อีกครั้ง

  ตอนนี้ผมเห็นข้อความที่ส่งเข้ามาผมอยากจะไปต่อยมันมากเลยครับแต่ผมยังทำไม่ได้ ตอนนี้ได้แต่นั่งกำหมัดตัวเอง

ติ้ง! เสียงข้อความดังขึ้นอีกครั้ง ผมเลือกที่จะไม่เปิดเข้าไปในข้อความนั้น แล้วปิดเสียงโทรศัพท์ทันที เพราะผมรู้ว่าไอ้ต้นคู่อริของผมมันต้องการปั่นหัวผม ผมจะไม่ลงไปเล่นในเกมของมันเด็ดขาด

"ไอ้ต้น มึงมันก็แค่หมาตัวนึงที่เจ้าของเขาไม่สนใจ" ผมพูดพร้อมกับมองไปที่โทรศัพท์

หน้าหอของนาวา

"ขอบคุณมากนะมึงที่มาส่ง" นาวาพูดพร้อมกับเปิดประตูรถ

"ไม่เป็นไรกูบอกแล้วว่ากูเต็มใจ"

"มึงก็ขับรถกลับดีๆนะฟิว"

"เออ กูเก่งอยู่แล้วไม่ต้องห่วงกูครับ" ฟิวพูดปนขำ

"งั้นเจอกันพรุ่งนี้นะมึง ถึงแล้วก็ทักมาบอกกูหน่อยนะ"

"เออๆเจอกันพรุ่งนี้" 

หลังจากที่ฟิวตอบนาวาแล้วฟิวก็ขับรถออกไป ส่วนนาวาก็ยืนดูรถของเพื่อนตัวเองเคลื่อนตัวออกไปจนลับสายตาแล้วเขาเองก็เดินเข้าตึกไป

ทางฝั่งของฟิว 

"เห้อถึงสักที ก็ไม่ได้ไกลกันมากนี่หว่า"

"ลืมทักหาไอวาเลย"

ห้องนาวา

ติ้ง! เสียงข้อความดังขึ้น นาวาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดดู

กาฟิว:(กูถึงงแล้วนะ) ข้อความของฟิวเด้งขึ้น

นาา:(OK)

ห้องนอนฟิว

ติ้ง! เสียงข้อความ ฟิวหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดดู 

"สัสตอบกูแค่นี้อะนะ" ฟิวส่ายหัวให้กับเพื่อนของเขาที่ตอบข้อความกลับมา

20:35 น.

ร้านเหล้า{บิสกิต บาร์}

"น้องครับ ขอเหล้าเพิ่มหน่อย" ฟิวยกมือขึ้นพร้อมกับพูดเพื่อให้พนักงานรู้

"รอสักครู่นะคะ"

"เหล้าได้แล้วค่ะ รับอะไรเพิ่มไหมมคะ"

"ไม่แล้วครับ ขอบคุณครับ"

และในเวลาเดียวกันฟิมล์ก็เดินเข้ามาในร้านและเขาก็ได้เห็นเด็กหนุ่มคนนึงนั่งดื่มเหล้าอยู่ คนนั้นก็คือฟิว เขาเลยเลือกที่จะนั่งโต๊ะใกล้ๆฟิวเพื่อที่จะได้เห็นฟิวได้ชัด

"ไม่คิดว่าจะได้เจอกันที่นี่" ฟิมล์พูดพร้อมกับนั่งมองฟิวที่ตอนนี้กำลังเพลิดเพลินกับการดื่มเหล้าอยู่

"ลูกค้ารับอะไรดีคะ" พนักงานเดินเข้ามาถามฟิมล์

"ผมขอเป็นเหล้าสองขวดครับ"

"ค่ะ รอสักครู่นะคะ"

ผมพยักหน้าตอบพนักงาน ตอนนี้ผมไม่สนใจอะไรทั้งนั้น ตอนนี้ผมสนใจก็แค่เด็กหนุ่มที่นั่งดื่มเหล้าอยู่ตอนนี้ ไม่คิดว่าจะกินเก่งขนานี้นะเนี่ย ผมพูดแล้วส่ายหัวเบาๆเพราะเอ็นดูเด็กหนุ่ม

