ช่วยมองผมหน่อย 1

    แสงแดดอ่อนๆสาดส่องเข้ามาภายในห้องที่

ว่างเปล่า กลิ่นสดชื่นยามเช้ามันดีอย่างนี้นี่เอง มีร่างหนึ่งที่กำลังนอนซุกอยู่ในผ้าห่ม ผ่านไปไม่นานเขาก็ลืมตาตื่นขึ้นมาด้วยสีหน้าที่งุนงวยไม่น้อย

"อือออ..."

ตึก ตึก ตึก ตึก

เสียงเท้าดังกึกก้องกำลังมุ่งตรงมาที่ห้องนอนของ เจ้าของห้อง ตามด้วยเสียงเรียบที่เอ่ยขึ้นมา

" ได้เวลาแล้วครับ คุณคริส "

" อือ...วันนี้ไม่ต้องเตรียมอาหารนะ ฉันจะออกไปข้างนอก อย่าลืมให้อาหารทาโร่ด้วยล่ะ "

" ผมไม่ลืมหรอกครับ "

พูดจบ คุณพ่อบ้านสายเนี๊ยบเดินจากไป ตามด้วยเสียงประตูที่ค่อยๆปิดลง

ไม่รอช้า คริสเตียน รีบลุกขึ้นจากเตียง ก่อนที่จะเดินไปหยิบผ้าผืนสีขาว แล้วเดินตรงไปที่ห้องน้ำทันที

ซ่าาาาาาาาาาาา

กลิ่นแชมพูดอกกุหลาบหอมอบอวลไปทั่วภายในห้อง การใช้ชีวิตเดิมๆของคริสเตียนกำลังเริ่มต้นขึ้น การตื่นนอน ไปทำงาน แล้วกลับมาพักผ่อน ใช้ชีวิตวนลูบแบบไม่มีเป้าหมาย ช่างน่าเบื่อเสียจริง

คริสเตียนเดินออกมาจากห้องน้ำ เเละตรงไปนั่งหน้าโต๊ะเครื่องแป้ง ก่อนหยิบไดร์เป่าผมขึ้นมาและเปิดใช้งาน พลันมองหน้าตัวเองในกระจก

" ข่าวเมื่อวานจะหายไปรึยังนะ "

เขาพูดกับตัวเอง พลันนึกถึงเรื่องเมื่อคืน ที่เขาเผลอไปมีเรื่องกับดารารุ่นพี่จนทำให้ตัวเองติดข่าวหน้าหนึ่งในโซเชียล เขาไม่ผิดนี่นา ดาราชายคนนั้นต่างหากที่พูดจาน่าต่อยปาก ไม่ให้เกียรติคนอื่น ในเมื่อเขาไม่ผิด เรื่องอะไรต้องไปขอโทษ

" คงโดนบ่นหูชาแน่ " ไม่ว่าเปล่า ก็รีบลุกขึ้นไปแต่งตัวทันที งั้นไปเร็วสักวันให้ พี่มาย ผู้จัดการส่วนตัวเขาภูมิใจสักครั้ง

บริษัท St Group

" มาเร็วแบบนี้ รู้ชะตากรรมใช่ไหม " เสียงที่คุ้นเคยดังขึ้นมาจากด้านหลังของคริสเตียน ทำเอาอดหันไปมองไม่ได้

" ก็แค่อยากลองมาเร็วบ้าง "

พี่มายทำหน้าตาเหมือนจะเชื่อดีไม่เชื่อดี ก่อนจะพยักหน้าสองสามครั้ง แล้วเริ่มเป็นฝ่ายพูด

" งั้นก็ตามพี่มาด่วนเลยจ่ะ คุณแทน รอยู่ "

" เขามาทำไหมครับ? " ผมรีบเอ่ยถามทันที ผู้ชายที่มาเสียมารยาทใส่เขาก่อนเมื่อวาน มารอเขาอยู่งั้นหรอ ต้องการอะไรกันแน่

" คงอยากมาขอโทษน้องเรื่องเมื่อวาน ลองไปคุยกันก่อนสิ "

" ยืนรออะไรล่ะมาสิ? "

คริสเตียนที่ได้แต่ยืนนิ่ง ก็ต้องสะดุ้งกับเสียงเรียกของผู้จัดการอีกครั้ง

" ค..ครับ "

ไม่นานเขาก็มาโผล่ที่ห้องส่วนตัวของใครคนหนึ่ง คงไม่ต้องเอ่ยชื่อก็รู้กันอยู่ ไอ้คนเสียมารยาทนั่น

" รุ่นพี่อยากคุยอะไรกับผมครับ "

" นั่งก่อนสิน้องคริส "

" ผมยังมีงานต่อ รีบพูดมาเถอะครับ " ผมรีบปฏิเสธคำชักชวนของอีกฝ่ายทันที คิดว่าเขาไม่รู้หรอ ว่าอีกฝ่ายพยายามยื้อเวลาเพื่อจะคุยกับเขา

" เห้อ...จริงๆเลยนะ "

" พี่ก็แค่อยากขอโทษที่เสียมารยาทไปเมื่อวาน "

" ผมก็ไม่ใช่คนเจ้าคิดเจ้าแค้นอะไร เรื่องเมื่อวานผมจะคิดว่ามันไม่เคยเกิดขึ้นแล้วกัน " ผมรีบพูดปัดๆไปเพื่อที่จะได้ออกไปจากห้องนี้สักที

" แต่พี่รู้สึกผิดน่ะ ให้เลี้ยงข้าวเป็นการตอบแทนได้ไหม " สายตาเจ้าเล่ห์จ้องมองมายังหนุ่มน้อยที่ยังยืนนิ่งอยู่ตรงโซฟา

" ผมไม่ว่างหรอกครับ พอดียังมีงานอีกเยอะ "

" ขอตัวนะครับ " ไม่รอให้อีกฝ่ายรั้งไว้ เขารีบสาวเท้าเดินออกไปจากห้องนั้นทันที

" หึ....น่าสนใจดี " พูดชมคนที่เดินออกไปพร้อมยกยิ้มมุมปากขึ้นมาเล็กน้อย ก่อนจะหยิบไวน์ที่เตรียมไว้ก่อนหน้านี้ขึ้นมาจิบ สายตายังคงมองทางที่อีกคนเดินออกไป เล่นตัวแบบนี้สิยิ่งดี ถูกใจคนอายุเยอะแบบเขาดี

______________________________________________

เปิดเรื่องบรรยายเรื่องแรก ฝากติดตามผลงานแล้วมาสนุกกับน้องคริสเตียนเยอะๆนะคะ!

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***