Episode 5
มือหนาค่อยๆออกแรงผลักประตูบานใหญ่เข้าไปข้างใน ลมอ่อนๆพัดกระแทกหน้าร่างสูง
ความหรูหราที่ไม่มากและน้อยจนเกินไปสรางความตื่นเต้นให้กับคนที่ไม่ชอบความหรูหราแบบตุลา สีห้องเป็นสีเทา ดำและขาว ความใหญ่โตของห้องนี้ทำเอาตุลาเผลอยิ้มออกมา ไม่มีใครไม่ชอบของฟรีและของดีๆถูกมั้ย?
ภายในห้องสี่เหลี่ยมขนาดใหญ่เกือบๆสามห้องรวมกัน มีห้องนอน4ห้อง ห้องนั่งเล่น1ห้อง ห้องน้ำ2ห้อง ห้องครัว1ห้อง ห้องหนังสือ ห้องทำงาน ห้องออกกำลังกาย ห้องเก็บของ ห้องเสื้อและห้องควบคุม
แต่ละห้องถูกตกแต่งด้วยของมีราคาแต่กลับไม่หรูหราจนรกหูรกตาสร้างความพึงพอใจให้ตุลาเป็นอย่างมาก ภายในห้องควบคุมมีชั้นเก็บคีย์การ์ดของห้องพักทุกห้องในอาคารนี้และคีย์การ์ดของประตูนิรภัยในแต่ละชั้นอยู่ คอมพิวเตอร์รุ่นใหม่ล่าสุด หนังสือเกี่ยวกับการแฮก หนังสือเกี่ยวกับยาทั้งแผนปัจจุบันและสมุนไพร หนังสือเกี่ยวกับสารเคมี หนังสือเกี่ยวกับเครื่องยนต์เครื่องจักรและอื่นๆอีกมากมาย สร้างรอยยิ้มให้กับคนยิ้มยากอย่างตุลาได้เป็นอย่างดี
ตุลาหยิบคีย์การ์ดของห้องพักในชั้นนี้มาอย่างละ1อันเพื่อนำไปให้ลูกลิงที่เขาเลี้ยงไว้เลือกกัน ตุลาแทบจะทนรอไม่ไหวที่จะได้เห็นหน้าของรพีที่รู้ว่าตัวเองจะได้อยู่ในคอนโดในฝัน ใบหน้ายามคิดถึงคนสำคัญทั้งสองเต็มไปด้วยความอ่อนโยนเพียงแต่เจ้าตัวไม่เคยรู้เท่านั้นเองว่าตัวเขาเองนั้นเห็นสองคนนั้นสำคัญมากแค่ไหน
หลังจากเช็คทุกอย่างเรียบร้อยแล้วตุลาก็กลับไปที่มินิมาร์ทอีกครั้งเพื่อรับลูกลิงทั้งหมดเข้าห้องพัก
"พี่ช้ามากเลยอ่ะ" ริมฝีปากบางบ่นกระเง้ากระงอดพี่ชายแต่ถึงแม้ปากจะบ่นเหมือนไม่พอใจแต่สายตากลับคอยสอดส่องมองหาว่ามีบาดแผลบนร่างกายบ้างหรือเปล่า ตุลาอมยิ้มน้อยๆก่อนจะเดินนำทุกคนไปขึ้นรถ
คอนโด
ตุลาเลือกจอดรถหน้าประตูทางเข้าของคอนโดก่อนจะหันมองต้นทางให้เพื่อนๆแล้วเดินนำออกมาจากรถ ไปที่ลิฟท์รพีเกาะชายเสื้อด้านขวามีนาเกาะชายเสื้อด้านซ้ายส่วนดรีมและมะม่วงเกาะชายเสื้อของรพีกับมีนาคนละข้าง ตุลาพาทุกคนเดินเข้าลิฟท์ก่อนจะกดหมายเลขที่ต้องการ
ชั้นที่29
"ว้าววววว"
"โหหหห"
"เชี้ยยยยย"
"กรี๊ดดดดด"---แอบกรี๊ดเบาๆ
เสียงร้องโวยวายของกลุ่มคนที่มาให่สร้างรอยยิ้มเล็กให้กับตุลา รพีรีบพุ่งไปลูบพื้นก่อนจะหันก้มลงกราบท้องฟ้า โดยที่ไม่ได้สนใจสายตารอบข้างเลย
"มึงทำอะไรเนี่ยอีพี"
"กูขอบคุณพระเจ้าอยู่"
"มึงจะขอบคุณพระเจ้าทำไม"
"ก็พระเจ้าทำให้กูได้อยู่ที่นี่นิหว่า"
"คนที่มึงต้องขอบคุณยืนหัวโด่อยู่นี่นิ"
ดรีมพูดพลางชี้นิ้วมาที่ตุลาที่ไม่ได้สนใจเพื่อนสนิทของตนที่เริ่มผิดปกติมากกว่าเดิม
"จะเอาห้องไหนกัน" ตุลาหันมาถามมีนา เจ้าตัวเล็กขมวดคิ้วเล็กน้อยท่าทางคอดหนักของมีนามีผลต่อหัวใจของพี่ชายอย่างตุลาเป็นอย่างมากโดยที่เจ้าตัวไม่รู้ตัวเลยแม้แต่น้อย
"เอาห้อง2929ก็ได้" พูดจบมีนาก็หันไปคุยกับดรีมต่อทิ้งตุลาให้ยืนมองอยู่คนเดียว รพีหันมามองตุลาพร้อมๆกับที่สายตามองเลยไปเห็นห้องพิเศษ นัยตาของร่างบางสว่างวาบขึ้นมาก่อนที่รพีจะตะโกนว่า
"กูอยากได้ห้องนั้น"
เสียงตะโกนของรพีเรียกความสนใจของทุกคนให้หันมามองตามมือของรพีแทน
"โห กูก็อยากได้"
"กูก็เหมือนกัน"
"หนูด้วย"
ท่ามกลางเสียงทะเลาะกันไปมาก็มีเสียงๆหนึ่งที่ดับฝันของทุกคนที่อยากจะครอบครองห้องพิเศษขนาดใหญ่นั้นทันที
"กูจอง" พูดจบตุลาก็แจกคีย์การ์ดห้องพักให้ทุกคนก่อนจะรีบเดินหนีเข้าห้องของตนทันที
"ไอ้ตุลย์!!"
เสียงร้องโวยวายของเพื่อนสนิทอย่างรพีดังลอดเข้ามาในห้องของตุลาจนเจ้าของห้องขมวดคิ้วด้วยความเหนื่อยใจ แค่ห้องพักมันจะอะไรกันนักหนา ตุลาคิดในใจก่อนที่เขาจะเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าเขายังไม่ได้ไปตรวจสอบชั้้นที่30ของคอนโดนี้หรือก็คือชั้นดาดฟ้าเลย
ตุลาไม่รู้เลยซักนิดว่าการที่เขาคิดแค่ว่าจะไปตรวจสอบชั้นดาดฟ้าจะทำให้เขาได้พบกับหนึ่งในแสงสว่างที่จะมาเพิ่มความอ่อนโยนให้กับตัวของเขามากขึ้น และก็เป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้ศัตรูของตุลาไม่กล้าคิดที่จะแตะต้องคนของเขาแม้แต่คนเดียว
...ΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ...
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments