ระหว่างที่ซ่างกวนเฉี่ยนกำลังเดินตากฝนอยู่นั้น อยู่ๆก็มีคนกางร่มให้ ซ่างกวนเฉี่ยนจึงหันหน้ามองและพบว่าเป็นกงหยวนจื่อ
กงหยวนจื่อ< ข้าไม่ได้อยากทำหรอก แต่พี่ข้าเรียกเจ้า ดังนั้นเจ้าจะเปียกฝนกลับไปไม่ได้ >
กงหยวนจื่อพูดจบก็จับมือของซ่างกวนเฉี่ยนขึ้นมาและวางร่มลงบนมือของซ่างกวนเฉี่ยน และเดินตากฝนจากไป
ซ่างกวนเฉี่ยน<_เดินตากฝนกลับแบบนั้นเหรอ ไม่เป็นไข้เหรอ แล้วทำไมคุณชายจึงต้องเรียกฉัน_>
ซ่างกวนเฉี่ยนเดินถือร่มกลับเจวี๋ยกงทันทีหลังจากที่รู้ว่ากงซ่างเจวี๋ยเรียกพบ
...ΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ...
...เจวี๋ยกง...
...ΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ...
ซ่างกวนเฉี่ยนเดินเข้ามา เห็นกงซ่างเจวี๋ยยืนหันหลังให้อยู่ พร้อมกับถืออะไรสักอย่างอยู่ในมือ
ซ่างกวนเฉี่ยน< คุณชาย ท่านเรียกพบข้าหรือ >
ซ่างกวนเฉี่ยนเอ่ยออกไปด้วยน้ำเสียงที่ทุ้มต่ำและปกติ ก่อนที่กงซ่างเจวี๋ยจะหันหน้ากลับมา ทำให้เห็นได้ชัดว่าตอนนี้กงซ่างเจวี๋ยกำลังถือกระดาษอยู่ในมือ พร้อมกับอักษรที่เป็นภาษาจีนซึ่งทำให้ซ่างกวนเฉี่ยนที่เป็นคนไทย แต่ต้องมาตามหาหยางฉือ จึงเกิดเหตุให้ทะลุเข้ามาที่ยุคจีนโบราณของประเทศจีน
กงซ่างเจวี๋ย< เจ้าไม่ใช่ซ่างกวนเฉี่ยน ตำบลซ่างกวน >
ซ่างกวนเฉี่ยน< หมายความว่าอย่างไร ข้าก็คือซ่างกวนเฉี่ยน ตำบลซ่างกวน >
กงซ่างเจวี๋ย< ข้าไปสืบข้อมูลของเจ้ามาแล้ว เจ้าไม่ใช่ซ่างกวนเฉี่ยนจริงๆ เจ้าเป็นใครกันแน่ >
ซ่างกวนเฉี่ยน< ข้า..._พึ่งจะเข้ามาก็รู้เร็วป่านนี้เลย ไม่ได้ ยังไงก็ต้องยืนยันว่าเป็นซ่างกวนเฉี่ยนอยู่ดี_>
กงซ่างเจวี๋ย< สรุปเจ้าคือใครกันแน่ >
ซ่างกวนเฉี่ยน< แน่นอนว่าข้าคือซ่างกวนเฉี่ยนจริงๆ หากท่านไม่เชื่อ ข้าคงทำได้เพียงออกจากสำนักตระกูลกง >
กงซ่างเจวี๋ยชูกระดาษขึ้นมาแผ่นหนึ่ง สลับกลับอีกแผ่นหนึ่ง ก่อนจะก้าวเท้าเดินเข้ามาใกล้ๆซ่างกวนเฉี่ยน
กงซ่างเจวี๋ย< ไม่ผิด เจ้าคือซ่างกวนเฉี่ยนจริงๆ >
ซ่างกวนเฉี่ยน< ท่านหลอกข้าหรือ >
กงซ่างเจวี๋ย< ข้าไม่ได้หลอก ข้าแค่ทดสอบเจ้าก็เท่านั้น >
ซ่างกวนเฉี่ยนเกิดความสับสนในใจ แต่ยังดีที่เป็นเพียงแค่การทดสอบเท่านั้น
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 89
Comments