"เหล้าได้แล้วค่ะ"

"ขอบคุณครับ"

"น้องครับ"

"คะ ต้องการอะไรเพิ่มหรือเปล่าคะ"

"เปล่าครับ คือผมอยากรู้ว่าผู้ชายคนนั้นมานานรึยังครับ" ผมพูดพร้อมกับชี้ไปทางเด็กคนนั้น

"อ้อ คุณลูกค้าโต๊ะนั้นมานั่งสักพักแล้วค่ะ"

"ขอบคุณครับ"

"ถ้าไม่มีอะไรแล้วดิฉันขอตัวก่อนนะคะ"

"ครับ"

"เอ่อ.. ขอโทษนะครับมาคนเดียวหรอครับ"ชายคนนึงเดินเข้ามาหาฟิวเเละทักทายเขา

"ครับ มาคนเดียว มีอะไรรึเปล่าครับ" หึคงเหมือนคนก่อนๆสินะมาทรงนี้

"ผมอยากจะขอไลน์คุณครับ สะดวกไหมครับ"

ผมมองหน้าชายตรงหน้าแล้วตอบกลับเขาไปว่า "สะดวกครับ" แล้วผมก็ส่งยิ้มให้กับเขา

เขาส่งโทรศัพท์เขามาให้ผม "ผมฟลุ๊กนะครับ" เขาพูดขึ้นพร้อมกับยิ้มให้ผม

"ผมฟิวครับ" หลังจากนั้นผมก็ส่งโทรศัพท์คืนเขา

"งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ ไว้จะทักไปคุยนะครับ"

เขาพูดแล้วส่งยิ้มให้ผมแล้วเขาก็เดินออกไป ผมไม่ได้สนใจอะไรเขามากมายเพราะเขาก็ดูเหมือนกับทุกๆคนที่เข้าหาผม

ฟิวไม่รู้เลยว่ามีคนจับตาดูเขาอยู่ เห็นทุกเหตุการณ์เมื่อกี้

"ให้ไลน์ง่ายๆแบบนี้เลยหรอวะ" ผมเห็นภาพเมื่อกี้แล้วหัวร้อนขึ้นมาเลยครับ คงเป็นเพราะผมดื่มไปด้วย ชายตรงหน้าผมที่ผมมองอยู่ เขาดูแพรวพราวมากจริงๆ การกระทำเขามันดึงดูดสายตาของทุกคนที่ได้เห็น รวมถึงผมด้วย คนอะไรมีเสน่ห์ขนาดนี้ ตอนนี้ผมไม่อยากดื่มแล้วด้วยซ้ำอยากนั่งดูเขาอยู่แบบนี้

เช้าวันรุ่งขึ้น

06:00 น.

ห้องนอนของนาวา

กริ๊งง กริ๊งง เสียงนาฬิกปลุกดังขึ้น

"ยังง่วงอยู่เลย" นาวาพูดพร้อมกับกดปิดนาฬิกา 

"นอนต่ออีกนิดคงไม่เป็นไรหรอก" หลังจากพูดเสร็จนาวาก็หลับตานอนต่อ

มหาลัย

ตอนนี้สีเทียนกับโฬมถึงมหาลัยแล้ว แต่เขายังไม่พบวี่แววของเพื่อนเขาเลย

"มึงไอ้โฬม"

"ว่า เห็นมั้ยกูเล่นเกมอยู่เนี่ย"

"มึงทำไมไอ้วายังไม่มาอีกวะ ปกติมันมาก่อนพวกเรานะเว้ย"

"มันคงกำลังมาแหละ มึงกับกูคงมาไว"

"มึงโทรหามันดิ๊โฬม" 

"กูเล่นเกมอยู่ ไม่ว่าง"

"มึงนี่มันติดแต่เกม"สีเทียนไม่พูดเปล่าแต่มือของเขาก็ง้างขึ้นตบหัวโฬมด้วย

"สัสส แพ้เลย"

"งั้นก็โทรได้แล้วสินะ"

"มึงแม่ง โทรศัพท์ตัวเองก็มีไม่โทรกูตล๊อด"

"เลิกบ่นได้ยัง" สีเทียนง้างมือขึ้นอีกครั้ง

"เออๆ มึงแม่ง"

ตู๊ดด ตู๊ดด

"มันไม่รับว่ะ"

ห้องนาวา

ตื๊ดด ตื๊ดด เสียงโทรศัพท์ของนาวาดังขึ้น

"ใครโทรมาเวลานี้เนี่ย" นาวาพูดขึ้นทั้งที่ยังไม่ลืมตาพร้อมกับรับสาย

"โหลลล ไอ้วามึงอยู่ไหนเนี่ยยยย"เสียงของโฬมดังขึ้นทำเอานาวาสะดุ้งลืมตาขึ้น

"ตอบกูด้วยยย มันสายแล้วนะโว๊ยย!"

"เชี่ย! แค่นี้นะมึง"นาวาพูดจบก็รีบวางสายลงแล้วรีบบวิ่งเข้าห้องน้ำ

ฝั่งของโฬม

"ไรของมันวะ ด่ากูเฉย"

"มันว่าไง"

"ไม่พูดไรนะ ด่ากูเสร็จก็วางเลย"

"กูว่าแม่งพึ่งตื่นแน่เลย จะทันมั้ยเนี่ย"

"เดี๋ยวมันก็วิ่งสับตีนแตกมา"

โต๊ะม้าหิน

"ทำไมพวกมันยังไม่มากันอีก"ฟิมล์นั่งบ่นเพื่อนที่ตอนนี้ยังไม่มีใครโผล่หัวมาสักคน

แต่ไม่ทันจะขาดคำก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้น 

"สุดหล่อมาแล้วววว" นั่นไม่ใช่เสียงคนหล่อที่ไหนแต่เป็นเสียงของไอ้เมฆครับผมละเหนื่อยใจกับมัน

"หุบปากดิ๊"

"พ่อมาโหดแต่เช้าเลยอ่ะ เมื่อคืนไปร้านเหล้ามาเป็นไงบ้างพ่อ ได้สาวกลับป่ะ"

"ไม่"

"ไม่ได้?"

"ก็เออดิ่ กูไปดื่มเนาะ ไม่ได้ไปหาสาว"

"โห่ ไอ้เราก็นึกว่าได้สาวกลับ เห็นนั่งยิ้มคนเดียว"

"กูยิ้มไม่ได้รึไง"

"ปกติมึงไม่ยิ้มอะไรขนาดนี้นี่หว่า"

"คุยไรกันอยู่วะ"ธีร์ที่พึ่งมาถึงเอ่ยถามเพื่อน

"ก็ไอ้ฟิมล์อะดิ่นั่งยิ้มอยู่คนเดียว มึงว่ามันแปลกปะละ"

"เออก็แปลกนะ มึงเจอของดีมาหรอวะ"ธีร์นั่งลงแล้วหันไปถามฟิมล์

"มึงนี่นะ ติดนิสัยเสือกไอ้เมฆมาหรอวะ"

"นิดนึง"ธีร์พูดปนขำ

"กูมาแล้วพวกมึง รอนานป่ะ"เตอร์ที่พึ่งมาก็นั่งลงแล้วถามเพื่อน

"ไม่เท่าไหร่"ธีร์ตอบกลับ

"ก็มึงพึ่งมาไอ้สัส"เสียงเมฆเสริมขึ้น

"เออมึงมาก็ดีละไอ้เตอร์ "

"ไมวะ"

"กูมีเรื่องจะเม้า"

"เรื่องไร"เตอร์ถามอย่างสงสัย และไม่ใช่แค่เตอร์คนเดียวรวมถึงธีร์และฟิมล์ก็เช่นกัน

"พวกมึงจำน้องสองคนเมื่อวานได้ป่ะ"

"จำได้ไมวะ"ธีร์เอ่ยถาม

"กูไปสืบมาละ น้องคนที่เดินชนมึงอ่ะเด็กปี1นิเทศ ชื่อนาวามีเพื่อน2คนชื่อสีเทียนกับโฬมเรียนนิเทศเหมือนกัน แถมพวกน้องโสดด้วยนะเว้ย "

