EP.3

**ทั้งหมดเป็นเพียงเรื่องที่แต่งขึ้นมาเท่านั้น อาจมี คำพูด เนื้อหาและเหตุการณ์ที่ไม่เหมาะสม **

โปรดใช้วิจารญาณในการอ่าน

- ต่อจากความเดิมตอนที่แล้ว

"มีทางเดียวก็คือต้องเกลี้ยกล่อมไม่ให้บอกใคร ฉันจะลองบอกข้อเสนอเพิ่มเติมดู แค่นี้ก่อนนะ มีคนมา" พูดจบมิเชลก็วางสายไป

“นี่เธอคิดจะทำอะไรกันแน่” เวอคีลล์เดินเข้ามาพร้อมกับเอ่ยปากถามมิเชล

“แล้วนายมีปัญหาอะไร?” มิเชลถามกลับ

“ฉันก็แค่อยากรู้แค่นั้นเอง” เวอคีลล์ตอบ

“ฉันบอกว่าไม่ต้องมายุ่ง!” มิเชลพูดอย่างหัวเสีย

“หึ ไปปาลูกโป่งน้ำที่ห้องครูที่ปรึกษาเล่นกันเถอะ” เวอคีลล์ชวนมิเชลได้อย่างหน้าตาเฉย

“ผอ.ได้ฆ่านายแน่” มิเชลกล่าว

“ไม่หรอก จริงๆแล้วผอ.น่ะ...เขาเป็นพ่อของฉัน” เวอคีลล์ได้บอกเรื่องที่เขาปิดบังมานานให้มิเชลได้รู้

“ห..ห้ะ” อึ้งแดกฮะ

มิเชลตกใจเป็นอย่างมากเพราะคนที่สำนักงานของพวกเธอกำลังจะแฉ ก็คือพ่อของเวอคีลล์ เท่ากับว่าเธอกำลังจะพรากพ่อไปจากเขา แต่ก็ช่วยไม่ได้นี่นา พ่อของเขาทำการฉ้อโกง ยักยอกเงินเป็นจำนวนมาก มันเป็นโทษที่พ่อของเขาต้องโดน มิเชลได้พูดกับเวอคีลล์ว่า..

“...ขอโทษนะ” มิเชลพูดขึ้นมา

“ขอโทษฉันทำไม?” เวอคีลล์ถาม

“ถ้าฉันไม่ขอโทษฉันคงรู้สึกผิดไปตลอดชีวิต” มิเชลพูด

“ฉันถามว่าขอโทษทำไมต่างหากเล่า” เวอคีลล์ถามย้ำอีกครั้ง

"ชั่งมันเถอะ ไม่มีอะไรหรอก" มิเชลเลี่ยงที่จะตอบคำถาม

"เอ้า อะไรของเธอเนี่ย!" เวอคีลล์ก็ยังคงสงสัยอยู่อย่างนั้น

"ไปเดินเล่นกันเถอะ" มิเชลชวนเวอคีลล์เพื่อกลบเกลื่อนความรู้สึกผิด

ทั้งสองได้ไปเดินเล่นด้วยกัน ในระหว่างนั้นมิเชลก็ได้สำรวจไปรอบๆตามเคย ทั้งคู่ต่างระบายเรื่องที่อัดอั้นในใจให้กันฟัง แต่มิเชลเธอไม่สามารถเล่าได้ทุกเรื่อง เพราะเธอยังมีความลับที่เธอต้องปกปิด พอตกเย็นทั้งสองก็ต่างแยกย้ายกันกลับบ้าน

"เห้อ เหนื่อยใจจริงๆกับงานของฉัน" มิเชลพึมพาบ่นกับตัวเองคนเดียว

#แอดแปะรูปเพื่อสื่อถึงอารมณ์และท่าทางของตัวละครนะคะ ใครไม่ชอบเค้าขอโทษด้วยน้าา

*ขออนุญาตเจ้าของรูปภาพค่ะ cr.อยู่ในPinterestนะคะ

และแล้วเวลาก็ล่วงเลยผ่านไปสัปดาห์ มิเชลเธอก็ยังไม่เริ่มลงมือทำสักที จนอาเธอร์ต้องเดินทางมาหาเธอที่ที่เธอพักอยู่

"นี่ ทำไมเธอถึงยังไม่ลงมือทำสักที รู้มั้ยว่าสำนักงานเรารองานนี้มานานแค่ไหนอ่ะ" อาเธอร์กล่าว

"นายก็มาทำเองสิ ฉัน..ทำไม่ลงหรอกนะ ฉันพรากพ่อของใครไปไม่ได้หรอก.." มิเชลตอบ

"แล้วเรื่องเด็กคนนั้นเป็นยังไงบ้าง บอกมันรึยัง" อาเธอร์ถาม

"ยังหรอก..อาเธอร์...ผอ.คือพ่อของเด็กคนนั้น.." มิเชลบอกสิ่งที่เธอรู้มา

"อะไรนะ อย่างงี้ก็คงทำงานยากแล้วล่ะ ฉันขอร้องล่ะ เธอรีบทำงานนี้ให้เสร็จ เราค้างงานนี้มาหลายอาทิตย์แล้วนะ" อาเธอร์พูดด้วยน้ำเสียงที่อ้อนวอน

"ก็ได้ แต่ขอให้มันเป็นงานสุดท้ายของฉัน ถ้าฉันปิดงานนี้เสร็จ ฉันจะออกจากสำนักงานทันที" มิเชลกล่าวไว้

"ดีล ฉันจะจ่ายเงินเธอให้สมกับที่เธอทำงานให้ฉันมาโดยตลอด" อาเธอร์ตอบรับ

หลังจากที่ทั้งคู่เคลียร์กันเสร็จอาเธอร์ได้เดินทางกลับไปที่สำนักงานที่ทั้งคู่ทำงานอยู่  มิเชลก็ได้ตัดสินใจแล้วว่าเธอจะทำงานนี้และจะรีบปิดงานให้เร็วที่สุด...

ข้อมูลเกี่ยวกับอนิเมะนะคะ อนิเมะจากภาพด้านบนเค้ายังไม่รู้น้าา ใครรู้เอามาแชร์ให้แอดรู้จักหน่อยค่ะ!

(เผื่อใครอยากรู้ สาระล้วนๆ แล้วแต่คนเข้าใจนะคะ ใครไม่อยากอ่านข้ามได้เลยนะ)

อะนิเมะ (「アニメ」 anime) เป็นคำภาษาญี่ปุ่นที่มาจากภาษาอังกฤษว่า แอนิเมชัน (animation) ซึ่งมาจาก ภาษาฝรั่งเศส อานีเม่ (animé) และจากภาษาละติน แปลว่าเคลื่อนไหว หรือภาพเคลื่อนไหว แต่ความหมายกลายจนเป็นคำเฉพาะของภาษาญี่ปุ่นแปลว่า ภาพยนตร์การ์ตูน ภายนอกประเทศญี่ปุ่น

อะนิเมะหมายถึงภาพยนตร์การ์ตูนสัญชาติญี่ปุ่น ซึ่งส่วนใหญ่มีลักษณะทางศิลปะแตกต่างกับภาพยนตร์การ์ตูนจากแหล่งอื่น อะนิเมะส่วนใหญ่จะวาดขึ้นด้วยมือ แต่ปัจจุบันมีการนำคอมพิวเตอร์มาช่วยสร้างอะนิเมะอย่างแพร่หลาย อะนิเมะส่วนใหญ่สร้างขึ้นเพื่อให้ความบันเทิงเหมือนภาพยนตร์ โดยมีแนวเรื่องหลากหลายและครอบคลุมแนววรรณกรรมเกือบทุกแนว อะนิเมะส่วนใหญ่ถูกสร้างขึ้นเป็นตอน ๆ เพื่อฉายทางโทรทัศน์ ส่วนหนึ่งถูกสร้างเป็นภาพยนตร์การ์ตูนเรื่องยาวเพื่อฉายในโรงภาพยนตร์ และอีกส่วนหนึ่งถูกสร้างเป็นตอน ๆ เพื่อขายตรงในรูปแบบดีวีดี วีซีดี หรือวีดิโอ ดูมีการทำตอนเฉพาะที่เรียกว่า โอวีเอ อะนิเมะหลายเรื่องถูกดัดแปลงมาจากมังงะ นอกจากนี้ยังมีอะนิเมะที่ถูกนำไปดัดแปลงเป็นละครโทรทัศน์อีกด้วย

.

.

Veuillez suivre le prochain épisode.

- โปรดติดตามตอนต่อไป

.

.

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***