EP.5

**ทั้งหมดเป็นเพียงเรื่องที่แต่งขึ้นมาเท่านั้น อาจมี คำพูด เนื้อหาและเหตุการณ์ที่ไม่เหมาะสม **

โปรดใช้วิจารญาณในการอ่าน

เช้าวันถัดไป

.

"เอาล่ะนักเรียนทุกคน วันนี้คณะครูและผอ.มีประชุมกันะคะ ให้นักเรียนอยู่แต่ในห้อง ห้ามออกไปเพ่นพ่านเด็ดขาด" ผู้เป็นครูออกคำสั่งกับนักเรียน

"ครับ/ค่ะ" นักเรียนทุกคนตอบ

"แต่ก่อนไป ครูขอสอนสักนิดนึงเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ฝรั่งเศส" คุณครูกล่าว

(ไปเรียนกันเลยย)

ประวัติศาสตร์ฝรั่งเศส

ฝรั่งเศสเป็นดินแดนที่เคยอยู่ใต้การปกครองของจักรวรรดิโรมันมาก่อน โดยรู้จักกันในชื่อของชนเผ่า หรือแคว้นกอล ซึ่งเป็นกลุ่มชนเผ่าขนาดใหญ่ที่พูดภาษาเคลท์ ในช่วงท้ายก่อนที่จักรวรรดิโรมันจะล่มสลายลง ดินแดนกอลถูกรุกรานจากทั้งการโจมตีของกลุ่มอนารยชนและการอพยพของกลุ่มคนเร่ร่อน โดยเฉพาะชาวแฟรงก์เชื้อสายเจอร์มานิค พระมหากษัตริย์แฟรงก์นามว่า โคลวิสที่ 1 ได้ทรงรวบรวมดินแดนส่วนมากของกอลภายใต้การปกครองของพระองค์ในช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 5 นับเป็นจุดเริ่มต้นของอิทธิพลชาวแฟรงก์ในภูมิภาคนี้ที่ดำเนินต่อไปอีกหลายร้อยปี อำนาจของแฟรงก์ดำเนินมาถึงจุดสูงสุดในช่วงของพระเจ้าชาร์เลอมาญ ราชอาณาจักรฝรั่งเศสยุคกลางก็ได้ถือกำเนิดขึ้นจากการเป็นพื้นที่ส่วนหนึ่งทางทิศตะวันตกของจักรวรรดิการอแล็งเฌียงของชาร์เลอมาญ ซึ่งรู้จักกันในนาม ฟรังเกียตะวันตก และเพิ่มพูนอิทธิพลของตนขึ้นเรื่อยมาภายใต้การปกครองของตระกูลกาแปซึ่งก่อตั้งโดยอูก กาแปในปี ค.ศ. 987

เมื่อคุณครูได้สอนจบ เธอก็ได้เดินออกไป นักเรียนทุกคนก็นั่งเล่นกันตามปกติ มีแต่มิเชลที่นั่งคิดอะไรอยู่คนเดียว สีหน้าของเธอดูกังวลที่จะทำอะไร จนมีคนๆนึงทักเธอขึ้นมาว่า..

"โอเคมั้ยมิเชล เป็นอะไรรึเปล่า เราเห็นเธอนั่งเครียดมาตั้งนานแล้ว" จูเลียตได้เดินมาที่ที่มิเชลนั่งอยู่พร้อมกับถามเธอด้วยความเป็นห่วง

"เราโอเค ไม่เป็นอะไรหรอก" มิเชลตอบพร้อมกับยิ้มแห้ง

"เราว่าเธอดูไม่โอเคเลย ไปเดินเล่นกันมั้ย?" จูเลียตเอ่ยปากชวนมิเชลไปเดินเล่นด้วยกัน

"แต่ครูให้อยู่แต่ในห้องไม่ใช่หรอ" มิเชลตอบ

"เถอะน่านะ ครูไม่รู้หรอก" จูเลียตตื้อมิเชลจนเธอตอบตกลง

ทั้งคู่ได้ไปเดินเล่นตาคารเรียนด้วยกัน แต่คราวนี้มิเชลไม่ต้องสำรวจอีกต่อไปแล้ว เพราะเธอรู้แล้วว่าจุดไหนมีกล้องวงจรปิดบ้าง เธอพร้อมจะลงมือทำวันนี้ แต่เธอยังไม่เคยเข้าไปในห้องผอ.สักที เลยไม่รู้ว่าในห้องมีกล้องหรือเปล่า เธอเลยถามจูเลียตว่า..

"จูเลียต ในห้องผอ.น่ะ มีกล้องวงจรปดรึเปล่า" เธอเอ่ยปากถามไปตรงๆ

"เหมือนจะไม่มีนะ ไม่เคยเห็นเลย" จูเลียตตอบ

"..." มิเชลไม่ได้พูดอะไร เพราะเธอกำลังคิดอยู่ว่าเธอจะทำอย่างไรต่อไป

"ว่าแต่ เธอถามทำไมหรอ" จูเลียตถามกลับ

"ไม่มีอะไรหรอก เราอยากรู้เฉยๆอ่ะ" มิเชลตอบ

"เธอเกิดที่ไหนหรอมิเชล" จูเลียตตั้งถามอีกครั้ง

"เราเกิดที่เมืองแมนเชสเตอร์ในประเทศอังกฤษน่ะ" มิเชลก็ตอบไป

"ที่นั่นเป็นยังไงบ้าง สวยมั้ย" จูเลียตถาม

"สวยสิ ที่นั่นสวยมาก" มิเชลตอบพร้อมกับยิ้มไปด้วย เธอคิดถึงบ้านเกิดของเธอมากเพราะเธอไม่ได้กลับไปที่นั่นนานมากแล้ว

"จริงหรอ เราอยากไปจัง" จูเลียตพูดบอก

"ปิดเทอมนี้ ไปกับเรามั้ย เราไม่ได้กลับไปที่นั่นนานแล้ว" มิเชลชวนจูเลียต

"เอ๋? ทำไมมิเชลถึงไม่ได้กลับบ้านเกิดเลยล่ะ" จูเลียตถาม

"เราครั้งล่าสุดที่อยู่ที่นั่น เรามีปากเสียงกับแม่เลี้ยงและลูกของเธอน่ะ เลยไม่ได้กลับไปอีก" มิเชลตอบ

"แล้วพ่อของมิเชลล่ะ อย่าบอกนะว่าก็มีปากเสียงกับท่านด้วย" จูเลียตถามเรื่อยๆ

"ไม่หรอก คุณพ่อของเราท่านเสียไปตั้งนานแล้ว" มิเชลก็ตอบเรื่อยๆ

เข้าสู่ช่วงมิเชลเล่าเรื่อง

"พ่อของเราชื่อ ราโซ แม่ของเราชื่อ วิกตอเรีย พ่อกับแม่รักกันมาก พอทั้งคู่มีเรา แม่เราก็จากไปเป็นเพราะว่าเสียเลือดมากตอนคลอด พอพ่อรู้ พ่อเราก็ทรุดไปหลายวัน จนพ่อตั้งตัวได้เรากับพ่อก็ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันในอังกฤษปกติ พอเราอายุ 15 พ่อก็เปิดใจรับใครเข้ามาในชีวิต นั่นก็คือแม่เลี้ยงคนนั้น..เธอชื่อ มาเลฟีเซนต์ เธอมาพร้อมกับลูกของเธอนั่นก็คือพี่สาวต่างแม่ของเรา ชื่อ มิคาเอล มิคาเอลแก่กว่าเรา2ปี เธอและแม่ของเธอมักจะทำดีกับเรา แค่ตอนที่พ่อของเราอยู่ด้วยเท่านั้น แต่พอพ่อเราออกจากบ้านเมื่อไหร่ ทั้งคู่ก็จะจิกหัวใช้เราเยี่ยงทาสทันที ตลอดเวลาที่ผ่านมาพ่อไม่เคยรับรู้เรื่องราวที่สองคนนั้นทำกับเราเลย จนกระทั่งตอนเราอายุ 17 พ่อได้รับรู้แล้วก็ล้มป่วยกระทันหัน แต่หมอไม่สามารถช่วยไว้ได้ทัน พ่อเลยจากเราไปอีกคน นิสัยของ มาเลฟีเซนต์และมิคาเอล ก็เริ่มแย่ลงเรื่อยๆ และแล้ววันนึง เราก็ได้มีปากเสียงกับสองคนนั้น เหตุเกิดจากทั้งสองจิกหัวใช้เราเหมือนเดิมแต่ครั้งนี้เราไม่ยอม เลยเผลอตบหน้าทั้งคู่ไปคนละที มาเลฟีเซนต์เลยไล่เราออกจากบ้าน ปัจจุบันบ้านที่ทั้งคู่อยู่ก็คือบ้านพ่อกับแม่ของเรา แต่ทั้งคู่ยึดมันไปแล้ว เราก็ทำอะไรไม่ได้ ปัจจุบันเราทำงานและใช้ชีวิตอยู่กับลูกพี่ลูกน้องของเรา ชื่อ อาเธอร์ เขาเป็นครอบครัวคนเดียวของเราที่เหลืออยู่ ส่วนคนอื่นคงพึ่งพาอะไรไม่ได้555" มิเชลได้เล่าเรื่องที่ผ่านมาในชีวิตของเธอให้กับจูเลียตฟังจนจบ

"มิเชลบอกว่าปัจจุบันทำงานอยู่ งั้นก็แสดงว่าทำงานไปด้วยเรียนไปด้วยงั้นหรอ" จูเลียตตั้งคำถาม

"ชั่งเรื่องนั่นก่อน สรุปปิดเทอมแล้วจะไปเที่ยวบ้านเกิดเราด้วยกันมั้ย" มิเชลเลี่ยงที่จะตอบคำถามและถามจูเลียต

"ไปสิ เราโตแล้ว อยากจะออกไปเที่ยวบ้าง" จูเลียตตอบ

"อื้อ จูเลียต เราไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ" มิเชลบอก

"ให้เราไปเป็นเพื่อนมั้ย" จูเลียตถาม

"ไม่เป็นไร เธออยู่นี่แหละ เราไปเองได้" มิเชลตอบก่อนที่จะรีบวิ่งออกไป

.

.

Veuillez suivre le prochain épisode.

- โปรดติดตามตอนต่อไป

.

.

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***