สงสัยจะตาฝาด

"อืม..น่าเบื่อชะมัด"เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นกลางห้องประชุม"เอ่อ...งั้นวันนี้จบการประชุมเพียงเท่านี้ก่อนดีไหมคะท่านประธาน"หญิงสาวเอ่ยขึ้นถามเจ้านายของตน "อืม"ชายหนุ่มร่างสูงลุกขึ้นแล้วเดินออกจากห้องประชุม "ครั้งนี้ก็อีกแล้วงั้นหรอ?"เสียงปริศนาเอ่ยขึ้น "มาได้ไง..ไม่สิมาตั้งแต่เมื่อไหร่คุณคู่หมั้น"ชายหนุ่มถามหญิงสาวที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ในห้องทำงานของตน "ก็นั่งเครื่องบิน..แล้วก็มารอนานแล้วด้วย"หญิงสาวตอบกลับอีกฝ่าย "อืม"ชายหนุ่มตอบกลับไปสั้นๆและไม่ได้พูดอะไร "ลิ่วหยาง! นายคิดว่าฉันอยากจะหมั้นกับนายมากรึไงผู้ชายที่ทำตัวสนุกไปวันๆกับผู้หญิงไม่เลือก นอนกับใครก็ได้นายคิดว่าฉันชอบผู้ชายเลวๆแบบนี้รึไง!!ถ้าป๊าไม่ให้ฉันกลับมาทำธุระฉันคงไม่คิดจะมาเหยียบที่นี่ด้วยซ้ำ"หญิงสาวลุกขึ้นยืนพร้อมกับท่าทางที่ไม่พอใจ "งั้นก็ไปถอนหมั้นสิ..แล้วเธอคิดว่าฉันอยากจะหมั้นกับผู้หญิงอย่างเธองั้นหรออี้เหยา?"ลิ่วหยางยืนมองคู่หมั้นของตน "ผู้หญิงแบบฉันมันทำไม!"อี้เหยาถามขึ้นเสียงดัง "ก็แค่..น่ารำคาญ"หลังจากพูดจบเขาก็เดินออกจากห้องไป "ไอ้เฮงซวย!ผู้ชายบ้าอะไรวะเนี่ย น่าขยะแขยง ให้แต่งงานกับผู้ชายแบบนี้ขอตายดีกว่าไม่รู้ติดโรครึยัง"อี้เหยาพูดกับตัวเองก่อนจะออกจากห้องไป

@ ห้างแห่งหนึ่งในกรุงปักกิ่ง

"ลิ่วหยาง~มีกระเป๋าออกมาใหม่ด้วยแหละ..ซื้อให้ฉันหน่อยน้าา"เสียงของหญิงสาวคนหนึ่งเอ่ยขึ้นพูดและทำท่าออดอ้อนไปพร้อมๆกัน "กระเป๋าอีกแล้ว?ครั้งที่แล้วฉันก็ซื้อให้เธอไปแล้วนี่"ลิ่วหยางพูดขึ้นมาอย่างไม่สบอารมณ์เล็กน้อย "ก็นี่มันออกใหม่นี่!แล้วก็มันคนละแบรนด์กันอีกอย่างใบนั้นก็เก่าสำหรับฉันก็เลยให้เพื่อนไปแล้ว" "เธอมันน่ารำคาญ"ลิ่วหยางพูดพร้อมกับถอนหายใจและมองไปที่ร้านของเล่นเด็ก "น่ารำคาญแต่นายก็ไม่ทิ้งฉันซักทีเพราะฉันคล้ายรักแรกของนา--"หญิงสาวหยุดชะงักพร้อมกับมองหาชายหนุ่มที่ตนเองเพิ่งจะพูดกับเขา "อ่า..คงตาฝาดจะเป็นยัยคนใจร้ายได้ไง ตลอด6ปีที่ผ่านมาหลังจากวันนั้นก็ไม่เห็นเธอเลยด้วยซ้ำ

@ร้านของเล่น

"เทียนจิน~ดูอันนี้ๆ ลูกแก้วกาแล็คซี่..ชอบมั้ยๆ"เสียงของเป้ยเป้ยเอ่ยถาม "ว้าว!พี่เป้ยเป้ยอันนี้พี่เอามาจากไหนมันยังมีอีกรึเปล่า"เทียนจินเอ่ยถามพร้อมกับทำท่าทางตื่นเต้น "น่าจะหมดไปแล้วพี่เห็นมีแค่อันเดียวเอง"เป้ยเป้ยตอบลูกพี่ลูกน้องของตน "น่าเสียดายจัง..มันสวยมากเลย"เทียนจินพูดไปด้วยพร้อมทำท่าทางที่เศร้า "ไม่เป็นไรๆพี่ไปถามให้เองว่าจะมีเข้ามาใหม่อีกเมื่อไหร่เทียนจินอยากได้แบบดวงจันทร์และดาวใช่มั้ยย"เป้ยเป้ยพูดปลอบใจ "อื้ม!เทียนจินชอบดวงจันทร์และดวงดาวมากๆแต่แบบนี้ก็ไม่เลวเลย..ดูเหมือนเขา"เทียนจินพูดเสียงเบาๆในตอนท้าย "อะไรนะ?เมื่อกี้พี่ไม่ได้ยิน..อ๋อพี่ถามแล้วนะเขาบอกว่าไม่มีนำเข้ามาอีกแล้วล่ะต้องรอผลิตใหม่อีกทีก็น่าจะ2-3ปี เพราะบริษัทนี้เขาไม่ค่อยเน้นอะไรแบบนี้"เป้ยเป้ยจ่ายเงินพร้อมพาคนเป็นน้องออกจากร้าน

สวัสดีฉันชื่อเทียนจินใช่ค่ะอย่างที่ทุกคนรู้ฉันชอบดวงจันทร์และดวงดาวมากที่สุดเลยล่ะแต่ก็ใช่ว่าลูกแก้วกาแลคซี่อันนี้จะไม่ดูดีมันดูดีมากจนรู้สึกว่ามันคงไม่เหมาะที่จะอยู่กับฉันเลย..แต่ที่เอามันมาก็เพราะคนที่ฉันชอบเขาชอบกาแลคซี่มากๆ ถึงแม้ฉันจะปฎิเสธเขาไปเพราะตอนนั้นต้องทำการผ่าตัดและไม่รู้จะได้กลับเมื่อไหร่ก็ตามหมอพบว่าฉันเป็นเนื้องอกจึงต้องทำการผ่าตัดที่จริงผ่าตัดที่นี่ก็ได้ แต่ปะป๊าของฉันเป็นห่วงฉันและอยากคอยดูแลฉันในตอนที่ฉันผ่าตัด..ถึงแม้จะรู้สึกผิดมากๆแต่ก็ดีแล้วล่ะตอนนี้เขาคงจะแต่งงานหรือมีลูกที่น่ารักแล้วแน่นอนแต่ถึงอย่างไรฉันก็อยากมอบของขวัญอันนี้ให้เขาเพราะมันเหมาะกับเขามาก แต่ก็ไม่รู้ว่าจะได้เจอกันหรือเปล่าเพราะฉันไม่รู้เกี่ยวกับเขาเลยหลังจากไปรักษาตัวที่ต่างประเทศ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***