร่างที่รวดเร็วพุ่งไปที่ลำคอของมังกร กระบี่สีดำถูกชักออกจากฟัก หนึ่งดาบปิดชีวิต หลังจากเย่เฉินได้ฟันไปที่คอของมังกรนั้นเองเย่เฉินถึงตาแข็งค้างเพราะกระบี่ที่ฟันไปถึงกับแตกหักทันทีที่ฟันโดนเจ้ามังกรนั้นมังกรหันกับมาใช้กงเล็บฟาดไปที่เย่เฉินอย่างรุนแรง เย่เฉินกระเด็นอัดกระแทกต้นไม้อย่างแรง เย่เฉินกะอักเลือดออกมาทันที เย่เฉินรีบลุกขึ้นมาใช้ท่าร่างที่รวดเร็วตรงดิ่งไปทางใจกลางป่าอสูรทันทีมังกรแดงเห็นเช่นนั้นรีบบินตามอย่างรวดเร็วเย่เฉินได้ทำการหลบการโจมตีของมังกรแดงจนในที่สุดเย่เฉินก็ไม่มีที่ให้หลบหนีอีกต่อไปเบื้องหน้าของเขาคือเหวลึกที่ดูน่าหวาดกลัวส่วนด้านหลังคือมังกรแดงขนาดใหญ่

เย่เฉินหยุดอยู่ตรงหน้าผาสูงอยู่สักพักก่อนที่เขาจะหันไปมองมังกรแดงที่กำลังคลืบคลานเข้ามาราวกับเงาแห่งความตาย

"ถ้าข้าเลือกที่จะสู้กับมังกรแดงข้าได้ตายแน่ แต่ถ้าข้าโดดลงไปยังพอมีลุ้นที่จะมีชีวิตรอด"เย่เฉินคิดในใจก่อนที่เขาจะตัดสินใจโดดลงเหวลึกอย่างไม่ลังเล

เมื่อเย่เฉินได้ตัดสินใจและโดดลงไปยังเหวลึกแล้ว มังกรแดงก็คำรามอย่างบ้าคลั่งที่เห็นว่าเหยื่อของมันได้หลุดมือไปเป็นที่เรียบร้อย แต่มังกรแดงก็ทำอะไรไม่ได้ขนาดมังกรแดงที่บินได้ยังไม่กล้าที่จะลงไปในเหวลึกเลย

เย่เฉินสิ้นหวังสุด เขาก้มลงไปมองที่เหวลึกที่เขาตกลงไปมันช่างดำมืดสนิทไม่มีแสงไฟอะไรจะส่องลงมาถึงได้ แต่ดูเหมือนว่าโชคชะตายังจะเข้าข้างเย่เฉินอยู่บ้าง เมื่อในตอนที่เย่เฉินตกลงไปกลับมีกิ่งไม้เกี่ยวเย่เฉินไว้แต่กิ่งไม้ก็หักลงเย่เฉินได้ตกลงไปอีกครั้งแต่กิ่งไม้ช่วยชะลอความเร็วของเขาก่อนที่เย่เฉินจะตกลงไปในบ่อน้ำสีแดงสดขนาดใหญ่ เย่เฉินถึงกับสะดุ้งเฮือกบ่อสีแดงขนาดไหนเป็นเลือดสัตว์อสูรมีที่ธาตุหยินกับหยางสุดขั้วนั้นเองเย่เฉินถึงกับพึมพำออกมาโชคดีในความโชคร้ายสินะก่อนที่สติของเย่เฉินจะค่อยๆเลืองลางหมดสติลง

จนเวลาล่วงเลยไปไม่รู้ว่านานเท่าไหร่ ได้มีร่างของหญิงสาวเดินเข้ามาแต่ที่แปลกหญิงสาวผู้นี้นั้นร่างกายเลือนรางเป็นอย่างมาก

"ผ่านมาหลายล้านปีแล้วแต่พึ่งจะมีเจ้าหนุ่มนี้ตกลงมาเป็นคนแรก มันเป็นบุญวาสนาของเจ้าหนุ่มนี่หรือโชคชะตากันแน่นะ"หลังจากที่หญิงสาวได้ใช้พลังปราณสำรวจชายหนุ่มแล้วนางตกใจอย่างมาก พึมพำอยู่คนเดียวหยิงหยางมันคือหยิงหยางจริงๆ ร่างกายหยิงหยางเส้นลมปราณหยินหยาง นางสั่นสะท้านอย่างมาก ถึงว่าทำไมเจ้าหนุ่มนี่ตกลงมาที่บ่อสัตว์อสูรหยินหยางแล้วไม่ตาย

"งั้นข้าจะช่วยเจ้าหน่อยละกัน"นางขยับมือไปทางเย่เฉินได้มีพลังปราณอันแข็งแกร่งอย่างมากได้เข้าไปที่รูขุมขนทั้งหมดเพื่อเปิดมันเพื่อที่จะทำการดูดซับเลือดสัตว์อสูร ทันใดทันบ่อเลือดสีแดงขนาดใหญ่ได้เข้าไปในตัวของเย่เฉินอย่างบ้าคลั้งทำให้การบ่มเพาะของเย่เฉินเพิ่มอย่างรวดเร็วและเลือดสัตว์อสูรในบ่อค่อยๆแห้งเหือดอย่างรวดเร็วเช่นเดียวกับการบ่มเพาะ ทันใดนั้นได้เกิดเสียงสนั่นมาจากร่างกายของเย่เฉินถึงเจ็ดครั้งเจ็ดคราอย่างต่อเนื่องพร้อมกับการบ่มเพาะที่พุ่งขึ้นมาอย่างรวดเร็วจนหยุดอยู่ที่ขั้นก่อเกิดขั้นที่สอง เพิ่มขึ้นมาหกระดับรวดเดียว หญิงสาวได้ครุ่นคิดอะไรสักอย่างและได้ทำการตัดสินใจอะไรบ้างอย่างได้จึงทำการพุ่งเข้าในร่างของเย่เฉินทันที

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***