ตอนที่ 1

ตอนที่ 1

ในห้องครัวที่ชายหนุมกำลังทำอาหารอย่างขยันขันแข็งก็ได้มีมีเด็กน้อยทั้งสอง

เด็กทั้งสองคนนั้นก็คือลูกชายและลูกสาวของอี้หลงเด็กสาวตัวน้อยน่ารักมีนามว่าอี้จื่อจิ้นส่วยลูกชายมีก็มีนามว่าอี้จื่อหลิน

เด็กน้อยทั้งสองเป็นฝาแฝดที่พึ่งเกิดมาได้สามปีเพียงเท่านั้นแต่เด็กทั้งสองนั้นฉลาดกว่าเด็กที่มีอายุรุ่นราวคราวเดียวกัน

อี้หลงที่พอเห็นเด็กน้อยทั้งสองแล้วก็ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เขากล่าวถามเด็กๆทั้งสองว่าไปเล่นที่ไหนมา

เด็กน้อยทั้งสองตอบกลับมาอย่างมีความสุขและเล่าว่าตนทั้งสองไปที่ในมา

อี้หลงได้ยินแล้วยิ่งยิ้มอย่างมีความสุขจนรอยยิ้นจะถึงหูและให้เด็กๆทั้งสองไปอ่านหนังสือรอให้เขาทำอาหารเสร็จแล้วเขาค่อยไปเรียก

เด็กน้อยทั้งสองพยักหน้าแล้วรีบวิ่งออกไปจากห้องครัว

"สามปีแล้วสินะ"

จู่ๆรอยยิ้มที่ยิ้มอยู่แล้วตอนนี้รอยยิ้นแทบจะถึงหูจริงๆแล้ว

"ระบบตัวน้อยๆ"

"ตอนนี้ถึงระดับไหนแล้วไกลก็จะสำเร็จหรือยัง"

"ไกล้ๆ"

อี้หลงพอได้ยินคำตอบแล้วยิ่งมีความสุขขึ้นมาอีกเพราะตลอดเวลาสามปีที่เขสได้ทะลุมิติเข้ามาในร่างนี้

เขาก็ได้พบกับระบบตัวน้อยที่มีอายุราวๆ5-6ขวบที่ทำตัวเหมือนกับเด็กที่อายุ3ขวบเพียงเท่านั้นเขาได้เข้ามาในร่างนี้ตอนที่นางกำลังจะคลอดลูกและเป็นช่วงเวลาที่ทำให้เขาเข้าใจแจ่มแจ้งเลยว่าในช่วงเวลานั่นมันทรมานเจียนตาย

หลังจากที่เขาคลอดลูกทั้งสองออกมาได้แล้วเขากลับสลบเจียนตายจนระบบต้องใช้คะแนนทั้งหมดเพื่อที่จะมีร่างจริงเพื่อจะช่วยจัดการเด็กๆทั้งสองที่พึ่งคลอด

ในระหว่างที่เขาสลบไปเขาก็ได้พบกับเจ้าของร่างเดิมและได้เข้าใจทุกอย่างและได้รับความทรงจำทั้งหมดของเจ้าของร่างเดิม

เจ้าของร่างเดิมได้ขอให้เขาช่วยดูแลเด็กทั้งสองและขอให้เขาอย่างได้สนใจพ่อจองเด็กทั้งสองเลยเพราะเขาเป็นคนเย็นชา

และการที่เขามีลูกได้นั้นเพราะว่าพ่อของเด็กทั้งสองถูกวางยาและในเวลานั้นมีเพียฝเจ้าของร่างเดิมที่อยู่ตรงนั้นเลยทำให้เขาต้องไปเป็นยาแก้แทน

และพอใช้เขาเป็นยาแก้เสร็จแล้วเขาก็ได้โดนขับไล่ออกจากจวนมาอยู่ที่บ้้านกลางป่าที่ไม่ใกล้เมืองเลยซักนิด

และที่ตอนนี้อี้หลงพยายามอัพระดับเพื่อที่จะทำให้เจ้าของร่างเดิมสามารถมาอยู่กับเขาได้และได้ออกมาด้านนอกเหมือนระบบแต่ทั้งสองนั่น

จะออกมาในรูปแบบเด็กน้อยเพียงเท่านั้นในระหว่าที่กำลังคิดอะไรไปเรื่อยเสียงน้ำซุบที่ต้มไว้ก็เดือดขึ้น

หลังจากที่ทำอาหารได้แล้วระบบก็รีบแจ้งว่าตอนนี้ระดับเต็มแลัวหลังจากที่พูดจบก็ได้มีเด็กทั่งสองออกมาจากไหนไม่รู้

"ท่านโฮส!!"

"พี่หลงหลง"

"ในที่สุดพวกเจ้าทั้งสองก็ออกมาได้เสียที"

"ถ้้างั่นพวกเรารีบเอาอาหารไปจัดเรียงที่โต๊ะกันเถอะ"

"ได้เลยโฮส....ไม่ๆ..ได้เลยท่านแม่"

"ฮิฮิขอรับท่านแม่"

อี้หลงที่เห็นเจ้าของร่างเดิมกับระบบตัวน้อยที่มาในรูปร่างเด็กน้อยนั้นกำลังเรียกเขาว่าท่านแม่จนเขานั้นรู้สึกว่าการที่เด็กสองคนนี้ออกมาเหมือนมีลูกออกมาจริงๆอีกสองคน

อี้หลงกรอกตาใส่ทั้งสองเสร็จก็ได้นำอาหารออกไปด้านนอกและไปเรียกอี้จื่อจิ้นกับอี้จื่อหลินให้มาทานข้าว

พอทั้งสองมาถึงก็ได้เห็นเด็กทั้งสองที่มาใหม่และอี้หลงก็ได้แนะนำเด็กน้อยทั้งสี่ให้รู้จักกัน

ระบบตัวน้อยแนะนำตัวเองว่าชื่ออี้เสี่ยวลู่ส่วนเจ้าของร่างเดิมก็ได้แนะนำตัวกับเด็กทั้งสองว่าคนชื่ออี้ชิง

ทั้งสองแนะนำตัวอย่างกับว่าเป็นเด็กน้อยและทั้งสองก็ได้คิดชื่อนี้มาเป็นเวลาสามปีที่อยู่ในมิติแห่งความคิดของอี้หลง

และเจ้าของร่างเดิมก็ไม่คิดที่จะเป็นแม่แต่อยากเป็นพี่ชายให้เด็กทั้งสองมากกว่า

และสุดท้ายพอเด็กๆทำความรู้จักกันได้ไม่นานก็สนิทกันอย่างกับว่าอยู่ด้วยกันมานานระบบตัวน้อยนั้นได้เป็นพี่ใหญ่ส่วนเจ้าร่างเดิมที่ใช้ชื่ออี้ชิงในตอนนี้ได้กลายเป็นทพี่รองอี้จื่อหลินได้เป็นพี่สามส่วนสาวน้ิยจอมโซนของพวกเจาทั้งสามคืออี้จื่อจิ้นนั่นเอง

จบตอน

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***