"แล้วไงต่อวะ"เตอร์ถามอย่าง งงๆ แต่ตอนนี้ธีร์ที่ได้ยินที่เพื่อนเล่าก็เก็บอาการไม่อยู่แล้วเพราะตอนนี้เขานั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่คนเดียว จนเตอร์ต้องทัก

"มึงยิ้มไรไอ้ธีร์"

"คนมีความสุขยิ้มไม่ได้หรอ"

"ห้ะ ความสุขไรวะ"

"เสือก"

"ไม่คุยกับมึงละ ไอ้เมฆเล่าต่อ"

"แล้วก็ไอ้เด็กคนนั้นที่ขับรถหรูอ่ะ ชื่อฟิว เรียนบริหารปี1"

"แล้วมันเป็นไรกับไอ้น้องนาวาวะ"รอบนี้เป็นฟิมล์ที่ถาม

ผมอยากรู้ว่าไอ้เด็กฟิวมันเป็นไรกับเด็กที่ไอ้ธีร์ชอบ

"เป็นเพื่อนใหม่ที่พึ่งรู้จักกันเมื่อวานเลย" คำตอบนี้ทำให้ธีร์ยิ่งมีความสุขและสบายใจ

"อ่อ" เสียงเตอร์เอ่ยขึ้น

"แล้วไอ้เด็กฟิวโสดป่ะ" ฟิมล์ถามขึ้นอีกครั้ง

 "เดี๋ยวก่อนไอ้เมฆ ไอ้ฟิมล์ทำไมดูมึงอยากรู้เรื่องไอ้เด็กนี่วะ" เตอร์ถามอย่าสงสัย เพราะปกติฟิมล์ไม่ค่อยสนใจเรื่องคนอื่นสักเท่าไหร่

"นั่นดิ่ แปลกๆนะมึง" ธีร์พูดเสริม

"กูก็แค่อยากรู้เฉยๆ"

"เออๆ ชั่งเหอะให้กูตอบได้ยัง"

"เออๆ ต่อเลย"เตอร์ตอบ

"ไอ้เด็กฟิวสถานะมันก็น่าจะโสดนะ"

"ทำไมมึงใช้คำว่าน่าจะวะ"เตอร์พูดขึ้นอย่างไว

"ก็ไม่เคยมีใครเห็นน้องมันควงใคร แต่คนเข้าหาน้องมันเยอะมาก กูเลยไม่มั่นใจ แต่เท่าที่สืบมาเขาบอกว่าโสดกัน ของยากเลยคนนี้ ใครเข้าหาง่ายนะ และก็ยากในเวลาเดียวกัน"

ถึงว่าละเมื่อคืนดูแพรวพราว แถมให้ไลน์คนแปลกหน้าง่ายๆ แต่ก็ดูยากเหมือนกัน แบบนี้ค่อยหน้าสนใจหน่อย ฟิมล์ตอนนี้เอาแต่คิดถึงเรื่องเมื่อคืน

"ไปขึ้นเรียนเหอะ จะได้เวลาละ"ธีร์ที่นั่งเงียบๆก็เอ่ยขึ้น

"เออว่ะ ลืมดูเวลาเลย กูมัวแต่เล่า"

"ป่ะไอ้ฟิมล์นั่งทำห่าไร" เตอร์ดึงฟิมล์ขึ้น

"อย่าลากกูไอ้เตอร์"

"พวกมึงเล่นกันเป็นเด็กไปได้" ธีร์พูดพร้อมกับหันไปมองเพื่อนตัวเอง

ตุ๊บ!! 

"โอ้ย!" เสียงเด็กหนุ่มวิ่งชนธีร์แล้วล้มลง 

"เห้ย น้องเป็นไรไหมครับ มาพี่ช่วย" ธีร์ช่วยพยุงเด็กหนุ่มขึ้นยืน

"ไม่เป็นไรครับ ผมเดินไม่ดูทางเอง" เด็กหนุ่มพูดพร้อมกับเงยหน้าขึ้น เด็กหนุ่มคนนั้นไม่ใช่ใครที่ไหนแต่คือนาวา

"ผมขอโทษนะครับ" ผมเอ่ยขอโทษรุ่นพี่ไป แต่ทำไมตอนนี้เขากับนิ่งใส่ผมแบนี้ละ ผมเริ่มใจไม่ดีแล้วนะ รุ่นพี่วิศวะซะด้วย

"ไอ้ธีร์น้องเขาขอโทษไอ้สัส" เตอร์แตะไหล่ธีร์ให้ธีร์รู้ตัว

"ห้ะๆ อ่อไม่เป็นไรครับ" ผมยิ้มให้กับเด็กหนุ่มตรงหน้า

"น้องไม่เป็นไรแน่นะครับ"

"ครับ แผลถลอกนิดหน่อยครับ เดี๋ยวก็หายครับ"

"แน่ใจนะ" ผมถามน้องอีกครั้ง ผมกลัวน้องจะเจ็บ

"ครับ ยังไงผมต้องขอโทษด้วยนะครับ"

"ไม่เป็นไร พี่เองก็เดินไม่ดูทาง"

"งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ" ผมพูดจบแล้วส่งยิ้มให้พี่ขาไปก่อนที่จะเดินออกมา

"ค ครับๆ" ให้ตายเถอะครับรอยยิ้มน้องเขาเมื่อกี้ทำเอาหัวใจผมเต้นรัวเลยล่ะครับ

"ชนกับน้องเขาอีกแล้วนะมึง" เมฆเอ่ยขึ้น

"เอ๊ะ หรือว่าเป็นผมลิขิตวะไอ้เมฆ" เตอร์พูดแซว

"ไปเรียนได้แล้วพวกมึง" ฟิมล์พูดตัดบท ไม่งั้นได้ยืนตรงนี้อีกยาว

ฝั่งของนาวา

"ไอ้หัวใจบ้า ทำไมแกเต้นแรงแบบนี้เนี่ย" คงเป็นเพราะผมเหนื่อยหัวใจเลยเต้นแรงแบบนี้

"ไอ้วา! กว่าจะมานะมึง" สีเทียนเรียกเพื่อนของตน

"โทษทีมึงเผลอนอนต่อแล้วหลับยาวว่ะ"

"โห่กว่ามึงจะมารู้มั้ยเนี่ยไอ้เทียนแม่งบนอยู่นั้นแหละ บ่นจนกูรำคาญแล้ว" โฬมรีบฟ้องนาวา

"มึงพูดให้หมดไอ้โฬมกูบ่นเรื่องไร"

"บ่นกูเล่นเกมเนี่ยแหละ"

"สมควรชอบเล่นดีนักมึงอ่ะ" นาวาพูดปนขำ

"ไปขึ้นเรียนกันเหอะ"

"เดี๋ยว ข้อศอกไปโดนไรมาวะ" สีเทียนเอ่ยถามนาวาเพราะเขาเห็นรอยจ้ำแดงๆตรงข้อศอกนาวา

"อ่อ กูวิ่งชนรุ่นพี่อ่ะ"

"ไหนเล่ามาดิ๊"

"ก็..." นาวาก็ได้เล่าให้เพื่อนของเขาฟัง

"โห ดีนะมึงไม่โดนยำ" โฬมพูดแซว

"จริงของไอ้โฬม วิศวะเลยนะเว้ย"

"เขาก็ดูไม่ใช่คนเลวร้ายอะไร"

"เออๆ ทีหลังก็อย่าซุ่มซ่ามอีก" สีเทียนบอกเพื่อนของตนเพราะความเป็นห่วง

"ค้าบบ เอ้อ พวกมึงเดี๋ยวเที่ยงนี้กูมีคนมาแนะนำ"

"ใครวะ" โฬมถามอย่างสงสัยและอยากรู้   

"เอาหน่าา เดี๋ยวก็รู้เองแหละ ป่ะขึ้นเรียนกัน"

รอติดตามตอนต่อไปว่าเพื่อนๆของนาวาเจอกับฟิวจะเป็นยังไงต่อ และกับกลุ่มรุ่นพี่จะเป็นไงต่อ รอติดตามตอนต่อไปได้เลยค่ะ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***