4.เธอเป็นใครกันแน่

หญิงสาวร่างบางเดินเข้ามาในห้องทำงานพร้อมกับแก้วกาแฟในมือเพราะหลังจากแยกกับมานะกะเธอก็ไปเข้าห้องน้ำและคุยกับเพื่อของเธอตั้งแต่สมัยเรียนมัธยมก่อนที่เธอจะมาชงกาแฟให้ชายหนุ่มผู้เป็นบอสหน้าม่อของเธอ

ฮารุกะ(พระเอก):มาแล้วหรอคิดถึงแทบแย่

ฮินากะ(นางเอก):คิดถึงใครหรอคะ

ฮารุกะ(พระเอก):ก็ฮินากะคนสวยไงคะ

ฮินากะ(นางเอก):นี่กาแฟค่ะ

ฮารุกะ(พระเอก):ขอบคุณค่ะ☺️

ฮินาตะหันไปมองที่โซฟาในห้องที่มานะกะนั่งอยู่อย่างมีเลศนัยก่อนที่จะเดินใกล้ฮารุกะพร้อมกับไปข้างๆเขาเพราะโต๊ะทำงานทั้งคู่อยู่ใกล้กันแต่ไม่ทันที่ร่างบางของหญิงสาวจะนั่งลงก็ถูกบอสหน้าม่อดึงไปนั่งตักหน้าตาเฉย

ฮินากะ(นางเอก):!!!!

มานะกะ(คู่หมั้นพระเอก):!!!!

มานะกะคู่(หมั้นพระเอก):นี่พี่ทำอะไรเนี่ยคู่หมั้นตัวเองก็นั่งหัวโด่อยู่ตรงนี้พี่กล้-

ฮารุกะ(พระเอก):หุบปากไปซะ

มานะกะ(คู่หมั้นพระเอก):คิดว่าฉันอยากหมั้นกับเธอนักรึไงห้ะ!!!

เขาพูดพร้อมตะคอกนากะยะ มานะกะคู่หมั้นของเขาพร้อมกับไล่เธอออกไป

ฮารุกะ(พระเอก):ออกไปได้แล้วฉันจะทำงาน

มานะกะ(คู่หมั้นพระเอก):ไม่ค่ะมานะกะจะไม่ไปไหนทั้งนั้น

ฮินากะ(นางเอก):อย่าไปไล่คุณมานะกะเลยนะคะคุณฮารุกะ

ฮารุกะ(พระเอก):ก็ได้ค่ะ

ฮารุกะ(พระเอก):ถ้าจะอยู่ที่นี่ก็อย่าทำตัวมีปัญหาแล้วอย่าหาว่าฉันไม่เตือน

ฮินากะหันไปมองมานะกะอย่าเยาะเย้ยที่เธอถูกเมินแต่ใจนึงเธอก็สงสารเพราะเห็นว่าเธอเองก็เหมือนน้องสาวของตน