...ชายคนนึงท่ามกลางความมืดนั่งอยู่บนเก้าอี้เช่นเคย...
..."เดจาวูสิ่งที่เราคิดว่าเคยทำไปแล้ว"...
..."เราเคยมาแล้วเคยพูดไปแล้ว"...
..."เคยเห็นเคยสำผัส"...
..."สิ่งเหล่านี้มีทฤษฎีอยู่นะ"...
..."เกี่ยวกับการคิดไปเอง"...
..."ชาติที่แล้ว"...
..."พลังจิต"...
..."หรือ"...
.......
.......
.......
..."เป็นตัวเราในโลกคู่ขนานทำมาแล้ว"...
^^^ชายคนนั้นท่ามกลางความมืดเปิดหนังสือ^^^
...วันที่ 12 เดือน4 ปี1885...
...ณ ฝรั่งเศส...
...ผมเฟรด...
...ว่างงานไม่ได้ร่ำรวยอะไร...
^^^เคยอาศัยอยู่กับคุณปู่แต่ย้ายออกมาแล้ว^^^
...ผมกำลังเดินทางไปที่ตัวบ้านที่ท่ายเคยอาศัยอยู่...
...ในรอบหลายปี...
...การเดินทางจากเมืองหลวงใช้เวลาค่อยข้างนาน...
...ก่อนผมจะถึงตัวบ้านหลังนั้น...
...ทรุดโทรมบ้านที่ดูปกติ...
...มีห้องใต้ดินกับห้องใต้หลังคา...
...ทางตัวบ้านไม่ได้ใหญ่มาก...
...ผมเข้าไปในนั้น...
...เช็คสภาพของในบ้าน...
...ห้องใต้หลังคาที่ฝุ่นเต็มไปหมด...
...ผมเดินไป ณ ห้องใต้ดิน...
...และได้พบกับสมุดเแปลกๆเล่มนึง...
...ผมปัดฝุ่นก่อนจะเปิดอ่านมัน...
...ในนั้นมันเกี่ยวกับการสังเวย...
...การใช้เลือดเพื่อเพิ่มอายุขัย...
...การกล่าวถึงปีศาจ...
...การทำสัญญา...
...ผมอ่านจนจบผมทำพิธี...
...ตามที่หนังสือบอกไว้...
..."ผม...ผมทำอะไรอยู่"...
^^^"ทำไมผมถึงต้องเดินทางมาบ้านหลังนี้"^^^
..."นี้ไม่ใช่บ้านของท่านปู่"...
..."ทำไมผมถึงได้ทำพิธีอะไรไม่รู้"...
...ไม่ทันได้พูดจบ...
...ก็ได้มีปีศาจ?ออกมาจากวงแหวนพิธีที่ผมทำไว้...
...ตัวมันสีแดงมีเขาตาแดงกล่ำ...
...ร่างกายคล้ายมนุษย์...
..."เจ้าคือคนแห่งคำทำนาย"...
..."เจ้าถูกนำมาที่นี้เพื่อปลดปล่อยข้า"...
..."ตามคำทำนายของท่านผู้นั้น"...
..."เจ้าจะต้อง"...
...ยังไม่ทันที่ปีศาจตัวนั้นจะพูดจบ...
...ผมก็ตื่นขึ้นมา...
...มีข่าวการตายของผู้คนนับไม่ถ้วน...
...โรคกาฬโรค...
...แพร่กระจายอย่างไม่ทราบเหตุผล...
...ผมตกใจและไม่เชื่อในสิ่งที่เห็น...
...ผมพยายามตั้งสติ...
...ผมเห็นภาพตัวของผม...
...ในรูปร่างที่ต่างออกไปในที่ต่างๆ...
...หลังจากที่ผมลืมตาขึ้นมาจากการพยายามตั้งสติ...
...ผมเริ่มกระวนกระวาย...
...ผมไม่สามารถมองเห็นทางได้ดวงตาของผมผมเห็นแต่ตัวของผมที่ในสถานะการเดียวกัน...
...ผมไม่สามารถโฟกัสได้หมด...
...ว่าผมแต่ละคนทำอะไรอยู่...
...ผมตะโกนออกมาด้วยความตกใจ...
...ทุกสายตาของตัวผม...
...มันจับจ้องมาที่ผม...
...ผมไม่สามารถหลับตาหนีได้...
...หันหน้าหนีไม่ได้...
...คุณไม่รู้หรอกมันน่ากลัวแค่ไหน...
...พวกเขาทั้งหมดมองมาที่ผมและยิ้ม...
...ทันใดนั้นผมหลุดออกจากการมองเห็นพวกนั้น...
...ไม่ว่าผมจะทำอะไรในตอนนี้...
...ผมจะเห็นภาพซ้อนหรือความรู้สึก...
...ว่าเคยทำมาแล้ว...
...ผมหนีจากมันไม่ได้...
...มันน่ากลัว...
...ผมไม่รู้จะทำยังไง...
...หนีจากมันไม่ได้...
...ท่าไม่เห็นภาพซ้อนผมก็จะเห็นตัวของผม...
...มองมาที่ผมและยิ้มให้...
...ผมกลัวมันผม......
...//ฉึก...
...//ฉึก...
...ผมควักลูกกระตาของตนเองออกมา...
...ด้วยมีด...
...ผมไม่เห็นอะไรแบบนั้นแล้ว...
...ที่นี้มันมืดผมพยายามจะหา...
...ของมาห้ามเลือด...
...ผมพอจะจำทางของบ้านได้อยู่ระดับนึง...
...ผมหยิบผ้ามาเช็ดเลือด...
...มันเจ็บ...
...แต่ตอนนั้นผมผมกลับได้ยินเสียงบางอย่างแทนที่การมองเห็น...
...//ตึกๆๆ...
...มีเสียงฝีเท้าอะไรบางอย่างเดินมา...
...มันหยิบลูกกระตาที่หลุดออกมา...
...นำมันมาใส่คืนที่ดวงตาของผม...
...ผมมองเห็นอีกครั้ง...
...แต่ทั้งเลือดทั้งอะไรต่างๆ...
...ไม่ได้หายไปไหน...
...ผมมองเห็นหน้าของมัน...
...มันไม่ใช่สิ่งที่ควรอยู่บนโลกด้วยซ้ำ...
...มันใส่สูทของมนุษย์...
...หน้าตาเป็นหนองพุพอง...
...หน้าของมันอยู่ใกล้กับผมมากๆ...
...มีแมลงที่หน้าตาแปลกประหลาดมากมายบนหน้ามันคอยชอนไช...
...ไปตามรูบนหน้าของมัน...
..."เจ้าทำได้ดีแล้ว"...
..."นีัคือรางวัล"...
...ทันทีที่ตัวประหลาดนั้นพูดจบ...
...ตัวของโยฮันก็ได้ถูกเปลี่ยนเป็นอะไรบางอย่าง...
...รูปร่างเหมือนฮายีน่ายืน2ขา.......
.......
... ....
.......
..."บันทึกเล่มนี้มันบอกอะไรเราเยอะมากเลยนะ"...
...ชายท่ามกลางความมืดกล่าวพร้อมกับปิดหนังสือ...
..."เหมือนจะมีอะไรหลายๆอย่างเริ่ม ปรากฏออกมา"...
..."แต่มันยังคงน้อยไป"...
..."บางทีในอนาคตอาจจะได้มีอะไร ปรากฏมามากขึ้นก็ได้"...
END OF CHAPTER 2
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 3
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments