EP.2

**ทั้งหมดเป็นเพียงเรื่องที่แต่งขึ้นมาเท่านั้น อาจมี คำพูด เนื้อหาและเหตุการณ์ที่ไม่เหมาะสม **

โปรดใช้วิจารญาณในการอ่าน

"ไงคนสวย ชอบเพื่อนเราหรอ เห็นมองแต่เพื่อนเราจัง" ลูตินเดินมาถามมิเชลด้วยความมั่นอกมั่นใจ

"ไม่นะ เราเห็นว่าพวกนายดูไร้สาระกันดีอ่ะ" มิเชลตอบพร้อมกับยิ้มแห้งไปด้วย

"อ้าวนี่ยัยคนสวย เธอหลอกด่าพวกเราหรอ!?" *เวอคีลล์*เอ่ยขึ้นมาด้วยความหมั่นไส้

"ร..เราเปล่านะ" มิเชลตอบด้วยอย่างกล้าๆกลัวๆ

"เอาหน่า แกจะอะไรนักหนากับเรื่องแค่นี้" ลูตินพูดขัดขึ้นมาก่อนที่เพื่อนของเขาจะหัวเสียไปมากกว่านี้

หลังลูตินพูดจบประโยค เขากับเวอคีลล์ก็ได้เดินกลับไปนั่งที่ของตัวเอง  เวลาผ่านไปสักพักก็ได้มีคนโทรมาหามิเชล เธอได้ขออนุญาตคุณครูเพื่อที่จะได้ออกไปรับสายที่โทรเข้ามา เมื่อรับสายปุ๊บ ปลายสายได้พูดขึ้นมาว่า..

(ในสาย)

"ฮัลโหล นี่ยัยบื้อ"  ใช่ค่ะ คนที่โทรมาก็คืออาเธอร์นั่นเอง

"ห๊าา โทรมาทำไมเนี่ย?" มิเชลเอ่ยด้วยความสงสัย

"ฉันโทรมาเช็คความเรียบร้อย เป็นไงบ้าง มีอะไรคืบหน้าบ้างมั้ย" อาเธอร์เอ่ยถาม

"ไม่อ่ะ ฉันยังไม่ได้เริ่มทำอะไรเลยด้วยซ้ำ" มิเชลตอบ

"เอ้า แล้วทำไมเธอยังไม่เริ่มแผนการสักทีเล่า!" อาเธอร์เอ่ยด้วยความอารมณ์เสียเพราะตอนนี้งานยังไม่ถึงไหนเลย

"ถ้าจะมาใส่อารมณ์กับฉันแบบนี้ แล้วทำไมไม่มาทำเองตั้งแต่แรกเล่า!!!" มิเชลตอบไปด้วยความหัวเสียเช่นกัน

"ยังไงก็รีบเริ่มแผนการแล้วกัน เป็นยังไงก็แจ้งสถานการณ์ให้กับฉันด้วย" อาเธอร์เริ่มตอบด้วยความใจเย็นลง

"อือๆ เป็นยังไงเดี๋ยวฉันจะโทรไปบอกแล้วกัน" พูดจบมิเชลก็ได้กดวางสาย

เมื่อทั้งสองคุยกันเสร็จ มิเชลก็เดินกลับมาที่ห้องเรียน แล้วก็ได้มานั่งคุ่นคิดว่าเธอจะเอายังไงดีกับภารกิจที่ได้รับมอบหมายมา  เวลาผ่านไปจนถึงตอนเที่ยง ทุกคนได้พากันไปกินข้าว แต่มิเชลกลับยังไม่ไป เพราะเธอมีภารกิจที่ต้องทำ

"มิเชล ไปกินข้าวกับเรามั้ย" จูเลียตเอ่ยถามมิเชลพร้อมกับยิ้มไปด้วย

"เรายังไม่หิวอ่ะ เธอไปกินเถอะ" มิเชลตอบด้วยความเป็นมิตร

"อ๋อ โอเคๆ งั้นเราไปก่อนนะ" หลังพูดจบจูเลียตก็ได้เดินออกไป

มิเชลได้ทักไปถามอาเธอร์ว่าเธอต้องทำยังไงบ้าง เขาก็ได้อธิบายขั้นตอนการเริ่มแผนการ เขาบอกเธอว่า เธอต้องหาเวลาตอนที่ผอ.ไม่อยู่ แล้วหาจังหวะแอบเข้าไปค้นเอกสารในลิ้นชักภายในห้อง หากเจอเอกสารที่ต้องการแล้วให้ทำการถ่ายรูปหลักฐานและรีบโทรหาเขาทันที  หลังจากที่มิเชลฟังจบจนเข้าใจแล้ว ก็ได้วางสาย แล้วเดินไปกินข้าวเพื่อเติมพลัง

"อ้าวๆ ทำไมยัยคนอวดดีมานั่งกินข้าวคนเดียวล่ะเนี่ย" เวอคีลล์พูดเยาะเย้ยมิเชล

"มีปัญหานักรึไง" มิเชลตอบพร้อมกับมองค้อนใส่เวอคีลล์ด้วยความหงุดหงิด

"ก็ไม่หนิ แค่มาทักทาย" เวอคีลล์พูดอย่างทะเล้น

"เหอะ ฉันไปล่ะ!" พูดจบมิเชลก็เดินหนีออกไปเพราะเธอไม่อยากจะเถียงกับเขา

ในระหว่างที่มิเชลเดินเล่นอยู่บริเวณอาคารเรียน เพื่อสำรวจกล้องวงจรปิดว่ามีอยู่ตรงจุดใดบ้าง อาเธอร์ก็ได้โทรมาถามความคืบหน้า(อีกแล้วหรอ;-;)

(ในสาย)

"ไง เป็นไงบ้าง" อาเธอร์เอ่ยปากถาม

"ยังไม่ได้ทำอะไรเลย ฉันกำลังสำรวจอยู่ว่ามีกล้องวงจรปิดตรงไหนบ้าง" มิเชลตอบ

"รีบลงมือซะล่ะ ถ้าทำสำเร็จนะ ฉันจะตอบแทนให้อย่างงามเลย" อาเธอร์ได้กล่าวไว้

"ให้มันจริงเถอะ แต่ยังไงเดี๋ยวฉันจะเริ่มงานพรุ่งนี้แล้วกัน" มิเชลพูดด้วยน้ำเสียงเหมือนไม่เชื่อและบอกว่าจะเริ่มงานในวันถัดไป

"งั้นวันนี้ก็สำรวจไปก่อนแล้วกันนะ มีอะไรก็รายงานฉันด้วย" อาเธอร์บอก

"อือ เดี๋ยวพรุ่งนี้จะเตรียมตัวมาค้นเอกสารในห้องนั้น" พูดจบมิเชลก็กดวางสายไป

หลังจากที่วางสายไป มิเชลก็หันหลังจะเดินไปสำรวจที่อื่น แต่ดันเจอเวอคีลล์ยืนอยู่ด้านหลังเธอ พร้อมสีหน้าที่เหมือนรู้ความลับอะไรบางอย่าง มิเชลเธอได้แต่ยืนอึ้งเมื่อเห็นว่าเวอคีลล์มายืนอยู่ข้างหลัง

" ม..มาตั้งแต่เมื่อไหร่อ่ะ..! "  มิเชลถามด้วยท่าทางที่ดูกระวนกระวาย

"ตั้งแต่แรกเลย" เวอคีลล์ตอบ

"..." มิเชลได้แต่เงียบใส่

"เธอคงไม่อยากให้เรื่องนี้ถึงหูทุกคนหรอกใช่มั้ย?" เวอคีลล์ถามพร้อมกับยิ้มมุมปากเหมือนเขากำลังคิดสนุกอะไรอยู่

"พูดอะไรของนาย ฉันไม่รู้เรื่อง" มิเชลตอบอย่างไม่รู้ไม่ชี้

"ไม่ต้องมาอ้าง เธอกำลังจะทำอะไร เธอรู้ตัวเองดีอยู่แก่ใจ" เวอคีลล์กล่าวไว้

"รับรู้อะไรอยู่ก็เก็บไว้ดีๆแล้วกัน ฉันมีเหตุผลของฉัน" มิเชลพูดสั่งเวอคีลล์

"เหตุผลอะไรทำให้เด็กอายุ18อย่างเธอต้องไปค้นเอกสาร" เวอคีลล์แอบถามอ้อมๆ

"ไม่ยุ่งสิ" มิเชลตอบ

พูดจำมิเชลก็เดินหนีเวอคีลล์ไปที่อื่น(อีกแล้ว) เพื่อที่จะเลี่ยงคำถามที่เขาได้ถามมา เพราะที่จริงมิเชลเธออายุ20ต้นๆแล้ว แต่ด้วยความที่เธอต้องแฝงตัวเข้ามา มันเลยทำให้ทุกคนเข้าใจผิดคิดว่าเธออายุ18 ข้อมูลในเอกสารที่เธอใช้เพื่อมาสมัครเข้าโรงเรียนก็อาเธอร์นั่นแหละที่เป็นคนปลอมมันให้เธอทั้งหมด เพื่อทำให้ทุกคนไม่สงสัยในตัวเธอ

"ฉิบหายแล้วไง มีคนรู้เรื่องแล้ว" มิเชลวิ่งไปอย่างลุกลน พร้อมกับรีบโทรหาอาเธอร์ทันที (โทรแม่งทั้งเรื่องไปเลย)

(ในสาย)

"ฮัลโหล อาเธอร์!" เมื่ออาเธอร์รับสายปุ๊บมิเชลก็รีบตะโกนใส่เลยทันที

"อะไรของเธอ เกิดไรขึ้น โดนจับได้หรอ" อาเธอร์เอ่ยถาม

"ไม่เชิงว่าจับได้ แต่มีคนรู้แล้วว่าฉันกำลังจะทำอะไร!" มิเชลตอบ

"ใครรู้แล้วบ้าง!?" อาเธอร์เอ่ยปากถามอีกครั้ง

"เพื่อนในห้องของฉัน เป็นผู้ชาย เท่าที่รู้มาน่าจะชื่อเวอคีลล์" มิเชลบอกข้อมูลเกี่ยวกับเขาที่เธอรู้มากนิดหน่อย

"เธอรู้เบอร์โทรหรือข้อมูลทางการติดต่อของเด็กคนนั้นมั้ย" อาเธอร์ถามอย่างลุกลน

"ฉันจะไปรู้ได้ไงเล่า!!" มิเชลตะโกนกลับไป

"ฉันต้องการคุยกับเด็กคนนั้นเดี๋ยวนี้ เรื่องนี้ห้ามหลุดเด็ดขาดไม่งั้นผอ.จะไหวตัวทัน" อาเธอร์บอก

"เดี๋ยวฉันจะหาทางทำให้เรื่องนี้ไม่หลุดเอง" มิเชลบอก

"แล้วเธอจะทำยังไง?" อาเธอร์ถามขึ้นมา

"มีทางเดียวก็คือต้องเกลี้ยกล่อมไม่ให้บอกใคร ฉันจะลองบอกข้อเสนอให้เพิ่มเติมดู แค่นี้ก่อนนะ มีคนมา" พูดจบมิเชลก็วางสายไป

ข้อมูลเกี่ยวกับนักสืบนิดหน่อยนะคะ(เผื่อใครอยากรู้ สาระล้วนๆ แล้วแต่คนเข้าใจนะคะ ใครไม่อยากอ่านข้ามได้เลยนะ)

6 สาขาวิชาสอนทักษะการเป็น"นักสืบมืออาชีพ"

1.นิติศาสตร์ (Faculty of law) รู้กฎหมาย สิ่งไหนทำได้ไม่ได้

2.จิตวิทยา (Psychology) เข้าใจความคิด และพฤติกรรมคน

3.สังคมวิทยา และ มานุษยวิทยา (Sociology and anthropology) สังเกตการณ์ และเข้าไปมีส่วนร่วม

4.วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี (Science and technology) สังเกตและตั้งสมมติฐาน ใช้วิทยาศาสตร์เข้าช่วย

5.นิติวิทยาศาสตร์ [ปริญญาโท] (Forensic science) เก็บหลักฐาน พิสูจน์หลักฐานทางวิทยาศาสตร์

6.อาชญาวิทยา [ปริญญาโท] (Criminology) รวมทุกศาสตร์ ศึกษาเกี่ยวกับอาชญากรรมโดยเฉพาะ

.

.

Veuillez suivre le prochain épisode.

- โปรดติดตามตอนต่อไป

.

.

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***