นักเรียนใหม่

-ค่ำในฤดูหนาว ช่วงเทศกาลปีใหม่ ผู้คนมากมายต่างเดินเที่ยว ไม่กับครอบครัว ก็คนที่รัก

แต่ก็มีคนที่เที่ยวคนเดียวให้เห็นเป็นบางคน รวมถึง

ผม ผมชื่อ โอนิ โอนิ โทกิ ผมมาเที่ยวเทศกาลตามลำพังโดยตลอด หลังจากออกจากปลดประจำการได้สามปี ผมก็ไม่ค่อยออกไปดูโลกภายนอกอีกเลย

ผมจะมักขังตัวเองและอยู่เงียบๆเพียงลำพัง จนกระทั่ง วันแห่งความสุขของผมมันได้หายไป นั้นเพราะ วันนี้ที่ผมไปเที่ยวเทศกาลครั้งแรกในรอบหลายปีที่เก็บตัว จนได้เผลอช่วยหญิงสาวที่สวมหน้ากากและหมวกมิดชิดมายืนดูดอกไม้ไฟ

ทว่าเธอจะสะดุดล้ม ผมจึงคว้าเธอไว้แต่ ไม่รู้ด้วยเหตุผลความเข้าใจผิดอะไร มีคนใส่ชุดสูทสีดำอยู่ๆวิ่งมาผลักผมออกจากผู้หญิงคนนั้นอย่างแรง โดยที่ข้างหลังผมนั้นคือบันใดสูง

และผมก็ร่วงลงไปโดยที่ไม่สามารถทรงตัวได้ โดยภาพก่อนที่ผมจะร่วงลงไปนั้นคือ หญิงสาวที่เอื้อมเหมือนจะคว้าผมไว้ แต่มันสายไปแล้ว

ท่ามกลางเสียงระเบิดของดอกไม้ไฟที่สวยงาม ที่ขั้นสุดท้ายของบันใดมีเพียงคราบเลือดที่หยดเป็นทางก่อนที่จะหายไปในป่าและหยุดลงที่แม่น้ำแห่งหนึ่ง

ผมเดินตัวเปียกโชกกลับมาที่ห้องพัก ด้วยสภาพหัวแตก มีแผลจากการกระแทกและคมของกิ่งไม้ จนเกิดแผลมากมาย

และทันทีที่ถึงห้องผมก็เกิดอาการปวดหัวรุนแรงก่อนจะหมดสติในห้องน้ำในสภาพที่พื้นชุ่มไปด้วยเลือด

ตลอดเวลาที่ผ่านมามันช่างเจ็บปวด ผมต้องฝืนอดทน เพราะอาการข้างเคียง ร่างกายจึงอ่อนแอเป็อย่างมาก และมักอาเจียนเป็นเลือด กำเดาไหลไม่หยุดเป็นประจำ หากผมหัวใจเต้น อาการเหล่านี้จะแสดง ทำให้ผมเจ็บปวดอย่างมาก

เช้าวันต่อมา ผมตื่นได้สติในสภาพที่เสื้อและพื้นรอบมีแต่คราบเลือด

เพราะมีเวลาไม่มากผมจึงถอดเสื้อนั้นและทิ้งลงถังขยะในห้องและรีบอาบน้ำแต่งตัวในสภาพที่มีแผลเต็มตัว เพราะเป็นวันเปิดภาคเรียน ผมจึงสายไม่ได้

ผมจึงรีบแปะพลาสเตอร์ ตามแผลที่เสื้อผ้าไม่สามารถปกปิดได้ และสวมเสื้อแขนยาวทับอีกเพื่อปิดรอยแผล

เพราะวันเปิดภาคเรียนแรก ผมจึงรีบไปโรงเรียน ไม่ใช่เพราะอะไรมากมาย แต่ผมกำลังสาย ถึงผมจะใช้พลังกายมากไม่ได้แต่หากฝืนเอาก็ไม่น่าจะเป็นไร

และผมก็มาถึงโรงเรียนทันเวลาก่อนจะรีบไปล้างหน้าที่ห้องน้ำเพื่อให้เลือดไม่ไหล แต่ถึงแม้จะทำได้ทว่าอาการปวดหัวก็ยังอยู่

แม้จะปวดมากเหมือนมีนจะระเบิดแต่ผมก็ยังพอทนไหว แต่อาจารย์จะพูดอีกนานไหมเนี้ย

- ขอจบการปฐมนิเทศเพียงเท่านี้ให้ทุกคนแยกย้ายเข้าชั้นเรียนได้ (อาจารย์กล่าว)

จนซักที ในที่สุดผมก็ได้นั่งพักซักหน่อย ระหว่างเดินเข้าห้อง หางตาเหลือบไปเห็นรถสีดำมาจอดอยู่ข้างล่าง ไม่รู้ด้วยว่าเหตุอะไรแต่ผมรู้สึกไม่ถูกชะตาด้วยสุดๆ

-หลังจากทุกคนเข้าห้อง

เอาละนักเรียน วันนี้จะมีนักเรียนใหม่ย้ายเข้ามานะ เธอย้ายมาจากโรงเรียนต่างประเทศ (อาจารย์กล่าว)

-สวัสดีทุกคนฉันชื่อ ยูกิ ชิโนริ ย้ายมาจากต่างประเทศได้สองเดือนกว่า ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยค่ะ (ยูกิกล่าว)

เอาจริงดิ ทำไมทุกคนต่างเงียบกันละ หลังจากที่ผมสงสัยว่าทำทุกคนต่างเงียบ คุณ ยูกิ เธอเป็นผู้หญิง ผมสีฟ้าอ่อน ตาสีสีฟ้าราวกับท้องฟ้า ผิวขาวผมชมพู ตัวเล็ก หุ่นสมส่วน และกำลังกวาดตาหาที่ว่างก่อนจะเดินมาโต๊ะข้างหลังผม

ซึ่ง ทุกสายตาก็จ้องไปที่โต๊ะคนที่นั้งข้างๆเธอ โชคดีที่เธอนั้งหลังผมผมจึงไม่ตกเป็นเป้าสายตา ......

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***