หลังจากที่ปลายฝนได้สูญเสียคุณพ่อและคุณแม่อันเป็นที่รัก เธอถูกยึดทรัพย์ บริษัท รวมถึงหนี้สินอีกต่างๆมากมายที่เธอไม่เคยรู้มาก่อน โดยที่คนที่อยู่เบื้องหลังที่น่าสงสัยที่สุดคือดนัยและพรรคพวก ซึ่งเขาได้กลายมาเป็นเจ้าของบริษัทแทนพ่อของเธอ ซึ่งปลายฝนเองก็ไม่ได้นิ่งนอนใจในเรื่องนี้เธอคาดว่าพวกเขาจะต้องมีความเกี่ยวข้องกับการเสียชีวิตของคุณพ่อคุณแม่ของเธออย่างแน่นอน แต่เธอก็ไม่มีหลักฐานที่จะเอาผิดพวกเขา ชีวิตของธอตอนนี้เรียกได้ว่าสิ้นเนื้อประดาตัวเลยทีเดียว บ้านเธอถูกยึด ไม่มีที่ซุกหัวนอนมีทางเลือกสุดท้ายก็คือกลับไปอยู่กับคุณตาคุณยายที่ต่างจังหวัด
ปลายฝนเก็บข้าวของเครื่องใช้ใส่ประเป๋า อย่างเฉื่อยชาพลันสมองความทรงจำของเธอก็ผุดขึ้นมากับการที่ได้อยู่ที่บ้านหลังนี้ครอบครัวที่แสนอบอุ่น ภาพความทรงจำอันดีงามต่างๆผุดขึ้นมาเรื่อยๆ พลันน้ำตาก็ค่อยๆไหลอาบแก้มนวล เม็ดน้ำตาตกถึงพื้นทีละเม็ดจนเธอไม่อาจที่จะกลั้นความรู้สึกไว้อีกต่อไป น้ำตานองหน้าจากใบหน้าหญิงใสสวยที่น่ารัก สดใด แต่บัดนี้กลายเป็นภาพใบหน้าหญิงสาวที่ร้องไห้อย่างน่าสงสาร
"คุณหนูคะ เก็บของเสร็จรึยังคะ เราต้องรีบไปเเล้วนะคะ"ป้านุชตะโกนถามปลายฝนด้วยน้ำเสียงรีบเร่ง
"เสร็จแล้วคะป้านุช ปลายจะไปเดี๋ยวนี้แหละคะ"ปลายฝนตอบพร้อมรีบปาดน้ำตา แล้วลากกระเป๋าเดินทางตามไป
หลังนั้น ป้านุชกับปลายฝนก็ขึ้นเเท็กซี่มุ่งหน้าไปบ้านของคุณตาคุณยายทันที ระหว่างทางป้านุชก็เอ่ยขึ้นมาว่า" คุณฟ้า เธอคงไม่ได้ไปกับพวกเรานะคะ เธอต้องกลับไปทำงานที่ต่างประเทศอีกทั้งเธอก็มีครอบครัวแล้วด้วย เธอคงไม่สะดวกไปกับพวกเรา"ความจริงแล้วปลายฟ้าเธอเป็นแค่พี่สาวบุญธรรม ซึ่งปลายฝนไม่เคยรู้มาก่อนเพราะเป็นความลับที่พ่อเเม่ของเธอได้กำชับไม่ให้บอก
ค่ะ ปลายฝนตอบกลับอย่างสั้นๆเธอซึ่งอยู่ในอาการเสียใจจึงไม่มีอารมณ์อย่างอื่น นอกจากอยู่ในอาการเศร้าทั้งวัน
เมื่อถึงบ้านของคุณตาคุณยายก็ดึกมากแล้ว บรรยากาศเงียบสงบ เย็นสบาย กลิ่นอายธรรมชาติยามค่ำคืนก็ช่วยฮีลใจให้ปลายฝนได้บ้าง
เธอยืนมองดูสภาพบ้านไม้ที่ไม่ได้เลิศหรูอลังการเหมือนบ้านหลังเก่าของเธอแต่กลับทำให้เธอได้รับความรู้สึกอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก ภาพคุณตาคุณยายที่มายืนรอหน้าบ้านเพื่อมาต้อนรับหลานสาวสุดที่รัก เธอกล่าวสวัสดีทักทายคุณตาคุณยายพร้อมวิ่งเข้าไปกอดท่านทั้งสอง ป้านุชมองดูภาพด้วยความตื้นตันและรอยยิ้มที่แสนอ่อนโยน
เมื่อทั้งหมดขึ้นไปบนบ้านก็นั่งพักผ่อน คุณตาคุณยายได้จัดเตรียมข้าวปลาอาหารพร้อมจัดเตรียมที่นอนไว้ให้เรียบร้อย คุณยายเอ่ยขึ้นว่า"กินข้าว กินปลาก่อนนะหลานรักเดี้ยวจะไม่มีแรง หนูดูผอมไปนะ มาๆกินข้าวกันกินเสร็จค่อยไปอาบน้ำ และนอนนะลูก"
คะ ปลายตอบรับเพียงสั้นๆ
เมื่อทำทุกอย่างเสร็จเธอก็เข้านอนแล้วหลับไปเลยคงไปเพราะวันนี้เธอเดินทางมาเหนื่อย
ป้านุชเข้ามาในห้องเพราะคิดว่าปลายฝนคงนอนไม่หลับ
"..คุณหนูหลับแล้วเหรอ คะ" หลังจากนั้นก็หยิบผ้าห่มมาห่มให้ด้วยความเอ็นดูและเธอก็กลับไปนอนอีกห้อง
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments