รู้มั้ยว่าข้าคิดอะไรอยู่?(เเฟนฟิกวลาเดเมียร์×oc)
...ณ เมืองอันห่างไกลที่มีชื่อว่า"ฟรอกซ์"...
"ในที่สุดก็ได้กลับมาาา"ชายรูปร่างกำยำเอ่ยขึ้นพลางเอาเเขนพาดบ่าของชายอีกคน"เอาเเขนออกไปเลยนะเอมเมต"ชายหนุ่มตัวเล็กผมยาวสีบอร์นพูด"เอาน่าๆ555"ชายที่เอาเเขนพาดบ่าหรือเอมเมตตอบ"2หนุ่มมาช่วยยกของหน่อยสิ"ชายหนุ่มดูมีอายุผมบอร์นเอ่ยขึ้น"ครับบบ"หนุ่มทั้ง2ตอบพร้อมกัน
...ผ่านไป3ชม....
"ในที่สุดก็เสร็จจจ"ชายรูปร่างผอมสูงผมบอร์นอมน้ำตาลพูดขึ้นพลางบิดขี้เกียจ"นี่ก็บ่ายเเล้วไปหาอะไรกินมั้ยล่ะเเจสเปอร์?"หญิงสาวผมสั้นสีดำสวมชุดหนังสีดำได้เอ่ยถาม"ไม่ล่ะตอนนี้ไม่ค่อยหิว"หนุ่มผมบอร์นตอบ "งั้นผมขอออกไปเดินเล่นในป่านะ"เด็กหนุ่มผมยาวสีบอร์นพูดพลางกำลังเดินออกไป เเต่ว่ามีมือหนึ่งจับไหล่เขาไว้เด็กหนุ่มหันไปมองด้วยความกลัวเเละสิ่งที่เขาได้เห็นคือหญิงสาวดูมีอายุผมดำยาวนั่นเอง"กรี๊ด!!ผีหลอกวิญญาณหลอน!!"เด็กหนุ่มกรี๊ดออกมาสุดเสียงก่อนจะวิ่งไปหลบหลังหญิงสาวผมสั้นสีดำ"พี่อลิสครับช่วยด้วยยยย" "นี่เเม่เองนากิ"หญิงสาวคนนั้นเอ่ยขึ้น"กรี๊ดเป็นเเต๋วเลยนะนาย"นายรูปร่างกำยำพูดขึ้นพร้อมเเสยะยิ้ม"ล-ละผมไปได้มั้ยฮะ" "ได้สิลูกเเต่อย่ากลับดึกล่ะ" "คร้าบบบ"เด็กหนุ่มพูดพลางวิ่งเข้าไปในป่าด้วยความเร็ว
...1/2...
"ในที่สุดก็ได้กลับมาที่นี่~"เด็กหน่มพูดก่อนจะเดินไปที่ลำธานเล็กๆ จู่ๆก็มีชายหนุ่ม2คนเดินมาทางเค้าชายคนหนึ่งผมสั้นสีขาวชายอีกคนผมสั้นเช่นกันเเต่สีดำชายทั้ง2มีชื่อว่าวลาเดเมียร์เเละสเตฟาน"ไม่ได้เจอกันนานเลยนะนากิ~"วลาเดเมียร์พูด"ใช่ไม่ได้เจอกันตั้งนานคุณราชันเเวมไพร์เเห่งโรมาเนีย"นากิพูดพลางเสยผมไปพลาง"เลิกเรียกพวกเราเเบบนั้นได้เเล้วพวกเวอตูรี่เป็นเเทนเราเเล้วล่ะ"สเตฟานพูด "โอ้ว..โทษที" "ไม่เป็นไรหรอก ว่าเเต่นายจำราชันเเห่งยมโลกได้มั้ย?" "อย่าพูดถึงเค้าอีก"นากิตอบเพียงคำสั้นๆก่อนจะเดินกลับไป
...ΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ...
...3.3...
"ผมกลับมาเเล้ว"นากิพูดพลางทำท่าทีเเปลกๆ"เป็นอะไรรึป่าวนากิ?"หญิงสาวผมบอร์นถาม"ปล่าวครับพี่โรซารี่"ถ้าเป็นอะไรก็บอกพี่นะ" "ครับ"นากิพูดพร้อมกับนั่งลงบนโต๊ะอาหาร"วันนี้เเม่ทำของที่ลูกชอบด้วยนะนากิกินเร็วสิ" "ครับ"บนโต๊ะอาหารเต็มไปด้วยอาหารเเละเครื่องดื่มมากมายเช่นไวน์องุ่น พาย สเต็กฯลฯ.
...ΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ...
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments