เจ้าชายอสูรเลเวล2

อ้าว!!น้ำส้มทำไมกลับมาเร็วจังเลยลูกเปนยังไงบ้างยายจ้างโอเคมั้ย

เรื่องการจ้างและเงินเดือนน่ะโอเคดีค่ะแม่เค้าให้เงินเดือนสูงมากแต่ ....เฮ้ออออออ

ทันทีที่คุยงานเสร็จฉันก็ตรงดิ่งกลับบ้านเพื่อเก็บข้าวของและเตรียมตัวรับศึกหนักในวันพรุ่งนี้

แต่อะไรหรือคะคุณหนู!!!???ป้าแตงอ่อนแทรกขึ้น

ก็นายจ้างน่ะสิคะทั้งเขี้ยวลากดินทั้งเข้มงวดหนูคิดว่าทั้งหนักสุดน่าไม่ใช่การดูแลคนไข้ละค่ะป้าแตงอ่อนแต่น่าจะเป็นการรับมือกับนิสัยเอาแต่ใจเผด็จการของนายจ้างมากกว่า(⁠+⁠_⁠+⁠)

"เอาน่าคุณหนูของป้าออกจะสวยน่ารักขนาดนี้ป้าเชื่อว่าความดีของคุณหนูจะต้องเอาชนะใจเจ้านายและคนที่บ้านหลังนั้นได้แน่ๆค่ะ^⁠_⁠^

"ก็ขอให้เป็นแบบนั้นจริงๆนะคะป้าแตงอ่อนไม่ใช่หงุดหงิดแล้วไล่ตะเพิดหนูออกมาให้ป้ากับคุณแม่เลี้ยงนะคะ>⁠.⁠< >⁠.⁠< >⁠.⁠<...

ไม่เป็นไรจร้าลูกสาวคนเดียวแม่เลี้ยงได้สบายอยู่แล้วค่ะ(⁠^⁠^⁠)งั้นหนูขึ้นไปเตรียมเสื้อผ้าและของใช้ที่จะไปบ้านคนไข้อาบน้ำเสร็จแล้วค่อยลงมาทานข้าวพร้อมกันนะคะจะได้นอนพักผ่อนเร็วๆ

ค่ะคุณแม่เด่วเย็นๆหนูลงมาทานข้าวค่ะ

หลังจากขึ้นห้องมาจัดเตรียมเสื้อผ้าส่วนใหญ่ชั้ลเตรียมชุดที่ทะมัดทะแมงในขณะเดียวกันก็เปนขุดที่สุดภาพและใช้ได้แทบทุกโอกาสกับของใช้ส่วนตัวเล็กๆน้อยๆแล้วลงมาทานข้าวกับคุณแม่และป้าแตงอ่อนก่อนขึ้นมานอนก็ไม่ลืมอ้อนคุณแม่และป้าแตงอ่อนก็นะรอบนี้จากบ้านไปตั้ง3เดือนฉันกะว่าถ้าไม่มีเหตุฉุกเฉินจริงๆฉันคงไม่ลาไม่อยากมีปัญหาในช่วงทดลองงานแม้จะแอบหวั่นใจกับนิสัยของนายจ้างอยู่บ้างแต่ไม่เป็นไรฉันจะทำหน้าที่ของชั้ลให้ดีที่สุดก็แล้วกัน^⁠_⁠^....

เช้าวันต่อมา ณ คฤหาสน์ เดชอมรวัฒนา

หลังจากที่คนขับรถของคุณธีมไปรับฉันมาจากที่บ้านก่อนขึ้นรถคุณแม่กับป้าแตงอ่อนก็มีน้ำตาซึมกันเล็กน้อยเนื่องจากปกติชั้ลไม่ค่อยรับงานที่ต้องค้างบ้านคนไข้สักเท่าไหร่แต่ก็นะเงินเดือนสูงขนาดนี้ใครไม่คว้าโอกาสไว้ก็บ้าละอดทนหน่อยนะคะคุณแม่กับป้าแตงอ่อนพ้นทดลองงานหนูจะลางานมาอ้อนให้หายคิดถึงเลยค่ะ^⁠_⁠^

 พอรถจอดสนิดปุ๊บชั้ลก็คิดว่าบ้านต้องหลังใหญ่แบบบ้านเก่าของฉันตอนคุณพ่อยังมีชีวิตอยู่แต่ไม่ว่าจะใหญ่ยังกับพระราชวังขนาดนี้โอ้โหต้องใช้คนงานแม่บ้านกี่คนกันเนี่ยถึงจะดูแลได้ทั่วถึง😯😯

เชิญครับคุณพยาบาล🙂เสียงลุงพรคนขับรถเรียกชั้ลออกจากภวังค์...

คะ....ค่ะลุงพรเรียกหนูว่าน้ำส้มก็ได้ค่ะ😁😁

"ครับงั้นเชิญเข้าในบ้านก่อนส่วนกระเป๋าเสื้อผ้ากับข้าวใช้คุณน้ำส้มผมจะยกไปไว้ให้ที่ห้องพักแล้วกันนะครับ"

ขอบคุณค่ะลุงพรฝากด้วยนะคะ^⁠_⁠^

พอเดินเข้ามาในตัวบ้านทั้งเฟอร์นิเจอร์และการตกแต่งต่างๆคือเลิศหรูอลังการมากขณะที่ฉันกำลังชื่มชมความสวยงามของบ้านก็มีเสียงบุคคลนึง

ดังขึ้น......

ที่บ้านได้สอนมารยาทในการมาอยู่บ้านคนอื่นมั้ย?

\=⁠_O⁠_⁠oจุกค่ะฉันจุกจนลืมหายใจไปเลยกับคำทักทายของเจ้าของบ้านนี่ขนาดเพิ่งมาถึงนะเนี่ย!!

อะ...เอ่อคือดิฉันไม่กล้านั่งนะค่ะกลัวจะทำให้โซฟาบ้านคนเลอะหรือเปนรอยเลยรอขออนุญาตก่อนค่ะ

ต้องขอโทษคุณธีมด้วยนะคะ(⁠+⁠_⁠+⁠)(⁠+⁠_⁠+⁠)

ไม่เป็นไรงั้นตามผมมาในควรเด่วผมแนะนำทุกคุณในบ้านนี้ให้คุณรู้จักก่อนแล้วค่อยขึ้นไปข้างบนห้องคุณพ่อผมละกัน....พูดจบผมก็เดินเข้าครัวโดยไม่สนว่าคนตัวเล็กจะเดินตามทันหรือไม่......

จะรีบไปไหนของเค้าเนี่ยขาก็ย๊าวยาวฉันแอบบ่นพึมพำและรีบสาวเท้าเดินตามผู้เป็นนายโอ้ย!!!!

คนรึกำแพงเมืองจีนเนี่ย!!!หยุดเดินก็ไม่บอก

นี่คุณพยาบาลครับไม่ทราบเดินนี่หลับตาเดินรึไงกันถึงได้ซุ่มซ่ามขนาดนี้????

กรี๊ดค่ะ!!!ฉันอยากจะกรี๊ดใส่หน้าเค้าดังๆเลยจริงๆ

คนอะไรปากคอเราะร้ายได้ขนาดนี้แต่ก็ทำได้เพียงสูดลมหายใจเข้าลึกๆท่องไว้เงินเดือน50,000

ขอโทษค่ะดีฉันไม่ทันระวัง.แฮร่.......

ทุกคนนี่พยาบาลทีจะแม่ดูแลคุณพ่อเธอจะมานอนพักที่บ้านหลังนี้ขอให้ทุกคนดูแลเธอให้ดีและถ้าเธอต้องการอะไรก็จัดหาให้เธอด้วยเข้าใจมั้ย

ส่วนคุณ!นี่แม่นิ่มแม่นมของผมส่วนนั่น ชื่อหนูนา กับลูกน้ำ เปนแม่บ้านและชานนท์กับนายชัยเปนคนสวนส่วนคนขับรถคงรู้จักกันแล้วใช่มั้ย???

ค่ะ...ดิฉันสิริภักษรนะคะเรียกน้ำส้มเฉยๆก็ได้ค่ะ

ฉันแนะนำตัวและยิ้มให้กับพวกเค้าทุกคนที่นี่ดูเป็นมิตรมากๆจะมีก็แต่อีตาเจ้าชายอสูรนี่ล่ะเสียงก็ดุสายตาที่มองคนก็ยิ่งดูชีวิตเค้าเคยยิ้มบ้างมั้ยเนี่ยคนรึล็อตไวเลอร์กันแน่...ฉันได้แต่คิดในใจ....

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***