ครั้งที่3

เช้ารุ่งขึ้นของอีกวัน

โรงอาหารวิศวะ

"นี่ ไอ้ฟิมล์ มึงบอกพวกกูมาเลยนะ" ธีร์เอ่ยขึ้น

"บอกไรวะ"

"ก็เมื่อเช้าไง ที่มึงมากับไอ้เด็กฟิว มึงมากับมันได้ไง"

"เรื่องไรกูต้องบอก"

"จะไม่บอกใช่ป่ะ"

"ใช่ ทำไม มึงจะทำไรกู"

"ไอ้เตอร์ ไอ้เมฆล็อคไอ้ฟิมล์" ธีร์สั่งเพื่อนทั้งสองให้ล็อคฟิมล์ โดยที่เพื่อนก็ทำตามอย่างไว

"ไอ้สัส พวกมึงสองคนปล่อยกูดิ๊" ฟิมล์ที่โดนเพื่อนล็อคก็ดิ้นแล้วด่าเพื่อนเขา

"มึงบอกมาซะดีๆ" ธีร์จ้องหน้าเพื่อนของตน

"เออๆ กูยอมแล้ว มึงสองตัวปล่อยกูก่อนดิ๊" 

"บอกตั้งแต่แรกก็ไม่โดนล็อคละ" เมฆพูดขึ้น

"รถกูเสียไอ้เด็กฟิวมันก็เลยไปรับกูมาด้วย เพราะเมื่อวานมันเป็นคนเจอกูตอนรถกูเสีย แล้วก็เป็นคนไปส่งกูเมื่อวาน เรื่องก็มีแค่นี้แหละ"

''อ่ออออ" ทั้งสามคนอ่อขึ้นมาพร้อมกัน"

"แค่เล่าก็จบละสาส พวกกูไม่ล้อหรอก" ธีร์บอกเพื่อนที่ตอนนี้หน้าแดง

"เออ พวกมึงแม่ขี้เสือก"

21:45 น.

ร้านเหล้า

"เห้ย! พวกมึงรุมมัน" เสียงของผู้ชายคนหนึ่งเอ่ยสั่งคนของตัวเอง

"แม่ง แน่จริงมึงก็อย่าหมาหมู่ดิวะ" เสียงของธีร์เอ่ยขึ้นเมื่อเห็นคนทั้ง4คนยืนล้อมตัวเขาอยู่

"โทษทีว่ะ กูชอบแบบนี้ จัดการมัน"

ทั้ง4คนที่ได้ยินอย่างนั้นก็รุมต่อยธีร์ที่ตอนนี้เขาไม่มีทางสู้ทั้ง4คนนี้เลย แต่แล้วก็มีเสียงนึงดังขึ้น

"ตำรวจมาๆ มีคนโดนต่อยตรงนี้ครับคุณตำรวจ"

"เชี่ย ตำรวจมา ถอยเว้ย ฝากไว้ก่อนเถอะมึง" เสียงคนที่สั่งทั้ง4คนดังขึ้นอีกครั้ง เสียงนั้นคือเสียงของคู่อริของธีร์นั้นก็คือต้น ทั้ง5คนรีบวิ่งหนีไป

"พี่ครับเป็นอะไรไหมครับ"

" ไม่เป็นไรครับ เจ็บแผลนิดหน่อย"

"ค่อยๆลุกนะครับ" ชายที่มาช่วยีร์พยุงตัวธีร์ขึ้น

"ขอบคุณครับ"ธีร์เงยหน้าขึ้นมองคนตรงหน้า 

"อ้าว น้องเองหรอ" คนนั้นที่ผมเห็นก็คือนาวาครับ ถ้าไม่ได้เขาผมคงแย่แน่ๆ

"ครับผมเอง"

"พี่ขอบคุณมากนะ"

"ไม่เป็นไรครับ ว่าแต่พี่ชื่ออะไรหรอครับ"

"พี่ชื่อธีร์ น้องล่ะ" ผมต้องแกล้งทำเป็นถามเชื่อน้องเขาทั้งๆที่ผมเองรู้ชื่อน้องเขาอยู่แล้ว

"ผมนาวานะครับ เรียกวาก็ได้ครับ"

"ครับน้องวา" 

อ่า ใหตายสิ ทำไมพี่เขาเรียกผมแบบนี้แล้วผมรู้สึกหน้าร้อนๆแบบนี้นะ

"หน้าแดงเป็นไรรึป่าว" ผมถามน้องเขาที่ตอนนี้หน้าแดงอยู่ หรือน้องเขาเขินผม 

"ป..ป่าวครับ เอ้อพี่ไปทำแผลก่อนมั้ยเดี๋ยวผมทำให้"

"ได้ครับ แต่เราจะไปทำไหนหรอ แถวนี้ไม่น่าจะมีที่ให้ทำแผลนะ"

"มีสิครับ"

"หื้อ ที่ไหนหรอ"

"ห้องผมครับ" ผมพูดแล้วส่งยิ้มให้พี่เขา

นี่น้องชวนผมขึ้นห้องหรอเนี่ย

"ห้องวาอยู่แถวนี้หรอ"

"ไม่ใช่ครับ แต่ว่าไม่ไกลจากที่นี่เท่าไหร่ครับ"

"งั้นไปรถพี่นะ"

"ได้ครับ เพื่อนผมเองก็กลับหมดแล้ว"

ห้องนาวา

"เดี๋ยวพี่นั่งรอผมตรงนี้ก่อนนะครับ"

"ครับ" ตอนนี้ผมก็อยู่ห้องน้องแล้วครับดูสะอาดมาก ถึงไม่ได้ใหญ่มากแต่ก็ถือว่ากว้างใช้ได้ลยครับ ของทุกอย่างดูจัดเป็นระเบียบ แต่ผมสะดุดตากับรูปที่ตั้งอยู่บนโต๊ะ ผมจึงตัดสินใจเดินไปดู เป็นรูปของนาวากับผู้ชายคนนึงในรูปเขาดูสนิทกันมาก

"มาแล้วครับ พี่ทำอะไรหรอ"

"ป่าวครับ พี่แค่ลุกมาดูรูปเฉยๆวาคงไม่ว่าอะไรใช่ไหมครับ"

"ผมจะไปว่าอะไรพี่ล่ะครับ พี่แค่ดูรูปเอง มาครับเดี๋ยวผมทำแผลให้ มานั่งครับ"

"ทำเบาๆนะครับ"

"ค้าบ พี่หันหน้ามาหาผมก่อน" ผมก็เริ่มทำแผลให้กับพี่เขาอย่างเบามือเพราะกลัวพี่เขาจะเจ็บ

"พี่ธีร์ ผมถามได้ไหมพวกเขาเป็นใครหรอครับ"

"พวกคนเมื่อกี้หน่ะหรอ"

"ครับ แต่ถ้าบอกไม่ได้ก็ไม่เป็นไรนะครับ" 

"บอกได้ครับ ไม่ได้เป็นความลับอะไร ไอ้คนที่ยืนอยู่มันชื่อต้น เป็นคู่อริของพี่ตั้งแต่มัธยมแล้ว"

"พี่มีเรื่องกันบ่อยหรอ"

"ไม่หรอก พี่ไม่ค่อยอยากมีเรื่องกับมันสักเท่าไหร่ มีแต่มันที่จ้องจะหาแต่เรื่อง"

"เขาเป็นคนไม่ดีหรอครับ"

"ไม่เชิงหรอก มันแค่เรียกร้องความสนใจ"

"อ่อครับ เสร็จแล้วครับพี่"

"ขอบคุณนะ"

"ครับ ไม่เป็นไรเลยครับ" ผมยิ้มให้พี่เขา

"นี่ก็ดึกมากแล้วพี่ขอตัวกลับก่อนนะ"

"เดี๋ยก่อนครับ"

"หื้ม"

"เอ่อ..มันก็ดึกมากๆแล้วพี่นอนนี่ก็ได้นะครับ ถ้าพี่ไม่รังเกียจ"

"ได้หรอ พี่ไม่รังเกียจหรอก"

"ได้สิครับ แต่ว่าห้องผมเล็กไปหน่อย"

"พี่ว่าไม่เล็กนะครับ ดูกว้างออก"

"งั้นพี่ขอลงไปเอาเสื้อผ้าที่รถก่อนนะครับ"

"พี่พกเสื้อผ้าไว้ที่รถด้วยหรอ"

"ครับ เผื่อจำเป็น เเบบตอนนี้ไง"

"โอเคครับ งั้นผมไปอาบน้ำก่อนนะครับ แล้วพี่ค่อยอาบ"

"โอเค" หลังจากที่ผมคุยกับน้องเสร็จผมก็คงมาที่รถ ต้องขอบคุณไอ้ต้นเลยนะครับที่ทำให้ผมได้มานอนห้องน้อง 

พี่เขาลงไปเอาเสื้อผ้าผมก็อาบน้ำไปก่อนครับเพื่อที่พี่เขามาจะได้ไม่ต้องรอ จะได้อาบน้ำได้เลย

"ผมอาบเสร็จแล้ว พี่ไปอาบเถอะครับดึกมากแล้ว"

"ครับ" โห หอมมากเลยครับน้องอาบน้ำกับอะไรเนี่ยทำไมห้องน้ำถึงหอมแบบนี้เนี่ย แล้วตัวน้องจะหอมขนาดไหน

หลังจากนั้นธีร์ก็อาบน้ำเสร็จ

"แล้วจะให้พี่นอนไหนหรอ"

"ก็นอนกับผมบนเตียงเนี่ยแหละครับ"

"บนเตียงกับวา" ผมถามซ้ำให้แน่ใจว่าผมไม่ได้ฟังผิด

"ครับ พี่ไม่อยากนอนหรอครับ"

"ไม่ใช่ๆ"

"งั้นก็ขึ้นมานอนครับดึกแล้ว"

หลังจากนั้นทั้งสองก็นอนอยู่บนเตียง

"วาหลับยัง"

"ยังครับ พี่นอนไม่หลับหรอ"

"อื้อ พี่ขอกอดวาได้ไหมครับ"

"ถ้ากอดผมพี่จะหลับหรอครับ"

"ก็ต้องลองดู พี่กอดวาได้ไหม"

"ก็ได้ครับ" วาพูดจบก็หันหน้ามาหาธีร์ แล้วธีร์ก็ดึงเอว วามากอด ทำให้ตอนนี้ทั้งสองหน้าใกล้กันมาก

"นอนเถอะวา แค่พี่ได้กอดเดี๋ยวพี่ก็หลับแล้ว ตาวาดูจะปิดแล้ว"

"อื้อออ" วาตอบแค่นั้นแล้วก็หลับลง

ผมไม่อยากจะเชื่อกับเหตุการณ์ตรงหน้าผมตอนนี้ใจผมมันเต้นไม่เป็นจังหวะแล้วครับ ตัวน้องหอมมาก มันยิ่งทำให้ผมนอนไม่หลับครับ เพราะหอมจนหน้าจุ๊บ แต่สุดท้ายแล้วผมก็อดใจไม่ไหวจริงๆ ผมจุ๊บลงไปที่หน้าผากของน้อง แล้วกระชับกอด คืนนี้ผมคงฝันดีแน่ๆ

แหนะๆพระเอกเราแอบจุ๊บนายเอกเราได้ยังไงเนี่ยย แล้วเรื่องราวต่อจาดนี้จะเป็นยังไงต่อรอติดตามอ่านได้เลยค่ะ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***