"ทำไมเป็นเด็กแบบนี้!! แย่มาก! แย่ที่สุด! แย่ไม่มีใครเกิน! ใช้ไรไม่เคยได้! อารมณ์ก็โมโหร้าย! ใช้แต่ละทีทำเป็นหงุดหงิด ทำตัวเป็นเด็กเอาแต่ใจ! ทำไมชอบทำตัวแบบนี้อยู่เรื่อย! เลี้ยงหมายังดีกว่าเลี้-!"
"พอสักทีดิ!!!"
"แม่เคยเข้าใจอะไรหนูบ้างมั้ย!? เคยให้ความสนใจกับหนูบ้างมั้ย!? แน่นอนว่าไม่!! เอาแต่โทษ! เอาแต่ด่า! เอาแต่ว่า! เอาแต่สั่งนู้นสั่งนี้!รู้มั้ยว่าองค์ต้องทนมาแบบนี้มากี่ปี! องค์เหนื่อย!องค์อยากพัก! องค์ไม่อยากเรียน! องค์อยากใช้ชีวิตของตัวเอง!องค์อยากให้เเม่เข้าใจในตัวองค์บ้างไม่ใช่คิดสักแต่บอกว่าองค์เป็นเด็กเลี้ยงเสียข้าวสุก! องค์แค่ต้องการใครสักคนมาคอยปลอบคอยช่วยเป็นกำลังใจคอยอยู่เคียงข้างเวลาที่องค์ต้องการ!! องค์ไม่ได้อยากเกิดมากด้วยซ้ำ!!!-"
...เพี๊ยะ!!...
"จะมากไปแล้วนะองค์!! แม่พยายามเข้าใจองค์ แม่อยากให้องค์ได้ดี หัดฟังสิ่งที่แม่คอ-"
"องค์ไม่อยากฟัง!! จะหาว่าองค์เป็นเด็กไม่ฟังคนก็ได้!! เพราะองค์ทนฟังสิ่งที่แม่พร่ำบอกองค์มาตลอด! องค์พยายามคิดแล้วคิดอีก พยายามปลอบใจตัวเองแล้วว่าสิ่งที่แม่คอยมันคือสิ่งที่ถูกต้อง! แต่นับวันนานเข้า องค์ก็หลอกตัวเองไม่ไหวแล้วว่าสิ่งที่แม่คอยบอกคอยสอนมันผิด!! เอาเลยจะตีองค์ก็ตี จะตบ จะต่อย จะทุบ ถ้ามันทำให้แม่พอใจ ทำให้แม่ใจเย็นแม่ก็ทำเลย!! องค์เหนื่อย องค์ท้อ องค์ไม่อยากใช้ชีวิตแล้ว!!! แม่ง...ทำไมต้องมาเจออะไรแบบนี้ด้วยวะ...." ทุกคำที่สบดออกมา..แถบทำให้หัวระเบิด ใจ ร่างกาย แขน ขา ทุกๆส่วนของร่างกายล้วนสั่นไปด้วยความโกรธปะปนไปกับความสิ้นหวัง ในอกที่เคยอึดอัดกลับเงียบสงบอย่างนี่แปลกประหลาด อาการหวาดกลัวต่อทุกสิ่งแม้กระทั่งการลืมวิธีหายหรือที่เรียกว่า แพนิก ทำให้เหมือนคนที่ขาดสติอย่างสิ้นเชิง ทำอะไรไม่ได้เลย มันน่ากลัวไปหมด ไม่ได้ยินเสียงอะไรเลย..ไม่ทันไร ร่างกายที่สั่นเทานั้นก็ล้มลงกองกับพื้นก่อนจะหมดสติไป..ทุกอย่างเลือนลางไปหมด..ทุกๆอย่าง
...[โรงพยาบาล เวลา 21:04]...
...เสียงอะไร? ไม่ได้ยินเลย...
...อ่า..อยากหลับอีกจัง.....
...อยากหลับไปตลอดกาล.....
...เหนื่อยชะมัด.....
...ปวดหัวไปหมด.....
"องค์!!"
"อ่า...ฟา-แม่!?"
"เป็นไงบ้างองค์!?"
"...อยากนอนเงียบๆคนเดียวค่ะ.."
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments