Chapter 1 'น้องชาย'

...Chapter 1 ...

...'น้องชาย'...

ณ 2DRINKS.

เสียงเพลงคลอเบาๆภายในร้านสีขาวมินิมอลที่ตกแต่งอย่างเรียบง่าย วัสดุและของตกแต่งล้วนเป็นสีขาวดำคุมโทนกันไป กระจกใสรอบร้านสามารถมองเห็นถนนที่มีรถขับสัญจรกันไปมาวุ่นวาย ร้านถูกออกแบบมาเป็นตึกสองชั้น โดยด้านล่างเป็นคาเฟ่สำหรับคนชอบดื่มกาแฟและด้านบนถูกตกแต่งเป็นบาร์ขนาดเล็กที่ทำเอาไว้เพื่อเปิดให้ผู้คนเข้ามาดื่มยามค่ำคืนแถมยังมีระเบียงยื่นออกมาสามารถชมบรรยากาศได้อีกด้วย 

ฉันตั้งใจทำร้านนี้เพราะความตั้งใจของฉันเป็นการส่วนตัว ด้วยความที่ชื่นชอบการเป็นบาริสต้าทำให้เป้าหมายของฉันทั้งชีวิตคือการเปิดคาเฟ่เป็นของตัวเองและการมีบาร์ในยามค่ำคืนก็เป็นฝันที่อยากมีเหมือนกัน เลยทำให้ฉันจับทั้งสองอย่างเอามายำรวมกันจนได้ตึกแห่งนี้มา ตึกที่ยามเช้าเป็นคาเฟ่ ยามค่ำคืนเป็นผับกึ่งบาร์ ถึงแม้ว่าฉันจะแพ้แอลกอฮอล์ แต่ฉันก็ชอบที่จะมีร้านแบบนี้แหละนะ 

(เสียงโทรศัพท์)

"ว่าไงซันไชน์" 

[แกอย่าเพิ่งตกใจนะ...] เสียงปลายสายสั่นแปลกๆ

"อะไร แกมีอะไรก็ว่ามา ตอนนี้ลูกค้าเยอะ" ฉันบ่นปลายสายไป

[เพิร์ธถูกจับเมื่อเช้านี้]

"ใครจับ?" ฉันทำท่าสงสัย

เพิร์ธ คือน้องชายแท้ๆของฉันที่แยกไปอยู่กับพ่อ ส่วนฉันอยู่กับแม่ ตั้งแต่สมัยเด็กพ่อแม่แยกทางกันเราทั้งสองเลยต้องแยกกันไปทั้งสองฝั่ง แต่เราทั้งสองก็ยังติดต่อกันตลอดเป็นธรรมดาของเราสองพี่น้อง เพิร์ธเป็นเด็กค่อนข้างเกเร แต่ก็ไม่เคยมีเรื่องเดือดร้อน อาจจะมีเถลไถลแต่ก็ไม่เคยเกิดเรื่องอะไรไม่ดี

[ตำรวจน่ะสิ นี่แกลืมไปแล้วหรือไงว่าฉันทำงานอะไร?] ปลายสายตวาดจนฉันต้องยื่นมือถือออกห่างจากหู

"แล้วเกิดอะไรขึ้น ทำไมเพิร์ธถูกจับ เจ้าเด็กนั่นไปแว๊นเสียงดังอีกหรือไง?" ฉันถามเพราะน้องชายฉันชอบขับรถแต่งเสียงดัง

[เปล่า...]

"แล้วอะไรล่ะ รีบๆ พูดมา ฉันยุ่งอยู่" ฉันพูดไปมือชงกาแฟไป

[ฟังนะ...เพิร์ธถูกจับข้อหามียาเสพติดในครอบครอง!]

"ห้ะ!!"

หลังจากที่ได้รู้ว่าน้องชายตัวแสบโดนข้อหาอะไรก็ทำให้ฉันแทบจะทิ้งทุกอย่างแล้วขับรถตรงดิ่งไปยังสถานีตำรวจทันที ฉันไม่เคยคิดเลยว่าเจ้านั่นจะถึงขั้นเล่นยา เพราะฉันรู้จักมันดี ของอันตรายแบบนี้เจ้านั่นไม่มีทางยุ่งแน่ๆ

ณ สถานีตำรวจแห่งหนึ่ง

ฉันเดินตรงเข้าไปหาเพื่อนสนิทที่กำลังยืนรอฉันอยู่หน้าห้องสอบสวน ถ้าให้เดาตอนนี้เจ้านั่นต้องกำลังถูกสอบปากคำอยู่แน่ๆ บางทีฉันอาจจะช่วยพูดได้ เพราะฉันคือพี่สาวแท้ๆ

"โรสๆ แกใจเย็นๆ ก่อนนะ ตอนนี้ตำรวจเขาไม่อนุญาตให้ใครเข้าพบทั้งนั้น" ซันไชน์พูดดักฉันที่ทำท่าจะเข้าไปในห้องสอบสวน

"ซันไชน์ ทำไมเพิร์ธโดนข้อหานี้ ฉันมั่นใจนะว่าเจ้านั่นไม่มีทางเล่นยาแน่นอน" 

"โรส แต่ภาพที่ตำรวจบุกจับคือเพิร์ธกำลังนอนเมายาอยู่นะ แกต้องตั้งสติก่อน"

"ไม่จริง ไม่จริงแน่ๆ" ฉันส่ายหน้าทันที

"พริมโรส แกมานี่ก่อน" ซันไชน์ลากฉันออกไปข้างนอก

"ซันไชน์"

"แกฟังนะโรส ตอนนี้เรากำลังสงสัยว่ายามาจากไหนมากมายขนาดนั้น และเพิร์ธก็อายุยังไม่บรรลุนิติภาวะ ไม่มีทางที่เพิร์ธจะสามารถครอบครองยาได้เยอะขนาดนั้น นอกซะจากจะมีคนให้มา"

"แกจะบอกอะไร?"

"เราต้องกักตัวเพิร์ธเอาไว้เพื่อสืบพยานต่อสาวไปหาต้นตอที่มาของยา ตอนนี้เพิร์ธเป็นพยานคนสำคัญเพราะมันอาจจะสาวไปถึงคดีค้ายารายใหญ่ที่ฉันกำลังตามจับอยู่ ทางนี้เลยปล่อยเพิร์ธออกไปไม่ได้ รวมถึงงดเข้าเยี่ยมทุกกรณี เพื่อความปลอดภัยของเพิร์ธเอง" 

"แกจะช่วยเพิร์ธใช่มั้ยซันไชน์"

"ต้องช่วยสิ ฉันก็เห็นเพิร์ธมันมาตลอด น้องชายเพื่อนสนิททั้งคน ยังไงฉันก็ต้องช่วย"

"ขอบใจแกมากเลยนะ ถ้าแกมีอะไรให้ฉันช่วยแกบอกได้เลยนะ ฉันจะช่วยเอง"

"แกแน่ใจเหรอว่าจะช่วยได้?" ซันไชน์มองหน้าฉันทันทีราวกับกำลังจะให้ฉันช่วยบางอย่าง

"แล้วแกจะให้ฉันทำอะไรล่ะ?"

"ก่อนวันที่เพิร์ธถูกบุกจับ หมอนั่นไปผับหนึ่งในตัวเมืองซึ่งที่นั่นคนค่อนข้างเยอะหาตัวจับยากทั้งนั้น ฉันได้เข้าไปตรวจบ้างแต่ก็ไม่เคยเจออะไร ฉันเลยอยากให้แกช่วยเข้าไปสืบให้หน่อย บางทีคนธรรมดาเข้าไปอาจจะได้อะไรมากกว่าตำรวจเข้าไป"

"แล้วแกไม่รู้เหรอว่าใครเป็นคนแจ้งจับเพิร์ธ"

"เมื่อเช้ามีคนโทรมาแจ้งว่าได้ยินเสียงคนกำลังทะเลาะกันพอเข้าไปดูก็เห็นแต่เพิร์ธกำลังนอนอยู่ ข้างๆมีเฮโรอีนอยู่ในห่อกระดาษ รวมไปถึงอุปกรณ์ในการเสพด้วย"  

"ไม่มีใครอยู่ด้วยเลยเหรอ?"

"ใช่ คงจะหนีกันไปหมดนั่นแหละ"

"งั้นวันนี้ฉันจะไปที่นั่น"

"วันนี้?"

"อืม แกไม่ต้องห่วง ไม่มีใครรู้หรอก"

"แล้วร้านแกล่ะ"

"เดี๋ยวฉันให้เด็กๆ ที่ร้านดูแลได้อยู่หรอก" ฉันพูด

"โอเค ยังไงเดี๋ยวฉันจะไปรับ"

"โอเค"

เอาล่ะ มาถึงขั้นนี้แล้วฉันต้องช่วยเจ้าเพิร์ธ ก็แค่เข้าไปสืบอะไรนิดๆหน่อยๆ คงไม่มีอะไรน่าห่วงมากมายขนาดนั้น แต่สถานที่นั้นฉันไม่เคยไปเลยสักครั้งแล้วแบบนี้ฉันจะรอดมั้ยล่ะเนี่ย

ณ Blue Moon Bar

ชุดที่เลือกใส่เป็นเดรสผ้าซาตินสีขาวปาดไหล่โชว์ช่วงเอว คาดด้วยสร้อยเอวทำให้เห็นเอวคอดชัดเจน กระโปรงสั้นเรียบรับสรีระหุ่นนาฬิกาสวยทำให้ใส่ชุดนี้แล้วดูเซ็กซี่ไม่เบาเลยล่ะ

"นี่ต้องมากันหมดเลยเหรอ" ฉันถามเพราะเพื่อนฉันเล่นมากันครบทั้งสี่คนเลยน่ะสิ

"ให้พวกฉันช่วยเถอะ แกคนเดียวไม่ไหวหรอก" ปรอยฝนพูด

"นี่พวกแกเข้าไปกันเลยนะ ฉันมีงานด่วนเข้า" ซันไชน์พูดขึ้นท่าทางเร่ง

"อ้าว งั้นรีบไปเถอะๆ เดี๋ยวทางนี้ฉันดูแลเอง" ปรอยฝนพูด ทำให้เราโบกมือลากับซันไชน์ก่อนจะหันหน้าเข้าไปในผับนั้น

เราเดินผ่านการตรวจบัตรเขามาก่อนจะเดินหาที่นั่งซึ่งที่นี่คนค่อนข้างแน่น การจะหาที่นั่งเลยลำบากนิดหน่อย

"ทำไมคนถึงเยอะขนาดนี้เนี่ย" โจนาสบถ

"น่าสนุกชะมัด อะไรแบบนี้" ปรอยฝนพูดหลังพวกเรานั่งลงที่โต๊ะ

ฉันมองไปรอบๆร้านที่มีผู้คนเต็มไปหมด รวมไปถึงเสียงดนตรีที่ค่อนข้างดังกระหึ่มจนเกือบจะไม่ได้ยินเสียงพูดคุย

สายตาของฉันไปสะดุดเข้ากับผู้ชายคนนึงเขานั่งอยู่ตรงข้ามกับฉันทางด้านมุมสุด ผู้ชายเจ้าของเรือนผมสีดำสนิท นัยน์ตาคมสวยดูมีเลศนัยตลอดเวลา จมูกโด่งเป็นสันรับกับใบหน้าเรียว ริมฝีปากบางกระดกแอลกอฮอล์สีสวยราวกับดื่มน้ำ สาวๆรายล้อมทั้งสองข้างในอ้อมกอด เสื้อเชิ้ตสีขาวถูกปลดกระดุมออกสองเม็ดจนเห็นแผงอกของเขา 

"ห้ะ!" ฉันอ้าปากค้างทันที เพราะหมอนั้นคือคนที่ฉันเดินชนเมื่อวันก่อน

เมื่อวันก่อน

ฉันกำลังออกจากคอนโดโดยการเดินเลียบสวนสาธารณะใกล้ๆ ไป ทุกอย่างปกติ แต่แล้วฉันก็ได้เหลือบไปเห็นผู้ชายคนคุ้นเคย

'เอซ!'

ฉันรีบหลบไปข้างต้นไม้ก่อนจะชนเข้ากับผู้ชายคนนึง ร่างสูงประคองร่างฉันเอาไว้ แต่สายตาของฉันยังคงจับจ้องอยู่ที่เอซจนไม่ได้สนใจว่าตัวเองกำลังอยู่ในอ้อมกอดของใครบางคน 

ทันทีที่เอซเดินออกไปจนลับสายตาฉันเลยถอนหายใจเฮือกใหญ่ ก่อนจะหันเข้ามาเจอกับผู้ชายคนนั้น

ผู้ชายเจ้าของใบหน้าหล่อราวฟ้าประทาน นัยน์ตาคู่สวยสีเทากับเรือนผมสีดำเงาสลวย ริมฝีปากที่กำลังกระตุกยิ้มหน่อยๆ

"เฮือก! เอ่อ...ขอโทษค่ะ" ฉันรีบถอยออกมาทันทีแต่กลับถูกรั้งแขนเอาไว้

"เดี๋ยวสิ!"

"คะ?"

"เธออ่อยฉันแล้วจะไปง่ายๆ แบบนี้เหรอ?"

"ใครอ่อย?" ฉันทำหน้างง

"นี่ ฉันว่าเธออย่าทำเป็นไม่รู้หน่อยเลย ผู้หญิงที่เข้าหาฉันก็เพราะเรื่องอย่างว่าทั้งนั้น"

"นี่นายต้องการจะสื่ออะไร"

"หึ เธอนี่ตลกดีนะ ฉันชักสนใจเธอแล้วสิ"

"ถ้านายคิดว่าฉันจะเป็นอย่างผู้หญิงที่นายบอกล่ะก็ นายหลบไปเถอะ ฉันไม่ใช่คนประเภทนั้น"

"แต่ฉันสนใจเธอ นอนกับฉันสิ"

"อีตาโรคจิต!"

ตุบ!!

^^^โปรดติดตามตอนต่อไป...^^^

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***