พิชิตใจนายเพลย์บอย
นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกของนักเขียน หากมีข้อผิดพลาดประการใด ขออภัยด้วยนะคะ สามารถติชมเพื่อให้นักเขียนได้รับรู้ถึงผลงานของตัวเองได้เสมอนะคะ(รบกวนช่วยสุภาพทีนะคะ อิอิ^^)
@มหาวิทยาลัยปักกิ่ง
"ลิ่วหยาง!"เสียงของหญิงสาวตะโกนเรียกชื่อหนึ่งจากที่ไหนสักแห่ง "เทียนจิน..เธออยู่ไหน!?"เสียงของชายหนุ่มที่ดูเหมือนจะเป็นเจ้าของชื่อที่หญิงสาวเรียกตะโกนออกมาเสียงดัง "อยู่นี่ๆ..โทษทีนะลิ่วหยางคนเยอะมากเลย"เสียงของหญิงสาวเอ่ยขึ้นจากด้านหลัง "ไม่เป็นไรหรอก..ฉันไม่ได้โกรธง่ายในเรื่องเล็กน้อยแบบนี้ซะหน่อยไม่จำเป็นต้องขอโทษ"ชายหนุ่มยักไหล่อย่างกวนๆ "อ่ะจ้าา เชื่อจ่ะเชื่อ..ไปที่ประจำของเรากันเถอะวันนี้ฉันเตรียมของกินมาเยอะมากแล้วก็มีของขวัญจะให้นายด้วยนะ"เทียนจินพูดขึ้นพร้อมกับจูงมือเพื่อนสนิทของตนไปที่ไหนสักแห่ง "อ่า..ของขวัญ?"ลิ่วหยางไม่ได้ถามอะไรมากเดินตามหญิงสาวพร้อมกับยกยิ้มขึ้นมาเล็กน้อย "ฮู่วว...ไม่ชอบเลยจริงๆตรงที่มีคนเยอะ โชคดีที่ตรงนี้คนรู้จักน้อยดูเหมือนจะมีแค่พวกเรา"เทียนจินพูดไปปาดเหงื่อไปด้วย "ฮ่าฮ่าฮ่าฉันรู้ว่าเธอไม่ชอบตรงที่มีคนเยอะฉันเลยไล่ทุกคนไม่ให้มาที่ตรงนี้เองแหละ"ลิ่วหยางพูดอย่างภูมิใจ "แหวะ..ใครเชื่อก็บ้าแล้ว~" เทียนจินหยิบกล่องขนาดปานกลางขึ้นมาพร้อมกับเปิดกล่องเพื่อเอาอาหารวางบนโต๊ะ "วันนี้วันพิเศษอะไร ทำไมถึงมีแต่ของน่ากินเต็มไปหมด"ลิ่วหยางหยิบกล่องที่ใส่เกี๊ยวกุ้งขึ้นมา "ฉลองวันเกิดนายไง" เทียนจินถือเค้กพร้อมกับจุดเทียนให้เพื่อนของตน "อาา..แต่วันเกิดฉันเดือนหน้าเลยนะ"ลิ่วหยางทำหน้างุนงง "ฉันรู้ แต่ว่าล่วงหน้าไงล่ะฉันอยากให้นายก่อนใครแล้วก็หวังว่านายจะชอบของขวัญที่ฉันเตรียมให้" เทียนจินถือกล่องของขวัญขนาดปานกลางขึ้นมาแล้วยื่นให้กับชายหนุ่มที่อยู่ตรงข้างหน้าเธอ "เอ่อ...ขอบคุณนะ ฉันเปิดดูได้เลยรึเปล่า?" ลิ่วหยางทำท่าทางตื่นเต้น "ยังไม่ได้!! รอกลับบ้านไปค่อยเปิดสิ!"เทียนจินตีมืออีกฝ่าย "โอ๊ยยยย...เจ็บๆๆไม่เปิดแล้วก็ได้" ชายหนุ่มยกยิ้มขึ้นมาก่อนที่จะจ้องมองกล่องของขวัญพร้อมสลับกับมองใบหน้าของหญิงสาวที่มอบของขวัญให้เขา
สวัสดีครับผมชื่อลิ่วหยางเราสองคนเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็กแล้วล่ะครับ เธอมีชื่อว่าเทียนจินถึงแม้ว่าบ้านพวกเราจะไม่ได้ใกล้กันแต่พวกเราก็เจอกันทุกวันเพราะไม่ว่าจะโรงเรียนอนุบาล ประถม มัธยม รวมถึงมหาวิทยาลัยพวกเราก็เรียนที่เดียวกันเสมอ มันทำให้พวกเราตัวติดกันมากๆเลยล่ะครับ เธอเป็นผู้หญิงตัวเล็กน่ารักถึงแม้แก้มของเธอจะยืดได้เยอะก็ตาม..พูดแล้วรู้สึกเขินแต่เขาคือคนที่ผมชอบมานานแล้ว ดูเหมือนเขาก็จะชอบผมเหมือนกันในเมื่อเขาทำแบบนี้ให้ผม..ผมก็อยากจะพูดความในใจออกไปตรงๆเลยว่าผมชอบเธอ ผมมั่นใจว่าเธอเองก็ชอบผมเช่นกันเพราะชายหญิงใช้เวลาร่วมกันทุกวันจะเกิดเป็นความรักแน่นอ-- ซะที่ไหนล่ะความรักมันไม่มีจริงหรอก มันห่วยแตกที่สุด........
\=หากมีข้อผิดพลาดประการใดหรือใช้คำที่ไม่ถูกต้องกราบขออภัยด้วยนะคะ🙏\=
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments