ช่วยมองผมหน่อย 5

...**************...

...ถ่ายแบบ...

หลังจากที่เปลี่ยนชุดเสร็จ ผมก็ต้องรีบขึ้นไปถ่ายเซทใหม่ที่ฉากให้เร็วที่สุด ก็ไม่ได้อะไรหรอก พอมองไปยังคนที่มากับผมด้วย ดูเหมือนจะเบื่อหน่อยๆนะ พี่คริสนั่งรอผมอยู่นาน จนผมถ่ายเสร็จ

ก่อนหน้านี้ผมรู้จักพี่คริสผ่านพี่เรนแล้ว แต่ก็ไม่คิดว่าพอเจอตัวจริง มันน่ารักกว่าในรูปเสียอีก

" เสร็จแล้วครับ ขอบคุณน้องมากนะที่ให้ความร่วมมือได้ดี ไว้พี่จะเชิญมาอีกนะ " ตากล้องกล่าวชมผมยกใหญ่ ก่อนจะยื่นนามบัตรมาให้

" ครับ " ผมรับมาแบบไม่เต็มใจมาก จริงๆผมไม่ชอบถ่ายรูปเลยด้วยซ้ำ ถ้าไม่เชื่อก็คงต้องไปดูในโทรศัพท์ผม แทบจะไม่มีรูปตัวเองไว้เป็นหลักฐานเลย หายก็คงหาไม่เจอ

" ผมไปก่อนนะครับ " ไม่ว่าเปล่าก็รีบเดินตรงไปยังที่พี่คริสนั่งอยู่ และนี่คงเป็นเหตุผล ว่าทำไมผมถึงยอมมาถ่ายง่ายๆ

" เสร็จแล้วหรอ.. "

" หลับหรอครับ "

" อือ...ไม่มีอะไรทำมันก็ง่วงแบบนี้แหละ "

" เดี๋ยวผมขับรถให้ "

" ไม่เป็--- "

" คาเฟ่ไม่ต้องไปแล้ว ไปบ้านพี่เถอะ "

เมื่อเห็นว่าอีกคนกำลังนั่งอ้ำอึ้งอยู่ นิคเองก็เลยคว้ากุญแจรถที่ตั้งอยู่บนโต๊ะมา โดยที่คริสไม่ได้ตั้งตัว เขาไม่ได้พูดอะไรผิดสักหน่อย ก็มันไม่ได้อยากไปคาเฟ่หนิ

" นายจะไปบ้านพี่ทำไม? " คริสถามด้วยความสงสัย พร้อมลุกขึ้นจากที่นั่ง

" ไม่อยากให้ไปหรอกหรอ "

" งั้นไปที่อื่นก็ได้ ผมอยากไปกับพี่ "

" รอที่รถนะ " นิคยิ้มหวานให้คนพี่ ก่อนที่จะพาตัวเองไปยังลานจอดรถ

" ไม่เข้าใจเด็กคนนี้เลยจริงๆ "

ถึงจะอยากตะโกนออกไปมากแค่ไหน ว่าให้หยุดทำตัวแพรวพราวสักที แต่วันนี้เขาทำงานออกมาได้ดี พลันทำให้นึกถึงพี่มาย ป่านนี้เธอคงดีใจจนกระโดดโลดเต้นไปแล้วมั้ง แต่ไม่ว่าจะคิดยังไง มันก็เหมือนกับว่าเด็กคนนี้กำลังเต๊าะเขาอยู่รึเปล่า ถ้าหากไม่เป็นการเข้าข้างตัวเองเดินไป

เมื่อคิดอะไรไม่เข้าเรื่อง ก็ทำให้ต้องรีบส่ายหัวไล่ความคิดนั้นออกทันที ก่อนจะรีบสาวเท้าไปที่ลานจอดรถทันที ป่านนี้รถเขายังอยู่ดีใช่ไหม

" มาแล้วหรอครับ "

" ให้พี่ขับเถอะ " น้ำเสียงที่ดูไม่ค่อยไว้ใจคนที่กำลังนั่งเบาะคนขับเท่าไหร่นัก ทำไงได้ล่ะ นี่มันรถสุดที่รักของเขาเลยนะ

" พี่ไม่เชื่อใจผมหรอ "

" ..... " จะพูดไงกับเด็กคนนี้ดีล่ะเนี่ย

" ถ้าเสียหายนายต้องรับผิดชอบนะ "

" รับรอง จะรักษารถไว้เหมือนเจ้าของมันเลยครับ "

เป็นอีกหนึ่งคำพูด ที่ทำให้คนฟัง ฟังแล้วอยากจะร้องเอ้ะสักพันรอบ ก็เข้าใจอยู่หรอกว่าเป็นน้องของเรน ถ้าไม่ติดว่าเจอกันครั้งแรก คงไม่แปลกใจจนถึงตอนนี้หรอก

" ขึ้นมาสิครับ หรือ จะให้อุ้ม "

" ม..ไม่ต้อง " คริสรีบเดินไปยังฝั่งข้างคนขับทันที นี่เจ้าตัวจะรู้ตัวบ้างไหม ว่าตัวเองชอบอะไรพูดแปลกๆ

ตึก!

" ว่าแต่ พี่อยากไปไหนรึเปล่า "

" อยากกลับบ้าน "

" คึ.... " นิคเผลอขำในลำคอเล็กน้อย ก่อนหันหน้ามามองคริสที่ตอนนี้ทำหน้าเหวอใหญ่

" ม..มีอะไรตลกรึไง "

" พี่เนี่ยอายุห่างกับผมตั้งมาก แต่ทำไม นิสัยเหมือนเด็กเลยล่ะครับ "

" เหมือนตรงไหนมิทราบ " คริสเอ่ยพร้อมทำเสียงฟึดฟัดเล็กน้อย เพื่อให้อีกคนรู้ว่าไม่พอใจ จู่ๆก็มาชมว่านิสัยเหมือนเด็ก ต้องการอะไรห้ะ!

" ตรงที่... น่ารัก งอแงเก่งไง "

" เดี๋ยวนะ พี่ไปงอแงใส่นายตอนไหน? "

" คนเราจะรู้การกระทำของตัวเองได้ไงล่ะครับ "