"คิดไม่ออกเลยแหะว่าจะวาดอะไร" ฉันค่อยๆล้มตัวนอนขณะแหงนหน้ามองเพด้านห้อง
ติ๊ง!
"หืม? การบ้านที่บอกไม่ต้อง..ทำเพิ่มด้วยนะค่ะ..อะไรเนี่ย!!!"ความสั่งการบ้านตอนดึก4ทุ่มแถบทำให้หัวเสียกันเลยทีเดียว ไม่ใช่มีเพียงข้อสองข้อแต่หนึ่งข้อใหญ่มีข้อย่อยตั้งกี่ข้อ แค่คิดก็แถบอยากจะควักสมองตัวเองออกมาแล้วล้างน้ำจริงๆ
...[ โรงเรียน - ห้อง 6/1 เวลา 06:43 ]...
"องค์ทำการบ้านเสร็จยังอ่ะ!"เสียงเล็กแหลม สูงเท่าอก คนนี้เป็นเพื่อนสนิทอีกคน เฟย เป็นคู่หูกับ ฟาน ส่วนเด็กผู้หญิงอีกคนที่ยื่นอยู่ข้างๆเป้ย คือ ฟีอง เป็นคู่หูฉันเองแต่ไม่ค่อยเข้ากันได้เท่าไหร่เพราะนิสัยที่แตกต่างกันละมั้ง ฉันกับฟานเป็นเพื่อนสนิทกัน แต่ก็มีคู่หูอย่างฟีองและเฟยที่อยู่ด้วยกันตลอด ฟีองกับเฟยก็เป็นเพื่อนสนิทกันเหมือนฉันกับฟาน เรียกได้ว่าเป็น2คู่ในห้องที่สนิทกันมากที่สุดแล้วล่ะและเป็น1ทีมที่อยู่ด้วยกันแล้วสบายใจมากที่สุด
"ทำเกือบเสร็จหมดแล้วน่ะแต่เหลือแค่ไม่กี่ข้อที่ทำไม่เป็นกะว่าจะมาลอกเพื่อนที่โรงเรียนอยู่"ถึงกับต้องยิ้มเจื่อนเลยฉัน
"งั้นหรอๆๆ ขอลอกหน่อยได้รึป่าว ข้อที่องค์ทำไม่ได้เรากับฟีองทำแล้วน่ะ" ดูสายตาที่อ้อนวอนขอร้องนั้นสิ เอ็นดูจริงๆ
"แต่ขอเราเขียนก่อนนะของเราเขียนแค่ไม่กี่ข้อเอง"
"ได้ๆ เสร็จแล้วเดินเอาไปให้ที่โต๊ะนะเราจะไปทำวิชาอื่นก่อน" ฉันพยักหน้าตอบก่อนจะก้มลงเขียนงานให้เสร็จ
...[ เวลา 07:15 ]...
"มาแล้วหรอฟาน"คู่หูอย่างเฟยเรียกหา
"รถติดนิดหน่อยว่าแต่การบ้านเสร็จกันยังอ่ะ"
"เสร็จกันหมดแล้วจะลอกหน่อยมั้ยล่ะ ออระวังอย่าไปทำให้องค์ตื่นละสงสัยเมื่อคืนคงไม่ได้นอนเพราะนั่งทำการบ้าน" ฟานเห็นองค์แบบนั้นจึงพยักหน้าตอบก่อนค่อยๆเดินไปวางกระเป๋าบนโต๊ะข้างๆโต๊ะองค์อย่างเบามือ
...[ โรงเรียนพิเศษ เวลา 17:58 ]...
"กลับก่อนนะคะลุงกรอบ ป้าพร"
"สวัสดีจ้าา"
"สวัสดีค่ะ" ถึงแม้พวกเขาจะเป็นคนที่ขายขนมห้องแอร์ในโรงเรียนพิเศษเล็กๆเเห่งนี้แต่มันก็ทำให้ฉันรู้สึกสบายใจเมื่อได้อยู่กับพวกเขาแบบนี้
"เรียนเป็นไงบ้างองค์" พ่อที่นั่งคร่อมมอเตอร์ไซต์เอ่ยถามก่อนจะหยิบหมวกกันน็อคขึ้นสวม
"ก็สนุกดี" ฉันยื่นกระเป๋าให้ท่านก่อนจะขึ้นซ้อนหลัง
"ดีแล้ว ตั้งใจเรียนแบบนี้ดีแล้ว" ได้ยินคำพูดแบบนี้ทีไรแถบทำให้คุมอารมณ์ตัวเองไม่อยู่ ฉันไม่ได้อยากมาเรียนพิเศษเพื่อความสนุก เพื่อความสบายใจของพวกเขา ฉันแค่อยากมาเรียนเพิ่มในสิ่งที่ไม่เข้าใจ ถ้าหากในวันนั้นฉันไม่ตัดสินใจเรียนพิเศษในวันนี้ฉันคงไม่ต้องมาหนักใจแบบนี้ ทุกครั้งที่มีโอกาสพ่อและแม่จะชอบถามเสมอว่าไปเรียนพิเศษมั้ย เกรดตกแบบนี้ เดี๋ยวก็เรียนตามเพื่อนไม่ทัน ทำไมไม่ขยันเรียนเลย...
"องค์!"
"ห-หะ! คะว่าไงพ่อ"
"อย่าพึ่งหลับรอถึงบ้านก่อน มันอันตราย"
"ค่าา เข้าใจแล้ว"
นี่ก็เป็นอีกวันที่ฉันใช้ชีวิตที่เสเเสร้างแบบนี้...
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments